De Saltationibus Graecorum capita quinque

5쪽

De saltationibu Graecorum

capita quinque

Scripsit

6쪽

XIII. Band. a. est Kapite III nn Appendix istisne gesοnderi ais Unigsberge Dissertation 191Merschienen unte dem itet te saltationibus Graecorum armatis.

7쪽

LUDOVICO EUBNER PIETATIS ERGO

9쪽

Κur Latte, De saltationibus Graec0rum

Caput ID auctoribus περὶ πλησεως Non fugit rWini Rolide d0ctum acumei in Athenaei de saltati0nibus loco XIV 29 1sqq. statim in ex0rdi hiare

Sententiarum coneXum. Pr0fectus enim a laudibus musicae Veteris, quae Sola Viri digna fuisset, eandem mentem in illorum saltationibus cerni contendit, Scilicet in pyrricha, quae variis n0minibus apud CretenSe ferretur. 1ὶν ' αποκινον, pergit, καλου3 ιενην ρχησιν, hς ως A CRSaub. ρινηαονευει

ονόφιασαν. Quid hae ad priscum illud dignumque armorum exercitium Recte Roh de l. s. diversum huius partis auctorem a pri0re dixit. Α cedit aliud servata sunt altationum n0mina praeterea apud P0llucem IV 99 sqq. et in Di0geniani lexic0. Qu0rum tantus Si cum nostro loco c0nstentus, ut eundem esse omnium lantem iamdudum viri docti Statuerint. Neque tamen huius c0nsensus Vestigia ultra Athenaei p. 630 ainvenies. Tertium, qu0d idem vidit R0lide, pyrricha in hac parte inter ridicula' saltationis genera recensetur 629 d. Sed hanc quoque partem ex duobus libris exscriptam esse Rolidi vix c0ncedam ' Ille eo praecipue nisu eSt argument0, qu0d bis nonnulla enumerarentur. Quam rem paulo aliter explicandam esse m0 apparebit.

E. 0hde, De Iulii P0llucis in apparatu scaenico enarrando fontibus. Lipsiae 1870, 39sqq. C. Bapp, e fontibus quibus Athenaeus in rebus musicis lyricisque benarrandis usus sit sue Stud. VIII 1885), et ipse Rohdi 0blocutus est 117).

10쪽

Cum p0steri0re 000 0ngruit Pollux IV 101 μακτριηιος de καὶ ποκινος καὶ 1ποσεισις καὶ ιγδις σελγῆ tor ορχημύτων Om. J. Difficultatem inesse c0ncedo. Sed Videamus cetera. Enumerat Athenaeus tranquilliora στασιφιωτερα et simpliciora genera, quae eadem et antiquiora Sunt tum ea, quae cum fur0re exprimuntur'. recenSet Sequuntur, quae ad Vina pertinent Agmen claudunt ridicula, quae quasi appendicis l0c0 excipiuntur a duabus Saltati0nibus cum tibiarum cantu c0niunctiS. Denique πηι ιατα ορχνὶσεως afferuntur, Singuli gestus habitusque, omnis Saltationis prima fere elementa. In iis denuo θερι ιαυστρίς numeratur, quae iam ante inter μανιά ει occurrit. Sed aliud sunt singuli gestus, aliud saltati ipsa quae aut eisdem figuris continuatis aut Varii coniunctis c0ustat neque S mirum gestus n0men saltati0ni inditum esse vel invicem ab illa n0men accepisse, Si quando uno geStut0ta saltati peragebatur . Quare Bapp recte iudicavit l. s. 118 neutrubi θερμ αυστριδα deesse p0tuisse. Etiam apud Pollucem bis occurrit IV 102. 105). Iam enumerati interrumpitur exemplis interpositis, in quibus qua ratione Athenaeus eXcerpserit, c0mmode Videre p08Sumus. Attulerat n0mina καλλαβίδες, σκωφ, σκωπευs a in hac Voce explicationem, quam apud auctorem Suum invenit, addere neceSSarium arbitrabatur Sed ubi primum laterculum v0cum explicatione intercalata turbavit, praecedentis quoque vocis Templum exscripsit, explicati0nem tamen misit. Sic demum intellegimus, cur inverso ordine exhibeat καλλαβίδες, σκωφ, Xemplum σκωπος, exemplum καλλαβίθων. Nihil igituripus est alterum auct0rem de saltati0ne adv0care ad hanc repetitionem Xplicandam, sicut R0lide voluit omnino p0stquam certa rati0ne in hoc

Cf. inter se similiter opp0sit0s statarios aet0res in cena et e0s, qui celeri motu et dissicili utantur. Cic. Brut 116.

ad Ar Pae 323 adde, quae apud Athenaeum I 214 sq. c0mposuit Aristocles.