Emendantur Aristophanis Aves (v. 57 s., 813 ss., 48 ss.) [microform]

1쪽

Nationat Encloismontuor tho Humanitias

3쪽

TITI E Emendantur Aristophanis Ave. v. 5 s.

5쪽

ET D

6쪽

. . .

7쪽

QVAE AUSPICIIS REGIS AUGUSTISSIMI

FRIDERICA GUILEI MA

A D. XXVIII. Μ. APRILIS USQUE AD D. XV. Μ. AUGUSTI A. MDCCCLXII

HABEBUNTUR.

FORMI ACADEMICIS.

9쪽

In Aristophani Avibus postvinm Euelpides ut upupam excitaret lapide saxum pulsavit et in se exclamavit, Pithetaerus his eum verbis inerepa v. s. τι γεις - τον ἔποπα πω καλεκ; e ἀντὶ του παιδος c εχ q Broaro καλεῖν; Pithetaerus, inquam. nam eum in libris seriptum sit Πασθέταιρος v. 644 1123 1495 Π- έταρον v. 1046, rura μαρε v. 1271, rectissime sane obraeus Adv. up. 213 hane nominis sormam non esse Graecam intellexit, sed quod aut Πισθέταρον aut potius Πεισέταιρον restituendum esse censuit, neutrum tam probabile esse videtur quam quod Gulielmus Dindorfius mutatione omnium lenissima recuperavit nomen mia σαφου, ut adsimile est forma et significatione ΠειΘόξενος in titulo Attie Boeehhii t. p. 359. in ithetaeri totur illis verbis pronomen reete addidit Beehius omissum est in libris melioribus, in deterioribus ut numeri versus conplerentur inepte scriptum παιδος γ χρην sed παιδος non tolerandum ratus Cobetus Mnem 1 p. 102 scribi iubet παι πω. nimirum ante dimidium saeculum idem protulit Elmsteius in addendis ad Acharnensium v. 36 repetiitque postea Medeae p. 287. Cobetus enim etsi non solet magnopere veterum grammaticorum existimationi sa-Vere, unius tamen grammatici sententiam admirari planeque suam fecisse videtur, Donati, quem ieronymus discipulus eius dixisse narrat pereant qui ante nos

10쪽

nostra dixerunt: - non laborat eire utrum nova proserat an dudum nota et a pluribus sive recte sive salso dieis veluti in ipsis illis quas ommemoravimus Aristophaneis emendationibus non pauca ab aliis demonstrata Oeeupat tamquam nova et quasi peragret avia Pieridum oea, nullius ante trita solo sed insignia sunt in hoo genere quae in quadam Mnemosynes partieula, euius sorte reeens nobis est memoria, praestitit quarta est voluminis noni ibi p. 392 demonstrat Iliadisi 230 σαωσε uin mutandum esse in σοας εριεν biennio ante Immanuel Behherus Iliadem iterum ediderat quid ille seripsit ἐν δοιν δε τρας εμεν η ἀπολώΘα Νῆας λασσέλμιους. p. 398 ridiculus error e Platone removetur doceturque eum p. 932 non scripsisse ἔκαστον sed ἐκατον aream erant septem 'viginti ex quo Behherus commentariorum Platonicorum . I p. 244 haec scripserat, ἔκαπιον οῦ an κατον γ' siquid hie est ridieuli non error tantum ilia est librariorum uerum abstinemus a pertraetanda materia quae uberrima quidem est sed minime iucunda neque timendum est ore ut qui ante hunc Agamemnona vixere sortes inlacrimabiles urgueantur ignotique longa nocte itaque ut ad Arist η'hania evsieulum redeamus, inutile et

frivolum est illud Elmstei Cobetique παῖ παῖ non quo seribere ita non potuerit

Aristophanes, sed quia αντι του παιδος scripsit rectissime amant veteres ubi sorma tantum oeabuli respicitur non, ut nos solemus sacer in oemus citandis extra constructionem illud ponere, sed eum oratione coneminit Verba sunt Lehrasi Quaest. p. p. 325, qui satis notam dicendi consuetudinem, cuius non meminisse Elmsteium et Cobetum, utrumque Graece doctissimum, miramur, multis exemplis

declaravit. obraeus autem Adv. I p. 214 videli t ut madoc, non mutandum esse signifiearet, ea eonferenda esse monuit quae in Demostheniet suis congessit Adv. rp. 429. in quibus reet ad eandem dieendi formam reser quod Avium v. 184 legitur in om πο- τουτου κεκλησεται παλας. quem versum qui praeeedunt quoniam nuper partim laeti sunt, experiundum est siqua nostra ope redueere possimus non sua ulpa exules iubet ithetaerus popem oculos deorsum et aureum seris. paret ille, sed nihil videt praeter nubes et caelum tum ilhetaerus o se me, υνο ' 'στιν ορνιθων πολos; et ille παλσις τινα τροπον tum Pithetaerus ιαπαρ εἰ λέγους τοπος. ori δὲ πλαται ταυτ και διέρχεται

seriptum est in libria a m ειπα τις τοπος. quq eum seni nequeat, excogitari