Disputatio juridica de traditionibus prima. By Gaspar Copes. Praes.: A. Matthaeus

발행: 1680년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tradidit Conco, et iterum per hoc precariam reprHaremus. Add. formul Lindenbr. 19. 2o ai. 22. os . Ludovici Germaniae Regis diploma apud Conring cens diplom Ludor. p. 36. Obmur ni obtutibus nostris quandam chartam proarium dec. Vetus charta Alamannica , quae est apud Goldalium a xxv II in antiq. lamann. Constae sumtu ante Coa pertum Proidem pagi es, ros, qκρ genitor noster Marcui vi omnem hereditatem subflantiam suam radidit ad monasterium S. Gallonis, qui confiuctus non pago arbonense tibi ei sacris requies it corpus ita barbare loquebantur tum inos pos-

chum, o missi ipsorum monachorum, per tribus diebus, ct per tribus noctibus, ct per b nescium ipsorum monachorum reintravimul dec. in

ea ratione tradimus cut debenim Aegii Comit Jeri re, ita ipsam terram ct ipsi monasterium noserviam , ct per bene cim ipsorum monachorum per cartulam precariam ρβ ρi '

Alioquin&ccclesia, si donator non retineret rem dabat censium,

aut quid aliud in beneficium vicissim Diploma apud Hedanos . Ultrai. p. 94. Omnem sui juris hereditatem, quam habita iiij a Co ratum g rbantia is putum . cum omnium ad eam ei titientibus tradidit, o donavit sancto Martino εἰς Γρmti m ζ' dec huiusmodi tradition remuneratione, ut rinior sabilior esset nodi raditio, concest ei fingulis annis de sua parte dat 'i'. ubra in beneflcium, dum viveret. Sed ii equestras touaeso quidn Nihil certe est, quod obstat. Nemo dare' retine e poter id est, ita retinere, ut vendendi, donandi, denoterum

Maan. Imp. edicto ann. DCCCI quod apud Balua ei toni. I Siquis, inquit, Longobar inflatum huli an stagilitatis

12쪽

recepit dans et xi I deiurios Tiele is moneta in signum, quod idem χ-dium jam non esset suum sed eccti ia proprium. Sed non sena per id

factitatum. Et deinde adhuc notandum , quod procedat id quod diYi, si si donatio inter vivos at pure, Ossa pliciter. Sectis est, si sub modo, si adjecta conditio. Et hinc cit, quod loquatur sic Albertus Comes de Multa in charta quadam veteri, quae cst apud Miraeum lib. 2. donat Bela. c. 8 6. Innotescat c. tam sutu-. is quam praebent ibitis, quod Comes Albertus de Isuha, allodium suum de Muhao de maleve, cum familia 2 omnibu appenditiis suis, pro se omnibus antecessori bis suis, ad honorem De Obeata Dei geni rici Mariae 2 beati Lamberti, ecclesia eo die nisi contulit libereo absolute tali interveniente composivione, quod ipse in priori liberi legitima Os fione, quamdiu vivet, jam dicti in altodium post debit. I bin mortem pero iis, si decedat fine liberis S c. Caeterum duo inprimis illustria scitonis sunt exempla, quibus

etsi non tradita, res tradita tamen fingitur, brevis, longae manus. Brevi manus fit mentio in I. s. f. de jur dot Longa manus in L pecuniam 70 f. de solui. Fietio brevis manus est , cum celeritate conjungendarum inter se actionum una actio occultatur l. 3. 4 12. f. dedon int vir Muae. Ut si rena, quam mihi Sejus dcbet ex causa depositi, ei velim donare non nece se, ut eam reddat mihi, Mego ite

rum ei trad m, sed iungitur reddidisses, Qvicissam ego rem donatam ei iterum tradidi se g. 3. In l. h. t. L fingularia 3. f. de reb.

cred Crol. 2. man. . . Mant tilbaer. Longae manus cum rem

quani libet te usi ponere in conspectu meo, d. l. 79. Ita enim ac istis ita 'uas longa manu mihi tradita existimatur, d. l. Nam praedium si emerim , in turre vicina id venditor mihi monstret, vacua inque ejus pos Pssionem tradat, non minus id fit meum , quam si sena ingressus. l. i. f. pen. l. 8. g. 2. . de acq pus. Necesse alioquin, ut ingrediar, me venditor in id inducat, ut id traditum possit dici, r. C. de prob. l. 3. . i. f. de aci empl. Nam tradi

proprie non potest. Opus hic fictione. Et sufficit etiam fictio haec, si spe fites jus civile. Si jus postea intro ludium, longe alia adhuc symbola, cuivis fere genti ustatum quid singulare. Daci glebam

terrae deferebant ad ecci sana, cap. 2 ext de consuet. Scani palli oemptoris extento manibus si stentium imponebant, ut jam diximi celi exerc. cap. q. n. 36 S docent leges Scanorum lib. q. cap. 3.

Idem Sueci ficiebant, qui adhibebantri baculum quena duodecim

13쪽

hmstentes quos si sines vocat Stierntiooh de jur Suec. Goth. vet. his x tandebant in argumentum perfecti jam contractus Vulgo vi S isti ine Stierni, deso Unde haud dubie colatio Asbiodes uel Scio ten unde Mnostrum Schietan id est iacere, tradere. eces utar. m. i. cap. i. De Vade scha su nec ite nidi hora me bri eu4c tuideo si e id est, gerenim so rete a se e em e . ah sus te albe me dae fel cholet et erili, ut eho di dathis Nam, ut dixi,&traditioli chebat per 3 actum, vulgo adhuc, qui quid tradit, dicitur Belgic Gen. II moet et schieten.s h id eli, solvere. Et simile quid iam olim usitatum Ron an isiti' leb, in jus delata solitis vindicare, ut in fundo tuu verso, ut testis o Gellius ro. noci Attic. cap. IO Anselm ad edici perp. art. 13 feci iti alioquin vox barbara, sed qui utitur Pontifex .ὶa ompilator uris Scanici . lib. q. cap. 13. Apud Suecos etiam eo io simul sormula quadam usus, qui Suecices Latine extat riud fieri h. d. loc. , ut idem ibi auctor est, hodieque adhuc usitata omnibu instrumentis, etsi baculii glebae iam exolevit solennitas.

oere mutata idem nomen tamen renaanet, arg. l. 83.1 de verb. InIt. dedon. Di is adhuc S otining cumIraedii alie- ' illi stlebae iam exolevit solennitas. Et ius dotium

h ruti mu' tamen vulgo adhuc dotis vocabulo, ut verbi

ratia, cum dicimus, Qui virginem 3pra perit, aut eam ducat, aut do-: flestucatio etiam exolevit. tamen vox adlluc usitata est, lerisque instrum ciatis adhuc verba haec occurrum, a te verit eu in es mondi, praesertim cum alienatio sit praedii laudatis. Res p. 1 Dhs o. reo calamo in priscis instrumentis est, ut verbistra L pud Sande ad cons. Gelr. tr. I. in I c. p. 7-η-33 aut raedicto domino Comui 3.jurnales serrae arabilis pura a is , O calamo ita a d Leguych. Verbaliner in instruitiento, quod

i hi se j iii apud Grin sin dioecesi Trajectina Et ν

quam radidit estestucavit. Nam halm est festuca Neces 'ei nee ibi, ut in sinum emptoris, ut olim Belgis usitatum

mittatur festuca Durat per Taxandriam irabantiam adhuc mos ut fiat alienatio cuna ramo laesoite, sive ut tradatur cespes fi Vo, aut cuinio alioquin vel herba, si sint prata, vel pascua.

14쪽

to tuni ramus surdum tradi cum arboli is, cuin virgultis, cum herbis, ceteris, quae sunt sola Vetus dip seu vi, quod es apud Hest.b I. Ultraj. p. 9 . Mox posthac so seqMVN P. die, ut firmimis fla, bili messe dec ei dem praenoim is taslibu is aliis no ultu ast tibia sim alicujus retractatione cum ramo ct e te jure rituque populari sui citum est, ct rationabiliter firmatum ex Et vetustissimus prorsus mos hic etiam Francis aliisque. Et exempla infinita lacerti Auctoris formulae apud Bignonium cap. 43. Missu sam a ille ipsi misso monasterii illit, per ipsum hostium de ipsa casa per terram vel heria Lam, sicut lex est, ad partem aucti illius visus est tradidisse, ct persuum festucam ipsis missimi vel ipsam foeminam de ipsis rebi se exulos exo ibi esse dixisse. Mem cap. pen. Per herbam ct terram vilis suis

tradidispe. Vetus charta apud Miraeum Brig. q. 69. Terram praenominatam cuni reditu. 2 quicquid de me tenebat cum virga mihi lia eram reddidit, laberis ejuin Didio θ' dum prasentibus , qui manae apposuer-t, ct crura patre Osram, it evi verum Formula apud

Lindenbrog 18. Injinctu inationem an dicti monasterii per hanς artulam donationis. ω per festucam, Qtque andelangum a die prasin,

te donamus, tradimin, atque perpet liter in omnibus trans minamV. Ubi undeLmgvi, non, ut putat endet in glossaria d. loc mancipatio,

aut traditio est, sed modus tantum alit symbolum , iam traditio per scitur. Nam si traditio aut mancipatio, dicendum idem de sestuca conjunguntur enim duo bae per se am atque per andela uni)imo idem &de culmo, la herba , de terra. Ni fallor autem id ab . surdum. Aliud res est , quae traditur, aut id quod eam repraesentat. Aliud ipsa traditio. Puto fustem an elangum sis , aut virgam , vel bacululat, quo . usi tum esu poris. Vetus sormula apud Lindenbroga136. Venit homo ariquis nomine ille ad Iohmansimi, tum ante hos dies per chartulami venditionis ad filium sucini ad irmari per ostium anatalia anaticla ves anaticula legit Carolus dii Fresiae globser iu aticla, cardinem , qui in foribus circumvertitur, ex ponit per herbam ct vitem ei visus tradidisse vel confiignasse δέ c. o exitiιm inde a fecit dec. Vetus quoddam instrumentum, quod est apud Pithaeumia C. Salic. it. Vnde ejusmodi octoramenti mi prim ibidem in

capitulo quodam fuste , ut moris est,fecit, ct postea eundent fustem si exaltare posivit c. Et vox aut Belgica aut Germanica est, forte ab sude haud langen. Nam virgam in manus sumunt, aut in manus iis datur, qui foras prodituri. Alienato enim praedio , qui aliena

verata

15쪽

verat, exiisse saliena signis significasse, vacuan sic eronen cessonario se reliquisse, ostendunt quae jam dixi Formula apud Lindenbrog. I 33. Quantuin illa epistola comine norat, ct insertum I co gnarit, tradidit, o vestivit, O per dur tum 2 festucam ibi foras exitum alienum vel spoliatum in omnibus esse dixit, o omnia mirpivit. Ubi per durpilum idem quod per ostium. Nam cita paulo anter

ad monasteri u illud in honorem sanctorum illor ni construct uni tibi Dominus ille Abbas praeesse videtur, ac die praesente ad integram concel si confli marit, per portis, ct per ostia c. dictam donationem&c. Durpiliu vox Germanica limen, vestibulum, en dorpet Marculsus:

Con signavit, ct tradidit, vestivit, ct perdurpilum o festucam ibi foras exitum alienum vel spoliatum in omnibus se dixit is virit, id

est, cessit, a nostro merpen. In sinum cessionarii ciuin mittebatur

festuca Marculsus: Villas nuncupatas illas sitas in pago illo sua θρη-ranea voluntate nobis per festi cum vibus est albo irrepisse vel condonat sedec. Laisi mei pisse , id est, in sinum jactasse. Nam a m ctiam vox barbara Lex Salica tit. S. r. ct requiratur postea homo, qui ei non pertinet, ct sic festucam in lalum adte 5 c. se ipse, in cujus

uisum festucam actarerit dcc Dicebant etiam uel pire, in re ire, verpitio , inverpitura. Vctus instrumentum , quod in Bibliotheca Sebusitan est cent. I. cap. 26. Et tunc ipse per jugionem Regina j indictum locum in praesentia omnium indier pipit. Aliud in eadem I. Op. i. Et pro ipso pretio verpitionem tibi facimus , ut facias de ipsis, quicquid volueris. Add. cap. 29. cent. I. et 3 cent. 3. Actus ipse etiam dictus albatomia vel ad atomia, ut pithaeus docuit ad Q. salic. tit. 8. Titulus enim de s atomia est. Vetus Glos a autem ad illum titulum De donationibus , quae sunt festuca in sinum ei, cui donabatur, projecta. Et recte ibi Pithaeus. Recte& glossa quam adduxit Ludovici Pii Capitulare tertium anni DCCC vix IO. Deas atomia dixermit, quod traditio fuisset. Deducit voceti Won delin. Blossar ad Q. Salic a nostro vallen, aeni atteu. Et sine non inepte. Prehensa enim haud dubie festuca ab eo, in cujus sinum acta. Id tantum hic notandum, quod actus hic intercessit, si tes esset cum

privatis. Si cum ecclesia res ipsas, aut fustem aut sestucam, aut rerum instrumenta imponebant altari. Bignon ad formul Marcui lib. I. cap. I. Nec festucam praecisse. Etiana poculum, cultellum, aut symboluia quodvis aliud librum, chirothecam 3 c. Et ita acci

16쪽

dam habet hin. Itraj. p. rq o. Ob remedi uni anima pus, ct mariti sui Henrici c. tradidit Ecclesii S. Martini in Trajest super altare

ipsius, atque Conrado episcopo praedium suum Ortinain nominattim , cum omnibus appendiciis, hoc est, mancipiis areis, ad iciis, c. Item quod apti l Hed est p. 89. cIa sunt hac dcc apud Trajecti coram altari beati Martini, super quo obtuli ho inines meo dcc. cos pro sui comi taxi 3cc. Add. Miraeum in don sest. lib. I. cap. 27. De poculo elegans exempliam, quod ex veteri quadam charta Cam- dentis refert in I mann topograph. Vlphvs inquit, Thera id sitim ecclesiim Eborace; em dotavit, ut legitur in veteri libro, ex quo notanda est solennis forinula do irationuin Dominabatur Vlphus ille in Occi cntal parte Deirae, propter altercationem iliorum suorum, senioris junioris, super do=niniis poninorteia, mox omnes eae fecit pares, nam indilato Eboraci in divertit, ct cornu, qtio bibere consuevit, vino replevit, ct corain altari Deo ct beato Petro Apostoloruin Principi omnes terras

reditus flexis genibus propinavit. De cultello exemplum habe Nicolaus Camugat in antiq. Tricas ex quo Zieglerus id exscripsit de dot. eccles cap. 1 o. n. 8 ubi plenius potest legi. Sed quae huc faciunt, haec sunt: Nam ipse ultroneus Hugo Bardulphus ad altare accessit,

Odotium, ut dixitnim, con=rmavit, quendam rigruin cultellum monachali usui apti in super altare posuit cc. Videtur certe id pependisse

a cujusvis arbitrio, quali signo uteretur. Chirothecis etiam usi, gladio, calcari, strigili &c. Inguisus Abbas in Chron. Crylandiens: Conferebantur, inquit , amea multa praedia nudo verbo , absque scripti,

vel charta, tantuin cum do inini gladio, vel galea, vel cornΠ, vel cratera, ct plurima tenementa cum calcari, cuin strigili, cuin arcu, se nonnulla

cum sagitta. De chirothecis diplona a est Liemari A chiepiscopi de vir mansis ecclesiae datis a Gerardo de Stumpentiusci , quod extat apud Lambecium in orig. Hainburg ubi blaec inter cetera. Super reliquias nostras cum chirotheca, sicut nos II liberis Saxoinibus, tradidit in Asanthor curtim ipsani, ct mansos 1 v. 9 illini tum c. derat comes F. Advocatus eccle ii, qui chirothecam traditionis sacris reliquiis imposi-rain, ut mos est, abstrahit, ct ab ipso et bardo per digitorum extet fonem promissionein consi nationis accepit c. De regula S. B cnedicti charta apud Sirmond. in not ad Golfrid. s. pii I. 23. Ubi veniens delardus Castrigunterii Dominus, decimam portus Castelli sui de vitio, de qua paucis ante diebiu dec tu ac etiam in manus nostras in libro regula misi,

o per nos supradictum abbatem, Monacho S. Albini re pestivit, ipsi in

17쪽

θ simque librum regula, quem in mamis ineas miserat, super altare 6 dem sania detulit. in .se ipsos offerebant altari, censum

pronaittentes de vectigal quoddam annuum pro licentia nubendi etiam certam quandam summam. Notabile exemplum apud Hedam est hist. Usti . . p. o 8. Quapropter ego Ieria cum Mun nobilis

ingenua&c nulla necessitate coacta humilio ct dono caput et ad altare sancti Martini in nox o monasterio de Cirecht, eo tenore, lege, 9 con

ditiove, ut ego ct omnis parentela ex me profectitra persolvamus singulis annis pro censu II denarios 'onte noIDadcc Mundiburdem ero vel defensorem alibi non requiran nisii ad supradicti sincti altare, ad defendendum scilicet, non ad inclinandum, ut ab omni servitio permaneamus liberi atque ilia si c. tertim ne omnimodo isne respecta uleatur sano a Dei ecclesita pro licentia vi bendi insta ive extra concedere pote latem, dentur sex denarii c. Aliud apud Miraeum cst don. est. lib. I. cap. 18. 2 cap. I. 2I 29. O lib. r. cap. 9. Et extat etiam linum, quo ita, quae erat libera, in servitutem se tradidit, I b. r. cap. 17. iam vulgo id existimabant ad aeternam beatitudinem. Ea invaserat tum persuasio. Sunt dr, inquit Abbas S. Gertrudis, qui se Virgini matri mancipant, nismessa collo vel brachio injecta, alii catemn bracbio fabricata, quam nivrquam deponunt, ii se mancipia dicunt Uirginis matris dec. Et hinc ad altare etiam facta manumisso. Nam L id Deo gratum istum existimatum. Extat formula intc formulas secun . C. Roman cujus hoc est initium : Qui debitum 1 bi nexum re Iaxat serpiti otia maro apud Dominum sibi retribui conj dat. Igitur

ego in Dei nomine illa pro remedio animae meae ct aeterna retribunone,

serrum juris mei , nomine illum ingenuum se praecipio, is in acrosancta ecclesii beat imi Sancti illius, sub pra sentia Sacerdoti idem

confit lentium ante corvi Altaris ab omni vinculo seri ita is eam absol-ν , c. Ad altare autem idcirco, quia ad illud fiebant preces, in eo naissae sacrificium , id praecipua pars ecclesia plerun q: e id sacerdotis, ctiamsi es t laicus ecclesiae possessor. Nam saepe is possessor, non templi simpliciter nam adquid haec possesnoΘ sed ut censu ni

perciperet, ut decimas, oblationes, 'uae ccesesiis conccsa. Vetus charta apud Miraeum in don. est. lib. I. cap. 83 ct 87. Ziegler de dot eccles cap. I. n. 8 2 cap. ult. n. 8 2 seqq. Ea ratio tum tem porum. Perinde, cujus ecclesia esset, clerici, an laici. Nam Meratres fisci Capitur are dea illisCar. M. n. cap. 6. Columus , ut judiccs

a nostri

18쪽

nostri decimam ex oram eonlaboratu pleniter donent ad eccissas, sta sunt in nostris scis&c. o non alii clerici habeant ipsa ecci fas 'nostri, aut de familia aut de capella nostra. Disponebat, cujus esset, de

ea pro lubitu data etiam nonnunquam ecclesia ecclesiae, ut oblationes scilicet ccderent ecclesiae cui data. Diploma apud Buchel lium est Godeboldi episcopi, quo tradit is ecclesiae S. Petri Ultrata jecti ecclesiam sui juris, ut ait, tollunt, addit, quod notandum, quaten in ejusdem ecclesia puctu eorundem fratrum loquitur de Canonicis Ῥιblevetur inuigentia decide mox Ne vero quis iam hoc irritum facere, ac farres in trajus ecclesia dono, seu proprietate dere praesumat S c rem gestam banni mei auctoritate coormavi, ct in altare beati Petri reponi prae t multisque de ter astanti bino de populo, ad prae dicta n ecclesiam Deo sanctoque Petro manu mea in perpetum obtuli c. Aliud apud Virarumis d. lib. cap. 27. ubi dona Dux Lotharingiarinonasterio S. Georgii ecclesiam villae Mosaci, quae, ut ipsa habent verba, ne contradictione suae proprietatis erat. Add. ibid. cap. I. Aliud apud Claud dii Molinet not ad Steph. ornac. epist. II 8 Add. Mirae ibid. cap. 6 I. Joan Saresber viIt. q. Et, ut addam hoc, cum ecclesiam donabant ecclesiae, plerumque etiam ecclesiam dicebant datam altari. Nec mirum quod altari Donationis instru-nientum imponebant altari. Vetus charta apud eundem d. lib. cap. 62. Ob cujus honorem, 2 anima sua redemptionem, ecclesam in manum Ducis posuit, quod eum scivit velle , scilicet ut eam, in uni persa dote sua, altari S. Petri delegaret, simpliciter rogavit c. Certe, ut dicam quod res est, quasi quoddam tum temporis templorum commercium. Nam 'i, qui sundaverant, retinebant ut domini, i qui vellent obtinere ea, obtinebant aut pretio, aut faltem ea lege, ut vel partem oblationum, vel censum solverent quotannis. Hinc mar. Capit. tit. q. cap. Balvet. 2. p. 6q.

seqq. gobard. lib. de privit. Jur sacerd. cap. II. Stratach. I. Maen 6 cap. 8. Saepe hinc de ecclesiis tot lites, tot rixae, Manimis tam infestis inter partes contentio Vid. Joann Saresberiens epist. 11. seqq. Et non de nihil, si attendas tot amplosin magnificos

ecclesiarum proventus. Idem epist. 28O. Ego inter ceteros una ecclesia privatus uin, qua L. marcas annuas solvebat antecessori meo. Qu. aestuosum etiam altare crat. Et nec semper sacerdotis altare uni versum Saepe erat aut episcopi, aut qui exstruxerat patroni. Et hinc

factum, quod nonnunquam ecclesiis datum ad altare etiam ipsum

altare.

19쪽

altare. Vetus charta apud Miraeum . lib. cap. 37 d 63. Ivoca notensis epin. 286. Dedivim occlasiam S. Stepham ct omnia ad eam pertinentia , altare scili et de Mor lac cum parte modi ad altare pertinentis, nec nono ecclesiam de Mandonis villa liberam a Synodoo Circada. 9modo, id est , synodatico Synodati iam pensio, quam debebant episcopis quotannis ad Synodum convenientes Presbyterican episcopu cum fingulis annis dii t. S. can quando dii l. 3 8. c. episcopus s3 qu. 6. Vetus charta apud Miraeum L lib. cap. 37 apud Ba-

sis epi l. 8 . est pensio seu annona , quae episcopo circanti,

id est, dioecesia circumeunti visitanti praestatur. Innocent. III. lib. a. epist. 82. Ecclesiam S. Petri de calvo monte, cum tribus capellis bi adjacentibus, ecclesia)n de Sergiaco, quae nec 'nodum, nec circa ampersolvunt S uch. d. loc. Dicitur et ara circatus, circa Iura proca ratio Buclici ad Hed. p. 33. Ziegi de diacon cap. 7. .

seqq. Quae vox significatu hoc apud veteres usitata Vis it 1x. AEneid. 5Quod supercilio bene gestu corpora rebus

Procurate viri

Sed cl.uid dixi commercium. Etiam ecclesiae tum in Cudum concc sta imo etiam in dotem. Extat dotis constitutio riderunt e regi nae uxoris uoli III. facta apud Attiniacum ramo Christi DCCC viai. aplud Balva tom. a. Capit p. 29 . ubi haec inter cetera : Quapropter regiae hoc tu ibicentia edictum fert, ac memoratae seu dilecta conj et Friderima j ii ius ara per quod praecipimus, atque praecipiendo libemus, ut suprascriptos scos Corbiniacum scilicet a Ponti praesentialiter ad nos pertinere videnta , cum omni eorum integritate , ecclesiis vadelicet prascraptis inancipiis utriusque sexus , terri ci Pisi inculi ris cc. perpetualiter habeat, teneat, atque sideat, ct quicqtud exinde facere voluerit, frui: timam in omni si habeat potestatem c. De seu dis multa exempla sunt. Conccsi, in Dudum, quod notandum non Lantum a laicis. Etiam laicis ab Abbatibus episcopis 3 c. Capit. Car. Caiv. it. 3 8. . . Ut mo nostri per fingiuas parrochia una ct opo parrochiae ipsitus re limant de capelliso abbatiolis Dei ex casis Dei in beneficium datis, qualiscensio inde exeat. Capit excerpt. lcg. Longob apud saluet, tom. 2. Capit. s. q. De ecc&siis , quae inter

coheredes divisae sunt, considerandum It c. Et ubi ad nsrum beneficiam ecclesia pertinentes ita dipsa fuerint, ut describantur, o nobis nun

tietur,

20쪽

ttetur Iovi icium ibi seuduni, ut 3 alibi jam dixi. De Radulso Ab

bate igiacens Anonynaus apud Batur. 2. viis e l. p. 99. Hic de honore pigia censis ii onasterii alii sim est renis iiivcnitur, mihi soli scilicet seniori Culmonte si sexaginta eccles a curii quingeriti marisiis dederit, eo tantum tenore, ut cum ii cccssia ,sceret, solo iusti, absque lucro alio temporali bella Abbatis o suorum pratiaretur. De honore, id est, bonis, de patri ianonio. Ita paulo post p. sol. Num secum est tempore naedicti Regis si oberti Abbas Logerint, qui cum situm hono rem non .seri dederit Militibiis, lignum crucis fecit, c. Stephan. Toinacens epist. 39. Mandavit Dominus Lex I. ut in vigilia Ascensionis r ut in via ilia Pentecostes, ibi cum militibus 2 armis, a UM dumam forte praeflocisse, cum expers sim militia, nec milites sm exper-ri 3. Diploma apud Bosquet iret ad Innoc 3 et n. O 2. Dono Domino Deo, o B Apostolis ejusdec me ipsum, ct omnem honorem meo tam Comitatum Substantionensem S c. Atque eo res tuta re laetae , ut praestarentitiaia ccclesiae, ne respublica fraudaretur, servitium militare, Nec aliud certe innuunt Caroli Magni Capitularia ib. . cap. 2Iq. Et Presbyteri c. non de decimis, neque de oblationibus de-lio non de domibus, neque de atriis , vel hortis juxta ecclesam possitis,

neque de praescript mans o aliquod servitim faciant praetι eccti fasticum. Et si aliiquid amphtua habuerint, inde scitioribus suis debitum servitium impendant. Et sic verba haec etiam accipit Molinaeus ad ' Ium Partamenti Par unfis p. 231. Senioribus , ut hoc addam, id est, dominis, quorum res est. Unde nostrum iiij et r. Ut 3 3unc-her nostrum a junior Lex Longob. lib. 2. it. i. f. ' Placuit nobis, ut nullus Comes, nec eorum juniores , nullatenus praesumant alicui

homini sua testimonia sollere, ast extrahere c. Add Ilib. s. tit. 3. g. r. J Capitulare de villis Car. Magia cap. 38. In literis Ludovici Pii rom alter metropo L Salisbt C. p. o. seq. Nullus nostrum aut juniorum nostrorum, neque is uni Teutpaldum A bat in neque homines se os per qμα libet injustas occasiones vexare , aut calumniam quamlubet ingerere praesumat c. Scio non necesse, ut praecis id explicetur deseri itio militari Potest etiam intelligi de censu caballi pastu, paroeredis 3 c. Et sic Baliarius intelligit ad libros Capitul. p. 11 9. Verum verba sunt generalia, .constat, quod jam olim, cunilauda adhuc incognita, incubuerit citam ccclesiis in casu summae nccessitatis, viarum pontiumque instauratio 'refectio, quorum hem tyronumque ad belli usum praestatio, l. 7. C. de sacr. eccles.

SEARCH

MENU NAVIGATION