Viridarium sive allegorica virtutum effigies

11쪽

Ilio per mille tubos, per mille foramina rumpens Mille pati ludos socis salientis aqliae.

Illi grata tibi dat Iam sedilia marmor, Inquo in mollis in carni herba nix. Quae paclo simula erit vides spiranua saxo, obde phidiacae dixeris artis opus. Oh reor ob formis simul aera simillima vivis

Muta licet sileant, ora loquentis habeut. Multipliei fidei tellus variata colore, Datque novam florum gratia progeniem Ilio amaranthus olet, nunquam peritura venustas, Ilio rosa pulpinaevi vix aperit alicem. Inde hilares vernant violae, dispersaque Passim Puniceis anant lilia mixta erocis. Illio narcissus, serruginensque hyacinthus

Fragrantem exspirant ambrosiamque animam.

huis numeret stores, quos Ganges, Nilus ei Hebriis, Et quos hue amnis in mammus uius numeret, quas Arma et odor diseriminat, hei οῖ Quas varietis nomen, quas olor ipso laesi Ha vemenio dio radiis lux aurea solis,

Has abeunte iuvat roscidus imber aquis. IIeibarui norumque simul per uatii caeli

Quam redolet toties multiplicatus odori Oh speesos horii nullo motantis ovolNulias illo minas, damna qua nulla mei. Non illum meae violento ruri in Ia uni Flanum, noti ut in grando mille , ii

12쪽

Non illum glaeios, non sirius ardor adurit, Non illum horrisoni suiuunt ita serit. Non hi inficiens heribas dat sibila serpens Nee petit incautos vipera dente pedes. Non hi accipitor saevit, non horrida bubo

Tristia sungro ea in si canit.

Quidquid habet natura parens puleiaque bonique, Ilo large effudi prodigiosa solo:

Ipsaque perpetuo ore Mens vere veni ratas

Mille voluptates, gaudia mille parit.

Oh horti species holetis, quos sabula sanxit, clarior uesperiis, Hario Elysiis. At quid tam mirum spectas stupe laeta vire lum, Quidve anima, his haeres lotigius illedebiti λMiora te apiat visae sub imagine formae Moriali species uoti reserenda sono. rariis amellei, elemenua Caram ut MQuem dedit ad eae, gloria te rapiat.

Horium dolietis plenum eae Iestibus, holetum Spectabis, diu quem sibi fovit amor. Huno anima, hunc hortum mirare et nescia foecis Te enae e puro gaudia sonte bibes.

Quaelibet est olli viritis; sed piam nitescit Candida tu ardenti pectore religio. Hujus amore calens priniaevo a flore iuveniae Se puerum anui tradidit Ine dum. Hatio nitim divi is sui, Me pii in uitiis Religis, et vitae saeia ni astra piae

13쪽

et Munera naturae, stas messis sema semina, in immensas cressere se in opes. Hae due quoi magnis fieri virtutibus au tus, Mens nisi percipiat, dicere lingua nemuit. o sit infirmos oculos lux tanta ueque usum.

Me rapuit majus splendidiusque iubar.

quam dive, alit docilem sapientia mentem loli quae implieitas ordis et integritas luuam teneros senerosa fovet elementia sensus Quatii animi otitias qua sitio is fide, lIllius in labiis diffuga est gratia candor

Est allima in vultu, mellis in ore savus. Cauta Pedo actusque suos prudetitia firmat,

Et quidquid ratio cogitat, illa regit. Duleis amabilitas gravitatis amica de eomeliosei quid mira nobilitatis habet. His pietas majora movet volat suo astas Aiquo Dei pennas contrahit in gremio. Qui reserat sanetis quibus ardeat ignibus, aut quot Ηauriat aetemas ebria deIietas I nemo illa soli eaelo mansura sitisset, Ni suus erga homines hue remeasset amor. uitae hominum gentis nise avidis eo lexa laeertis,

Ut natos mate servida amore fovet.

Sed magis hos intor quos improba vexat: gestas Diligit, o prompto sublevat mulio.

Ulterius vo viro, si eas tibi robus in areu, Sponte aderit praebens obsta dona maniis.

14쪽

Scilicet omne aurum, sibi pondus inutile, perint Vir pius, inque inopes scindere gaudet opes. me satis Ille suas linguae divina loquentis Metare caelesti pascere sui oves. Voculum noctesque dies quo satagat et angit Haud unquam obliti sollicitudo giogis. Ne tantum quis credat 7 Onus jam sentit amanti

Namque animo nulla est eum labo1que gravis.

Ainlusio procul miris abest; quippe auribus illis Qidquid alii sistini nomen imo sonat. ni insanos odiique modestia plausus; quos si sorte audit, purpurat ora pudor.

Ho, intest plausus mus silet te, silensque Se merita immeritum audis honore putat. Usquo adeo sanam regit una modestia mentem lSic ea metis, larvas spernere docta, sapiti

Η, nulla est virtus maior virtute, nec ullum Tatiine hine viiiiiii par decus esse potest.

Hune anima, hunc horium mirare, et nescia foecis Terrenae e puro gaudia sonte bibes. Iste sera hortus, quo non es ditior alter,

Quot bona, quot lores, quot sibi pandit opes lHui macia hoc horto virtutum exempla videbis: Flosque tibi virtus singula pulcher erit. Plurima in hoo horto tibi se speetaeula sumi: Plurima qua stupeas, quaeque imiteris habes. Volve memor tecum visae de ora inelna sentiae; Anio oeulos semper sit locus iste tuos.

15쪽

Sint vitae documenis tuae, Mat dulciti menti

Pabula quas passim mineus horius alii. Collige odorisero, generoso imitanune fores; Atque horius dixe floribus alier eris.

Surge, anima, insoliti speciem mirare vireti, Et tot amabilibus pascera deliciis. Hae ego G, PRAEsuti pinxi sub imagine at omnes Virtutes horius non capit iste tuas. Par tamen iste tui, virluctus esse intago,

Par etiam votis, mihi lingua fores. Reddat amor quod lingua timuit sic una voluntas Gratum opus, ingenio desieiento, dabit. Oh Pateri Oh asto Pastoriam gIoria Quis Non omni extolla Iaude, et honore colat λQuisve ibi obsequii tetieri quis pignora sensus Deneget obsequio par Tin habendus amor. Te Deus ipse suo minus dilexit amore, Pontili eumque aeris praeius Ordiuibus. Roma tuum mirata decus ibi plaudit; et istud To meruisse decus gaudet et ipse Mo. Blo euam nostris per quem pax fulsit in fis,

Caesare clarus sanguine et imperio,

cuius avis, voluerum reotia, patentibus iis istuIae et Eridani littora vasta tem, In potens, tanto qui te dignatur honoro, Dis Tibi elatii siti signa patrocinii. Gloria Caesareo maior ibi nulla favore est; Me maior trita, laus Titu nulla potest.

16쪽

Plaudite nunc cives, divino plaudito amori, Et Beo, a tanto plaudite Ponuit ei: Et vos, o pueri, manibus date lilia plenis, Ialia quae puriis candida pos ut amor; Paeisdiasque oleae velati tempora ramis Solvite munifieo causea grata Deo. Cantie grata Deo geminent sponsaeque virique, Et geminent laetos compita pulsa sonos. Sed imihi am aetae strident sub pollice hordae,

Carminaque ingrato muranure rauca sonant

Hie laetiam mea dextra lyram, arissime iam , Abjicii ante tuos os os pedes.

Evemant maiora Tibi ei inaramque resimiens Forsitan alterius carminis auctor ero. Centum alii interea vates Tibi plura daturi Laudes ore tuas uberiore esto t.

17쪽

MI LIBRO