Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

발행: 1688년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

dinus mitteretur 'is tamen mulas est nec missus tantum, sed etian armatis obseptus, adeo ut dubitari

posset, Gotthus, an Gallus esset, qui sic Romam intravit. Quid superfuit Pontifici qui modestius tueri se poterat, quam ut urbe quidem admitteret, etsi armatum, minacemque, non tamen ut Legatum habereti nam nec Legatus erat, quippe invito Pontifice. Aintilia Lapurdini culpa, cum non

possetjuribus cedere a Regepratenses, cur ergo punitus s innocens ' Nulla est poena, si alicui non tribuas,quod non debetur: Lavardinus ut Legatus a Pontifice habitus non est, quia Legatus non fuit inuis poenam dicat, si pro en tore aut Episcopo non habebatur, qui nec Episcopus, nec senator est nam quod postea Censuras inciderit, non haec culpa Pontificis, sed Lavardini fuit Pontifex enim censuras unive sim tulerat in eos, qui Asylum usura parent, nullo Hispani, Angli, Germani, Galli, aliarumque nationum, distri.

82쪽

eonira sologisam Lavardini os

discrimine: quod ergo Lavardinus se illis ri solus induerit, non Pontifici imputare potest, quippe nolenti cinvitoque, sed sibi, qui sponte incurrit: nam si quis gladio se perimat, quem accusabis φ fabruma qui gladios fecit, palamque exposuit an eum, qui in ferrum incubuit 'Nec interest,La Vardinum ex Regis imperio Asylum occupasse; nam, ut taceam, multa a Lavardino peracta esse praeter Regis Voluntatem cui nota non est Apostoli sententia in omni foro humano Divinoque recepta videlicet: a Dignos esse morte nonsoli , qui facium , sed etiam , qui constentiunt facientibus f Si ergo eadem culpa est facientifri consentientis, quanto magis imperantis exequenti. Quinquagenaxij, qui ad capiendum Eliam missi sunt, se quoque Imperio Regis Ochoziae cujus Legati erant ouebantur: b)Homo Dei, Rex praecepit, ut deficendas. Et tamen igne puniti sunt Deo excuse- tionem

83쪽

m De Ausi Franchiliarum

tionem respuente Heliodorus quoque Antiochi Legatus cum Templum spoliare aggrederetur Summo Pontifice Onia renitentes Principis mandatum praetexebat: a s isepro his, qua in mandatis habebat a Rege , dicebat, Regi ea esse deserenda. Num ideo calcibus&flagellis punitus non est moriturus, nisi Onias servasset Nihil ergo juvat Lavardinum Regis voluntas, quando non imperium Principis sed causa innocentem facit Quaero si Pontificis, aut alterius Principis Legatus invito Rege, armatusque Parisios intraret, illicque simile aliquid

moliretur ijs,quae Lavardinus Romae, quanto eum tempore Re pateretur,

quantumque deferret tincipis sui imperium alleganti φ mirari ergo Lavardinus non debet, si exceptio Romae non valet, quae Parisijs nunquam valuit, Valebitque. Haec tam

aperta sunt, ac omnibu nota, ut negari non possint; doqui negant, multo pojorem

a r. Mach. c. u.

84쪽

pejorem faciant Regis causam tam pudendis auxilijs. Quod ver,dicitur Pontificis Romani in Christianos potestatem precariam esse , ex Principum arbitrio, qui β βοηiὸ submiserunt, pendere, tantoque magis Pontificia vendum , ne istos ossendat. Respondeo hoc argumento omnium Principum potestatem, non solius Pontificis peti, quis enim imperabit, si nolint subditi obedire evolvantur omnium Ge tium Historiae ri continuo patebit, multo tapius contra Principes tac Iares rebellatum esse, quam contra Pontifices imo stetisse Cathedram Petri, quamvis millies concussam tot cadentibus Regnisci ipsa Romana Monarchia tot exercitibus , tot imis perijs, tot opibus potens tandem defloruit durante Ecclesia. interque ipsos Romanos Imperatores, quiS non ex militum favore, studioque pependio Taceo Gallici, aliorumque Regnorum scenafri vices: frustra se

go Pontifici obijcitur, quod mulibin magis

85쪽

gi De Asinu Danehitiarum

magis omnium Regnantium est δε- tum . illud discrimen est, qubd subditi, ne a tacularibus Dominis deficiant, temporalium poenarum metu coercentura hic sit absit, majorque sitshbditorum,quam Principis potentia. nihil amplius moratur, ut jugum e cutiant. Seciis est in imperio Religionis; hic enim, ut Pontifici Romanostbdar, non temporales poenae, sed semiernae faciunt, nec istis evadendis ulla par potentia. Unde fit, ut paulo ante dicebam, multd saepius a Principibus, quam a Pontifice subditos defecisse. nullum ergo mintis precarium imp

xium est, quam Religionis. nemo Principi persuaseris, ut rubditis omnia concedat metu seditionis, quanto minus Pontifici praesertim qu bd Ecclesia sicut non humanis co

silijsin prudentia crevit, ita nec humanis consilijs regenda est , quoties illa Divinis advertiantur; quid vero

magis adversatur, quam ut metu omnia Principibus cedas, nulla hone

86쪽

eontra sologi iam Lamardyni o

sti rationes non placent DEO,&idebnec succedunt turpia consilia. Est insigne in rem nostram Alexandri III. Responsum, cum enim metu schic malis, Sc fere paribus minis ad indiagna urgeretur , quibus nunc Galli, Legatis Friderici Imperatoris ita respondit: a Nos recognscimus Dominum Imperatorem Advocatum specialem stro- sancia Romana Ecclesia Defensorem. Unde ipsum si per eum nonsteterit)pra caueris Prinis

sipibus orbis intendimus honorare, in quibus Regis Regum honor nullum capiat detrimentum ubi verὸ quidquam occurrit, quod ab flummi Regis ens effectum habere nequeat;

f honorandus terra Imperator videtur , ille potius a nobis timeatur, se istius honor imprianais conservetur,sa est Rex Regum o Do minus Dominantium, o qui animam ct corpus perdere, atque in aeternam ignisgehennam mittere potes, ergo cum pro Ecclesia libertate tuenda Patres nostri proprium sanguinem fuderint, se nos ad eorum exempla, exigente necessitatis annulo extrema aude- ς mus

87쪽

ω Decibus Franchiliarem

mmpericulassustinere Frustra ergo Galli metum offendendi Regis Innocentio ijciunt quando in causa DΕ1 nihil aeque metuendum est,quam metuisse. VIII uerti b causatur AnonymuS: a Romam esse totius Orbis Christiani Patriam communem a sco oportere, ut illis omnium Principum Catholisorum Legati conVentant. AEquum non esse, ut Legatis

Gastici egis soli praerogativam invideant Itali, quando ipsi majorem partem occupent sacri Senatus i cum tamen se mos Ecclesia, ratio velit , ut absque Personarum aut nationum disierimine purpura dignissmis obveritat,gita nim alijs exclusis solossere Italos vestat.

N. Si Roma omnium nationum communis est Patria, quid queritur Lavardinus , si eodem jure quocirmium aliarum nationum Legati,

habitus est nec enim ali Principum Legati admissi sunt, quam qui

Asylo cesseres vivat ergo avar-dinus in communi Patria communi jure quod si nolit, non illum Innocentius , sed ipse se Roma exclusit. a Fol. a. Alioquin

88쪽

eonira sologistam Lamar i. ae

Alioquin quid scelerum civibus non liceat, si qualescunque sint, inu

cunque ratione vivant, tolerari in Patria debeant', plane cum nuper Lavardinus Romam ingressus eli: non Civis faciem, sed hostis ostendit, nec tam Patriam intrastes, quam Haaciem irrupisse visus est Quod de

Cardinalibus dicitur , nihil pertinet ad causam Lavardini oportere Ca dinales aliquos deligi ex omni tione, verum est, idque insigniter inultima Cardinalium promotione ab Innocentio observatum, in qua non Galliae, non Hispaniae, non Germ nim non Italiae purpura desuit caeterum debere ex qua vis natione pares numero esse, tam absurdum est, ut

nihil magis quid enim in eligendo

Pontifice magis schisma pareret, quam si singulis nationum par num rus votorum esset singulis videlicet

Pontificem ex suis vellent, Galli Gabium Hispani Hispanum, nullo ceris tandi fine Iduue palam apparuι in D magno

89쪽

magno schismate Occidentis , cui inutium dedit electio Urbani VI cum enim Itali Italum vellent, Galli Gaulum, Scinter Gallos Lemovicenses Lemovicensem; tandem ingens illud schisma conflatum, quo nullum nec longius, nec funestius Ecclesiae. Idem ergo accideret, si quaelibet natio pluribus Purpuratis abundaret, nulla aliam numero vinceret. Sed cur Italica vincit inanis quaestio. Idem enim de Gallica Germanica,

Hispanica aliisque quaeri posset, si

quae superaret. Deinde clim Christus Cathedram in Italia fixerit credi d bet hanc nationem, sive Pontificem spectes, sive Cardinales ex quibus Pontifex eligitur praetulisse. Id quoque ostendit usus Ecclesiae etiam Primitivae, in qua plerique ex Italia Pontifices. Sed ut dixi, haec extrachorum4 nec ego memorassem, nisi cogerent Galli intempestiva quaestione.

IX. inarib

90쪽

eontra sologistam Lavardini DIX. Quart opponit: a Merita

Galliae Regum in Ecclesiam Romanam qua majorem Principatus sivi temporalis partem a Regibus Gallia acceperit: ne seriurior portus Navicula Petri, quoties tempestate jactaretur, quam in Gallia sinu non ergo Lavardinus Regis Legatus tam male accipi debuit, hoe prasertim tempore, quo Galba ab Harobus purgata, Roma acciem restituta es. N. Nulla Gallis frequentior cantilena, quam ut beneficia sua repetant, moneantque Pontificem gratitudianis, perinde ac si um immemore Beneficiorum, aut non curante lo querentur. Maxima esse, quae Galliae Reges in Pontifices contulerunt,m mo negaverit, nec alius magis agno-Vit, palamque professus est, ut ipse Pontifex Romanus. Sed haec ipse

praeteritorum memoria spem omnibus facit, hodiernum Galliae Regem nihil Majoribus suis cessurum , nec illis ut victorijs, ita Religione imparem fore: nec enim ideo illi minores, quia a Fol. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION