A selection of Latin verse

121쪽

D MAGNVS AVSONIVS 111

Has per umbra Omnis ale Plus canora quam putes 15 cantibus vernis strepebat et susurris dulcibus; hic loquentis murmur amnis concinebat frondibus, quas melOS Oeali aurae, US ZePhyri moverat. Si euntem per virecta pulchra odora et musica ales amnis aura lucus flos et umbra iuverat. 20

POMPILIANVS

Defensor patriae, iuvenum fortissimus, Hector, qui murus miseris civibus alter erat, Oceubuit telo violenti victus Achillis; Occubuere simul SpeSque aliasque Phrygum. Hunc ferus Aeacides circum sua moenia traxit, quae iuvenis manibus texerat ante SuiS. quantos riamo lux attulit ista dolores lQuos fletus Hecuba, quos dedit Andromachal Sed raptum pater infelix auroque rePOΠSum condidit, et maerens hac tumulavit humo. 10

Mane iam clarum reSerat feneStras, iam strepit nidis vigilax hirundo: tu velut primam mediamque ΠΟCtom, Parmeno, dormiS. Dormiunt glires hiemem Perennem, sed cibo parcunt tibi cauSa omni, multa quod potas nimiaque caedis mole Saginam.

122쪽

Inde nec flexa sonus intrat auriS, et locum menti sopor altu urget, 10 nec eoruScanti Oculos lacessunt fulgura lueiS. Annuam quondam iuveni quietem, noctis et lucis vicibus manentem, fabulae fingunt, cui Luna somnos 15 continuarit. SUrge, nugator, lacerande virgis: Surge, ne longus tibi Somnus, unde non times, detur rape membra molli, Ρarmeno, lecto. 20

Fors et haec somnum tibi cantilena Sapphico suadet modulata versu λLesbiae depelle modum quietis,

acer iambo.

Cui dono lepidum novum libellum Θ' Veronensis ait Oeta quondam inventoque dedit statim epoti. At nos inlepidum, rudem libellum, burraS, utSquilias ineptiasque,

Credemus gremio cui fovendum ΘΙnveni, trepidae Silete nugae, nec doctum minus et magis benignum, quam quem Gallia praebuit Catullo. Hoc nullus mihi curior meorum, 10 quem pluris faciunt 11OVem SororeS, quam cuncto alios arone dempto.

Ρacatum haud dubie, poeta, dicis Θ'

123쪽

MODESTINUS II 8

Ipse est Intrepide volate. OrSUS, et nidum in gremio fovete tuto. 15Hic vos diligere, hic volet tueri; ignoscenda teget probata tradet: post hunc iudicium timete nullum Vale.

Vane quid adfectas faciem mihi ponere Pietor, ignotamque oculis sollicitare deam ΘAeris et linguae sum filia mater inanis indicii vocem quae Sine mente gero. EXtremos pereunte modos a fine reducens. ludificata sequor verba alien meiS. Auribus in vestris habito penetrabilis Echo: et si vis similem pingere. Pinge OnUm.

VXor. ViVamVS quod ViXimuS. et teneamus nomina quae Primo Sumpsimus in thalamo: nec ferat ulla dies ut commutemur in aevo; quin tibi sim iuvenis tuque puella mihi. NeStore Si quamvis provectior aemulaque annis vinea Cumanam tu quoque Deiphoben; nos ignoremus quid Sit matura SeneetUS. Scire aevi meritum non Umerctre de et .

MODESTINUS

Forte iacebat Amor victus puer alite Somno myrti inter frutices pallentis roris in herba. Hunc procul emissae tenebrosa Ditis ab aula circumeunt animae. Sa OV face unx Cruciarat. Ece meus venator.' ait 'hunc. Phaedra digemus '

124쪽

Crudelis, Crinem. clamabat Scylla, metamusi' Colchis et orba rocne, Numerosa caede necemusi' Didon et Canace, Saevo gladio perimamus rΜyrrha, Aleis ramis. Euhadneque, igne rememusi' 'Hunc orethusa inquit Byblisque, in fonte necemus i 10 Ast Amor evigilans dixit, 'Mea enna, OlemuS

CLAVDIVS CLAVDIANVS

Felix, qui atriis aevum transegit in agriS, ipsa domus uerum quem Videt i PS Senem; qui baculo nitens, in qua reptaVit arerin, unius numerat Saecula longa CaSae; ingentem meminit parvo qui germine quercum, aequaevumque videt consenui SSe nemuS; proxima cui nigris Verona remotior Indis, Benacumque putat litora rubra laeum. Illum non vario traxit fortuna tumultu, nec bibit ignotas mobilis hospes aquas. 10Non freta mercator tremuit, non clasSic mileS; non rauci litis pertulit ille fori. Indocilis rerum, Vicinae neSeiu urbiS, aspectu fruitur liberiore poli. Frugibus alterniS, O conSule, Omputat annum 15 autumnum Omis, Ver ibi flore notat. Idem condit ager soles idemque reducit, metiturque Suo rusticus orbe diem. Sed tamen indomitae vires, firmisque lacertis aetas robustum tertia cernit avum. 20 Erret et extremos alter Scrutetur Hiberos:

plus habet hic vitae, plus habet ille viae.

125쪽

PHOCAS II 5 AVIANUS

Metiri se quemque decet propriisque iuvari laudibus, alterius nec bona ferre sibi, ne detracta gravem faciant miracula risum, coeperit in solitis eum remanere modis. Exuvias asinus defuncti forte leonis repperit, et poliis induit ora novis, aptavitque suis incongrua tegmina membris, et miserum tanto res Sit honore caPut. Ast ubi terribilis mimo circumstetit horror Pigraque PraeSUmptus venit in Ossa vigor, 10 mitibus ille feris communia pabula caleanSturbabat pavidas per Sua rura OVOS. Rusticus hunc magna Ostquam deprendit ab aure, correptum Stimulis verberibusque domat; et simul abstracto denudans corpora tergo 15 increpat his miserum vocibus ille pecus: 'Forsitan ignotos imitato murmure fallas; at mihi, qui quondam, semper asellus eris

vetustatis veneranda CUStOS, regios actus simul et fugacis temporum cursu. docilis referre, aurea Clio,

126쪽

t nihil magnum sinis interire, nil mori clarum pateriS, OSCTVRΠSPOSteris Prisci monumenta saecli condita libris. Sola fucatis variare dictis Pagina neScis, Sed aperta quidquid 10 verita prodit, recinis Per aevum simplice lingUR. Tu senescentis titulo avorum flore durantis repara iuventae; militat virtus tibi te notant 15 crimina Pallent. Tu fori turbas strepitusque litis effugis dulci moderata Cantu, nee retardari pateris loquellas ComPede metri. 20 His fave dictis retegenda vita Sivatis Etrusci, modo qui Perenne Romulae voci decus arrogavit

stelliferi conditor OrbiS, qui perpetuo nixus solio rapido caelum turbine VerSRS, legemque pati sidera cogis; ut nunc leno lueida cornu,

127쪽

ANICIVS MANLIVS BOETHIUS 17

totis fratris obvia flammis, condat stellas luna minores; nunc ObScur Pallida Cornu, Ρhoebo propior lumina Perdat; et qui rimae tempore noctis 10 agit algentis HeSPeru ortUS, solitas iterum mutet habenaS, Phoebi pallens Lucifer Ortu. Tu frondifluae frigore brumae stringis lucem breviore mora: 15 tu, cum fervida venerit aestas, agilis noctis dividis horas. Tua vis varium temperat annum, ut, qua Boreae Piritu aufert, revehat mitis Zephyrus frondis, 20 quaeque Arcturus semina vidit, Sirius altas urat egetCS. Nihil antiqua lege solutum linquit propriae Stationi OPUS. Omnia certo fine gubernans, 25

hominum solo respuis aetuSmerito rector cohibere modo. Nam cur tantas lubrica versat

fortuna vicis Premit insontis debita sceleri noxia poena: 30 at perversi resident celso

more Solio, Sanctaque aleant iniusta vice colla OCCntCS.

Latet obscuris condita virtus clara tenebris, iustusque tulit 35 crimen iniqui. Nil periuria, nil nocet ipsis

128쪽

Sed cum libuit viribus uti, quo innumeri metuunt populi, 40

summo gaudent Subdere regeS. iam miseras reSPie terrRS, quisquis rerum foedera nectis. Operis tanti pars non vilis homines quatimur fortunae sale. 45 RapidOS, rector, comprime fluctus, et, quo Caelum regi immenSum, firma stabilis foedere terraS.

Quod mundus stabili fide

Coneordis variat vicis; quod pugnantia Semina foedus perpetuum tenent; quod hoebus roseum diem curru Provehit aureo, ut quas duxerit Hesperus Ρhoebe noctibus imperet, ut fluctus avidum mare certo fine coerceat, 10 ne terris liceat vagislatos tendere terminos; hane rerum seriem ligat, terras a Pelagu regens, et caelo imperitans amor. 15Hic si frena remiSerit, quidquid nunc amat invicem, bellum continuo geret; et quam nunc socia fide

129쪽

ANICIVS MANLIVS BOETHIVS I9

pulchris motibus incitant, 20 certent Solvere machinam. Hic sancto populo quoque iunctos foedere continet: hic et coniugii Sacrum castis nectit amoribus : 25 hi fidis etiam Undicta iura sodalibuS. O felix hominum genUS, si vestro animo Rmor. quo caelum regitur, regat 30

FeliX, qui potuit boni fontem visere lucidum: felix, qui potuit gravis

terrae SolVere incula.

Quondam funera coniugis vates Threiciu gemenS, postquam flebilibus modis

SilVRS Currere, mobilis amni Stare Coegerat, cum flagrantior intima 10 fervor pectori ureret, ne qui euneta Subegerant, mulcerent dominum modi, immitis Supero querenS,

infernas adiit domos. 15 Illic blanda sonantibus chordis carmina temPerctnS, quidquid praecipuis deae matris fontibus hauserat,

130쪽

quod luctus dabat impotens, 20

quod luctum geminan inmor, deflet Taenara OmmoVenS, et dulci veniam receumbrarum domino rogat. Tandem, Vincimur. arbiter 25 Umbrarum miserans ait: donemus comitem Viro emptam Carmine coniugem; sed lex dona CoerCent,

ne, dum Tartara liquerit, 30 fas sit lumina flectere Quis legem det amantibus ΘΜaior lex amor est sibi. Heu, Oeti prope terminos orpheus Eurydicen suam 35 vidit, perdidit, occidit. Vos haec fabula respicit, quicumque in Superum diem mentem ducere quaeritis. Nam qui Tartareum in specus 40 victus lumina flexerit, quidquid praecipuum trahit perdit, dum videt Inferos.

Veni, Sancte Spiritus, et emitte caelitus lucis tuae radium. Veni, ater PauPerum,