In funere Laelii Falconerii S.R.E. cardinalis tituli S. Mariae de Populo oratio habita a Carolo Bouio e Societ. Iesu in templo S. Ioannis nationis Florentinae de vrbe xi. Kal. Martij 1649

발행: 1649년

분량: 23페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

feriae nemini contumaces obsistebant res,aut obstinata si paria vultum Principis eoiciebant domine pretiosum, quia rarum. Adibant LAE LI Um calamitates adibant dissidia, adibant querelae, litesque,vi meliori semper , quam venerant, vultu redibant; ut si minus integra opem, ac pratens remedium, blatium certe non leue ab animo, ab ore Principis reportarent. Dignabatur omnes, acceptam ab omnibus salutem admittebat gratus, reddebat nutur hilar ratem etiam consuetudinis suae adiectis non raro sapienter salibus condiebat. Humano sanguini,

quoad sine populi,Iustitiςque damno potuit,semper conatus si parcere vinarus frequenti vindicta paucorum odia reprimi omnium irritari Quin etiam si quos ipsorum scelera pertrahebam ad caedem,pereuntium vitae litabat sua prius misericordia, mox etiam in eorum salutem ipsa fur plici die sacris mysterijs operabatur ad aras neminem unquam a se capite damnatum huic

mortali adimens vitae, cui ad alteram caelestis p

triae immortalem idem ipse sacra hostia ope suam, atque suffragium non alserret. Tanti est

boni Principis iussu ii uere, mori, ut eius beneficentiar, Siqui vivunt debeant, qui moriun rur. amquam ad hunc vltimulo minis actum non nisi ultimo remedio LAELIVS ueniebat: hoc etiam ostendens , neminem a se libenter damnari, quia non cito eamque dumtaxat

12쪽

rem perniciosim populo a se parte in secari, oui,

mitiori cura fanari non poterat Odia proindo Ciuium simultates iam iam venturas in sanguinem , auctoritate simul, ct dexteritate sua , , praesentissimo velut gladio iugulabat, ut ciues a suis inuicem iugulis abstinerent Dignum eo Principe facinus, qui non materiam puniendo uuaerebat, ut per aliorum damna lucra faceret sua ' iniqua sententia non populo prodesset mulcta, sed sibi. Exterorum Equitum aliquando par nobile, magnam Bononiensium Ciuium nobilitatem trahens utrinque secum in partes, mox inter se singulari certamine dimicaturumoluas euocauit in aedes, diuisit cubiculis, alloquutus est singulatim, auditaritate aggressus est, sua uulate dcliniuit, rationibus vicit, amicos postridie, benevolosque dimisit O Prudentiam, o Caritarem Principis singularem Quid viri illi magnanimitate simul, ac sanguine nobiles tanto abeu tes cumulati beneficio in aedibus LAELII rei, querunt i tantum, qua lucris omnibus anteponebat LAELIVS odia sua vi mutuam interi beneuolentiam amantissimi caritatem 'rm- Cipis exportarent. Videte iam, an apud illum dDuitiae iacerent. vel augerent crimen Dan ab eo locupletior quisque raperetur in praedam: an potius alienis parcens fortunis, omnium posset amore

neri ortunatus.

Sed,qui aliorum se dabat iram,an irritaret suam θ

13쪽

Enimuero nunquam indignantem animum repressisse vitus est PLI VI , quia indignari

quo da in modo nesciebat. Et in eo mentis humanissimae Caelo, quemadmotum in altiore Mundi parte, atque propinquiore sideribus, neque den. 1antur nubes, neque tonitrus sonant, neque sulmina acccnduntur ita in ipso perpetua quies fuit inique serenitas , dc dulcissiimus exauditus tantum est omnium concentus, suauitasque Vir cutum dieque verbeam in FALCON ERI Osacilitatem, clementiamque fuisse velim putetis, uuae noniasset cum sortitudine, constantiaquo coniuncta . Periculum utrinque auctoritati est, cum apud populum vel in odium seueritas, vel facilitas degenerat in contemptum . Ergo fuit ille tam recti tenax, tam in consili j aliquando susceptis immotus, ut nulla vel arte, vel vi, nisi melior accessisset ratio, abduci ali posset, aut dimoueri Sapiens propterea non superbus, qui posset, velletque mutare consilium in melius; saperetque ui pro multis, quia ciret sapientia ti

ara ultorum.

Iam vero nulli bis Sapiens magis proditiquam in serendis sortiter dissicilibus, periringendis. Atque in hoc, ut in plerisque alijs argumentis Sob simile in elligo Principes esse, qui quam. di nitatis suae Caelo Mundum omne I enteni spectabiles ipsi despectant, ijs tamen,qiacnia modum de itineris sui via Sol dixit: i ιιι υἰύο marique jerarum. An

14쪽

At vero earuit AELIVS, quibus4 virtutem suam,& sese aduersitatibus experiretur At nemo bonus placere omnibus o est: cum ex omnibus multitia mali, quibus ita semper inuisa virtus est, ut ab ipsis tamen expediat non probari. Potuit aliquando LAELIVS cum pro Vaticano Pontifice Orator esset in Belgio,ex capienda mox, diripiendaque ab hostibus Urbe, sua cum familia mari profugiens, suis omnibus captis, captiuisque abreptis cum vno ex Fratris sui fili, relinqui solus in cymba rete cum ipsa in L ELIO

natura ex tanto discrimine vehementillime laboraret, ubi tamen vires suas, imperiumque potuit liber animus ostendere, ne vocem quidem

e pectore bluit, non ad iram dico, sed ad quer lam , ut ab alijs victus, sed victor sui. Tanta

virtus non habuit spectatores , sed conscientia Virtuti satis amplum theatrum est.

At ego Sapientiae audiueram esse lapides ipsos

in homines vertere, ac expolire sed Stoicus ille Zeno Philosophiae artibus homines comulabat in lapides: nimirum ne non voluit appellari Philoseph ut qui contra sortunam, infortunia contra calamitates omi es afflictatae mentis . corporis, omnes ex animo assectus radicitus non exti passet Phalaridis in tauro,adiecit amplius ille, pacaeteroquin, ac victima voluptatu, si intra cari dentis illius aeris viscera Sapiens peruratur, vixi tute pati luo constet nomini, magnam proci

15쪽

mitu vocem tauro mugiente proiiandet Dulce est, ad me nihil pertinet. Nescio quam sapienter dixerit, qui sic tantum fieri voluit sapienter. Sed tamen ad hanc etiam fortitudinis inuictae gloriam sese prouexit LAELIVS, lanienae genus, quod absterrere vel narrando postit, toleravit interritus Laborantem calculo extremus dolor extremam etiam urgebat in diem. Calculo inquam Dira mors calculis septem in ultimum

L ELII fatum suffragia non solum nigra dederat, sed cruenta mors ergo certissima anceps

fieri tantum poterat, si ad calculos educendos cultro aperiretur via. Ne multis atrox supplicium , di in ipsis morbi genere nouas ob difficultates ad calculos inueniendos, stangendos, educendosque atrocius, in secto corpore tanta

integro excepit animo LAELIVS, ut unus ipse

pateretur vulnus, tormenta, alij tantum horis rerent . Tantus sanguisu quod cum admiratione oculati testes actirmant nam non ,

expressit achrymamri tam laxum vulnus noleuiter quidem os ad clamores inconditos a De ruit. Octo ipsi cruenti omnes calculi molo sua vulnere per quod erant educendi, mai res, forcipe immissa quaesiti, fracti antea, laemum extracti, nihil marmorea illam in LAELIO sortitudinem, constantiamque fregere. At ipse plerumque cruciatuum apparatus, cultri, forcipe , ignes, unci, mitiora etiam his, amarulenta phar .

16쪽

phaim aca, capelli, cucurbitulae subtrahi vulgo

aegrotantium oculis consueuere , ne non illi morboriam reni edia constanter satis, aut patienter serant . in veri lanienam sui, ut perit maxime manu Magister incidat, Laeuissimam, tamen, S ipsa temporis longinquitate horribilem, non attonitus, inquam, aut stupens, at sibi maxime praesens fortisque admittat, αὐ-rat huius ego animum ausim ad Heroicae sortitudinis Olympum attollere cuius in vertice quies est, atque serenitas, tunc etiam cum suta missiores in ipso partes, inter procellarum , fulminum fragores, irasque seanguntur,& ruunt. reditae iam si potestis ad delicias mollemo, quem durum adeo tam immania inuenere tor menta. Non stetit unquam tanta cum volu- ptarijs delicatulis sortitudo, neque cum hac Virorum gloria constant,quos deliciarum amorestaminat. Quamdiu cum claua fuit Hercules, colum cum mulieribus non tractauit Uicissent

illum monstra post foeminas i de post delicias

inane fuisset nomen abor. Atque ut caetera

in hoc integerrimae seueritatis genere de GELIO taceam, Leonem totum, vel ex hoc nisgue cognoscite Suisu familiaribus neminem passus est LAELIVS apud se supra caeteros gratiosum meminem , cuius amor unius arcana constaret inuidia, odioque multorum latus in felices esse beneuolentiae suae opes nasii illas fi

ceret,

17쪽

cre si omnibus communicando, beatas. Quaminquam quid ego tam splendide mentitus OLAELIO sui 3 Habuit ille gratiosos habuit, ni-ceriucundos, ct caros; sed eos tantum, Quibus

ingenua veritas sine assentationis artificio,fucoq. mmmdationem afferebat ad gratiam : raro ςμte, si minus singulari exemplo I utiquae Veteri constantique profuerbio, odium parit, gratiam, amoremque apud LAELIUM veritas inueniret. Inuenista vero tam integre, ut si quid ab ea molostum L ELIoasterretur, rei asperitatem eo ipse Heliniret latio, quod verum sine blandientis dolo ingenuo resciebat. Inde animi tui larmis, atque munificus, praecipuam semperisIeuolentvam suam veritatis asseclis largiebatur. Di Animi largum dixi An non etiam oramnarum suarum liberalis erat FALCONEMUS, cui natus boni possessio iucunda unquam sine socio videbatur At aliorum calamitas magnes

semper ipsius auri fuit. Aduersus LAELIVM

debiti chirographum crat indigentia miserorum. Accipiebant Religiosorum ordiniam laedes, acci piebant priuatae egenorum familiae accipiebant carinosi per urbem pauperes, quabus Merogari dam pecuniam sitorum praecipuo circum pedum praesentem semper esse voluit, de ad manum; per haec ultima praesertim amoris annonae tempora per viam incedens, ctricia, thesauro misericordiae plenus, argentum singulis , nec illua

18쪽

illud vile sua ipse dextra Princeps amantissimus diuidebat. Quid Publicum Bononiae pauperum hospitium, in quod misenim ex tota Vrbe plures octingentis, tamquam ad asylum confugerant calamitatum, soluendum mox erat a loci Moderatoribus, a quibus extrema penuria

laborantibus, hoc est, ope misericordiae opibus destituta remittenda erant magna illa calamito. rum agmina in gremium miseriarum Audiit, indoliatique LAELIUS: vocari ad se loci Minderatores actutum iussit, ipsorum improbauit co-silium t Pauperum praesidia nec relinquenda unquam, nec desperandari opulentiorum sor. tunas Ciuium in hec demum esse inibrtunia reseruata. Sisterent confestim sibi, quos ipse nominasset ex Vrbe locupletiores nihil illos a

se iubendos esse quod sacrosanctis fidei legibus Deus ipse sacris in paginis non praecepisset Impietatis laudandae conjilium non a se mittendos, sed ituros secum;&se tantum praeeuntem omnibus sequutiaros. Igitur pro cuiusque census ratione praestituto singulis certo pecuniae modo ,

quem in haec pauperum praesidia opp0rtunata

conferrent, ipse omnium primus magnummum merauit argentum mox sequentibus alijstaliam tem fulsit Misericordiar domum, casuros iam miseros suis, suorumque manibus vere aureis sustentauit. Otiosus his essem, si postquam haeddixi, testimonia quaererem ex Vrbe tota Bon in

19쪽

niae, quibus communem omnium benevolemtiam in KLIUM comprobarem Principum , liberalitati venalis semper est potulorum amor,

de nulla usquam vestigia pronius adorantur

quam quae inter aurea beneficentiae. monumenista pretiose videntur impressa. Sed hac opportuna in miseros liberalitate pensabat ille ortassis, quae importune ab alijs extorsisset. Immo vero ne allata quidem mune. ra LAELIVS admittebat Asseclam suum, qui suo nomine leue munusculum, cie inscio argenteam pateram donatam acceperat, ut primum resciuit, obiurgatione castigauit acerrima, donumque auctori ut referetur protinus imperauit Non esse se tam serreis moribus, qui gratiam iuii venalem haberet argento liberum decere Principem esse,adeoque nunquam indueturum se acceptis muneribus compedes pretio fas ingratissima existimari a se beneficia sua quae secum notam illa: non efferrentiukherri mam gratis. Igitur familiarem suum , gratiose, instanterque aliquando interpellantem pro alio interrogauit Ecquidnam profutura ipsi esset gratia quam a se suis suffragiis impetrasset statimque incompendia interpellantis, quantum postulans promiserat, tantumdem rependit ipse de suo, ne male iustitiae pendens libra, contra iussisque in partem alteram inclinaret . His vero quis unquam vidit sanctiora pondera aequitatis Vultissi

20쪽

Vultime subtilius aliquod de LAELIO dicam in hoc munerum accipiendorum horrore lictam aliquando tabulam donatum illi misere Bononiae religios cuiusdam familiae Patres sui illa toti propemodum Urbi specticulum: dum, an eiusmodi ''nus auctoribus gratificaturus animo in-

paucis,sed iterum,iterumque a plurimis consta

d tu te,' religiose fieri posse cognouit tim nus accepit, ut illud stati; ad alias Reli osorum

x um in tabula Protogenes. Apelles, traditas

lorum visum effugerent Subtilius ceri ymulibvidetur mihi LAELlVS in hae tabula pinret

in qua supra colorum omnium, licturae

ipectaculum, nisi 'pia mentis aciem oraeteri

rent, cuincerent. Unam dies tabulum

aediculae Bononiae adiecit: R in eiusdem edibu ,

SEARCH

MENU NAVIGATION