장음표시 사용
11쪽
' e. s. tibi in hi t I csententium tum apertam 1se, ut pis ilibis argum is misella subvertere par prudentis consultiera hominis De
de queritur, an nihilominus ille partem faciat puto non a ere, si aut plane incapax fuit, aut an mortuus . quo tempore testamentum condebatur L . g. g. 9. f. in X. Quid si unus . conjunctis decesserit testatore an mortuo, parte sua nec agnita nec repudiata φaccrescere conjuncto, vel Jul. Papiam spectemus, sive usXI. Sed num deficientem portionem eam appellabimus, quae
semel acquisita iterum amisi i est ' VP '
r. accresc. Usu ructus tamen constitutus postea amillus, nihilominus J. A. admittit . . I. s. 3- ... XII. Caeterum conjuncti dividuntur in tres species, Ab me tur pae conjuncti tantum, alij n his t. intum, ali is litis , , s ubi Godd. D. comm. l. 9. ρ
h simplex Re sis A verbalis Mixta, Verbalis X in conjuncti dieuntur, quibus eadem haereditas aut
res separatim, idest, diverso orationis contexti si
inii em te coniuncti ob illam oration, diversitatem fere olent
e , idis tincti, distincti, separati, conjunctis opponuntia I sit p. o. C. e Cia ibit. Unde singulos re con)unctoriana ab nis selidum haberet concursu partes facere certum est . . un. Xi Sed quid si ita lego: Quod Q o legavi lego Nullu erit: lis oti tinctio Sin vero hoc modo, . qua p. te filium institui citi eundem frium instituo hic vero ambos vult esse haeredes per t. is. r NV. Praeterea n eadem res pluribus non simplicite , sed h0ς
12쪽
nulla erit con habeat ratio stimationrem , labia in solidum re est, quia quando duobus its tum se datur, alter aestimationem Oniequitu quae diversa ab ipsa re l. 6. f de Iud .' XV Verbis tantum con uncii dicuntur, quibus ad mlvel eiusdem rei Pars eadem oratione relinquitur, sed partibus a st re,pfesti , ut Titi, Maevio fundum Tuscul. X aeqviso do 6 vel . A. B. ex aequis partibus haeredes sento
VII. Ut haec conjunctio commode fiat, requiruntur parta cule idonee tam disjunctivae, quam advertatiVae . 63 1 . . .
a L; lo. Ad tondit. demonst. Item nomina collectiVa, uti in sustulari numero plura significantiat. 76 de Iudic vi Rei verbi, conjuncti, qui eadem oratione simul id ii ii rem e litui, a ibus nullis separatis, vel expressis; v. ut Au , definit os nominum rei comple us ungit, eluti A. m. haeredes o vel Titio Maevio fundum Tus- 'ux' ἡ bimodsi hi dubium moveri potest, solidumne
mixtim coniuncti habeant ab initio, an vero partes Commu-
o is purus C. de ad io3.SueV. . et p. m. I OMXX. Porro dicendum an etiam vel ignoranti. invito,vel volenti, an cum onere, Vel sine onere portio accrescat. In Iredi a bus enim invito portionem accrescere Iacantem uris ostendit iis, quibus si eadem res disjunctim legata sit, portio deficiens ipsis invitis accrescit, volentibus tamen si con)unctim. Sub eadem distinctione res cum onere, vel sine onere, accrescit colle statariis sine onere, si disjunctim legatumn si con)unctim, cum ner d. l. n. s. o. Excellentissimus Dominus teinbergius: illustit. 1'. a. h. o. M. f. p. io ad Vesenbectum ib. o. XXI An autem inter omnes conjunctos iit J. . anceps contentio est Quod licet de verbali negatiVe decidant iij, il
13쪽
lis tamen potius accesserim, qui affirmativam tuentur, vide Godd
dec. r. q. .ra in disquis de L A. c. I; per L 16 uit ir. f. de C. . . in L his tu ci de Cad toll. l. 1 r. f. de I S. l. 89. D. de leg. 3. Cari Z. . L c. a. q. I .XX I. Eidem uri accres cendi in reali conjurustione non e ro uri non decrescendi locum esse puto pertext in s. 8. I. detegat . 1 g 3. I. 3. A de usu se accresca. 8o I de leg. 3. leg 26, 1. l. o. de cond. b demon . XXIII. Quod etiam in mixta conjunctione obtinere recte statuitur. Certum enim est, conjunci orum appellatione intelligi conjunctos Rein Verbis, Ergo etiam textus in . o. g de legi 3. de conjunctis Rein Verbis accipi debet. XXIV. Supersunt excutienda quaedam depretiationes, quinam inter conjunctos ali aliis praeserantur Quae res duplicem habet inspectionem Aut enim conferuntur inter se illi, qui eodem genere conjunctionis gaudent, res est expedita quia singulis pars deficiens aequaliter accrescit, Aut diversi generis con uncti concurrunt, placet Rei Verbis conjunctum in portione Re Verbis conjunci: omnimodb, id est, sine ulla distinctione praese
ricaeteris; atre conjunciti portionem Vacantem omnibus conjune is accrescere, Verbis conjunctum in portione verbis conjuncti caeteris potiorem haberi l. 89. A. de te . . ronch. c. Fach. . com 98. Orael. 7. I3.dcvi sol re pons ad Liberici Gei tit. Eademque dicenda de haeredibus eodem modo con-,inctis vel disjunctis l. 3. g. de haered adhibita distinctione
l. 7. g. I, . . eo . ut, qui conjunctim sine parte instituuntur haeredes, pro conjunctis non habeantur , quantum ad us accre cendi, id est, ad summovendos caeteros; non enim Xcludunt alios disjunctim ex caeteris partibus institutos. Ita intelligenda l. 23. Perea ad fit. C. de Cad. tot n. 7. XXV. Nunc ultimo exquirendum superest, quando J A ces
14쪽
dei Oxes in tauri: fcies' scar L L . l. contrah. t. licet stipulationem deducta aut divisionem non recipiat, aut a
J ' ἡ tibi doli fedi Mitutus datus est,
nam eo casu deficientis pars non aliter cohaeredi accrescit, quam
tali Nou. 1. g. si verὸ auib hoc plumo de deic Vide Gomea . G. R. c. n. c. o. n. Jus enim substitu quod nititur holuinis di positione express a tanquam sortius absorbet J A quod est ex tacita dispositione . I . . f.
XXVH Ultimo impeditur J legatis, mininimietator prohibuerit. An vero idem in haereditatibus ' Ex requentiore Interpp. sententia receptum est reserente Ant Fab. l. 6.
ori magis posse testatorem prohibere J. . quam
nosti is Faltille udi h s, absque parium curiae interventu coetnoscere possit ' Affirmativa quidem subcribo, tutius tamen elle-A ilior statuum consilium existimo.
o Mui rana in armis pugnare sueta ad laudi successionem si admittenda eg Ex JuRE NON. De Can nullius testimonio, quantumcunque religiosus existat, in te praejudicium, nisi uratus deposuerit , credi debet, c. mu