Emendantur Aristophanis Aves (v. 57 s., 813 ss., 48 ss.) [microform]

11쪽

ρο- aus exeo ista sint plura, - iridetur ei hius ad evisse in eo quod Cobetua protulit: si postea dicitur . 282 σπερ ει θοις Imτονικος Καλλίου - - - Καλλιας sed quod Mem idem adsensus est delenti prorianos duos vere Mos, id nous inhabile esse sibi videtur de eo non litigabimus, et umori seribendina sit an, quod Dindor laeuit, mai quamquam errasse videtur Dindoesus eum in adnotatione ad Paei v. 211 τεὴ in libris servatum esse dirat proximo vis su σω γε est in libris deterioribus, sed γε abest a melioribus, additumque illis

est, ut numerorum distinum miretur, artisset vulgari et satis absurdo nam ne - qui is quae D meo in mentem venerunt, δια cur vel δια δη τἀτο --τα - πάλος robari possunt eterrim quena πό ν Rhetaerus divit aesum est siveae meque viis modo dici potest δάρχεσΘαι--ντα. oontra rectissimurn est quod

Boeotius invenit et ipse ei hius, eis duos illos versus in marginem re est. --

mus, quod Berghius scribendum esse intellexit, θια τουτου, nihil amplius restat quod merito reprehendas. nam quod idem pronomen demonstrativum quater inculcatur tantum abest ut molestum sit et vituperandum ut ridiculam grammaticae exposiationis gravitatem lepide augeat non possunt autem duo illi versus deleri nam postquam pops illud quod Pithetaerus dixit ορνιθων πολος se non intellegere lassus hane interrogationem protulit, πολος τίνα τροπον; non satis est si hoc tantum ille

respondet, tum ερ εἰ λάροις meos. η θ' iaetir τε τούτο et quae secuntur neque enim

mirain taritum pops πολιν quae antea dicta erat v. 171 172 nune diei πολον, sed omnino voeabalum non intellegit quod dum inter homines versabatur numquam audiverat ea certe qua ithetaerus utitur significatione dictum frequentant eam philosophi et Poetae, non vulgi sermo itaque necessarii sunt illi versiculi. quodsi Menins eos et satis esse putamus i ithetaerus respondet spatium quod demonstret diei moλον ut τοπον, sed mox ore ut ex masculino fiat semininum et ex πολε πολις, adparet popis illud πολος τι- τροπον iusta responsione destitui et hiare omnia. quae congruunt et cohaerent aptissime, ipsa etiam orationis

12쪽

Blud autem, a quo disputatio nostra i epit, ἀντὶ του παῖα etsi minime

dictum est inusitate, tamen ad eam dicendi onsuetudinem saepe a urate attemdendum est ut Graeei Latinive sermonis proprietas recte percipiatur veluti in Avibus v. 8134s. quod Euelpidis consilium βουλεσΘε το νώγα, mro τωκ Λακεδαημον ονο in καλωριεν - , ita Pithetaerus resutat, φακλεις Σπάμπην γαρ αν πηοὶ his ollam πόλει Ουν αν χα - - γε, γαιριαν γ εχων ubi videndum est ne Aristoph nes seripserit αδ αν χαμ rinti κειριαν, - , eadem dieendi onsuetudine partim nititur loeus, quem, ut multa alia, Germanici interprete imitari frustra conantur et sesellit eadem sermonis sorma ut in Aristophanis versu Elmsteium et Cobetum ita etiam alibi doctos homines uno defungamur exemplo Herod tu iura haec narrat. πειτε δὲ οἱ ξε Θέντες Σαμίων aro Πολυκρατεος ἀπικοντο ἐς τὴν

ειετα δὲ ταυτα δευτερα κατασπαντες αλλο se ειπον συθέν, λακον δὲ φέροm ἔφασαν τονγ λακον λήγίτων δέεσΘ- ρι δέ σcνι In εκρυαντ πιε Θυλακε περιεργασει ' ονὶ ιν ' νεδοξε αυτρηι. in his esselingius τῆ Θυλάκου περαργαψαι ita interpretatur ut dieat Laeedaemonios Samios nimiae loquacitatis damnasse quoniam satis suisset ostensum panarium, additque rem manifestam esse ex Sexti empirie libro u adversus mathematicos de Sexto postea videbimus sed τι Θυλακιε πιριεργώΘαι ita ut esse- lingius putavit dici non posse certum est atque pertum nuper autem alia eaque valde mirabilis prolata est interpretatio, quam quibus verbis oncepta est hie adseribendam esse putavimus ne mentiri videremur. τω λα-ν περιεργάσθαι mit

ει ριηνε τὴν ατησιν. nulla est in eis quae Samii dixerunt seceruntque similitudo vel allegoria, nec recta nec perversa sed in interpretatione quae ipsius antiquitatis captum superare sibi videtur Sextumque quasi Graece nescierit insimulat, perversa

sunt omnia. Sexti haec est narratio pagina Bekkeri 679. Laeedaemonios dieit non in civibus tantum sed etiam in peregrinis sermonis brevitatem requirere: ἐκ

13쪽

νε- mi δέησιν, πρ τον ἐξαπμ ειλαν, Φου δὲ πενι νΘέντος συντομπέρου νωγε γαρα γκη τοῖς sim εδοσαν κενον γὰρ Ἐπιλακον πτοις συος ἀνατεπας ἄλφιτων χυτον Orθεura vi quo δ' in καὶ ἀτον us Θάλεια ὶν μέμψατο ἀποχρώντως γαρ κενος θεαλὶς Θυλακος ἐσηριηνε Πν των Xιων αἴτησιν. manifestum est Sextum aut non memoriter meminisse quae apud Herodotuni legerat aut potius alium secutum esse scriptorem qui quae Herodotus de Samiis exulibus perhibet de Chiorum aliquo legato et paullo aliter narravit, ut solent variari eiusmodi narratiunculae apud Sextum Laeedaemonii satis suturum suisse dicunt si legatus Chiorum aeuum ostendisset saccum nullumque adiecisset verbum paullo elementius apud Herodotum Samiis hae dicunt, satis erat αλφιτων δεῖται, inutile autem adicere o Θυλακος, nam hunc videmus.' adparet iam neque altaenarium haec intellexisse neque qui illi adsensus est Sohaeserum nam in eis quae antecedunt seripserunt Θέλαχον δε φέροντWἔφασαν αλφιτων δέεψαι, deleto eo quod prorsus necessarium est omnino eorum

qui de illis Herodoti verbis aliquid dixerunt unus Schweighaeuserus videtur rem intellexisse. Sed dixerit aliquis nos quoque tota nostra disputatione περαρχασθω. esto: trita protulimus, sed iuvenibus fortasse non inutilia; neque magnopere verendum nobis est ne docti homines haec nostra legant quodsi qui tamen lecturi sunt, taedium eorum fortasse conpensabimus maculis duabus ex eisdem libris de quibus disputavimus eluendis itaque apud Herodotum iii 128 haec leguntur, βιβλία γραψάμενος πολλα και περι πολλων χοπα, πρηγμάτων qγρηγιd σφι επεβαλε ri Δαρει , μετὰ δὲ ιε εχων ταυτα ες τὰς Σάρδις ineptum est χοντα rata explicare ut πεα, λορυς, ἐντολάς vel simile aliquid cogitatione addi iubeatur plana omnia fiunt et recta siseribimus εμα. non minus certa emendatione restituere nobis videmur invium versum 484 persequitur ithetaerus pristinam avium potentiam,

addit nam si illo uti voluisset poeta, πρωτος potius scripsisset. atqui eum neutro congruit quod sequitur Δαρείου καὶ Μεγαβαζου hinc einekius probavit quod R. B. Hirschigius scripsit ηρχέ τε Περσων πάντων προτερος Δαρειου καὶ Μεγαβαζου sed ne hoc quidem ab Aristophane prosectum est etenim ut taceamus πάντων ad ersarum nomen inutiliter additum esse, neque enim plane simile est quod . 504 di-

14쪽

eitur Ah υπτου θ' - - Φαν-ης πάσης κοκκυξ βασιλ- ην, sed hoe ut taeeamus, nobilissima fuit inter Persa Megabazarum Me Megabyzorum gens sed nullus fuit Megabaaua qui tamquam rex Persarum ommemoraretur atqui fuisse deinberet si reete vietum esset singulari numero πινα- . sed seripsit Aristophanes ηρχέ τε Περσων, προτερος παπων Δαμων κα Μεγαώζων. inutile est exponere qua mendarum progressione oratio depraVata ait

15쪽

INDEX

LECTIONUM

QUAE AUSPICIIS REGIS AUGUSTISSIMI

A D. XVI. M. CΤOBRIS A. MDCCCLXIII USQUE A D. XIX. M. MARTII A. MDCCCLXIV.