De attractionis usu Herodoteo [microform]

1쪽

ClCAE PRESERVATION GRANT PROIECT

Nationat Enoowmant for tho Humanitiss

3쪽

Herodoteo

5쪽

O CO

d in

7쪽

QUA SCRIPSIT

AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

CONSENSU ATQUE AUCTORITATE

ALMA LITTERARUM UNIVERSIΤΑΤΕ VIADRINA

BITE CAPESSENDOS

9쪽

1nter omnes quomun opera aetatem tulerant seriptores grae Aetiam alvi etiam Herodotus et Studium meum et animiun ita in Se OnVertit, ut Summiun prolaeto fruetum e Seripti eiu pereepiSSemihi videar. Maximo aut in rebus grammaticis, qua logonti mihi Η0rodoti libros c0mmomoration dignae esSe viderentur, operam et diligontiam tribuendam osso laud ignoravi. Quamri enim quod ad explicandas rus ab Herodoto narratas et ad inveStigandam eouliarem dialectum attinet, permulta quaeStiones a Viri docti nostrae imprimis aetatis instituta sint, ), tamen do singulari et proprio huius scriptoris dicendi genero perpauea adlme Seripta Xtant. Quae nimirum causa fuit, qua mo sermovit ut de attractionis usu qualis fuerit apud Herodotum quaerore inciperem etsi quid novi in lucem protulisse milii contigit litteris consignarem Nil lominus tantiu abest, ut rem propoSitam omnibu numeri abSolutam reddere me POSS Sperem, Ut tum attinetionis fines in lingua graeca IaUSSimo palpant magnasque diffistultates rao so ferant singuli tantii locis, ubi ad Herodoto attinctio aut a libita aut omissaeSt, hane e0mmentati0nem instiniam. Qua in ro xaminanda illud marime tenendum St, antiquis- Simos Scriptoros dicundi ration admodum simplici ne non Saepe-λ 01. Iac. h. Struvius quaestiouum do dialecto Herodoti spoc ΠΙ in opp. Sel. 0l. II. Lipsia 1824. η Ford. . Caes. Brodovius do dialoet Horodotoa Lipsiae 1826. . s. indoisus si biotitius in odit.

10쪽

niimer ad pieum Sermonem Ceommodata Sos esse, id quod cadit otiam in serodotum, quippe qui praeter dictionem opia quadam verborum abundantem plerumquo Otustam Sententiam iuncturam Secutu Singulas enmitiationse non typolactice, sed paratactio intor Se oonoeteret, quo faciliu quaecunque dioeret 8Son intollocis. Dolad auto ubi Seriptoros sensorim intor singulas nuntiati nos

intercedero discrimen aliquod unamque nonnimquam artiu Cesinerere cum aliora, id imprimis induorunt ut nuntiata demonstrativa, pra0Sertim eum pronomon demonStrati nim in pronomen relati nunabirpi, mutarent in relativa itaque eum antecedontibu magia con-limgorent. At Vero eum iam ad iano Orationis continuationem pro oSsi ossent, illud quoquo toro oportuit, ut enuntiati nos relativae quae Cum anteeodenti nomine Unam tantum notionem omeserent, per attraotionsem etiam in formam uniti notionis redigeruntur.

Quamobrem G. Hermamans' attractionem oscripsit iis orbis hostautom attracti in se p0Sita, Si quid o qu0 simili ad duas orationis partes refertur, ad quarum alteram non re t referim' ambaSin iam ouimigit.

Haec auto attaracti admitti non potest, si tomon nuntiati primarii, e quo pondet enuntiatio rotativa voeabulo aliquo accuratius definitur, Volut μεταδιδως αυτ b c σιτο πολυτελο6ς ουπερ εχευς. De reliqui attraetionis omnis suo Joo sermo orit. Nunc vero illud tantum explanari olim, nomen ipsum grammatica illius figura quam diuunt attractionem, nequaquam tradi nosse a votoribus grammatistiS, Sed verbum quidem tralipndi proficisci a notissimo grammatio Francisco Sanctio, quippe qui in grammatim Sua quae inSeribitiu' Minorva attractionum qualis osset in lingua latina illustraro inciperet. Primus deindo auraetionis Oeabuli uti Surpavit Claudius Lanuplotus. At pro inde a Saeeiu OXV usquo ad aeeulum LX attractionis notio Summa ineuriaeot oblivioni obnoxia filii dono Butimannus 2 hattractionis nomen in grammaticam graecam oeepit iusquo notionsem et fine Saga-CiSSime XpoSuit, quami ot ipso non satis distincto ita in ro definionda vorsaretur multosque loeos tribuero attractioni, qui reVera