Quod rei theologicae bene vertat et minoriticis veteris observantiae juvenibus apud viterbiensem generalem ... fr. Marianus Zovko a Lisse ... solemni periculo objicit

4쪽

DE ORDINE

Dogma fidei est, Christum in Apostolorum Persona, ecclesiae per illos Iundandae et aedificandae in perpetuum providisse, Plena qua eos instruxit auctoritate, potestatem sacra mysteria ministrandi propagandi in uosteros per manuum impositionem, tanquam externum signum ab ipso institulum, quo spiritualis gratia hujus sacri ministerii signiscaretur: , quod proinde verum saeramentum est, cum nullus

mortalium signis sensibilibus gratiam alligare possit iij

II. Protestantes asserunt hanc sacram Ordinationem esse sigmentum humauum, eludentes ejus legitimam originem cisuccessionem illa adulterina inauguratione, quam derivanta principe et partamento, utque ex ea Omnem temporariam auctoritatem, Omnemque ecclesiasti eam jurisdictionem suorum ministrorum; et ita porro, ut Sanctissimum Vinculum, quo coelum et terra colliguntur, abrum Paul. iΙl. Nam ex Christi institutione nobilissimus et praestantissimus hujus sacrae ordinationis finis, est sacerdotium visibile et externum; quod non inst Omnibus fidelibus commune, sed apostolorum tantummodo Proprium, externo ritu in ocelesia propagandum cui competit vera sacramenti ratio. iv. Hujus vero sacerdotalis potestatis participatio cum Varia sit in episcopis et presbγteris, recte a Tridentino ponitur sacerdotium tanquam genus, ex quo exurgunt duo sacerdotii gradus, cujus species nobilior episcopatus est Ete

5쪽

teris Superiores, utpote tu origine primi, praeordinati a Spiritu Sancto ad ecclesiam Dei regendam.

Et hane potestatem ordinis uni episcopo competere, Patet ex facto apostolorum i 2 , qui jure sibi proprio presbyteros ordinarunt, et per ecclesias costituerunt. Quod cum Semper deinceps. observatum fuerit, id divinae istitutionis

presbyteratu distinctum , cum speciali quadam ratione ad cum pertineant argumenta quae ordinem sacramentum cou-

firmant, uti illa quac de oesinatione Timothei I , Pauli et Barnabae leguntur illv II. Ceteri itaque ordines ad sacerdotium, tanquam ad commune principium et sinem reserendi sunt, ad illius se illectministerium dignius, et majori cum veneratione exercendum; ad quos proinde mos in coclesia est, vocatum iu SOrtem Domini praeparare Per tonsuram. vlli. Quast tamen caerimonia, sicuti ceteri inferiores Ordines. in quos crescente ecclesia diaconatus se diffudit, ecclesiuslicae institutionis est. Sunt enim quasi partes ct sagmentaministerii sacerdotalis. quod totum et plenissimum iu diaconatu' est. ix. Λtque ideo diaconatum esse verum sacrametatum . Efit communis et cci in theologorum sententia; prout constat ex

ordinatione diaconorum facta ab Apostolis 13 , postquam Stephanus plenus gratia et sortitudiue legitur. Diuiligod by Corale

6쪽

Verum cum pleuitudo hujus saeram uti in uno sacerdotio sit, cujus consumatio est opiscopatus, et diaconatus ejusdem ad quod tendit praeparatio, aperte constat non emei uter se diversos, neque per eos ordinem multiplicari, sed

unum tantummodo constituere Sacramentum. xl.

Cum itaque ordo qui sacer est proximo versetur circa eucharistiam, quae coeleste vitae genus quodammodo Poscit,eeclesia a uetoritate sibi a Christo collata, potuit praecipere, ut qui illum spolite et libere suscipere velit, Perpetuo Se continentiae vinculo Obstringat. Ex apostolica enim traditione, ea neminem conspicuum esse decet. quam divinorum mysteriorum dispensatores.

In qualibet xero Ordinum collatione, pro corum validitate, ab episcopo valide covsecrato, sorma cujuslibet prOPria Proserenda est, cum materiam applicat, utraque ab ecclesia praescripta, uti sensibile signum , aptum ad significandum ordinatioins essectum. x III. Ex quo patet ordinationem episcoporum iu anglia obessentialem mutationem sormae, esse penitus invalidam. Eo vel magis quia Parkerus, a quo omnes augiorum Ordinationes originem ducunt, ordinatus fuit a Bario vio ad ritualis Eduardi V l. sormam, quae ex Pio VI. ad mysteria potius impia confirmanda, Prosertur. si 2. ad Tim. . et alibi passim. - i2 ,scι. 6. l4. - Ι) ad Tim. 4. 14. - Iet. I. - 5ὶ Ict. 6. - . Diqitigod by Cooste

7쪽

DE MATRIMONIO

Christo suorum mysteriorum dispensatoribus per saeramentum Ordinis institutis, nihil superesse videbatur ad generis nostri reParationem , quam sanctificare primaevam illam individuam maris et foeminae societatem, ex qua melior sanctiorque soboles pullularet. II. Eneralitae aliique nebulones damnabant nuptias uti malas, ct a daemone invectas, Perperam concludentes ex aΡΟ- stolo si , prolem ex illis natam esse corruptionem, et seminare in carne, qui liberos procreant. III. Nam matrimonium bonum est, naturali ac divinae legi consentaneum , cum natura etiam Seeluso pecceto, ad prolis generationem inclinet, et Sexum diversitas ad humani generis propagationem Ordinata sit; per quae apostolus i23, vocat matrimonii accusatores homines attendentes spiritibus

erroris, et doctrinae daemoniorum. iv

Christus itaque ad primaevam monogamiae simplicitatem illud revocavit, declarans ex institutione divina, unum csse debere, conjuuctionem scilicet unius cum una I .

Idemque ita indissolubile, ut nullus hominum rius vinculum i jure naturali et divino solvere possit. I li: enim e rebelli concupiscentia ex protoparentum lapsu enata , homines eo corruptionis devenerunt, ut ipsi carnales hebraei levissimis ex causis conjugia solverent.

8쪽

3 I. Casus, qui ex catholica doctrina excipiuntur, pro ejus solutione quoad vinculum sunt, si alterutro conjuge ad fidem converso, nolit alter cum eo pacifice vivere, vel non con entiat habitare sine contumelia creatoris, Deo in savorem baptizati dispensante s5 .vII. Itemque si alter eonjugum, quoad matrimonium ratumsdelium, voluerit persectiorem vitam amplecti per solemnem religionis professionem, eeelesia auctoritate sibi a Christo tradita approbante.

Ast quoad matrimonium eonsumatum fidelium evangelica et apostolica doctrina est, nulla unquam de causa ne adulterii quidem dissolvi posse quoad vinculum. - Etenim a Christo ad dignitatem saeramenti eveetum est, aSSumPtum uti symbolum suac perpetuae et indissolubilis conjunctionis eum ccelesia 6ὶ Quae porro eum gratia perficiatur atquesrmetur, ita et conjugium ad sanctificanda jura, et ossicia christiana charitate perficienda.

in qua m3stiea significatione Iueuienter patet conjunctionem matrimonialem , quoad essentiam et validitatem , tauquam obiectum sacrum, imo speciali quodam modo di-Vinum, potestati, administrationi, et direetioni ecclesiae Subesse. Nam ejus naturalis contractus juxta leges divinas et ccclesiasticas initus, utpote materia hujus sacramenti, a Christo imperio civili penitus subductus est.

Quapropter ecclesia jure proprio, et non a principibus concessO , eidem apponere potest conditiones, quibus valeat, Diuiligod by Corale

9쪽

s firmus consistat, vel dissolvatur, uti eonstat de Christo otapostolis, qui plures leges matrimoniales tulerunt. XI. Et eum in conjugiis fidelium contractus a sacramento sejungi non possit. causae quae relationem habent ad ipsum matrimonii vinculum, seu saeramentum, spectant ad solos judices ecclesiasticos, prout de Christo et apostolis legitur hac in re, uti legitimos judiees deeisionem edidisse, et jus dicere voluisse iT . xl I. Ex quo patet ccclesiam non errare dum justis ex causis decernit permitti posse ut conjuges ad certum incertumvotempus disjungantur quoad thorum et habitationem. xl II. Merito itaque Pius VI. 8ὶ doctrinam synodi pistoriensis sὶ laun an is versutis interpretationibus verum germanumque sensum canonum Tridentinorum il0ὶ eludentem, eversivam et haereticam declaravit. De his publica erit disceptatio in Ecclesia S. Mariae Paradisi die 2Adulii 486 . Cathedrae assistent PP. FF. LEOPOLDLS