De poetis Aeneae fugam atque fata ante Vergilium describentibus dissertatio philologica [microform]

1쪽

Nationat Encloismont for thQHumanitias

2쪽

COPYRlGHT STATE MENT

3쪽

ΑUTHOR Scheben, A. TITI E De poetis Aeneae

fugam atque fata ante

Vergilium describentibus dissertatio philologica PLACE Coloniae

5쪽

da ta

tota

7쪽

. ri

Adjectae sunt relat1ohes de Gymnasio

quibus ad auctumnalia discipulorum examina d. d. 1 et a M' Sm

MDCCCXXVII

habenda,

qua Met observantia Invitat

9쪽

duum mihi post biennium in Academia Bonnensi absolutum ad Gymnasium Monasteriense istae reverso et disciplinis scholasticis, enucleandis scilicet Latinae, Graeca et Hebraicae linguae scriptoribus ac sacrae eligionis Praeceptis, a summo inane ad noctem usque occupM, d mandaretur simul provincia uicubrandi dissertationem philologicam omninus regni Boxussici Tmnasiis quotannis a regio Ministerio praeseriptam ; hae tem- pori augustra septus Him multumqua cogitavi, quodnam potissimum scribendi arg mentum eligerem, placuitque tandem Ἀα poetis Aeneae Tata post Ilium eversum ante Virgilium narrantibus disserere, quod hanc rem et iuventuti Aeneidem lectitanti peru-.tilem, meo viris doctis iniucundam fore existimabam. Nam ea es neque satis ad liquia dum perducta est, meque ab adolescentium studiis abhorret, quippe quae mirum quantum conserit ad Virgilii Aeneidem meatus intelligendam, et de poeta ipso rectius judi- .eandum. De Virgilio enim qui recte volet iudicare eum trimarios poetas et Graecorum et Latinorum probe cognitos habere necesse est, is enim omnium aetatis Augustae poetarum longe doctissimus atque diligentissimus plurimos poetasHegerat, e quibus multa in carmen suum recepit, alia immutavit, pauca ipse invenit. Hujus rei luculentum praebent exemplum atque argumentum div eoae de Aeneae sitis narrationes, riuus er- sequi nobis nunc est Prossositum.

Aeneam Troianorum cladi superstitem fuisse ad unum omnes tradunt et Graecorum et Romanorum poetae, ille quoque, a quo nobis in talibus disputationibus, ut poetis a Musis aut Iove, semper ordiendum est, dico Homerum, qui Il. XX. 3o7. 368. Neptu-:num haec vaticinantem indueit:

και παι&υν παῖδες, τοι κεν μετοπισθε γίνωνται.

uis versibus nihil aliud indicatur, nisi eneam, exciso Priamo eiusque genere, Troianis imperaturum esse, utrum in ipsa mrbe Troia, in loco ei finitimo non declaravit poeta; sed eum idem an pluribus Iliadis locis Trojam stirpes interituram significet, idque factum esse in Odyssea narret, atatuendum est eo loco praedici, hoc fore, it Aeneas de Trojanorum reliquiis non quidem in urbe Troia, at tamen in loco eis nitimo regium imperium exerceat. de emigratione ne verbum quidem inest in versibus illis Tantum igitur . est, ut Homerus Aenine in Italiam prosectionem cecinerit, ut illum in Troadomansisse indieaverita me loco Homerico satis dictum est, sed antequam ad alios poetas transgrediamur, videamus, quomodo Virgilius illos versus in rem suam converterit. Iam ante Strabonem fuerunt, qui, cum Homerum eum suis ipsorum et aliorum narrationibus conciliare vellent, παντεσσιν pro Τρασεσσών interpolarent. Vid. Strab. lib. XIII. p. m. 6. . .

10쪽

adde me n. in seeunda ad Virg. Aen. Disquisitione, Vol. II. p. LXXI. Eoa Mevius ast Virgilius 4n versibus illis praestantissimis Aen. III. 97. ex Homero ad verbum sero Latine redditis illic in Italia domus Aeneae cunctis dominabitur oris.

Et nati natorum, et qui nascentur ab illis

Eorum, sui sata urbis Iliacae atque Aeneae scripserunt versibus, praeter Homerum nullux est antiquior quam Arctinus Milesius, poeta cyclicus. Do eius aetate veterea scriptores inter se discrepant Hieron1muc in Chron. Eusebo ad Ol. d. laeo diciti Arctinus, sui Aethiopidem composuit, ignoscitur Suidas s. v. . ρκτῖνος haec habeti'Ἀρκτινος τηλεω, o Muraci ἀπογονου Μιλῆσιος, ἐποποιος, μαθητῆς in 'ρον, γεγονκυς

κατα τῆν in 'Oλ. Ἀζιετα τετρακοσια δεν των προσῖκων. Clemens Alexandriuus Strom. I. p. 333. Arctinum narrat concertasse cum esche, qui floruit circa ol. 33 Sed Diony sius ualicarnasseus I p. 68. hae de AE scribit: παλαιοτατος ων ηαεῖς Ἀσμεν ποιητὴς Αρκτῖνος. age tetes quoque Arcti num ' ιορου μαθητὴν appellaei. Ex his omnihus emcitur Arctinum floruisse circa Olympiadum initium, ejusque tantam suisse Carminum angendorum facultate ni ut a multis Homeri discipulus sive diceretur, sive reapse existimaretur. Duo carmina scripsit. Αἰθιοπιδα et γλιου IΠερσιν quorum prius utpote ab instituto

nostro alienum nihil curamus, alterum γλιου IIJρσιν inscriptum nocuratius consideremus.

Huius carminis argumentum excorpium ex Proculi Chrestomathia legitur in holii Bibli theca, Vid. Bibliore veti liti et arti fasc. I. Iu ed. aut ais sord ad Hephaest. p. 483.

cujus partem huc transscribemus: Ἀπεται δε τουτοις Ἱλιου Ιερσιδος βιβλια δυο 'Αρκτινου Μιλησιου περιεχοντα αδ Ω τα περι τον ἔλπον ι ρωες Ποπτως χοντες περιστα τε βουλευονται τι χρὴ ποιεῖν, κα τοῖς ιεν δοκεῖ κατακρηsινισα αυτον, τοῖς δε καταφλεγειν, ο δε υρδν αυτον φασαν δεῖν τῆ ωθον; ἀνατεθῆναι καὶ τελοοῦ νικα τουτω γνωμιον τραπέντε. δει εἰς Ἀωφροσυνον ευωχουνζαι 'υς άπηλλαγριενοι ποῖ πιολεμου Eν αντε δε δυο δοάκοντες ἐπιφανέντες τυν τε Aαοκοωντα καὐτὰν ἔτερον των παιδων δια Iθειρουσιν ἐπ δε τε τέρατι δυσφορήσαντες ο περ τον Αἰνειαν υ πεξῆλθον εἰς τὴν Ἱδον. Hoc argumento constat res fere omnes, quas Virgilius in secundo Aeneidos libro describit, jam h Arctino enarratas suisse. Nos ea tantum curamus, quae ad Aeneam

spectant is autem, ut tradidit Arctinus, prodigio illo, quod in Laocoontis et filii emniciem acciderat, perterritus cum suis in montem Idam clam se recepit, antequam Troia ab Achivis vastaretur; quae narratio quemadmodum multum recedit ab illa Virgilii in secunda libro exposita, sic eundem retinum etiam in aliis Aeneae satis enarrandis si quidem plura deo en ea praeter secessionem in montem Idam memoravit a Virgilio prorsus diversa cecinisse existimo de Aenea saltem in Italiam profecto nihil eum tradiadis- certissimum est. Dionysius enim alicar antiquissimorum scriptorum testimonia

de Aeneae satis in primo libro diligentissimo colligens utrumque Arctio carmen cogni-