Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

31쪽

Qxtra Urai Doc in terris I auro-Caucasicis Iecla; Dequens Vero in Germania omni terrisque adjacentibus, rurior in Italial superiori, Gallial sed in Britannia dubia civis. Iun. Iul.

nhiκoma repens, in caudicem brevem abiens, Sub emersum, ex alis soliorum rudientium agens stolones inseriae glabros, apice pilos ellOS, nunc elongatos nunc breves, sin siccissimis et inter gramina altiora deficiunt) Vulgo pro Stratos, raro adscendentes et sori seros. Folia sessilia, lingulata, Obtusa, integerrima, sub undulata, glabra, utrinque pube stellata absolute destituta et has in versus pilis mollibus albidis tantum ciliata, glauca ; raro laete viridia Folium caulinum lanceolatum aculum; interdum 2-5 ad - , Scendunt in caule elatiori . stolonibus destitulo , inter gramina altiora. Scapus Subadscendens, erectus, uncialis-spilhamaeus, subflexuosus, pube sparsa subtilissima sub lente tantum conspicienda pilisque brevissimis atris glandulis oris raris obsolete adspersus, nunc pilosus, nune glaber. Capitula normaliter 5 - 4 in corymbo simplici, pedunculis brevibus, pube pilisque glanduli suris densius adspersis, fructi seris ni cunio- adscendentibus, sed scapo apice surculo et interdum repetito, pedunculi stricti. Λbortu insuper scapus saepe sit monoeepliatus et luxurie corymbus compositus, ramis brachiatis ni cuntisque 2-5-cephalis. Involucra parva, oblongo cylimi rica . denorata conica, virentia, pube cava tenui radspersa; in Var. pilis consortis atris nigri cantiu Squamae adpressae, lineari lanceolatae, obtusae, margine pallidae. Ligulae ot si vii flavi. Λ chaonia minula, nigri cantia , pappo albido - Ιriter gramina occurrit soritia adscendens t. erecta stu gellaris , stolonibus destituta. scapo tripli 3llo. qualis vulgari Sin horti evadit. csi'. Liuit. Suec. I c. In alpium succosis solia vegetiora, membrana coa, luele viridia, undique ciliata, sed puginis solosis numquam vidi nudi mo auctore, h. l. est D. repens Schloteli. Hanc in Sue eia tibi qui tariam plantam Linnaei osse H. auriculam ressuit notissima. donec Pro more ex Herburio Lirin. . in quo desiderantur

plantae vulgatissimae Succiue et tamquam vari'. additae Rubsimiles ex Olicae , Orta ost pes renni S consusio, nuc in nati hini syn OnJmo supra citato,

verum quidem II. Auricula sistente ut e descriptione, loco et synonymis patet), sed e transpositione, apud patres frequenti, additu icon salsa; ex hac composita planta demum ortum est II. Banhini. - Circa Pilos ullas Britannicus admirabilis, culpa Sinithii, regnat confusio. Bajus solum II. Pilosellam inia quam indigenum novit; addidit Hudson Π diibium et I . auriculum. Illud ex eximia Wood vardii apud millier. expositione estu. stolonistorum . indeque et u dubium Smithii s. Britania. ; sed V ood var-dio citante Fl. Dan. t. Isaa, contra suum coryphaeum Smithius citat

32쪽

Br. syn. pro re dubio describitur. Vix autem dubitandum hoc fuisse Hild AOOnii, ut omnium aequalium, re auricula, cujus loco Smithius in Eugi Bot. inseruit plantam, quae in Britannia nasci absolute nequit. Haec Species, nec II. Pilosella, arcticam Zonam intrat et in alpes supra terminos Pini, fere ad Betulae adscendit. Hinc forsan explicatur, cur stirps II Pilosellae mugis in Europa media , D. Auriculae vero in Scandi navia boreali magis luxuriet.

10. H. SEECICUM, PhiZomate repente stolonisero, foliis obovatis planis obtusis glaucis utrinque mulis et glabris, scapo sub monophyllo, corumbo composito fastigiato, ramis patentibus Polycephalis, involucris submulis Ovalis, stylo fusco-hispidulo.

Subureticae Zonae priva Species, supra borealeS H. Pra-

tensis limites obvia, ne quidem in australiori Suocia Iecta; sed in Suecia media Uplandine ad Dan nemora copiosa Schasser-sti 5ml etc., Gostricia et Dalohartinet, Vermiandi uel inque monte Ombergi Ostrogothiae Nor vegiat, nossia circa Petropolini ete. Satfrequens. Λlia huc relata specimina nil ti. 1 o pertinent Iun. Iulis.

Forma omnino II. Prusensis, at lota socios II. auriculae, unde praebet membrum intermedium Mutilunbergio, omnia jungunte. Ab utroque aniliola et stulo dissert Rhi Oma longe repens, subterraneum. Stolones saepe longissimos agens. Cl. Schagerstriim ex Dan nemora reportavit specimen stoloni florurn sistens caulem plures pedes longum, decumbentem. valde soliosum l) Folia radicalia tuta, obovata, obtusa l. inlima cum mucrone acutiuSCulu, hasin Versus altenuata, sul, integerrima sub lente modo glanduloso-denticulata , membrana ea, laevigata. laete glauca. υ-

trinque nuda et glabra, versus basin tantum ciliata. Scapus prope basin uno alterove solio auctus, firmus, l-2- pedalis, viridis, pilis longis raris albidis, immixtis sursum atris nigro- glanduliseris, adspersus. Corymbus regularis, densus, ramis pedunculisve brevibus patentibus I. divergentibus. pube cana pilisque densis atroglandulosis tectis. Involucrum Ovaium. nudum, virens, squamis attenuatis obtusis, carina nigri cante cum Simplici

33쪽

vulgo pilorum glunduli serorum Serie, margine pullulis. Ligulae flavae. Achaeni uin minium. Haec specios e divorsis locis admodum conformis est. Hac specie nobis nondum cognita, II. dubium nil II. pratenso Vobsolia obovata latu, scapum multi florum' non potui non resurre. Upsu line' ero degens certior factuq sum hoc locis a Lirinnuo indicatis haud nasui, praesens Vero, descriptioni magis congruum, copiose - etiam ad ost sub II. dubii nomine in carissimi Linnaei discipuli, Monlinit, herbario. Specimina, quae a G. F. Meyer ex Upsalia indicantur, vel aliorsum sunt ut I otia molyelouis murini, Filag. minimae, quae in omni

Suecia media deest) vel potius ad M. fullax illa, infra, pertinent. l. H. FLO irinUNDUM , rhiκOmate repente Substolonisero, foliis lanceolatis spathulatisque viridi-glaucescentibus margine Carinaque l. ii trinque Seiosis, subtus rure flocctuoso-stolliuntis, primariis obtusis, scapo monophyllo Oligo cephalo corym-hOSO surcal avo, sursum pedunculisque glanduli seris cum involucro ovulo-9loboso nigricunte nigro hispidis, Squamis Obtusis concoloribus, si Io luteo.

Pilo S. repens, minor, caule erecto pedali polyanibus, foliis angustis oblongis. It si Mist. III. p. 1 7. - Vnillantio vor. elatior l .

auriculae.

H. floribundum. Iim m. t et Grab. II. sil. II. p. 294. Vimm . st v. Scid. 2. P. 22. Ex s. Derb. Norm. XIII. Reich l st. Germ. exf. n. 2425. - scabrum , Scapo adscendente gracili citisque si olonibus, soliis laneoo latis linearibusve, subtus dense soccosis, capitulis tribus subsessilibus. Valde resert v. angusti folium, videtur sorinu nagellaris .

H. auricula. v. scabrum. Lini bl. l l. c. - melnchaetum, intense glaucum, majus, eorymbo Sub cymoso, inVOlu- estis hirsutissimis.

34쪽

Loci S graminosis subalpitiis Europae in diae; In Nor- Pgia mullis locis copiosum, v. o. in I Orpori nil rupori sciit

flosas 2000' si pr. mur. in Silos in eum fluminibus in planities descendisse videtur; in I glandiat vero planitios inhvhilui. VII. collinum , I. V ihil Iul.

l si species maxime prolea et pol γmorpha huius stirpis. soliis mine

talis fore otio villis, nunc angustioribus, nunc intonso glaucis . nunc 'irentibu A. nunc rigidis stabundula lis . nunc in ovibuΝ membrann Pis e. s. P. Vn-rians, sed a praecedentibus constanter divorsu; flocci S. quum quam raris. in pagina soliorum inferiori, capitulis paucis corymbosis, Sicci tale nigri Cantibus, cum seu PO Sursum pedunculisque brevibus glanduloso pilosis hispidi . Rhi Zoitia munis est e ropi' s. sed rarius stoloni serum in alpibus. Scapus nunc strictus, nunc adscitia deus, ut semper recturi, SP illi niti notis , pedalis set ultra. infra medium solio nuctus, non C a basi, nunc apice

modo sotis hori Zontulibus, immixtis: brevibus nigris glandulis eris, hispidus pube que si accosa rara conspersus. Folin primuria lingula la vulgo Pt ob lusu, reliqua lanceola ta inlitudine admodum varini nunc Obluso, nunc neula, subdentata, virescenti-ginia ea . utrinque hispida I. superne glubrata. subtus floccis stollatis sub Ionie observandis) conspersa Λnihela opud nos normaliter Oligocephala, valde. congesta, subc3inosn , hispida. immixtis pilis nigris glanduli seris, pedunculis brevibus . ia in nisi accedente ramis composita, irregularis et polyce pliata. Squamae obtusae nigri cantost Ligulae stylusque nureno, exlus insordum rubelli et Ex formissere innumeris plantae suis desinitis regionibus vulgatae Cortus sum H que hybridum esse nec M. bifurci variolo tem, sed . nisi species distincta u. auriculae sormam ni pinnim. Haec enim lociq similibuq valde analo gas quoad herbam enititur formas, ni eo pitula constanter disserunt et sol in subtus soccis destituta.

teor i cellis I. Proceis Subtus aurantiis. l . fuscum. Vill. Vore. P. 19. t 1. f. 2. excl. syri. Intih. Por alpes Europae rarissimum. Iuli O.

Species verosimile mixta, ex analogis sormis variarum specierum conssala. Forma primaria Villarsii soliis glaucis ex omni parte II. au -

35쪽

rie ultim roserre dicitur. llaec a me non visa. In Nor Degiu vero unicolo eo siti pru tis silva licis subalpinis l-2000' Sit pr. m. , solo Schisioso, prope Drusiadi in Valders ad pedem aluis Tonsonsen . AP d hoc copiose legit Cl. Ine i plantam M. auriculae ii iuue simillimam . soliis vero virentibus doti latis ii itin quo hirtis ot antheia hispida diversam lance ad H. decoloranes, ligulae exteriores modo purpurus urit, ac redit . ut specimina Turo-lon in F, 5lichiil ill . aurantiae. bicolor Custor nyud Giami nil l . nurnia lincum. Inter haec vero et Nor vesica medium ton 'nt locum specimina se Monte Ceniseo Donidan l); ab ius diversa modo soliis pallide viron li-hus, nec glaucis), sublus si Occulos , - stellulatis. Tandem alia spoei minuolutiora o non t- serrat soliis intense glaucis, sere glabris et sublus prorsus nudis sis torc videntur f. pormandum ligulis aurantiacis. Hue omnestamen Primo obtutu simillimae l Trid a, scapo saepe soli alo.

15. II. IiΛCi: OTntCHEM, I iridi- pollens, selis longissimis gracilibus strictis erinisum, rhia Onante repente, scopia basi soliato apices laxe coryniboso surcu to vo, soliis imis oblongis obtusis, cauli is lanceolatis arulis subtus pnree Stellat O- Oecosis, involueris globosis rari OlIOecosis seto Sisque nigri antibus, squamis Obtusis, ligulis styloque luteis.

Iti sterilibus montium Lydiae, Coracis ad OceaSum Smyrnae, i moli prope Philadelphiam et supra Sui des. Moisfieri Iunio.

Radix horigo tituli ter repens, ad collum sibi illosa, stoloni fera haud loet n. Scapi caulescentes suope plures simul) erecti, pedales i. Sesquipedales, simplices, basi soliosi, apice laxe' corymbo Si , 5-5-, raro 3-I2-ce phali . undique e setis basi bulbosis horigon taliter patentibus striciis, sed gracilibus mollibus tilbidis G-S lin. longis crinili. Folia radicalia in potiolum attenuata, Oblonga, obtusa, 5 - 4 in caulem in seriorem adscendentia, sessilia, lanceolata, integerrima, sursum decrescentia, scapi instar utrinque crini tu, pallide viridia, subtus rare soccosa. Pedunculi puto n-tes, capitulo longiores, cano floccosi et criniti, passim divisi. Capitula magnitudine u storibundi, sub globosa, cano floccosa, pilis brevioribus seiulosa. Squamae obtusae, pallidae, subnigri cantes. Ligulae luteae. Achaenia nigra , pappo Sordide albo. - Species sine dubio dis linetissima et orientalibus cismnis.

II. PRΛTENSE, PhiZO male repente Stoloni sero, foliis ob ovalisque obtusis viridibus margine carinaque vel

oblongis undique

36쪽

hispidis, subtus Pube stellula destitutis, scapo subrini solio Sol OSO-pil OSO, corymbo composil O pol Vcephalo orocto, in Olu ris OvntO-oblongis nigri cantibus, squamis obtusis, i uulis styloque luteis.

locis arcticis. Verania. l . dubium. Diarim Seianu. 5 P. ISG.ll. caespitosum. Dumort Belg. p. 62. sed in Belgia et Eur. occid. videtur adventilium . Exq. uerb. N. S. VI. n. 19. Sehultet Germ. Guli. VII. 92. - silvicolum, Acopo hasi solioso. solii Oblongo-lancoolutis gramino. vii idibuq utrinquo pilis bre Dissimis pubi se talibus.ll. auricula β silvicola. Desser i l. c- minus', pumilum vuIgo, soliis ob uvalis glaucis, scapo subnudo, involucris oglanduloKopi Iosis. II. Pseudo auricula Tuus h. lPlanta Orientalis, Occulentem Versus raro Scens, in Europa australi et occidentuli deficiens; vulgala aulem, II. auriculum excludens, in Sibi ria temporatiori At nil otc. usque in P gio nos trans halhulens est in Bucharini Persia Gilan G mel. Du.Vot terris Caucasicis; cum illa mixta in Europa Orientali temperata vulgatissima per magnas planities continenlatos nos sine ltiungarino i Danatust Poloniael Λustria et, Botio mi aut Silesiasti; dein nonnisi sporadica usque ad Rhenum i et oras maximo orientales Suecia et, sed in dorvegia et aliis regionibus littora -

37쪽

libus ol occidens ulibus do est; sed ut sacillimo aetiaeniis pro

minor, io is aridis apricis; Upsaliae enata ex aclia eniis plantae vulgaris ex horto Bolanico aufugis; V. silvicola, valde insignis, lecta in Podolia Besser j, Ponsul, ad Staioust regionis urulensis australioris. lorowshyl L M. Iul.

Bbi Zoma late repons, saepe caus pilem enitens, stolonibus radicantibus . nunc bi exibus, nunc Olongo lis . in tordiam si riseris. apicem versus pilosissimis. Folia lueto, at istia saturale viridia . locis soli in sestis pro more magis glabrata Pt glaucos contia, reliquarum Pilosellarum cymigcrurum lutiora set obtusiora, normaliter ob vulo- oblonga I Oblongata, mollia, utrinque pilis vulgo adspersa, solo sortili mollibus, aspero rigidulis in umbrosis consertioribuq ot brevioribus; sed in nulla sorma vidi subtus Vere stollat O- floccosa. Scapus fistulo su R. normaliter i-2-phγllus isoliis semininplexi caulibus) pedulis l. infra. vulgo rubori R. pube cana stellata

pilisque nunc albis, nunc basi rufis l. nigris vesti ius. Scapo vero caulescente, qualis forma loco umbroso graminoso ex Horio Bolanico Lundensi ausuga, stolones obliterantur, caulis Plati ad sparsi solius, capitula minora, ut II. cymosum Reich. 1c. t. 17 sere referat. Corymbus polycephalus. compositus, nunc densuq glomoratuq, nunc laxus irrPgularis, quasi proliser. normalitur cum involueris minoribus nigro- glanduloso pilosus, ni reliquorum more subinde glanduino desunt. et sub oculis meis anno sicci Asimo e vulgari forma enala est soruaci ob ovata Tuus cli. l. c., nullieta albo-hirsutissima. Beliqua ut Supra. Nomen I . collini ut pol e nostrae plantae, eximie Pratensi, Parum conveniens, POSlposui, cum jam certior factus sim Gochnalium diversus sorinas sub hoc nomine distribuisse. Cum monographo concessum snge-rom nomina commutata ad rutiones natiariae figere, II. collini nomen transtuli ad plantam subsimilem et cum II. pratensi, sub II. collini notamine, frequenter confusum. Haec enim in natura colles asperos inhabitat. De II. dubio L. cI P. H. Νraecisum. Varietates a G. F. Meyer sub II. ci noso allatas praetermitto, cum omnis sacile species habet sormam co/Hylomeratam, luXam et strigosam.

o. H. DECOLOnΛ Ν, rhi Zona ule repente sub Stolonis ero, foliis Ohoxntis oblongisve obtusis dentalis subnitidis stramineon ridibus utrinque hirtis, pube stellata destitutis, Scapi sed oscini amplexi caldi, scapo monophyllo absque floccis Seloso hispido, apice eorymbo SO, Pedunculis involucr Sque cano-hi-

38쪽

s dis glanditiis orisque, squamis pallide marginalis, Si Si a

merali S.

Species subare lica, at ubique rarior; in Sibi via, nossiti

H. storibundo analoga species, sed II. Suecico et auriantiaco exacto intermedia, ut nisi deesset Omnino per imperium Pullieni cum, quam late patet, II. aurantiaeunt, ex his hybridum sacile singores. Bhi Zoma manifeste repens, at raro stoloni serum. Scapus fistulosus, erectus, pedalis, sesquipedalis, Simplex. pilis upice eanescentibus plus minus to lagis hispidus; pube stellata destitutus, pilis sursum validioribus . in pedunculis Aetosis aut potius spinulosis admodum consertis, immixtis brevibus nigris glanduli seris. Folia rarius omnia radiculi a scapo nudo in et pauca 2-IJ tamen, sessiliat Obovat O- oblonga, Obtusa; vulgo 1 - 2 in caule adscendunt, radicalibus emarcidis, Oblongatu . semiamplexi caulia, omnia rigidioris, Vpargameneae' ex titylti consistentiae, eximie dent ala, nitida, gramineo viridia, utrinque Pilis brevibus hirin. Corymbus compositus, vulgo de usus, sed accedentibus ramis lateralibus luxus, rumis pedunculisque Propriis hispidissimis. Capitula v. auron ioci paulo minora, non ut in LI.

nurantiaco nigricantia. sod ut in l. Suecico margine squamarum Oblusarum pullido variegata, prorsus nuda, Et minus deris e cano Seroso-Pilosa. Ligulae juniores croceae nt non aurantiacae nec ut in varietate crocea I. aurantiaci subtus viti uinein senio l. exsiccatae pallescunt. Sirius su se Oseen ς amni talem Cum II. Sueeico et aurantiaco probat A chaonia mi

nima. sus contra.

Inter varia spouimina in Mi q. Λ c. Petropolit., absque loco des titio . sed pedunculis spinulosis distincta, eminent eximia circa Parilo vsh a We inmanno collecta, absque dubio, ex analogia amnium, huc relatu .nhiZoma repens, non stoloni serum visum. Cutilis adscendens, pilis longis densis sonio fulvon litus in hispidi simus. 5-5- solius, sed basi suba phyllus. Folin olori gala. lanceolaia, acuminati . intensissimo virore pol luntia, den in n. pilis longis selos n. Omnes notae essentiales ceterum plantae alpinae.

39쪽

ll. alpinum non laciniatum flore su co. Diauli. Prodr. 30. 65. Lursi herb. VI. n. 7S.Il. germanicum I. Column. Emhr. II. P. 2S. c. D. Pil. Polyclonos, repens, maior ete. Moris. III. P. IS. seci. 7. t. S. I 5. Par hins. Ptirad. 399. t. 297 l. 5. l. alpiniana hirsutum flore minore utropurpurascente. Scheuchz. it. ut '. II. P. 336.ll. Pilo elloides lati solium floribus saturate eroceis. Valli. i. c. P. 23S. II. n. s. uall. - en. n. GD. uult. hist. p. 2 l. ΙΙ. Iurantia eum. Linu. mec. 2. y. 1126. Jacqu. austr. t. 419. Fl. Dan. t. II 12. Enyl. Lot. t. 1469. Sturm. D. II. hest. 39 et omnium sere Λu torum. Ex s. uerb. Norm. X. 19. Schullet. Germ. Gall. k . n. 74. Reich.

- bicolor, ligulis interioribus luteis. radiantibus nurantiis - l. subtus vittatis. - IIaec, haud rura, vulgaris habet in Norvegia staturam. - luteum, ligulis omnibus luteis. Hall. helv. l. c. H. nurantiacum. Allion. t. 14. f. I. re H. floribundi var. lini I. nur. navum. Gutid. helo. V. P. S6.

In montibus subalpinis Europae mediae totius a Pyri- tineis ad Carpathos sed Orientem versus haud longius progrediturin frequens; etiam in montosis altioris Gothiae Smο- tundial raro j et Norvogiae australi- conlinentalis admodum copiosum, a 400'- ad 4000' ait., ab Hechfeld ad Doure, sed longius versus Septentrionem haud progreditur. In Britannia adventitium creditur. Iun. Iul.

Species statura, soliorum latitudine, insorescentia et florum praecipuo colore mire varians; at foliis gramineo viridibus, mollibus f vere glauca a me numquam Visa caule soccoso sursumque pilis nigris, aliis simplicibus. aliis glanduli seris, hirsuto st3lique colore facile dignoscitur. In speciminibus vegetioribus sol in latiora, corymbus densus; in maerioribus sol in angustiora, capitula 5-4 modo, immo solitaria; in sormis

40쪽

flagelluribus surcatus. Pili herba o longi, sed sat molles. Folia nuda

vulgo apparent, sed Sub lente conspicore licet floccos si ollulos raros in pagina inseriori. Color florum a saturale sanguineo- rubro PPr innumera S medius rationes abit in aurantium, fulvum, luleum, otium discolor. In his nil h)bridi in os t. quia planitie Duriare possunt sine hybri littite lAntiquitus, ornamenti gratia, in hortis cultum et quidem antequam rei herbariae statores indigenum cognoverunt. Hinc ob colorona lucidum exoticam finxerunt speciem, unde Pilo ella indica Cornuti p. 2D9, l . lati solium coccinoo note Hermianu. Pilos. syriaca Vurior. C. Matthinus. qui post Aretium primus spontaneum legit. ab hoc in men so parcitu. horiense, floribus utropurpurascensibus Prodr. p. Go. Dui si uerti . VI. D. 70, qui primus identi talem in sched. notavit. - Λuricula muris hispanica. I. Dat h. hist. II. p. 1040 recedit stylis et antheris luto is, et sere eadem planta, quom cultam vidi sub nomine u fulyidi Hortali. t Noe vero var. II. stolonistori storibus purpureis censeam.

C. Stirps Η. PnΛΕΛLTI. Rhigoma abit in radicem, a caule discretam. Stolones aut nulli, aut Sarmeniosi, Saepe adscendentes, vulgo floriferi, at in rhiZOma procurrens non abeunt, sed vel marcescunt vel apice radicant et discretas enituntur planias. Squamae interi-DI PS Obtufine, nequales. Folia saepe stlaucescentia, primordialiabus exceptis acuta, indumento via de υHν.. cymosis PrHecoetus florent.

Pervenimus nunc ad gregem disse illimam, in quo characteres ita oblitterantur, ut species in natura distinetissimae in herbariis discerni aegre possint. Equidem igitur, duabus primariis exceptis, OmneS Vulgaliores olim sub II. cymoso conjunxi, cum dilrerentiae e caule monOph)llo set solioso, indumento tenuiori l. strigoso, anthola laxa somnibus racile forma surcata, vulgo fallax , involucro glanduli sero hirsutoque u perte Vari Wiat Pt Synonyma adeo ancipitia, ut in amplioribus herbariis praecipue consusuq evadas. Sed biologicas rationes et geographicam distributionem attendentes invenimus charactores essentiales. - Disserentiam primoriam inier l . Praealta et Cymosa offerunt squamae, at dolendum hunc characlorem minus esse munifestum, quam inter Λurie istas et Pilosolla; - Est in floribus virgineis poli Asinium observanda, nam inox si centis et explicatis squamae ctiam in vivo et primario statu obtusue in

opicum ziculum contrahuntur.