De regno Pergameno deque ejus dynastis usque ad regem Attalum I ...

41쪽

23 coegit Iones, ut aCtione mutua faCerent, neCporro vi et armis inter Se agerent. Tributa quoque

iis imposuit, quae ab illo fere eadem conditione atque priu fuerant constituta sunt ). Victoria apud Mycalen ab Atheniensibus

reportata eorumque prosperi SuCCeSSuS Sque ad pugnam apud Eurymedontem Ioniae et Aeoliae civitates a Persarum dominatu liberaverunt, quarum maior pars ad Atheniensium Societatem, quae imperio populari favebat, CCOSSerunt. Paucorum dominatu a Lysandro, rege LaCedaemoniorum, instituti, ex quo Atheniense eXAsia Minore expulerat, pauli Sper manSerunt. Anno 38 a Chr. at pace Antalcidae ConStituta civitates Graecae in Asia Minore sitae sub regis ditionem redierunt ) in qua manSeruntuSque ad proelium, anno 334 a Chr. at apud Granicum flumen Commi SSum. Alexander magnus ubique paucorum dominatum abrogari, imperium populare institui patriasque leges Cuncti restitui, tributa etiam, quae barbari iis imposuerant, rescindi ' iussit. Menandro ab Alexandro magno satrapia Lydiae mandata

42쪽

24 erat in , Cui Pergamum quoque et Vi Cina regioneSadiunctas esse titulus II ex ΙΤΤENBERGEMSFloris nos docet ).Paucis annis post Asia Minor Sub potestatem Antigoni redacta est, quo apud Ipsum anno Oi)devicto imperio Lysimachi Subiecta est. Anno 28Ι, quo Lysimachus in Cori planitie debellatus est, ad Seleucidarum ditionem accesserunt CivitateSAsiae Minoris Antiochus I Deus 26I-246),

Syrorum rex, ii popularem Statum ὀτὶμοκρατία,)restituisse videtur, vide DIHENB. Fllogi 7Ι, ubi de Seleuco ΙΙ 246-226 scriptum videmuS: καὶ ἐδεδα ωσε tua ha μ ρ et i, bet0υομία καὶ δημηγκρατία,' . Anno 33 a Chr. n. Asia Minor a Romanis inprovinciae formam redaCta St. Urbem Pergamum omnibus his rerum vicissi

tudinibus implicitam fuisse verisimile est.

43쪽

Ut Supra p. 2 Vidimus, pauca nobis tradita sunt de historia Pergami urbi ante Saeculum tertium. Aliquot annis post e tenebris emergit,

nam Lysimachus 6 α οφυλαξ κα ἐξοχ' iv in

castello Pergameno thesauros suo deposuit ).

44쪽

26 Ouinam locus unquam tam firmum habuit praesidium urbs enim, quae sita erat in Summo monti Vertice, paene inexpugnabilis erat. Sed postulat locus, ut quae ad Lysimachum pertinent

Lysimachus, Agathoclis 3 filius, anno 361')sive Pellae sive Cranone ' natus, satelles 3 δορυφόρος, σωματοφύλαξ ὐπασπlaeti cherat Alexandri

magni.

Post Alexandri magni obitum, Cum PerdiCCaS, Cui Alexander annulum insigne regiminis summi)tradiderat, regnum acedonicum inter duces divisisset, Lysimachus Thraciam adpositasque

y STRABO C. p. 623. ORPHYR TYRIUS Mi1LLER'. H. III, p. 698 . 3 JUSTIN XVII, 1: Lysimachus 7 annos natus erat ' mortuus esta' a8I, igitur natus a 355. App. Syriac. 64: εβδομηκουτουτης ω επεσευ' igitur natus ' set . Quibus auctoribus fidem habere nequeo, nam tum a ' 334. Lysimachus nondum homo id aetatis fuit, cui Alexander tam gravia

45쪽

27 Thraciae Ponticas gentes usque ad SalmydeSSum accepit ), qui autem demum inde a tempore quo Thraciae et Chersonesi regno potituS St, Senegotiis diadochorum admiscere coepit. Anno 3O6 a Chr. at Antigoni et Demetrii exemplum Secutu regium nomen Lysimachus assumpsit ). Anno O a Chr. at societatem iniit ' cum

Ptolemaeo, Seleuco, Cassandro Antipatris filio)Contra Antigonum. Commisso adripsum oppidum est in Phrygia iuxta Symnada proelio

Antigonus vitam amisit, quo sublato foederati

rege Victore regnum eiu inter Se diviserunt.

Sed quo modo haec divisio si facta sit e rerum scriptoribus non satis apparet. Ex Appiani Syriacis conicere possumuS, LysimaChum impetrasse Lydiam, Mysiam, Phrygiam maiorem

atque minorem et regione Asiae inoris, quae Ponto Euxino adiacent Paulo post matrimonium,

quod cum Amastri quae dotem urbem Hera-

46쪽

28cleam attulerat inierat, diremit et secundas

nuptias fecit cum Arsinoe, Ptolemaei Lagi et Berenices filia ). quod matrimonium, ut infra

videbimus, Causa morti Suae fuit. - Anno 286a Chr. at LySimaChus expulso Pyrrho, qui regem Se proClamaverat in Macedoniam occupavit eamque obtinuit usque ad mortem ). Quo factum eSt, ut omnia, quae Philippus et Alexander magnus in Europa habuerant, excepta Graecia una cum Asia Minore Cis Taurum sub potestatem Lysimachi venirent ArSinoen, Cum timeret,

ne Sui filii, mortuo Lysimacho in Agathoclis poteState Ssent, de Agathoclis caede consilia iniisse ferunt. Sunt qui tradiderint Arsinoen,

Agathoclis amore Captam, Cum adoleSCentem

alterum Hippolytum ad stuprum pellicere non

potuisset, eum per insidia de medio sustulisse. Non multi laboris erat, Lysimacho, Seni deCrepito et SuSpiCioso, persuadere, filium patri vitae

47쪽

29 insidias struere in Auctore igitur Arsinoe Lysimachus filium natu maximum Agathoclem in Carcerem ductum trucidari iubet Ptolemaeus Cerau-nuS, ArSinoe frater, qui sorte in Lysimachi aula versabatur, erat qui manu Sua id Celu perpetravit ). Lysandra filios et fratrem Agathoclis secum habens ad Seleucum profugit'. Qui cum Babylonem pervenissent a Seleuco, ut bellum Contra Lysimachum Susciperet et aedem Agathoclis ulcisceretur, SuppliCe Contenderunt Sero Lysimachus cognovit in innocentem animadvertiSSe et propter aedem in odio esse apud Agathoclis amiCOS, qui ad unum omne eum deseruerunt In Asia minore, ubi multi Agathoclis studiosi erant, seditio exorta est Lysimachi subditorum, quibus in animo erat iugum eXCutere. Duce Copiaeque Lysimachi ad Seleucum defecerunt LySimaChuS diutius ibi morari non potuit' et statim in Asiam traiecit Seleucus Taurum tranSgreSSu Cum eo proelium Conseruit in Cori planitie, in quo Lysimachus pilo traiectus occubuitq).

49쪽

DD PHILETA ERO.

Unus ex Agathoclis amicis, qui aegre tulerunt, Lysimachum filium vita exuisse, et ad SeleuCi, Syriae regi S parte transierunt, eunuchus Philetaeru erat, Cui Lysimachus thesauri novies mille talenta erant custodiam in Pergamena arC Com

miserat ). Patria Philetaeri est ius ), Paphlagoniae

50쪽

32 oppidulum, prope Pontum Euxinum. De nominis oppidi forma non Constat neque inter Codices neque inter rerum Criptores. Probabile est eam fuisse se hostic. Nominis urbis formae quae extant Sunt eth Titi v f foc, et Tiato v. Apud STRABONEM C.

P. 42, P. 43, P. 565 h ίεto', Sed C. p. 44 et o ου emendavit Mamerus pro T o CDPOLYB. XXVI, 6, 7 to, ubi legendum est Titiv). Strabo Fortasse errorem Commisit Scribendo Τίεtti, alio loco C. p. 623 quidem Surpat nomen gentile Ttα cis quo loco codices fluitant inter formasset tαυεύς Ttαυυός, Ttαυός, Τυαυευς j. Sed a voce Τίειου