Vincentii Mancini Tyburtini ... De Confessione tractatus

4쪽

VINCENTII

Ciui'; Romani

DE CONFESSIONE

T Traphia Stephani Paulini MDCIVSuperiorum Permissu.

6쪽

ILLUSTRIS S. ET REVERENDIS

, D. SVO COLENDIS λ

FLAMINIO PLATO

CARDINALI AMPLIS.

VINCENTIUS MANCINVs IOELICITATEM

U LLA, ut opinori u rise me Domine prastantior ma

teria reperitur qua confessio-onis ,siue illa Sacramentalis,

se diuina me ipsa prophana

melextrasudicialis, velivdidialisy 'oponatur. Siquidem si de Diuina tractetur,quid ea diuinius,altius,aut utilius humano generi excogitarivalet qua media hu qui contritus humiliter Sacerdoti scelera propria confitetur, diuinam pietatem ita prouocat, erfere obstringit, ut dixerit Propheta : Dixi confit bor aduerseum me iniustitiam meam Domino stu remisisti impietatem peccati mei. Si de prophana, aut iudiciali, aut extraiudiciali discutiatur , eiussumpermulti, Sy practaris imi steritus in prasenti vere speciabter recensendi: Et tacitis modoreliquM ,haud exigum est iste essectus visponte delictum conssus, etiam ex iuris communis δε-

7쪽

θositione mitius puniaturi ut tueamis flatuta ciuitatum,cν Gis fere vigentia, q sponte fatentibus,deliuorum poenas diminuunt. sia st tur tractatione Diuina illius , ac Sacramentalis

Confessionis, de qua egregie ut, oe doctissimo tot grauissimi patres Theologi pertractarunt: visum est in Uenti opere esusConfessionis, s iudicialis,seu iudicialis materiam elucidare. siua

prout inibi perdissilis, oe laboriosissimasent ata ut ster6 Lectori utilis eriit, re iucunda . citatums rasum ob meam erga illustrissimam Do

minationem Dam obseruantiam nomini tuo dia, care , Dignabitur ista munus ipsem quamuis ex Dum non aspernari. uuam Deus ipsi Optimur Maximus diu incolumem seruarc d Iuctum

8쪽

VINCENTI Vs MANCINVs

'BENIGNO LECTORI F. .

V A M frequens sit materia Consessionis,

non minus in extraiudicialibus. quam foren-sbus, siue ciuilibus, siue criminalibus causis utilisque, ac pulcherrimis reserta quςstionibus neminem latet. Eiquamuis a maioribus nostris tam in Lecturis,qua in Cosilijs,Decissionibus,& Tractatibus, late in quampluribus discussa,& iuxta occasiones egregie tractata sit. Neminem tamen animaduerti, qui ex professe eius amplissimae materiae particularem, uberemque tractatum ediderit , in quo totam eius materiam bene ordinatam, propriisque locatam sedibus exornauerit.Visum est igitur candide Lector hoc onus, quam vis humeris meis impar assumere, & iuxta virium exiguitatem huiusmoui tractatu non sine magnis laboribus, & vigilijs et boratum ad publicam commoditatem compilare . In quo siquid boni dictum erit gratiae agendae sunt Deo optimo Maximo, a quo bcua cuncta procedunt, si in aliquo peccatum nostrae imbecillitati tribuendum erit. Et bene vale, i x ,

CAESAR OCTAUIUS M ANCINUS V. I.

equidem, o Au:bore digna videtur ea se rentia Flinis Iunioris, qua beatos censet eos viros, quisuo Dei munere,aut facere scribenda, aut scribere taeda sis. dultum en '. Et nihilominus Uu eo erimuspermnlio σfere omnes,quι υ graui imὸ, doctissi meem maxima laude scripserunt non omnibus satisfacere potuisseι Imo non defuisse Zoilos, qui eos carperens, ex morderent , ubi cessante liuore bonorare , ct magnis efferre laudibus conue ruebat. Nam N Flato ille,Diui nitatis titulo decoratus in suis Dialogis νisus est aliquibus parum ordinatὸ scripsisse: rimietes s ipse Feripatetica d ari facili Princeps, risus en nonnullis obscuritatis vino laborasse. M oumque illum Homerum referι Horatius aliquando dormitasse . Ipsumque

9쪽

Demosthenes,Mareo Tullio , nee in omnibus satisfecit. Ipseque Marcus Tublius eloquentiae paeter a Graecis non modice Iaceratus. Et tacitis aliis humanarum literarum grauistimis, ns' his at i simis Aurboribus, nee Sacrarum scripturarum expositores, O sanctit e vitae, doctritis praeclaro Zoilorum aculeis exemptos ridemus. Abundat siquistm νη quisque in sensu suo , E ι quod alteri uno modo explanardivisum es, in alium sensum ulteri ιιbuit explicare. Vtpraetermissis permultis si s id cerhisnus in beatissimis, o ctissimi que patribus, Augustinois Hier qui in eorum ad se ipsos di rectis EpiItolis, quae habentur tu Epistolis Diui Πιer6Dmi in ncn paucis non modicὰ discordarunt. μι forsan dices Candide Lector id in iuris professoribus, ob ipsius iustitia nitorem non euenire . Totum autem opI'csitum appareι verius. Et ut lateamu i in initos qui recenseri possent, ipsum inducimus Andream Alitatum virum undiq; ornatissmum, nostraque aetate celiberrimum Iurisconfastum, o iubilominus non abninuis in pluribus aliquos redarguere prout nec ipsum Alazarum mordere defluit Uberitis Decsanus, tu ipsius De. ciani Hologia demonstrat. Sumus enim natura faciles ad dis sitiendum tro,nique ad alios reprehendendum. Hum praeclarius quaeris exemplum, quam Celse Iurisconsulti,qui modest imὸ requisitus ab amico suo Domitio Lalieone, an testium numero habendus sit his, qui testamenti tabulas scripsi, nimis acerobe respondit per haec Ῥerba, aut non init iligo, quid sti id, de quo me considis, aut valde stulta est consultatio tua, Ῥι habes mi. Dc mitius labio .ssertistomentis,cuid bisur mirandum eRZquinimo prorsus Flaccifucinidum se reperissus sit Zoilus, q ni leuislsime Gius, honorandi genitoris mei tractatum de Iuramento , generaliter ab omnibus approbatum taxare sit ausus N quod aliquibus in locis moueris quaestiones, nec resoluerit, at lectorem pro resol tione ad Doctores ab eo citatos remiserit, aliquando paucos, aliquando plure quam vorteret authoritates citet, o nonnullis in lariis prolixio, ct tu quibusedam fuerit nimis brenis. Et non aduertit hic oppugnator id ab eius impruden- deduci, qui eius tractatus materiam non ponderguit Nam longior aut bre

Miorisit vi,par erat,iuxta concurrentis θοα tionis exigentiam, habuitque respectum an tractata materia ad propositu copum congrueret. Spretis igitur maledicorum linguis hunc nouu edidit de Cons sione ιrudiatum, qui ut crediamus,non minus quam alius te ensibus erit Srώιμι,--undus. ει bene νale.

10쪽

Petrutius Roscius Tyburtinus V. I. D. Authoris di epor ad Leontami l.

AC itur gratam teritor Z te Iudice oporter

Dissolui dubium haudponderis hercle leuis

De Iuramento tractatum primituν Aut hor Compositi muctisvatu tabique fuit. 'En nouiter prasens . in quo Confespio minis Di ornata modis, panditur iste liber. Quariturao lector Zaptas nam prastantior, aut quis Lecturis p piratior esse vitari . . iVincit earum alter: Lectus gratissimur illa, i Necmmus bis, inum perlege gratui eris. Dum legis an primum practantis ille videtur Dum legis hunc, dices hic alium superat Nil mirum amborum cum sit Vincentius ainbor et Ut cuius proprium vinceυ quicquid agat.

AT ea riri in sedes A se reliquit

In terris iterum visere iura volens . Va

Mancini τι vidit legaliscripta decore ATractatum, dixit filia digna Iouis, Certe per peror i ro, Stygiam Galiam, in

Dd iuramento Non fore maius opus.

Et de Consis is utam praciarius τ' mi Tam docto ingenio non potuisse loqui. '