Disputatio de cessione bonorum, quam sub finem pubblicae explicationis materiae istius longè utilissimae in celeberrima Academia Giessena publicè ventilandam exhibuit HelfricusUlricus Hunnius, ... respondente Johanne Gualtero, Herosfeldensi. In publi

발행: 1617년

분량: 7페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

REVERENDO ADMODUM

ET CLARISSIMO VIRO,

Dn. ALTHAsAR MENTa ERO,SS. Theologiae Doctori,ejusdemq; in inclyta Academia Giessena Pro- fetari celeberrimo.

NOBILITATE GENERIA MORUM ELEGANTIA, xtristisaveruditi u laude admodum conspe o

INTEGERRIMO PRUDENTISSIMO QVISO,

culo suo patria loco honorando. ERUDITIONE MORUMQUE SUAVITATE

praedit Iuveni,

Dn IOHANNI ERNAE R CRispi No I L. secta tori industrio.

Suis respecti Marcenatibus, fautoribus, cognatuo amicis, Dissutatione hanc Iuridicam coη - ictos ieri Iohannes Gualterus,

2쪽

M colim illorum erat conditio, qui aere alieno obruti ori res&gravaeti creditoribus suis solvendo non erant solebant Di.

quippe,reserente Aulo Gellioab. 2 o. a tris c p. I. a credi norum. toribus non solum in carceres conjici usq; dum postremum. obulum solverent sui sci creditoribus penitus satisfacerent,

ut ex sacra quoque paro bola liquido constat, vero etiam in

Etsi vero Imperatorum Diocletiani Sc Maximiniani constitutione pro . hibitum sit, ne ob an alienum liber immo servire compellatur, L44. C.de obligat. O ac Tions. Eorundemq; sanctione cautum fuerit, ne liberi homines pro pecunia oppignerarentur l. 6. C. qua restign arripos . Hoc tamen nullius Imperatoris constitutione etfectum est, ne amplius pro debito civili pecuniario, debitores qui solvendo non sunt in carcerem conjici a creditoribus valeant, licet pauca quaedam personae in jure nostro hoc privilegio sint munitae, ne a creditoribus carceri includi possint. de quibus paulo infra. III. Quia vero durum quodammodo&inhumanum videtur, ob aes alienu, cui prudentissimi etiam quiq; patres iam de ad res suas attentissimi adversa sortuna implicari pol sunt Idcirco ex singulari humanitates commiseratione sapientissimi Imperatores obaeratis creatioribus contra carceris injuriam hoc

Appellatur bonorum cessio in m rama quidem simpliciter aeper se, cum debitorem soleat omnibus facultatibus nudare de ad summam inopiam rerumq; omnium indirentiam redigere Verum comparative solum aercipectum oris mali molestiae videlicet carceris,ad quod evita dum cessio bonorum introducta ac comparata es dicitur beneficium I G. .L7. o l. 8. C. h. t. quibon. cedpus, i re a m ct ile appe Ilaia radiutorium in I Itemq; miserabile auxilium .maela Reliqua det nitionis verba partim ad personas quibus ccua Obonorum competit, partam adcessionis bonorum effectum, partim de-

3쪽

ni ne ad finem ejus spectare videntur Idcirco infra suis locis commodius eti

plicabuntur.

VI Vxpor 6ςorio bonorum fit legitima,sequentia haec requitata concurrei sintentia; dicisco emnatoria: Ita enim inlpens n.b

bba qWibu quo occultatis nonia atque egestas fingi

OHOris racultatum contignatio atque jurata indicatio.

judicium ara

nutivitatis assi est ' 'r' - carceris periculum ima

4쪽

spm ae siquid filia equisti m fuerit, de eo residuum debitum exsolvere

XII. Porro bonis cedere omnes possunt, quicunqi non reperidntur iure pro minis Io lubiti; si vepatresfamilias sint sive filiisam . . . C. h. t. Nam filiisfamilias tam in ore recis castrensibus quam adventitiis bonis beneficium cessionis competere, eos dein to sunt que a molestia carceris liberari non minus atque puressam de rationis desaequi An filii-tatis esse videtur, 17. orti. C qui ben. certos. fam. XIII. Nec quicquam interesse arbitror. utrum debitor, bonis cessurus, major An mins- sit, an verbis inor viginti quinque annis modo hic infantiam Meam, quae pro res viginti

xima sit infantiae,aetatem ex e letat Ita ut contumacerastere atque ob contu quinsan- maciam propriam incarcerari queat nul

XIV. Excipiuntur vero a superiore regula,&bonis cedere prohibentur omnes Ani', qui illi qui ob debitum civileri pecuniariam in carcerari nequeunt Cum enim in arce ob carceris molestiam evitandam bonorum cessio um cyli introducta atque i non si hic principalis sit finis bonorum cesIionis, ne obaerati debitores in carceres co jiunt'jiciantur,inli se tuli. C. h t. Idcirco in quibus causa uthaec finalis cessat In illis quoque bonorum cessionem deficere, consequens est.

Hinc Poeminae. licet olim bonis cedere potuerint aequὸ atq; mares, L n V luti fonti. C. hic in verbissili amilia utri sexus quia tamen ex Justiniam Novel milia. laconstitutione amplissimum hoc beneficium ipsis tributum est, ne possint obcebitum civile, pecuniarium carceribus mancipari, auth.se, hodie, C. deo sic. disersiudicis Nov.43 .cap. s. atque ita ratio, diis. l. pen correcta est sequitur ipsam quoque legem est correctam de consequenter hodie stem in .is bonis non cedere. XVI. Eadem ratione Ecclesia, vel Respublica, quia in carcerari non potesst Ecclesi frustra cessione bonorum uteretur, E. I. XVII. Consimiliter cum Medicis Prosesseribus ac legum Doctoribus Impera Medici, toris Iustiniani constitutione saluberrim i sit prospectum, ne propter ullum de Prase res bitum civile realiter citari, vel carceri includi possint, ideo,ratione cessionis bo O LL. Do-ostrum in ipsis deficiente, deiiciet quoque ipsa bonorum cessio. λω. X v III. Hoc velo beneficium de non incarcerando, utrum solum Doctoribus o, legentibusae; ura profitentibus competat an vero ad advocatos de patronos causarum extendi quoque debeat, disquiritur verum generalitate dimeteor, moveor ut his quoq; idem beneficium competere itatuam. nix is a te cau arum.

5쪽

XIX.

Caeterii millis, qui nec actu docenti nec advocationis munere suo untur quia nomine lolum Doctores sunt, nec ulli iuris sua scientia prosunt. idcirco praefatum beneficium denegari atque in locum ipsius fiebiles miserabile cessionis bonorum auxilium competere statuo maxim cum nec milites. qui actu non militant,sed extra expeditionem versantur, beneficiis trivit giis i litaribus gaudeant,g. 3. U. erasam. mil. XX. rutim a Sed quid de Doctoribus I cgum procuratoris judicialis munus exerce-ctores,i'rο tibus, licendum Pleris di placet eos liene licio, d. l. meiticas participes non cise curaram eo, quod procuratori sollicium sit vile, i. s . C. e Decurion. 5 ejusmodi ad quod iudietillis nobiles lonorata personae non admittantur, sed si eo fuerint perfunctiomnim intra ex honore dignitate priventur; eruntamen contraria sententia mihi longe vi-ι rentes detur esse verior Nam procuratioj1 eli ali cst ustici una pu Ui rarn.tis A I. R cus143 io rictgm. t3ςυὶς p quom nec Tat: tu, pii Ma deprecurat non igitur il abiectim ti honesium ac in me appellari potest littaceam quod hoc o seium procuratorisjudicialis in iure non solum probetur, sed e tranHanquam utile necessarium Rei p. commendatur an l. i. 3. . .

prσcurau. ct Irim .Insi per quas person. ager. lic. XXI.r .m bonis Insuperbonis cedere prohibἴtur,qui gaudent benescio, ne ultra, qua facere

non cediit, possunt tenuantur Quales sunta mulier in solucione dotis, io s. de re tu a Loui benes Socer in dote promista genere solvenda,l. ii. eod. t. III. Maritus in dotis rellierum a 'tutione intro. de re iud. IV. Socius ex contractu societatis a socio c5venturibent, et in ta s.s de re iuricat. V. Donator in rei donatae traditione Is . t .ss de re iuIN sol du con VI. Et denique milites, actu adhuc mistinantes de in castris atq; expeditior: leniri non versantes, l6.inpr. 1 deretur. Non etiam veterani Tum quia milites proprie ρUD: non sunt, et JGprocur Tum etiam quia privilegia militibus tributa vete ranis non competunt, s. . Ins. de res milit. Hi quippe omnes hoc privilegistgaudentiquod con veniri nequeunt ultra id quam facere possunt, sic, ut non ad extremum. quod dicitur obulum excutiendi sunt, sed tantum pus relinqui in porteati quo honei te vivere 3 se sustentate queant. Quod si itaque sol eae non suerint ulterius urgendi de molestandi non sunt quam facete polluat, de in carcerem conjiciendi; ac consequenter beneficio cessionis bonorum plant

An ΘΠ . . XXII Gius sesib. sed utrumne beneficium istud, ne praedictae personae in solidum coare hoebὸκ iri possint. fidejussioribus 'uboque illorum competat, disquiritur 3 Cum enim cium com exceptiones atque beneficia, principali debitori comperentia, dejussonb Dii quoque tribuantur, t 7 .i risexcvt.l. 3. ' desolut omnino dicendum lilitur quod praefatum bene licium ne ultra. quam facere possunt, supra recen ix personae conveniantur, dejunbribus quoque earundem competat Vetua

6쪽

Eadem hac ratione dicendum, nec heredibus mariti, uxoris donatarii Ane he- ὀ socii hoc competere privilegium, ut in solidum non possint conveniri, de ad ed b, 'extremum obulum usque excuti Privilegia quippe personalia nec ad heredes transmittuntur, bis s.f. de R. I. XXIV. Cedere porro bonis prohibetur debitor quia creditoribus seis solutio debitornis nomine non est in terpellatus nec molestuus. quia beneticium cessionis bo u creditonorum est subsidiarum lex singulari commiseratione introductum, i non C. quibon. eeitos Atque eo unice spectat, quo a carceris molestia debitor i. moi sarmberetur: Quandore itur debitori nullum imminet carceris periculum non est cedere bo- audiendus bonis cedere volens. ni queat XXV. Pari ratione ad bonoriam cessionem non admittitur debitor, qui locuples An debito est. Se satisfacere potest suis creditoribus: Nam neclacullam metuit incarce- ίocuples rationis molestiam. XXVI. Quid vero dicendum si debitor ad certam aliquam speciem ex contra Andebitorctu obligatus solvendo non est, anne bonis cedere ipsi permittitura Ita omnino ad certam statuendum arbitror, si culpa debitoris factum est, ut species debita ab ipse prae spuigobh- stari nequa at Alioquin si casu fortuito perieri tui beratur a specie praestatione larvis

debitor, l. i. s. depos XXVII. Bonis insuper cedere potest debitor, qui pauperem habet creditorem

a V.lr. C. quibon. ce possciuod etiam eo casu procedere existimo si causa creditoris sit sinerosa. hoc est ii debitor creditori ex causa onerosa, veluti emptionis, Venditionis, permutationis, vel mutui obligatus fuerit, quoniam hisce casibus ratio cessionis bonorum principalis locum tibi vindicat.

XXVIII. Postiem A quaeritur de eo debitore. qui non propria sua tripa prodigalitate videlicet de profusione sed sortunae in uria ad eam inopiam redactus titit, ut solvendo est e desierit, anne bonis cedere possit Et vetaus est, beneficium cellionis bonorum ei nec ellatauin non esse, cum ultra vires facultatum excuti

nequeati Nov. Is i. I.

XXIX

Formam bonor si cessionis quod attineri nulla omnino ad eam requiritur ore a. juris solennitiis, sed si, 'atio tua Irin pr Ilio Duaren adtis.rice on. bonor. cap. z. nec desideratur consensus creditorum,lub. C. quibon e pas te potest fera, vela praesente debitore, vel per epistolam, vel per internunc itura. XXX. II. Ieria cessionis bonorum sunt debita civilia ex contractibus proma Materia. nantia. Nam super debito ex delicto descendente cessio bonorum non admi titui: Insioni nimii iri legitae beneficio. qui contra leges delina ant, Laim: immi l. te minorib. Et insuper nihil magis exutilitate publicae me utiletur, quam ut delicta puniantur,l si ad Leg.Artis

XXX L

7쪽

G0 hopo mi, in , ut obaerati debitores, qui creditoribu,

tuis lolvendo non sunt, in carcer con iciantur, sed a carceris molestia celsi ne bonorum liberentur,ci. C. qui bomerii.

ctu bonorum cessionis hic est,ut debitor,qui bonis cessit, etsi in cir

cerem conjici nequeat ad extremum tamen Obulum excutiatur omnibusque

uis acu tatibus exuatur, etsi summa egestateri inopia laborare coeatur. LI. Quod etsi obligatione bonorum cessito non liberet debitorem, d. l. t tamen sipolin unia spinguiorem fortunam pervenerit, hoc essicit, ut non poveniri a creditoribus ultra id.quod facere potest, sed tantum ipsi sit relinquendum,unde honeste sese sustentare queat, qui , ct Lydiauom fi d. os XXX HI. Non tamen hunc e tectum habet bonorum cessio ut debitor bonis cedens,insanaia ar ur,lic. x b. u. insem. luo Frui Mn. ω . g. m-X X XIV. Adellectum quoque bonorum cessionis pertinet. quod creditores pro- Iulia uibon ed. Verum instare debent, ut curator bonis cessis oes

renuncia venti Quitique enim beneficio suo renunciare potest, rantiae ct

4σή ari. Qui etiam tacit renunciari isti beneficio intelligitur udo

nς un puctionem valere observandam esse contra communem Dd. opinionem mihi persuassimum habeo.

SOLI DEO GLORIA.

SEARCH

MENU NAVIGATION