장음표시 사용
411쪽
Sphaeolaria olivacea M. Dec. 2 P. 50. - Barv. Man. p. 59. δ. M. Dec. et sen. P. 50. Dupimus I. molibus ligneis adnata in limite aquae paululum infra Fucum vesiculosum, a littoribus Scanicis J. Ag. l. c. per
totam Sueciae, v. c. ad Christineberg, noster etc., atque NOr- egiae oram Occidentalem, saltim usque ad Molde. I Ota Aestate. Cum Sphneeluria cirrhosa, praecipue ejusdem formis minoribus ab incauto sucilo confusa, dissert habitu quodam diver-SO: caespitibus nempe magis suscO-Olivae eis, in stratum 5-5- lineas altum plerumque confluentibus. I hallus primarius spe-ΡiSSi me repens, nonnunquam erectus et Simplex. nami erecti Saepe Simplices, at plerumque ramulo uno alterove erecto et simplici ornati, sub microseopio sublutescentia. Λrticuli longitudine diametrum sequuntes. Perigonidia ex J. Ag. l. c.
descripsi, mihi ignota. 'Vur. radicans, filis subfirmioribus a superiori parte quoque radicantibus '. 'Conserva radicans Dillis. Conf. p. 57 t. c. I mst. Bot. t. 2158 . Sphaeolaria radicatis Ag. Syst. P. 165. mro. Man. P. 59.' 'Sphncolaria cirritosa Dar. Simplex Ag. b. 2 p. 29.
VΛustralio forma vix nisi flamentis firmioribus, allius radicatilibus a primaria distat. Fructus in diagnosi nuncupatos, tun tum in praesenti varietate Vidi.' J. Ag. Dec. et sen. AU.
S. SPHACELAnIA CAESPITULA Lynctb. I hallo minuto caespitoso erecto ramOSO, ramiS paucis Sparsis aut subsecundis elongatis subsimplicibus adscendenti-ad pressis obtusis, articulis diametro longioribus.
412쪽
Sphacelaria caespitula Lyrisb. 'di'. p. 50 1 t. 52 A. . Sp. 2 p. 52. - j. Ag. Dec. et sten. I P. 50.
'Λd stipitem Luminoriae dictituim ad littus Foeroense rarius. Λd litius Suiliber Norvogiae in solio Laminariae saccharin v expanso.' Lynctb. t. c. Radix perexigua. Caespites parvi, lineam circiter alli, aggregati. Fila ex eadem bu Si plurima, caespitOSa, erecta, abbreviata, capillo humano tenuiora, ramosa; rami alterni aliisque minoribus subsecundis Obsessi. Λpices sphae elati. Tota frons articulata ; articuli diametro sesquilongiores i. eundem longitudine sequantes, nullis striis, quantum videre licuit, noluit. Color virescens, interdum sordide luteus. Substantia te
Mihi paene ignota species, Secundum descriptionem, ut jam observavit J. M., priori nimis assinis.
Fam. XIL EcToc iiDEAE. Char. ess. I hallus plus minus Oli accus unica cellularum serio constructus, capillaris l. slisormis, ramosus. Perigonidia externa in thallo lateralia I. immerSa, sphaerica, Oxata I. susi formia. Sebi2ogonidia in cellulis thalli purum mulatis evoluta, mobilia. Inter Sphacelariens atque Confervens Ecto firmem Certe intermedioe, ad illas organis multiplicationis normaliter exlernis praesentibus, ad has Simpliciori thalli Structura se appropinquantes; immo multiae Letocarporum formae a Confervis habitu atque thallo non facile dignoscuntur. De organis multiplicationis, qu se Perigonidia dico, utrum cellulam unicam, an plures, Speciem inno Vantes, an utrumque, licet in diversis spo- ciebus, contineant, nemini notum est. In Perigonidiis exsoriis Eetoearpi cruciati Schigogonidia vivaciter se moventia vide-
413쪽
schiκοgoni liu Nein Zoilon formari vidit, do in otii eorum nil reserens. An schiRogonidia in Omnibus vere ad Sint, ignotum est Phycologis. si'. infra.
I hallus viridi-oli vacuus unica cellularum serie constru luScapillaris, normaliter ramosus i. disii ebo pinnatus. Perigonidia l. externa lateralia, sphaerica, siliquaesormiu, l. innata. SchiZO-gonidia in cellulis thalli evoluta. Fructis ulionem sex fortium duplIcem in Leto urpis deseri- pSerunt auctores, scilicet 1:mo cap Sulas, quae dicuntur, Sub- sphaericas et 2:do fructus siliquaes armos, utrosque in ruinis
ramulisve lalerates; visis in illis, ut supra iam diximus, Solii-κOgODidiis vivaciter se moventilius, Cel. IVngeli Die noueri Λlgen systeme p. 444 t. 2 s. 5 et 4j in utrisque organis plures cellulas speciem multiplicantes formari probabile reddidit. Quae
cum ita sint, equidem inlor utraque nullam alium invenio di inserentiam, quam ipsam eorum formam, qua PQ igitur non In Odo cnpsula AP illas, verum etiam V1 ructus siliquius Ormes , Sive Propngula siliquies armi V J. is., forma inlatum re edonlin, pro iisdem plane Organis, usque dum melitis ros cognita suerit, esse habenda mihi persuasum est. Omon Perigonidiorum utrisque relinendum puto. Explicantur ceterum schigogoni diu in cellulis parum mutulis l. paululum intumes rentibus ipsius thalli, ut unica Ohservarunt fratres Crouun Λnnales d. Scienc. l. c. . I pSQ Ilaec Organuvi inciter se moventia non modo in ipsis thalli cellulis vomiti, etiam in aqua Sub inierOScopio vidi, quamquam Corum Q cel-
414쪽
Iula matrice egressum observare non licebat. Si ullius generis, certo hujus species difficillime charaetoribus circumscribuntur. Ingenue fateor, me de specisca earum disserentia tam esse incertum ut, si iocaryo uertensii Omisso, utrum sormae sint unius ejusdemque speciei parum memoralibes, an vere distinctost species, dicere vix audeam. Meuishine species plus quam 100 europaeas determinavit; cur ero plureS non descripserit, neficio, nam formae Specierum sunt innumerae. I ditis δ. Aq. VSpeciebus et generibus Algarum, V tros species, scit. L. filiaeulosum, L. littoralem utque Ε. sirmi ut, antea a me in unam conjunctas, hic describo, rius auctoritate nisus neque propria experientia, quare ab eo datis characteribus infra utar.
I halli suseo-luloseontis filis tenuissimis in laniculos spongiosos ramosos densissime implexis ramosissimis, ranais ramulisque alternis, cellulis longitudine diametrum usque 4-plo excedentibus, perigonidiis externis breve podicellatis subo vatis. Consorva lomontosa Hucti. Fl. Angi. P. 594 sec. Lynctb.j. Ceramium tomentoSum Ast. Syri. P. 64. Eclocarpus tomentosus Lynctb. 'da'. p. 152 t. 44. A.
40. Scand. exS. n. 76. Fucis, praesertim Fuco vesiculoso, I. rupibus adnatus in limito maris, a Freto ballico per totam oram Scandi naviae occidentalem, saltim usque ad Christiansund Nor vegiae, frequenter. Λestale to in. I hallus usque O-pollicaris et sorsan ultra. Omnium tenui tale florum atque cellularum Iongitudine sero optimo distinctu species, habitu spongioso facile dignoscenda. Perigonidia duplicis sormae, scilicet 1:mo supra descripta, et 2:do
415쪽
s Ormis diise tantum in genere memorandae: altera coloris intensioris, sitisque in funiculos coinpliciiSSimos ramosOS, rn-mis sub clavatis, implexis; a fera coloris laetioris silisque in su- Diculos laxiores ramoso', ramis sensim attenuatis, laxe intortis. 2. ECTOCAn PUS FinnLA J. M. I hulli olivae oo-suscosconiis si is subli heris ramosissimis, ruinis ramulisque ulternis, ultimis scisciculuiO-expunSis agi S, perigonidiis susi formibus medio ramulorum innatis. J. Ag. l. c.
Variis Phyceis adnascens, cum in exieri Obus tum in inferioribus sinu iam partibus, a Freto ballico per totam oram Scandi. nuviae occidentalem, saltim usque ad Christians und. Λestate tota. Celeris omnibus speciebus firmior, caespites format 5-G- pollicares et aliquando pedales, ex Olivaceo l. serrugine O- su-Scescente', chartae laxius adliserentes. Fila rigidiuscula ramosissima; rami subsusciculati, fasciculis autem expansis. Ramuli ultimi seque ne inferiores allerni aut vagi. Propagula' peri-gonidia nobis) Vpedunculo ipsis sublongiori sussulla, aut reclius
in medio ramo intumescentiat et ramul O terminata, Sunt et On-gaiO-Ovalia, utrinque sere aeque attenuata . J. Ass. l. c. 5. ECTOCARPUS SILICULOSUS Ag.
I halli navos conti-oli vacet si is liberis ramosissimis, Uramis ramulisque alternis, ultimis elongatis distantibus alternis aut saepe secundis,' perigoni diis externis Vbreve podicellulis conicis ad ramulos vage subsecunde dispositis'. J. Ag. l. c.
416쪽
Phyceis variis increscons, cum in inferioribus sinuum partibus tum in exterioribus, a Fret O ballico per totam oram Scandinaviae saltim usque ad Christians und Nor vegiae. Λestale tota. Coespes spepe maximus, ab unciali usque ultra pedalem
extensionem nil ingens, in mari tenuissimus nebulosus, lac lugelutinosus, colore e fla O Olivaceus; exsiccatus e serie eo nitens, chartae arctissime adhaerens et saepe Obscure Vir Sc I S.
Fila lihora ramosissima. Dami erectiusculi Vix unquam DpΡΟ- siti, in seriores alterni, supremi saepe secundi, at ita elongati, ut haec dispositio aegrius observetur. Λrticuli diametro plerumque SeSquilongiores. Propagula sporigoni diu in sere sessilia,
nil ramulos si portores subsecunde disposita, nonnulla lomon plerumque altero latere SparSa, Olongat O- Oniea.V J. Λ9. l. c.
Spe rimina o mari. Baltico, quae ad hanc speciem rotata suorunt, ad Lot. littoralem pertinere mihi videntur' d. Ag. L c. 4. ECTOCΛnPLA FΛsCICLLATUA Grilis Thalli flavoseon li-olixaesti filis subli horis ramosissimis, ramis in idisque alternis bis multifidis l. subsecundo ramellosis susciculatis, perigoni diis subsessilibus OvntO- conicis in ramollis Se
Εcloecirpus fasciculatus Grilis in mynit. Alis. Dun. v. 504. mrv. nian. P. 40. In flando extralaeniensi pluri orgyali petroso, Phyceis tenui-ostilius increscens, in mari Baltu Sten Si rarior Species, vix nisi Oxtra Christineborg et nil N. Noster a me inventu. Jun. - Λug.
417쪽
1 halliis coloris olivacet in viridem plus minus vergentiS, usque 5-pollicaris; sta interdum paululum inloria; ramuli susciculiS, nudo oculo quam caput aciculae minoribus, ramoliorum Suh- penicillisorinthus obsessi; ramolli apicem versus altenuati, don-sissimo fasciculati. Collulae diametrum longitudine aequantes. Perigonidia duplicis sormae, 1:mo supra in diagnosi memorata et 2:do susis ornatu, utraque in eodem specimine, licet haec si e-quentiora, a me observata. Illa, quae in Opere δ. Assuriihi, ut milii videtur, sporae nominanda essent haud hene nominata Sunt propngula. Quamquam vero hoste porigonidia susis ornata neque in speciminibus Gris stlisianis invenire potui, neque ab
Hurvetvo l. alio quodam auctore memorantur, tamen, cum in omnibus ceteris utraque planta conveniat, nostram OSSE Omnino anglicam vix dubitari potest. b. ruoni saltim inferiores oppositi. 5. ECTOC ARDUA FERnUGI EUS Lym9b. I halli sorruginei filis in funiculos ramosos implexis ramo-SisSimis, ramis ramulis quo sub appositis cellulis diametrum longitudine 2-plo excedentibus, perigoni diis pyris Ormibus in ramulo terminalibus.
Conserva serruginea Lpuub. II 1 h. p. 159 t. C. Εcti carpus serrugineus Ag. Sp. 2 p. 45. - . . Au. Dec. et sten. 1 P. 20. In limite inferiori a lupe rupibus ad nutus, ad littora Bahu-siensia corte non infrequen S, quamquam Solummodo prope Christineberg, v. c. in Bondbalet, a me observatus. Jul. - Λug.
I hallus eximio serrugineus l-5 pollices longus, e rupibus depondens, si is in suniculos plus minus ramosos, apicibus siO
418쪽
oppositi, interdum tamen alterni, patentes. Cellulae longitudine diametrum 2-plo, rarius 4-plo excedentes. Perigonidia in iis, quae legi, speciminibus nulla adsunt, a Cel. . . Ass. l. e. ita
descripta: VPropagula totius generis maxima, in ramuli S Superioribus longatis terminalia, ObOvOidea, tenuiore basi in ramum longissime attenuata, Saepe Obliqua'. G. ECΤοCΛnPLA LITTORΛLIS Limi. I halli sus eos otilis si is normaliter liberis ramosissimis, ramis ramulisque oppositis alternisque, superioribus SaepiuS agis, ellulis diametro longioribus crlindra cois, perigoni diis Sphaeri-cO-Ovalis ad ramulos sessilibus. J. Ast. l. c.
Conserva littoralis Lian. Fl. SD. ed. 2 p. 456. sec. d. Ag. . Ectocorpus littoralis Lynsb. 'di'. p. 150 t. 42. o thallo Iaxo, ramis vagis, oppositis nempe alternisque intermixti S.
Ecto carpus littoralis A s. Dec. 2 p. 40.
β. brachinius, thallo laxo, ramis plurimis oppOSitis. Cerninium brachiatum M. Syn. p. 67. - ec. 2 p. 42. r. compactus. thallo inferne in sunt culos intorto, superne Νο- Iulo, ramis florum magis patentibus subhoriZOD talibus. Cerausium compactum Roth. Ecti carpus compactus Ass. Dec. 2 p. 41. Rupibus i. Phuceis ad natus; sorma is in mari et Frolo ballico, Secundam . . Ass. frequens, in Superiori vero sinus Codani parte rarior; si in scopulis paululum infra Superficiem aquae domersis, v. c. ad Christineberg et Noster a me lecta; γ rupibus nil nata in inferiori aquae limite, v. c. prope Uurti ali non extra Gothoburgum. Aestale tota.
419쪽
VCaespes quam in celeris magis lanosus, in siccatis Speciminibus nitoris expers silum specimina Lot. siliculosi plus minus Serieeo nitent , nunc rupibus aut lapillis adnatus brevior 5-4-pollicaris, nunc parasitans Saepe Valde extensus, aliquando undarum xi in numerosas partes sunt culis Ormes implexus. Fila ramificatione valde irregulari, ramis nunc sere regulariter Op- pDSitis, nunc plurimis alternis, Supremis saepe secundis. Danai Saepius quam in Ecl. siticuloso patentes, in forma compacta sero omnino horigonialiter excutiles, sed mox incurvasi. Λrticuli saepe diu metro parum longiores. Capsulae, ita dictae, Sine
ordine ad rumos superiores sessiles, nunc per longam Seri mSecundde, nunc alternae, Sphaericae aut potius breviter ovi id se.
Propagula, ni salior, in hac specie quoque adsunt Εct. litto
I halli oliva coo- virescentis silis distiche pinnulis, pinnis pinnulisque Oppositis, cellulis diametro brevioribus, perigonidiis phaericis in cellulis pinnularum intumescentibus sormalis. Consorva Moriensii Smith in Enul. Bot. t. 999. Eo locarpus Mertensii M. Dec. 2. P. 47. Haro. Mari. P. 45. . . Ag. Dec. et sten. 1 P. 20. In profundiori sinu Codano. J. . l. c. Λ me nunquam lecta, Dei lue Specimina Scandi navica vidi unquam. I hullus 2-4-pollicaris. Species silis distiche pinnatis, pinnulis ad unumquamque cellulam egredientibus binis oppositi Α, cellulis in thallo primario quam diametrum 2-plo brevioribus Olc. ah omnibus distinctissima. Fam. XIII ULvEAE. Char. ess. I hallus viridis l. purpurascens, pluribu S cellularum Seriebus conStructuS Seu paren-
420쪽
chymaticus, capillaris, filis armis, nunc Simplex, nunc ra-mOSuS, frondosus l. membranaceus. Perigonidia in thali immerSa, rarius externa, Sphaerica . Schiκogonidiu in collulis thalli parum mulatis evoluta, mobilia.
I ballus purpurascens t. coccineus, frondosus, membrnnn- CPuS, unico cellularum strato constructus. Porigonidia immersu , divisione nuclei intus Achiκogo uidia immobilia gignentia. Genus, in proesenti rei phycologicae statu, certe Livis, neque, ut voluit Italzias, Florideis appropinquandum. Sed propter nuclei in Porigoni diis interdum quaternariam divisio nona, O minus ad Florideas referri potest, quod hic nucleus divisione quinaria, immo Septinaria, in plura quam quattuor schiκOgonidia persaepe dividitur. Equidem potissimum crederem quaternaria illa
divisione novus produci collutus, neque SchiZOgonidia, quae contra, ut puto, divisione nuclei indeterminata, quinaria, septinaria tc., exoriuntur. Species hujus generis nullis characteribus firmioribus circumscriptost, sere omnes habitu externo, mutabili semper et ancipiti, digno Scuntur. 1. Ponsuun x LΛCLMΛTΛ Ag. I ballo purpureo l. violaceo umbilicato gregario in lacinias dilatatus utidulatus varie sisso.