Specimen literarium, continens in Q. Tullii Ciceronis de petitione consulatus librum adnotationem. [microform] : quod ...

81쪽

per vim deleoni 13. In sumitio tamen Itonestorum omnium

odio atque Contemtu manserunt; mare Pro MEAEO --

vitio aliqua eum divisore nec titudo cuidam obiecta habebatur 23. Ne spernendam esse pecuniae quantitatem, quam in popuIum dividerent, hino patet, quod V. D. N Lo tributim in singvios missim assim dedisse narratur 3), et tria praedia in Iargitione impinadisse eum ipso GIGno testatus est 4); exsulis autem bona propter aes alienum vendit suemn 53. Caosa vero ut Pontificatum adipisceretur, tam inus Iargitus erat, ut mano ad comitia

descendens, atque magnitudinis aeris alieni reputans, matri osculanti non nisi PONTIFI M se domum reversurum

esse praedixerit fl); deinde vero os Praeturam in provinciam proficisci estinaret, ut credit m retinentes effugeret γ). Ut Ristem magisteria essent, ne iam ita ipsos sallerent corrupti cives, primum tribulibus suis, tam inritatis, quam beneficiis adductis, praeponebant, decuriones quos dicam, qui imprimis iis, quibus praeerant, tribulibus invigilarent, ut eam, quam decebat, sententiam ederent quae decuriatio

ratilium in Ianoiana 8 dicitur: hi idem in reliquis

quoque tribubus, Iate extensa Iargitione fiebat, describere

popuIum vocabant s). Id autem, ut facito intelligitur,

non sine vi et eoactione agebatur. in savius illa ooniunguntur, ut in Sextiana 10ὶ noum vicatim homines o--iberentur, decuriarentur, ad Vim ad manus, ad caedem incitarentur. ' Illi vero, qui certae alicui populi 1 Ibid. p. 5. 2 In Verr. III. 69 161 , Suet. Oct. 3. 3 A se in Midon. p. 34. 0r. 4 Cf. Aso. p. 32. 5 Dio Cass. 40. p. 163. Xyl. 6 Suet. Caes. I3. τὶ uid. 18. 8 18 45, 13. 47. s Ibid. 3. 45, ibique unde r. , p. 137. non recte haec distinxit S cci illae, p. 166 10 15, 34.

82쪽

parti ita a candidat quasi praeponebaritur, quosque modo decuriones vocavi, hi erant sodales 1), ea sed vocabuli turpi significatione, quam ei tribuit M. 2). in sodalicia dicta ii conventus, ea consensi, 33, qua quis cuiuscunque tribus homines, non tam gratiosos, quam quidem terribiles sibi adiungeret, qui ceteros cogerent, ut Propositam de Pecunia pactionem acciperent, et sumagia venderent quum autem talis vis etiam praeter ambitum eadem rationemrdinaretur, et adhiberetur, sodaliciorum crimen ab ambitu distinctum est; in rivo ab AscoNI et ambitus, et sodaliciorum, et de vi ob C D- caesum,postulatus suisse narratur 4). Sed propter largitionem, et petitionem cum

ea coniunctam, ne separatim ab ambitu de eo crimine in petitione assinisso agebatur, ne in ambitus iudicio

eius utpote distincti a pecuniae argitione ratio habebatur adeo ut diu sere impunita suerint talia sodalicia; donec tandem distinctim de iis lex Licinia lata sit a. 693.

Coniunctim autem haec omnia in ambitu perae campestres, in i conductae, concitatas dictae suerunt 5). Ut autem competitor ceteros melius Vinceret, solebat eum uno eorum, quem maxime Vesere sciebat, inire pactionem, qua tribus, quas quisque sibi quacimque ratione paraverat, inter se coniungerent ita, ut in qua unus erat gratiosus, alteri quoque inragaretur in qua alter, illius etiam nomen tabulae adderet. - Si vero hac ratione, suam tantum tribum, in qua censebatur, Vel in qua multum a- Iebat, precibus et gratia commoveret candidatus, ut etiam huic vel illi ex competitoribus suffragium suum tribules

1 Pr. Plane. 1s. 47. sodaliciorum tribuario erimine l. e. crimine corruptariam per sodalicia tribuum. 2 3s. 46. 3 Pr. Plane. 15 37. 4 Ad Milon. p. 40. 5 Suet. Oct. 3, Cic. p. Sext. 17 et 30.

83쪽

darent, at tuo esset beneficium magis inter ipsos, quam conventio, minime Mo erat damnandum, et dicebatur talis tribu sua competitori Cedere. ao . o. ratione in LATE Nsta gratiam et LoTIM E PLANCIUs unam quisque trib- rogaverat, ut illi insuper sustragarentur, dein autem metuentes, ne ipsos ita adiutus Vinceret, ne sacerent, iusserat 1ὶ et inare Candida AKrosis, cicino obiicit, illum suo demum beneficio ex vitimo loco candidatorum in tertium pervenisse sed comΡIures tribus in quibus multum valebat, ipsi quoque, miseratus ipsius conditionem, Onciliavit; et insuper nonnullos ex competitoribus ut in sua tribu idem, ANTONII causa facerent, invitaverat quibus demum centuriarum suffragiis adiutus ad tertium e candidatis Iocum pervenit cum, si suis tantum suffragiis nisus suisset, ultimus futurus suisset 2). - Hic autem de omni alia re agitur conveniebant enim inter se competitores, ut in iis tribubus, tu quibus aliquid valerent, vel gratia, beneficiis, argitione valere studerent, non sibi tantum Operarentur, sed utrique. o igitur a duobus er se multum iam valentibus sacto, Iucide patet, quantum reliquos superare debuerint sed etiamsi singuli non plus quam alius quidam adversarius valerent, tamen hac coniunctione sive coitione, ut dicitur. 3 , uio antecessebant ambo. Τalis igitur coitio, turpissimi erat ambitus et omni ratione ceteris competitoribus erat metuendi 4). in in Senatu

Contra ANTONII et CATILINAE Oitionem vehementissime egit in no Et PLANCI Cum momo OIrime, LATERENSIS, EX Sup

1 H. Plane. 22 54. 2 CL supra diis p. 33, et ibi Ι.

Gruo hi I. - Sic Marius quoque Praetor σχατος τῶν πάνTων

ἀναγορευθείς. l. Plut in v. Mar. p. 408. y I. 3 Ad Att. I. 17, p. Planc. I. l. Liv. III. 35. 4 A se in arg.

84쪽

fragiorum pari eodemque trisuum numero, non inoveri specie, probare matur 1). - At no in illo quistem substitit tale laciniis nam si inde ab initio petitionis

inter o Pepigerint, ut una, coniunctis Virilms, 1m girentur, sodales incitarent quisque suos, ut utriquo plebem conciliarent, pecuniam omnibus obtruderent, suffragia gerent; - Vel si, uero gratia, altero opibus pollente, huis ilis civium animos conciliaret, in hi pecuniam subministraret, ut cum L CEM AMAn 2 egit vel, si armatas servorum copias, et concitatam multitudinem una ad concionem, ad campum, ad ovilia ducerent; uno sane non competitoribus modo periculum, sed toti civitati pernicies imminebat. Ha sodalitates, hae coitiones in ansis erant, Cur ultimo Reip. tempore, non largiti me magis, quam vi et armi magistratu petitores potirentur; atque conducta et

υπερφεροριενην, ἀπολιποντες)' 4). Quid autem lactum est, ut talis ambitus, talis vis tolleret 2 Nimirum 8Cta et Ieges consecerunt noVas, aliasve 1 pr. Plane. 22.43, ibique una. p. 148. 2 Suet. es. 1s. 3 Caes. p. 721. B. Xyl. 4 Cf. p. Sext. 37,sti s. 39, p. 106 , Si ecl. Oct. 3.

85쪽

in hanc rem adaptaverunt Be quibusdam iam vidimus supra, ut d togis cretatis, et do novis hominibus arcendis l. Poetelia); quibus adde Mnax legem de nobilium in suffragiis inspiciendis auctoritate i). L. BAEBIA CORNELIA M. 571. lata 2), prima fuit, qua de ambitu proprie cautum suerit, quem omnem illa lex videtur suisse persecuta tandem quae, incinos candidato, unice valuit, Calpurnia, ipsa quoque severissime scripta, quae et pecunia multavit damnatos, et in Derpetuum honoribus iussit carere δ). AEanc dein, referente incino E interpretati sunt 4ὶ at iis ipsis temporibus quibus largitio ad c ne pervenit, Scio, AMARE Cons. facto, plebs restitit 5) 1ex Tullia Icmonis lata est, do qua vidimus; ex Fabia, quae non perlata est, de semiatorum numero fl); SCtum factum, rogante Amris, de divisoribus; qui cum insuperi rogaret, ut magistratus designati iureiurando a marent, se absque umbitu honoro emo potitum, Iapidibus a plebe exceptus est T);

Ια Aufidia, LPI PIMIE E VALERIO MESsALA COSS. , ut Solverent per totam vitam ingentem pecuniae summam convicti

candidati, nummos tribubus promisisse 83. Benique erescente vi et armorum in petitione strepitu, Ctum a. 697. sactum est: , ut sodalitates decurialique discederent lax- quo do iis ferretur, ut qui non discessissent, ea Poena, quae est de vi, tenerentur' 9). at paulo post revisio ΙΙ

1 PIut in Mar. p. 407. XII., quem Iocum orae aio legit: Ἐν δ τῆ δημαρχία νομον τινα περ ψηφοφοριας ρά

86쪽

ei N. IcIsi cnAsso 1 Com. lex Licinia de sodalitiis, cuius frequens in Ianoiana mentio fit 1ὶ quam secuta est Iesia AncusTI, etiam de vi in ambitu 2). Armatum autem praesidium, quamvis in urbe nefas, prope eam moribus contra libertatem videretur, a risori tamen, ut e contra divisorum vim defenderet 3ὶ ab ANTONIo, ut Populum contineret 4ὶ Avisso tandem, ut RemP. CCuPR-ret 5), fuit adhibitum. Quo haec Omnia ruerint, hic

dicere non attinet, et est notissimum recteque PLUTARCHUS

dictum alicuius laudat 6ὶ οτι πρωτος κατελυσε τονοῆμον πρωτος ἐστιασας και δε-σας. Leges, siquando ambitus postularentur quidam, in singulis rei eventum sere non habuerunt, iudicibus vel corruptis vel metu plebis non condemnantibus Tuaepissima exstant prosusissimae argitionis exempla T), ex quibus unum ho de DETONI promam, narrante 8ὶ Caesarem pontificatus Iuaximi duos competitores, potentissimos, multumque et aetate et dignitate animedentes, ita superasse, ut Iura ipse in eorum tribubus sustragia, quam uterque in omnibus tulerit. Tandem nihil restabat optimatibus, qui hunc vel issum Consulem creari prohibere vellent, quam ut ipsi competitori cuidam pecuniam subministrarent quod in salmo lactum esse, idem tradit sBETONI J9ὶ,

cui auctores Iuerunt tantumdem ac LUC IIS E CAESAR una

pollicendi adeo ut Ierique pecunias contulerint, et ne To quidem abnuerit eam largitionem e Rep. fieri.

87쪽

Ceteri autoni, qui a pecuniae largitione abhorrebant, vel non petebant, ut AHIc , quem Eros refert 1 ab honoribus abstinuisse, quod neque peti more maiorum, neque capi possent conservatis 1egibus, in tam effusis ambitus largitionibus vel si peterent, repulsam serebant, ut Eams si Icros 2); e tandem populo blandiendo

et promittendo, summaque Iaudum gratia, o PerVeniebant, ut spe et admiratione ductarum quarumdam, plurium interdum centuriarum, suffragia ferrent: nam nulla u. Icino testatur tam inquinata Iargitione fuisse comitia, in quibus non gratis aliquae centuriae renuntient Suos magno re necessarios 3). Hoc autem in primis pendebat a ratione, qua se competitoribus largientibus Opponerent. ano in rem Praecepta quaedam tradit a. , quae eo magis animadvertenda sunt, quia fratri Iaudabilia atque probata visa sunt. Nimirum emere debebat, ut in

competitoribus suis exsisteret aut sceleris aut libidinis aut Iargitionis accommodata ad eorum mores infamia η; deinde Iac' inquit is ut te bene noris, id est, ut intestigas eum esse te, qui iudicii ac periculi metum maximum

competitoribus inerre possis. Fac, se ut abs te custodiri atque Observari sciant, quum diligentiam tuam, tum auctoritatem Vimque dicendi, tum Prosecto equestris Ordinis erga te studium pertimescant;V et paulo ost: nquare . . . si competitoribus iudicia proponimus, sequestribus metum iniicimus, divisores ratione aliqua coercemus, perfici potest, ut Iargitio aut nussa fiat, aut nihil valeat 5). Unum tamen illud summopere erat vitantandum, ut rideretur candidatus iam accusationem me- 1 Ι υ. - . . I. 2 Pr. Mur. 21. 43. a De Pet.

88쪽

ditari 1ὶ nam ipso . dein quoque professus est 2):n nescio quo paci semper hoc fit, noque in uno aut altero animadversum est, sed iam in pluribus, simul atque candidatus accusationem meditari visus est, ut honorem desperasse videatur.' Semper igitur magis honori quam Mensationi studere debebat; et terror illo, non nisi ut facilius quod ageret insequeretur, orat utendum δ). i Did sis 2 Pr. Mur. l. 3. I De et ibid. PARTI PRIORIS I IS.

89쪽

Fos III. s. pro 'Aναξιμάνδρι Iegendum esset intelligatur Antimachus Colophouius, Stesimbroti auditor, cuius mentio fit ιdversus Gentes I 43. IV. r. ικοστρατος κωμοκος reseri, ad duos dirum unus poeta comicus , alter histrio suit: Stratag. I. 10 hic in X e ni pl.

90쪽

ditari 1 in Dam ipso . dein quoqun nescio quo pacto semper hoc fit, nocianimadversum est, sed iam in pluribudidatus accusationem meditari visus, Veram videatur.' Semper igitur incensationi studere debebat et torro Iacilius quod ageret consequeretur, i Ibid. I 56. 2 Pr. Mur. l. 43 PARTIS PRIORIS FIT,