Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

131쪽

evolutis omnia petiolata, ovali-oblonga, obtusiuscula, profunde sinuata etiam radiculi al) quasi duplicato-dentata dentibus patentibus, apice brevi mucrone terminatis) supra glabra, sublus margineque pilis raris adspersu. Pili elongati. molles, albi; in peliolis brevibus et ad basin caulis densiores. In var. simplici solia omnia crebre serrata, utrinque Pilosa, Au- periora sessilia. Λnthela subcontigua, pedunculis patentibus involucrisque ovatis sere albicantibus. Squamae omnes Obtusae, in apicem usque soccosae, flores virgineos vix superantes sed incumbentes. Ligulae non radiantes, unde capitula vulgo minora apparent. Λchaenia assiuium, pappo albido. - Dignoscitur praecipue soliis rudicalibus haud integris, ramis patentibus, involucro haud crlindrico albicante, squamis obtusis, si losubluteo obsolete fusco-hispidulo.

II. bursae folium, phyl Iopodum, viridi-pallescens, soliis

radicalibus lingulatis deorsum lyra lo-dentalis, caulinis Sparsis diminulis sessilibus, nil ibola patente larga corymboSO-su Seleu- Iala, involucro subgloboso floccosopubeScente eano, Squamis

Obtusis, intimis acutis, ligulis glabris, stylo Subluteo.

In alpibus Caranthiae, Λlgoviae ex Fr5L, moniosis Nor- egiae in rupibus schisiosis Blytti, qui misit simul sormam euitam priori statura ex omni parte simillimam. Iul. Aug.

Forma omnino definita, sed meo sensu ad II. ramosum accedens, ut H. bis dum ad II. caesitim ; specimen Norvegi cum cultum illis II. ramosi e manu Nochii ex omni parte simile misit optimus Blylt. Statura humilis. sat robusta; caulis polrphyllus, sed solia reducta, linearia, sessilia sprorsus nnalogam formam habemus Ι . vulgati), radicalia ad lypum Η. humilis sinuata sed dentes subobtusi , color pallescens, at nec caesius nec glaucus; ligulae quoque pallidiores, pappus albidus. Strii, in vivo lutei, siccitate leviter suscescunt, omnino ut in priori.

82. H. ULGATUM, phyllopodum, subvirens, caule solioso Simplici I. arrecto-ramoso, foliis lanceolatis oblongisve medio dentatis subtus noecis destitulis, radicialibus subintegris in petiolum decurrentibus, caulinis summis omnibusve sessilibus, antheta Sub conligua Paniculato-eorymbosa arrecta in O- lucrisque, virgineis cγlindricis, canossocculosis SaepiuS nigroglandulosis, squamis aequialiter attenuatis subacutis, SlSIOlivescente, pappo albo.

132쪽

a. Vnrietates angustifoliae, stib9labriae, soliis Subtus saepe glaucescentibiis. II. Dulg. qenuinum lyulmonarea gallica tenui solia. I aberii. Ic. 195. metit. ν. 4Sp. leonbona, apud Patres Saepe repetita. Dill. Giess. πν. p. 4S. Pilosellae majoris s. Pulmonareae luteae species angusti solia. I. Dauh.

haud bona- var. soliis macula lis. II. angusti solium. Gmel. I Bud. III. p. 323. I . Pulmo naron. IVailr. Sched erit. P. 423. in obs. Exs. uerb. Norm. XIII. forni. speciosae. II. n. 9.- Praelongum, caule procero strictissimo, foliis ad basin dense rosulatis, breve petiolatis, caulinis numerosis 12-20) diminutis omnibus sessilibus, involucris obsolete glandulosis. II. Nertini. Gmel. Bud. l. e. ex Koch; sed videtur forma nemoralis

degenerans.

- medium, caule simplici saepe flexuoso 4 6- solio, soliis oblongolaneo-olatis obtusiusculis plurimis petiolatis, radicalibus vulgo emarcidis, antheia magis corJmbΟSa. - junceum, caule gracili sili formi stricto l-oligo ephalo, soliis radientibus caulinisque paucis lineari- lanceolatis subintegerrimis. Locis sterilibus, II. um belluli facie. b. varr. 9laucellae, subglabrae, ciliatae; soliis subtus non hepatico purpurascentibus, ut tam in Var. lati solia, quam angustis alia vulgo

lina untur.

- anfractum. glaucescens, caule Dacti flexo, nune multi solio ramoso nunc simplici pauci solio, soliis anguste lanceolatis crebre duplicato- serrato-dentatis, involucris vix glandulosis. H. Vulgati ad ramosum

transitus.

Occurrunt specimina statura genuini, sed glaucescentia; inter hoc et

se IN. media.

- ericetorum, glaucescens, soliis lanceolatis, caulinis paucis saepe in egerrimis, involueris eglandulosis. H. proliserum. Harim. Exc. Fl. p. IIJ I singularis lusus, elatior,

133쪽

ramosus, basi rhirona uidea elongata e loco in arena mobili, quod

in nostris formis, praecipue anfracta, in acervis sormicarum, etu caesis, inter muscos nascentibus, frequens ratio, unde spurien phyllopoda, rosulis quae etiam in Cel Harimanni planta adsunt l)stipitatis, ut in H. Italicis.

c. Dari . latifoliae, Plus minus hirsutae, virides. Vix propria species l- irriguum, Obscure viride, hirsutum. foliis oblongis, pedunculis involucroque nigri cante nigro-hirsutis glandulis erisque. Simile, sed pauci solium, squamis porrectis' e Sudetis, tamquam 'ab H. vulgato certe diversum' misit RVimmer). H. silvaticum. Vili. Delph. III. p. 125. ex cl. var. et syn. GOuant- Sessit olium, obscure viride, caule 5-4- solio, soliis tam radicalibus quam caulinis diminutis sessilibus, anthela patente, involucris dense nigroglandulosis, squamis obtusis. Abnormis et rara forma. nemorosum, laete virens, caule paucisolio soliis oblongis doniatis, radicalibus paucis evanidisque, involucris simpliciter et rare pilosis, vix glanduli seris. II. murorum. Mi hi herb. n. 147. Smith. Brit. II. P. 239. α. - β.

dem monet hoc et cultiam et loco constanter disserre ab re υulgato genuino i. e. suo II maculato, sed notas non inveni fidas.

Exs. uerb. Norm. II n. S. c. suppl. in XII. - integrifolium, saturate gramineo-virens, soliis nune Per caulem Spar- Sis . nunc prope basin caulinis tament in congestis, soliis omnibus oblongis integerrimis sessilibus , involucris dense nigroglandulosis. )II. succisae solio silvaticum. Vili. Delph. ΙΙΙ. p. l24. C. t et Crepidi succisa es. var. molli saepe persimile. II. murorum. All. Ped. t. 2S. f. s.

) Haec te in vulgo ad sormas nemorales II. murorum et Η. caesii ducitur; verum caulis longe aρbEγodus, color purPurascens et inDolucrum nOStrum clare indicant. 3 Hγnc summopere insignem sormam spodio facito moveres; ipse cum Villarsio remut O um Olim adscripsi; sed insertio soliorum, squamae obtusiusculae breves

incumbentes, rami arrecti paniculati, hoc potius indicant. Ex Holsatia insuperamic. AOlte misit analogam at diversam H. murorum formam soliis subrotundis, caulinis sessilibus, basi cordata caulem ambientibus l

134쪽

Por Europam sere omnem, sed in diversis regionibus sub valde diversis sorinis; in orientali jam rarescens et degenerans; ultra Fenniam rupestrem Orientem Versus e nossia vix bene evolutum vidi; e Caucasol et Sibi rial tantum tabescens, sere nin-biguum; at in Λmerica maxime horeali et Griinlandiat molius evolutum. - Forma primaria et genuina, qua intermixto et praecoci II. murorum nil dissimilius, in regionibus campestritius omnino deesse videtur; at Valde Speciosa, integras silvulas constituens, in regionibus montosis rupestribus; varietates glau- cellas mussis Serotinus, Λugusto, praecipue in Smolandia occidentali vidi. Vni'. irriguam o Pyrinneisl, Vogesisl Helvelial habeo locis succosis subalpinis lectum, et e Griinlandia a

Vornis oldi magis hirsutam; sed etiam in Smolandia legi

valde speciosam, caule 10-IG- li Ol - var. nemorosa ubi quitaria est; sed degeneruus sorma, in nemoribuS campestrium

quoque regionum, nil Π. eaesium nemorum et n. murorum

maxime recedens, soliis radicalibus vero paucis nec dense rosula lisj vel mox evanidis sneile distincta. Vni'. intest folia, locis valde succosis humosis nata, in Europa nustrali frequentior, sed etiam in Dunia Lanset et Scandinavia. IuL-Septembri,

Η. caesio et Η. murorum SeriuS florenS, ni V. NemorOSa Prae-rior est. Ex infinita sormarum serie in medium proluti aliquot varietates insigniores, habitu in selectis individuis ita recedentes, ut specie diversas facile fingeres. Speciem primariam vix viderunt, saltim haud observarunt, qui hanc cum H. inurorum conjungere malunt, ex suis principiis potius, una cum certe proximo II. tridentalo, ad II. borente l. iam- bellatum ducerent. Ipse Monnier. amnia et distinia ceterum conjungen q, monet hoc, quotcumque adsint transitus, juxta II. murorum nascens magis differre, quam ut umquam conjungantur. Λt rite segregatis priorum formis nomoralibuς protractis hi transitus evanescunt; observandae sunt omnes juxtae se invicem locis montosis apricis l. in hortis educatae; nam e horum sormis nemoralibus degeneratis neque confusus evades ne enupestrium et Villosorum locis succosis infra rupes enatis. II. murorum

locis aridis maximo rotundi solium et apti 1llum fit, II. vvlgatum vero maxime soliosum et angustii lium; at in nemora descendentia hoc dilatatur et paucisolium si, illud vero quoad caulem et solia elongatur; et haec est ratio, cur hae oppositae plantae in nemoribus se invicem obviam ve-

135쪽

niant. Occurrunt insuper var. angustifoliae sormae nemorales, soliis membranaceis, lutescenti-pallidis etc.; sed has omnes Sepono. Notae hujus speciei praecipuae sunt: rosulae discretae, nec e soliorum radicalium alis; solia radicalia oblongata, utrinque aequaliter attenuata nec deorsum protracta eti inciso-dentata ut in priorum formis nemoralibus), integra et saepius integerrimal frequenter colore subtus hepatico- purpurascente tincta. Folia reliqua conligua serie in caulem adscendunt, utrinque aequaliter attenuata, plurima normaliter petiolata, at interdum omnia sessilia, medio praecipue dentiata, dentibus acutis patentibus vel praecipue in glaucellis antrorsum incurvatis; caules fistulosi; vulgo admodum stricti et soliosi, sursum paniculato-ramosi; Semper Vero ramis arrectis, strictis, haud soliosis; antheia arrecta , floccosa, ob solia decrescentia sub contigua, quamvis pedunculi proprii, semper stricti, bractea modo sus ulti, non squamosi. Capitula parva ob ligulas non radiantes sin formis nemoralibus priorum sunt longe magis speciosa); involucro viridi, parce floccoso, plus minus immixtis pilis nigris glanduliseris, qui solo arido simul ac umbroso, ut in reliquis, disparent; in siccis susco.

Squamae omnes aequaleS et perangu Slae, nequaliter attenuatae, Suba utae,

ligulas virgineas emersas aequantes in capitulis nondum apertis ligulas superare in omnibus per se patet). Ligulae Iuleae, apice glabrae. Achoenia parva, pappo albo et interdum fere niveo. Inter Rupestria I l. pallescens u. caesio, et H. saxifragum II. vulgato respondent. Di cile ceterum est libellum non scribere.

'l' II. fustigiatum, phyllopodum 3 viride, caide solioso superne ophyllo in ramos elonsutos fastisiatos diviso, foliis in lo

bos obtusos diei uentes sinuntis, antheia longa aphylla in Olucrisque dense nigrO-glandulosis, Squamis attenuatis acutiuSculis,

ligulis glubris, stylo susceScente.

H. virgatum Ger h. l exf. et ex hoc syn. H. CanadenSe. Frol. l. c. P.

213. , at sine dubio tam in descr. , quam in spec. distributis, qualia v. c. bis determinata in Herb. EunZeau. vidi, cum Λccipitrinis commutatum.

Patria ignota creditur Λmerica, sed Λmericanis ignotum. In hortis Europaeis rarius cultum. Iul. Aust.

Species distincta, sed omnes species Patria ignota dubiae censendae sunt. Habitus inter II. Vulgata et Pulmonareaesormia ambigit, ab utrisque soliis sinuatis sublobatis, Iobis obtusis, divergentibus diversum. Λccipitrinis nullo modo assine; caulis supra medium omnino a phyllus, sed superne in ramos firmos, arrectos, valde thyrsoideO-polycephalos, cano-ssoccosos et undique densissime nigro- glandulosos divi-

136쪽

sus. Folia lata, membranacea, obtusa, subtus margineque pilosa. Capitula magnitudinis n. vulgati, squamis imbricatis nec calyeulatis, margine pallido. Λchaenia angusta, linearia, nigra, truncata, nec attenua-ia, Poppο sordide albo.

85. H. AUsTnALE, hypopliyllopodum, iride glaucum Ve, caulerigido solioso, foliis tripli nervibus hirsutis medio dentalis, inserioribus oblongis Obtusis petiolatis, mediis superiori

busque sessilibus sursum latescentibus, anthela Diamosa busi foliosa, Pedunculis squum Osis, involucris pullidis m/dis glanduloso-Scabris, squamis adpressis attenuatis obtusiusculis, ligulis glubris, Stylo subluteo, pappo albo Subna VPScente.

H. caule firmo rigido strinio, soliis longis obtusis per marginem dentibus inaequalibus leviter incisis. Itsi Dist. III. P. 144. N. Silvaticum. Aucit. Eiar. austr. yr. ν. - Pollini - Iura ex Friit. H. lanceolutum. Frsilich l. c. p. 22I, at minime Villarsi - var. an- susti folia, sed optime evolutum maxime latis otium.

In dumetis, muris Europae nustralis, ex Italia Sherurit, in Styria ex Fr5 Ph. Binus speciosus formas, in muris Mediolani lectas, alteram viridem sub nomine II. vulsati Z, alteram glaucam S. n. II. umeri misit Cel. Iotiaris I Iulio.

Planta speciosa, cum nulla apud nos obvia praecedentium forma congrua, habitu vero H. gothico, immo II. racemoso in aliis formis, proxima. Reliquorum more sine dubio protea est, et, varietatum ambitu nondum rite explorato, describam sormas Mediolani lectas: Caulis nil modum rigidus, ud 5-4 pedes elongatus, strialus, hirtus, admodum foliosus, soliis usque viginti, ex omnibus alis superioribus rana OSUS, primo iliyrsoideus, demum paniculato. corymbosus, ramis soliolosis. Folia radicalia oblonga petiolata, nunc persistentia, nunc emarcida, tum caulis longe oplislopodus apparet; caulina inferiora in petiolum alatum decurrentia, ovatO-lanceolata; med in summaque sessilia, decrescentia; sed, quod huic speciei peculiare est, sursum latescentia ovata, inciso dentala, in v. nn gusti soli a vero sparsa et denticulata, nuda, tripli nervia; nec subtus reticulata , neque amplexica ulla. Λnlliola omnino contigua non modo soli a

decrescentia sulcrant ramos primarios, sed hi ipsi etiam solioli uni de elongata, ut junior thyrsoideo ramosa apparent, dein pedunculi cano floccosi mugis fastigiati, vulgo polycephali. Involucra mediocria, irregulariter imbricata. pallida, nudo oculo nuda et glabra, sub lente glanduloso-scabra l. pilis brevissimis adspersa. Squamae angustae, ni PresSae,

137쪽

Aursum aequaliter attenuatae, obtusiusculae. Ligulae apice glabrae stylique lutei. Λchaenia brevia, nigra, Pappo nibo in lutescentem vergente. Varietatum series ulterius inquirenda.

84. II. GOTHicUn, laypophyllopodum, Obscure Viride, caule rigido solioso apice subcorymboso erectOVe-rum OSO, soliis Ovalis lanceolalisve medio grosse dentatis, radicalibushrovo petiola lis, caulinis sessilibus, anthela contigua, involucris nudis utrovirentibus siccis atris, carina standidosomitosis, squamis spiraliter imbricatis latis plurimis obtusis opico glabris, stylo suscobispidulo, Pusto eximie rufeSccnte.

Maximum. H. murorum, pilosum, talis ilium, altissimum, multistorum. Itupp. Ien. p. 161. vix dubie. II. murorum et sal, nudo intermedium. Linti. it. Scan. p. 504. cum

II. ramosum. ahlenb. Cur '. P. 245.1 . silvaticum. mahl. Suec. H. S76. Pr p. l. borealis var. lati solia. Fries Mant. II. p. 49. Exs. verb. Norm. II n. 12 - νumiliam, caule pumilo 1-Oligo cephalo, soliis lanceolatis linearibusvo. H. nivale. Frblich. l. c. p. 221. et II. laevigatum nivale l. c. p. 229.

Haec in Suecia media et Orientali numquam Obs prvain specios in Goibine occidentalis montibus et dum elis multis locis vulgatissima est aeque frequens sere ac re υulsatum ad solum meum natale Fem Sid); Sic quoque ' per omnem Norvo-gium occidentalem nti Λrendat ad Fintimari iam vulgatissimum Omniumque maxime proteum' Bbuit; vidi quoque ex Λnglia

Nobilissima et distinctissima suae stirpis species; staturae et sormae varietate omnes, etiam H. umbellatum et Vulgatum, vincens. Manifesta est Pulmonarea, quamvis ob involucrum squamis latioribus spiraliter dispositis apice patulis eisque nudis et nigricantibus ad I . boreale relata sit; summus quoque squamarum gΥruS non in Se i PSum recurrit, sed squamis inlimis, sensim decrescentibus, acuminatis terminatur. Tri-

138쪽

plici praecipue occurrit forma: altissima, fere orgynlis, caule dense m lioso, soliis latis ovalibus grosse inciso-serratis, capitulis speciosis in thyrsum primo, dein in corymbum dispositis; communis habet staturam II. vulgati, soliis latis sparsis; tertia humillima, immo digitalis tantum, i liis oblongo lanceolatis; immo linearibus, in omnibus vero formis sessilibus; ne inferiora quidem in petiolum attenuata ut in i l. boreali. Λecedunt

plures formae ramosae et varia ratione desurities, aliae hirtae l. hirsutae, aliae glubrae, sed involucro in omni statu mox dignoscitur Vegetatione et florendi tempore cum Il. vulgato convenit. Caulis semper rigidus, Strictus, vulgo Pur Pura Scens, pilosus, semper soliosus, nam in formis roductis soli a caulis parti in seriori manifeste adnata sunt. Folin omnia conformia; radicalia petiolata nunc persistentia rosulata, nunc prorsus omaeeida in formis magis elongatis; caulina sessilia, summa vix semi- amplexi caulia, in sorinis lati soliis obscure viridia, obtusa. Λ nil ela magis quam in v. vul9uto contigua et rami rigidiores, cano floccosi, glutiduloso - pilosi. At singulas herbae aberrationes notare frustraneum sit periculum; sed involucrum prorsus immutabile, quo semper scicillime dignosci tu . Capitula It Vulgati conspicue majora, magisque ventricosa. Involucrum stoecis prorsus destitulum, utro virens, siccitate nigricans, squamis squarrosulis undique sere concoloribus, nec margine pallidis, carina semper glanduloso- pilosa, margine Vero et apice glabris. Ligulae luto ae, apice glabrae. Stylus luteus sus eo-hispidulus, siccitate suligineus.

Aelia enia sus co- nigra, pappo QXimie rusescente. Cum magis species antiquitus propositas tueri et exponere, quam novis controvorsiarum Struem cumulare studeam, haud pauca sucile distin guenda soposui. Λt ex li. vulgati stirpe tria udsunt Hieracia tum insignia, ut paucis verbis notentur:

a. VII. murorum Ι. Vnhil e Groniandia, caule pumilo - - copliato solio solitario diminuto vestito, soliis radientibus elonga to- lingula lis integris pilosos cabris, capituli squamis cuspidatis; ligulis glabris. b. VII. pulmonaret var. Woodsi ex Λnglia . caule elongato pauci solio, soliis caulinis petiolatis basi grosse porrecto-dentatis, capitulis paucis globosis magnis, Squamis cuspidatis, ligulis ciliatis. Ha hilus u. vulgati, at PropriuS. e. u. assteri folium s. Vt . silvatici var.'' a Cel. Leighlon in Shropstii eo Λngliae, pumiliam, caule in serne solioso, soliis ovatis pilis brevissimis consertis basi bulbosis, quasi glandulosis, asperrimis, corymbo multi floro, squamis obtusis, ligulis glabris.

139쪽

Horba viridis, pilis simplicibus glumbili risuo, at haud

manifeste plumosis. Anil la contiqua, pedunculis omnibus in .serioribusve solio s. bractea soliticea sussultis. Involucrum vulgo nudum j fere simplex, squamis subunisertulibus vulgo Obtusis, Oxterioribus brevibus et paucis bracientum. Stylus luteus, siccitate plus minus susces cons. Λchnenia genuinis pallida, sed in alpinis obscuriora, susca. - SpecieS genuinae restionibus mediterr in eis praecipue Italiae, priviae, nobilissimae et inter se distinctissimae. Subjungendae sunt quiaedum ti inae , chariacteribus datis respondentes. Trunsuus ex his ad Accipitrina. So. H. ut niLE, Phyllopodum, viride, standutosο-PubescenS, sub Discosum, caule soliato flexuoso, foliis OblongO-Ovalis margine subtusque pilosis, in serioribus petiolatis postice profunde incisis runcinalis Ue, Summis Sessilibus, pedunculis

paucis alaribus, involucro nudo viridi vulgo glanduloso- pilosοὶ, Squamis Subaequalibus obtusis, ligulis apice glabris, aclia eniis badiis.

H. pumiliam saxatile asperum, radice praemorsa etc. Spec. III. C. Dauli. Prodr. r. 66 9. Inrs.l herb V. ri. So. Pulmonarene luteno lacinia lae species minor. I. Lauh. hist. II. r.

H. n. I. uall. en. y. 746. Stiry. n. 46. r. et in Add. III. P. ISI. H. pumiliam. Jaeqv. Austr. t 1S9., quod nomen ipse mutavit in H. humile. Host. syn. p. 432. Fl. Austr. II. p. 411. - sild. Dec. III. P. I573. I ausch. i. c. p. 214. Lurba'. et vegetschw.ie. helv. t. 2. Fr5lichi apud Dec. VII. p. 214. H. Iaequini. Vili. Delph. III. P. 123. t. PS. Gaud. l. c. p. Iso. Exs. Schullet. Gall. Germ. n. 35. - dillusum, caespitosum. laxe dissi sum, caule flaccido sub monophyllo surcato, foliis radicalibus dense rosulatis sub lyratis, dentibus obtusis, ea ulitio diminuto sublanceolato integro, pedunculis elongatis monoeephalis laxis, squamis acutis, StJlO Subluteo.

in C. Bau hi Πιs ipse monet V Pumiliam, saxatile etc. esse variurum humilium specierum nomen eOlleolivum ; tres ab ipso singulatim notatas formas: LI. πιι Postre, H. rvicolum et II. humile assinitate qua dum inter se juncia esse iacileaincet. Monet vero adesse plures, inter quas sorio pumilau II. amριxicati sis formae, quae in Herb. ipsius adesse dicuntur.

140쪽

II. Jacquini. Loehi syn. 2. P. 524. sec. Pl. ViVam commula. Exs. Derb. Norm. XII. νι. 2L- nauum, caule nudo I 2-ceplinio, soliis integris saepe albo-hirsutis transitus ad Λndryaloideat, utique assinia , involucris siccitate nigricantibus, stylo suscescente. Gaad. heis. t. c. eoque lesie H. nigrescens. Schlelah.

In rupihus et saxosis subalpinis Italiae et Europae austrulis totius, usque ait Sueviam et Boliemiam Septentrionem ver-Sus progrediens; Var. nana ex Helvetia australi. LoDe I

Iunio, Iulis.

Caulis e radice obliqua, subrepente ad Scendens, erectuS, Vulgo simplex, vix spithainaeus, saepe flexuosus, soliis tribus circiter perfecte evolutis vestitus, sed solia pudiealia paucissima I. Omnino nulla ; interdum vero caluis admodum elongatur, ramosus sit, ramis soliosis, polyceptialis, capitulis luna minoribus. Folia membrana ceu laete viridia, in vivo glanduloso-viscida, in siccis sere glabra apparent, ciliata modo, basi profunde incisa sub pinnati fida, dentibus elongatis acumina iis, admodum variis; in seriora petiolo elongato saepe dentato ius tructa, superiora sessilia, hasi in dentes prosundos incisa. Λnthela contigua, paucissora, pedunculis elongatis erectis squamosis hirsutis vo vel unico terminali, vel pluribus ex alis superioribus. Involuerum oblongum, nudum, viride. pilis elongatis basi nigris glanduli seris l. eglandulosis plus minus vestitum Squamae, paucis brevioribus accessoriis, plurimae aequales, Obtusae; interdum, ut in figura Iacquini, acutiusculae. Capitula revera pauci stora, sed ob ligulas marginales, apice glabras, radiantes sat speciosa I St lugluteus, suscescens. Λchaenia priorum conspicue longiora, Stricta, punctato- scabrida, hallia. Hanc sormn m Jacquinianam, cuius innumera specimina tam e Pyrina eis, quam alpibus Europae centralis Transsilvaniaeque Vidi, per multos annos prorsus immutatam colui. Λh hac conspicue disseri planta a Kochio descripta et e seminibus Lochinnis a me educata, quae in normalem abire haud visa est. Latent ne duae species g et potius estne haec culturae filia, cum reliquis hortorum formis prostratis et personatis comparanda g86. H. IΤALICUM, phyllopodum, Viride, eglandulosum, caule solioso floccoso pubesconto paucis Olio, foliis inserioribus rosulatis petiolatis ovatis acutis denticulatis ciliatis, caulinis sparsis sessilibus, antheIa contigua, pedunculis elongatis eunOfloccosis squamosis, involucro gracili viridi, squamis