De diversa a Romanis nostra ratione utendi nominibus, verbis particulis [microform]

발행: 1854년

분량: 12페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aS par of the Foundations of Wester Civiligation Preservatio Project

funded by the

Reproductions may noti made Without permission hom

Columbia Universit Library

3쪽

TII LE:

DE DIVERSA A ROMANlS

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM TARGET

Master Negative Original Materiat a Filmex Existin Bibliographic RecordRestrictio in USe

m B 7. 52

TECHNICA MICROFORM DATA REDUCTION RATIO: Zμ

5쪽

Contimeter

illimi illi milli illi illis illi illi millissi

2 in

2.22.0

6쪽

prusii ii ii ad ede illissu

Non dem

Director . Lehrercollegium.

7쪽

ae iii sit illi iussessi grassi Mail fassi periissessithil S,

maxime

s blata iussi hac ecasione scribendi utar ad exponendam rem per se quidem satis Iuculentam quae tamen n0 pr Sua raritate a discipulis aestimata ideoque saepe negleeta videatur, quant is Latine

seribentibus tantae sit utilitatis, ut qui eam neglexerint satis graves poenas hujus levitatis pendere suleant Haud exigua enim pars dissicultatum, quibus non s0lum tirones, sed etiam exereitatiores tenentur eum quando Latine scribunt vel l0quuntur, e0ntinetur illa utriusque linguae di ersitate, quam inscriptione significavi. Videmus S0l0ecism0s, Germanism0s, alia hujusmodi vitia admitti saepissime hane obeausam, qu0 Latine Seribentes n0strae linguae ind0lem secuti Substantivis, Adbeetiris, Verbis utuntur 1 ex Latini serm0nis rati0ne et usu alia v0cum genera, vel ut Grammatici appellant, aliae partes orationis Rebetheis0 40nenda erant. Tantum quidem abest, ut Grammatici 0 omnino non viderint, ut aliqua hujus generis praecepta etiam in iis libris prop0sita legantur, qui tirunum in usum conseripti sunt velut illud de Substantivis verbalibus n0strae inguae, ut Latine seribentes Partieipia Perseeti vel Futuri Passivi pro illis adhibeamus, alia. Sed muli latius illa diversitas patet, multoque aecuratius et curiosius explicanda et exemplis illustranda est, quam fieri fere solet ab iis, qui praeeepta styli Latini conlamandi pueris tradunt nec n0 muli maturius jam tir0nes adm0nendi sunt, ut animum ad hanc rem advertant, quam plerique existimant. Pr0derit se uno exemplo de ratione sententias conjungendi proposito demonstrasse In coniungendis sententiis nemo nescit Romanos saepissime Pronominibus et Adverbiis relativis a ita uti, ut relativa v0 simul conjunctionis vim obtineat ). Is ver usus Relativorum non ita ut seri' . et z Ut si minentem qius rei sunt Onamonstrent Caes. h. G. 3, 3. exiri oe- .c .. G MMU M' Giarimn ferrent faeitius et n MN timerent: --m rem omnim norara s

8쪽

3. 3. l. 4. debet semper et satis accurate tir0nibus b culos p0nitur ut assuesant, ubicunque relati am 0eem uvi interpretantes in Germanicis etiam addere c0njunctionem immo haud rar audiveris tirones meiusmodi 0ris explicandis diserte dicere, elatiVum Latinum Germanico Dem0nstrativo expriniendum esse ponuntque simpliciter dori, das thia ubi in Latinis ubi, quod, quem invenituit. Peceant ver gravius, qui huic negligentiae assuefaciunt tir0nes, quani leviter rem intuenti

appellamus, rationem sententiarum; Bani quae pueri in interpretand0 0 coguntur exprimere et Signi re suis verbis, ea adesse et l0cum habere n0n sere animadvertunt. Cave credas puerum hae llir0 zon admouitum sentire et intelligere tantum sentit, quantum animum adIertere d0eetur tantum intellisit, quantum verbis exprimere assuefactus est: at quae negligere c0nsueverit, ea vel adni0nitus postea i di facile inveniet. Atque haec consuetudo negligendi singulariim sententiarum nexum e0gitatorumque nitituam inter se rationem e pernici0sior est, u magis inclinat animus puerilis, ut praedissici ibus, quae singulis x0cibus c0ntinentiir, ad ipsas res parum attendat id qu0 praecept0 etiam di ipulis aetate progressis experietur, eum quando nec0pinato ab iis petierit, ii Germanice enarrent arsumentum capituli proxime lect0runi alicujus scripturis. 0gendi igitur pueri, ut quum prinium euntinuas fabulas, ratisnes, hist0rias legere incipiunt, ad illam rati0neni conjungendi totas Sententias sententiarumque partes attendant, ne quam c0njuncti0nem e0njungendive rationem praeternuit ut et parum xravem existinient; nam hoc nihil aliud est, quan assuefacere eos, ut ipsi sistincte et ibtiliter

bser entque xivi et rationem eoruin quae vel seripta legiunt, vel ipsi seribere tentant, atquet u semel est imbuta recens seriabit odorem Testa diu.

Alienim, quod ironibus ex neglecta parumque observata conjungendi rati0ne evenit detrimentum tum apparet quum ipsi Latine scribere incipiunt parum enim ed0ci illum Latiu0rum usum consuetudinem in eo ungendis sententiis, plane patriae lingitae rati0nem secuti particulis itentur, ubi

Adde huc quod R0mani etiam edi unetionem omnino mittunt, ibi voce aliqua in Sententiae prineipi p0sita satis significasse videntur vel adversativam vel explicativam, Vel 0ntinuatiVam Sen em in em ); adde ii0d persaepe artieipiis Rumani, ubi n0s conjuncti0nibus utuntur his triuils

Etiam hujus usus frequentiam eum in singulis partibus tum in Oiis sententii ς' '

Witre had ab et quali nδ Apud Caesarem, qua est ille simplieitate narrandi, rariora quidem haec e en P

nee tamen omnino desunt.

diversis a ii0str serm0ne rati0nibus e0njungendi Sententia accuratius perpensis jam intelliges, quantum non 80lum diligentiae sed etiam usus et exercitati0nis a prim instituti0nis grammaticae initio' pus sit ut discipuli, ubi Germanica in Latinum c0iivertunt, vel a Se 0gitata Latinis literis mandare volunt' viti0s et parum Latin genere scribendi ne utantur. Nem autem nega erit hane exercitationem et usum parari a discipulis n0n 0sse, nisi diuturna et diligenti et a prim tir0cini c0ntinua consuetudine ad hanc utriusque linguae diversitatem animuin attendendi duo si quis ortasse dixerit, n0n suisse tantam tamque religi0sam curam ejusm0di res docendi g. 5 illis seculis, quibus viri d0et Latinitate pura, pr0pria, emendata 0rebant reputet iste, quanta illo tempure suerit vir0rum d0ct0rum a prima puerilia ccupati et studium in Latinis et scribendis et legendis quam parcus et rarus usus h0 temp0re, ita ut celebre illud Graeca sunt, n0n leguntur jam etiam ad Latina transferri possit'); quam requentem exercitati0nem Scribendi et l0quendi, multis scriptorum locis mem0riae mandatis firmatam illi habuerint quantum e0ntra hac aetate temporis impendatur in res alias illis viris parum c0gnitas, nunquam sere tractatas, velut eas, quae ad naturalium rerum c0σni ti0nem, ad hist0riam, ad 0cietatis humanae leges et rationes pertinent neque facile quisquam ne ax tquae illi multiplici et perpetu sere usu inguae Latinae didicerint et quasi ceupaverint, ea nobis' rati0ne, doctrina, praeceptis acquirenda et quasi in stestatem redigenda esse. Verum quidem est, iter per praecepta l0ngum et difficile esse, per exempla breve et esseax neque affirmare in anim est, eandem lacilitatem et elegantiam Latine scribendi hae ratione parari qua illi principes Latinitatis usi sint: at ver eum ips vitae usu et 0nsuetudine pugnare non licet praecept0ribus. suare eum nunc quidem Latina lingua innium d0ct0rum40minum cujusque nati0nis sermo communis esse desierit jam n0n licet a pueris et tironibus agitare, ut appetant, quae viri et ipsi deiih0mine neque praestant, neque se appetere aut simulant aut pr0fitentur. Ἐu0tus enui quisque editor libri alicujus classici, quem v0eant, h0die Latinas adn0tati0nes adjicit inani videmus editi0nes recemiissimas script0rum Latin0rum in scholarum usum paratas ommuni virorum d0ct0rum consensu praecepi 0rumque et discipul0rum eum plausu Germanicis iteris illustrari. An si qui seribunt Latine possuntne 0rum scripta ecti0ni discipulorum commendari, ut inde subtili elegantique Latinitatis sens imbuantur' suanta denique paucitas e0rum, qui n0 die eleganter, sed medioeriter vel sine haesit ti0ne Latine l0quantur. suare in tanta rerum e0mmutati0ne huc saltem obtineamus et elaboremus ut quae pueri discant, eadem perspiciant quae memoriae impresserint, intellecta habeant quae praecepta acceperint, e0rum rati0nem causamque n0rint. duo impetrat illud erte ex grammatica Latina em0lumenti assequentur, ut ex ea Simul rati0nem, vim naturam universae linguae humanae e0gn0scant, qu0Iuam milium linguarum, quamvis diversae sint, lans est idem, ingenium die humanum mensque e0mmum et e0mmunes e0gitandi leges, ex quibus omnis usus l0quendi, innis similitudo diversissimarum

linguarum nascitur.

Jam qu0 0ngius et disseilius est iter per praeeepta, e maturius assuescenda est puerilis aetas. g. 7. ut praecepi n0n'0d inculcent memoriae, sed statim mente percipiant ususque assiduitate quasi possi' u... 'μμ' 'ii 3'λλ0gu aut urisconsuluis aut aedicus, qui per liora subsceivas

9쪽

- Ἀ- radant. At vero multum temporis meo quidem judici h0die perditur iterata repetiti0ne talium regularum, quarum cognitione pueri in grammaticae ipsius rati0ne percipienda et perspicienda parum adjuvantur, maxime multitudine regularum, quae ad eaSus larmand0s et genera Substantivorum cogn0Scenda e tinent in quibus ediscendis pueri tanta c0pia n0minum rarissim0rum bruuntur, ut prae illa copia etiam usitatissima B0mina ipsa parum firmiter teneant. Eandem temporis jacturam facere solent in Verbis an0- malis rarissimis discendis. iam h0 tempus multo utilius ac 0mm0dius sine dubio ollocabis in Ieeti0ne ejusmodi, quae eum accuratissima interpretatione Germanica e0njuncta Sit, ita ut prius quidem singul0rum verborum significationes quam religi0sissime teneant et exprimant, deinde vero elegantem et linguae patriae accomodatam rati0nem Latina interpretandi d0ceantur, qua p0steri0re cura adhibita assuefient bservand0, quid interSit inter utriusque Serm0nis naturam et ind0lem, atque vitabitur simul illud vitium, ut pueri purum et proprium usum linguae patriae ded0ceantur praVi et barbari el0euti0nibus in interpretando adhibitis. s. . duare ut exemplis rem illustrem, nunquam tir0nibus e0ncedendum erit, ut in Tempuribus Verbi Latini interpretandis aut 0lum patriae linguae usum sequantur, aut acquiescant in interpretati0ne ad larmam Verbi Latini accomm0data; nam alterutro neglecto aut assuescent parum attendere ad vim et naturam temp0rum Latinorum, aut languid0, dur0, deformi Sermonis patrii genere uti. Itaque tales ententiae, qualis illa: O sementem feceris, ita metes, tironibus semper bis Sunt interpretandae, prius:

Atque haec duplex interpretandi ratio tamditi serianda erit, d0nee 0 80lum huic duplici labori assue- laeti sint discipuli, sed etiam intelligant, cur hoc ita fiat. y AEadem rati0ne utendum, ut illi ab initio statim Verb0rum structuris grammaticis r utriusque linguae ingeni uti e0nsuescant, elui, ut Verbum jubendi nunquam n0 adhibita particula a vertatur. Ergo jussit usuum opportari, et elahl, ab Dasset ebrali merbe deinde demum, ut beta hi Baster tu bringen. Ubi Ver paSSiV V0x 0natur, tum ad similitudinem omnium Verborum dicendi accomm0dandam esse structuram Sententiae Subjectae. Atque haec ipsa de Verbis dicendi regula illustretur exemplo ex n0Stra lingua petit0; monendi enim sunt pueri in his Verbis eandem mutati0nem fieri quam in n0stro Verbo 'einent eum sententiam: ὁ

Η0 enim alterum est, quod nunquam n0 spectemus et elaboremus in grammatica instituti0ne, ut Similibus, quae anal0ga voeant Grammatici, ex nostra lingua petitis originem et usum illustremus e0rum, quae Latinorum propria esse videntur. Cujus rei praeter illud, qu0d 0d0 08uimus exemplum, etiam alterum addamus de passiva voce verb0rum invidendi, parcendi, cet. Assuescendi sunt tir0nes multiplici exereitatione, ut in his verbis construendis semper Germanica sententia e mr luurbe init geholien quasi pro norma tantur quo saet sacillimus et luculentissimus erit 0rum Verb0rum Sus:

mihi invidetur, ineisum est templis parcitur, parsum δt, cet.

s. s. Hactenus de tironum instituti0ne grammatica eadem ver ratio p0stea e0nstanter tenenda in dissicili0ribus, ubi saeiliora jam ita in promptu sunt, ut ea plerumque omittere liceat. Atqui in dissei-

Neque noti in Perseet historie interpretando pueri mature jam monendi sunt, ut Imperseei uiantur ad

proprium nostrae linguae Sum.

liorum lueorum numero se p0tissimum reserendum, a quo omnis hae disputatio prolaeta est quod persaepe Latini non iisdem, quibus n0s, generibus v0eum sive partibus rationis utuntur. Notissim-hoe in Substantivis verbalibus abstractis, qu0rum 10cum apud Latinos tantum n0n semper artieipis obtinent. similis ratio est, quae vitiis locum dare solet haud raro etiam in discipulis iam majoribus natu, ubi nos dieimus: et fors alliger Betra tuns et Singe die munberbare Ethaliun stine 2ebem Latini in rebus diligenter e0ntemplandis, vita nure servata. In quibus nunquam peccandi causa erit iis' qui assueverint ea, priusquam transferant, ad Singulorum verb0rum naturani ace0mm0dare, id quod dupliei illa, quam supra demonstravi, interpretandi rati0ne laetendum est. Ἀtqui hae ipsa diversitas utriusque linguae diligenter 0gnita et assidue tractata lans erit uberrimus reperiendi proprias et genuinas I0euti0nes, Si quand Latina v0cabula n0n adsunt, quae accurate resp0ndeant Germanieis 4re non in grammaticis libris h0 Vulg jam d0eetur, quum exp0nitur: ronomen idem significare audi vel dodi ipse ob quidam ine iri similia Patet ver hie usus multo latius eaque via et ratio inveniendi copiam vocabul0rum pr0pri0rum mult accuratius et saepius ineunda discipulisque dem0nstranda et 1llustranda est, quam fieri sere s0let D res enim tantae utilitatis est et tam saepe tu usum unxerit potest, ut etiam in grammaticis libris huic praecepturus generi et amplior lucus et praeeipua quaedam sedes sit tribuenda, qu0niam maj0 pars grammaticae e0gniti0nis c0mparati0ne utriusque linguae e0mmode instituta maj0 pars hujus e0mparati0nis c0ntinetur hae ipsa arte exprimendi singula xerba alterius linguae aptis et propriis Verbis alterius. Praecipuus vero lans et putissimum adjumentum et siligularis exercitati illius artis p0sita sunt in aeeuratissima interpretatione sive translati0ue eorum, quae legimus, nihilque aeque obstat Latine seribentibus, atque ejusm0di interpretati Germanica, qua obvia quaeque verba sine ullo deleet arripiuntur. Nam in Latina lingua dueenda nihil videtur magis contendendum et Iaborandum, id quod supra dem0nstraximus, quam ut undamentum p0namus omnis grainmatteaee0gnitionis apud puer0s tenendumque illud, grammaticam rati0nem et duetrinam huic tenerae aetati illustrari 110 posse praeceptorum et regularum multitudine, sed diligentissima Latinae inguae cum patria omparati0ne, ex qua dilucide appareat, quae sint similia, quae dissimilia in singulorum verborum declinationumque' usu. duum igitur in rudimentis tractandis hoc maxime spectandum est, ut casuum, Temp0rum, M0d0rum Vim et rati0nem pueri pereipialit ex perpetu usu et exercitati0ne tum in adolescem tibus, qui an aliqua harum rerum e0gniti0ne sint imbuti, illud maxime propositum habeamus, ut etiam hane utriusque linguae diversitatem, quae altius latet, perspiciant, de qua hoc I0e scribere instituunus, ' de T . vera r*' i nil imum Aemplorumque ieetissimorum pionum librum Mogetibacti eateinline

Ciueroniani e Palaestra. in vero in his a praeeopia dispersa ae nullo ordine dispositet ' ' limi tu ex β veteriam graiiunaiieorum omnem voeabulorum Latinorum dis

Rβi 'i'm n i uonum, quae nunc tribus nominibus omprehendi solet, deesinatione eonu gaiione, comparatio te culus triplicis miliatronis prius formae sunt disemidae, deinde singularum formarum Signineatio et vis, non Sin vetere et trita ratione grammattea, ut pueri distant Gonitivum eonjungi eum Addeeia a theisael menb, voti . f. m. sed ex illa, quam aecuralius exposui tu mea Grammaiiea ratione,

10쪽

euius nune exempla quaedam proponemus, ut utilitas hujus cogniti0nis dem0nstretur. ua in re non id agimus ut magna exempl0rum e0pia allata hanc d0ctrinam quasi e0nsummemus et ab80lvamus, sed iis praeter issis vel rerius e0mmemoratis, quae in libris grammaticis praecipi tir0nibus 80lent, rariora tantumm0ω quae puerilem aciem fere fugiunt, hic prop0nemus, ut juventutem incitemus ad rem accuratius expendendam et perscrutandam.

Maxime exercere et vexare solet Latine scribentes interpretati n0sir0rum SubstantiV0rum praesertim cum translata vel metaph0rica quaedam vis in iis insit. 0mani enim quem ab omni phil0s0phica rati0ne alienum habuerunt animum, eundem in Substantivis noris Drmandi prae se ferebant, neque ante quam phil0s0ph0rum ratio in cummunem vulgaremque semi0nis Sum penetrolt, huic penuriae mederi studebant: sed quum h0 studium in eandem aetatem incideret, qua Romani a peregrinis vocibus recipiendi jam parum cavebant res per se satis salubris et utilis speciem induit peregritutatis et depravationis idendum rigitur, qu0inod script0res elegantissimi Cicer0nis et Augusti temp0re

laequentem Subsiani ivorum usum evitarini.

Notissimuin hac in re est Latins scriptores pro Substantiris verbalibus 80 esse Participiis, maxime Persecti et Futuri Passivi vehit in his Scipioni pr0pter Africam perd0mitum uitterivexIuliget'. cognomen Africanus inditum Scipi ad Africam perdomandum eum exercitu missus absens damnatus est in i Ebmeienhelti; sus, fretus viribus suis sim Nertraue aut . Str. , Im multa. Sed praeter hanc rationem alia qu0que accuratius utrumque serm0nem c0mparanti cem eni,nuae Latini haud raro in usum vocant, tibi ex n0stra loquendi e0nsuetudine substantivis utimur.

1 Saepissime illi meeuris utuntur tibi Substantiva vel prorsus desunt vel reti0ribus finibus usus e0rum circumscribitur. Frequentissima haec Hannibale πιλο bei ebieiten p. ; nutu patre gege de Sillen . N. tam propinquis hostibiis bei Io robe Nahe d. g.) Latuis tamen patet

Nec vero illud non eruditor ura temporum argumentum est, quod sic Tusc. V, POM H

uter sententia est, quae desinit amicitiam paribus officiis et voluntatibus Cic. Lael. 16, 8 bi Meundi'ait in die sei 'heit et Diei te uti Neigungeii iesen . s. ac Germ. 25. Apud eier0Simpares libertini libertatis argumentum sunt die ungleisheit et gleigelassenen iit in Bemel bet r. Ne non huc reserendum est propter adjeciivam vim Pronominis Praeclara est aequabilitas in omni vita, et idem semper vultus eademque frons Cic. Is 1, 26, 2 0ll. Tusc. 3, 5, 31 his ει enim ille vultus semper idem die undetanbellinitiis et talene n be Sugbriit eὁ).Ηue etiam reserenda talia Propria ejus natura bie Gigenthumlidi ei pine Veiens, pr0elium Cannense, die 's. ei Ganna; erimen Parium, bie Inichulbiguit megen parog; iter eumpe tre, ex 2static bute die bene iter insidiosum, in De voli Selahren ines interhaliὁ.

ut Pueri doeeantur, quae in singulis Genitivi eonstruetionibus ris et significatio nimirum Sullaeeii, li-jeeti, Desiuitionis, et. inSit.

2 Haud rar etiam Latini Pr nostinue adhibit dem0nstrant tantummodo rem vel notionam, quam nos SubStantiV V0e enuntiamus, praesertim eum illa res vel n0tio in iis latet quae xime dicta sunt. ν' 'Revolveris eodem, te Tusc. 1, 6, 12 Tu omnis au denielben Iunii urue. quae quum constent, ib. 17, 40. Menn die e Behauptungen est'ehen. Haec reputent isti, qui negent, 'b G2 Il. Stest ebent ei mogen die ermagen imelche

me igitur tibi pr0p0ne, b. II, 26, 4. Eehali alio en ebant en immer vor sugenΗue reserenda etiam illa Vetus tenet alte pruct illud Cat0nis aer Rugiprud des gato. F0nser praeterea, quae m0x sequuntur exempla in quibus similia haud pauca invenies 3 Multo ver usitatissimum est, ut Substantivorum penuriam Latini circumseripiis verborum

explicati0nibus compenSent.

Firminimum hoc assem videtur, cur deos eas credamus, ber starit Beniet ber ut aga a te in det oti ex auigestea mixb id)eint et u sein Cic. Tusc. I, 13, 30. Neque aliud est quidquam, cur incredibilis iis anim0rum aeternitas videatur, nisi quod . . . se haben tetnen tiberii dirutib

Mihi multa sane ecurrunt, cur ea . . . videantur, g falle mi biete runbe in meshalb i. 's' is

Ib. I, 25, 2. uod summae sapientiae Pythag0rae visum est, a bem p. at ei Eemei her offitientaeighei erichim. Ρ0nere jubebam, de quo quis audire vellet id hie, semanben in Thema auistellen nati, res pr. Areli. 6, 12, suppetere n0bis, quod quotidie ricamus toti voaglichen Not tragen teten Tusc. 2, 5, 13. Bie, si vis, de quo disputari velis. b. IV, 4, 8 Dieat, si quis vult, qua de re disputari velit. b. V, 4, 11 huint autem die sic est propositum, de quo disputaremus bie aheina et Greutation auigestell0. Ita fit, ut animus de se ipse tum judicet, eum id ipsum, quo judicatur ba urtheisdermoamielbfi aegr0tet Cie Tusc. 3, 1, 1. duae porro tam immensa magnitudo tabulae cujusdam), quae illa tam multa effingere possit ptim ene Menge do Bilberi aufiunehmeli. Ib. 1, 25, 1. Dixit aliquid, quod imum quale esset, erat multo ante explanatum a Platone besse Eeidiastemheth. ab. 1, 10 20. I, 2, 4. Huc reserenda sunt etiam illa in ieiem gal quod si ita est esset), quae si ita sunt; mahrenbbiei et bor gange dum hae geruntur; enim et verioIgen id agere, sequi, speetare, Tusci 4, 2, 3.).

Latini non s0lum multis substantivis arent, quae apud nos in usu sunt, sed haud raro etiam Aleetivis, praesertim iis, quae nos eumpositione varia singimus, velut lasentdoll. haildoll. regelloὁ regelinabis, Similia immo ne ea quidem semper in usu tenuit, quae a Substantivis usitatissimis facile p0terant derivari, velut gelitig torperli', perionsit, migenidia'li', similia alia praeterea, quae nos ex Adverbiis fingimus, velut amatig iehig. duare saepe etiam Adbeetivorum Ide alia deum genera ponenda sunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION