장음표시 사용
581쪽
ECCLESIAE PARISIENSIS. 333Bernuino , predicti eXCOmmunicati uxor Sancelina, cum parentibus elumicis, inibi devenit atque, Sub preSentia omnium, pro absolutione mariti sui, adhuc in trunco repoSiti Communique Sepultura Carentis, prenotata sorissacta ad integrum Vadavit. Accepta hac satisfactione, sunpresentia archiepiscopi Suorumque fidelium, Per DOStrum assensum, decutius et canonici summam prediolorum sorissactorum tali conveniunxori et paventibus Condonaverunt, ut prenotatum alodum perpetuo sine ulla inquietudine Sancte Marte canonici possiderent, tam presentes quum suturi. Quod si quis heredum hune conventum vellet subvertere predictumque alodum sibi remancipare, omnia sorisfacta ad integrum persolvere studeret. Huic audietatie interfuit Malia ardus archiepiscopus, cum archidiaconis suis Joscelino, RiCherio, Bernuino; Vassallis autem quis Goiscellino Hatonis filio, Stephano et Hadono si atribus, Rogerio, d eobaldo, Hugone Ferto. Ex parte Sancte Marte, ego Imberius episcopus, Odo decantis, tuo prepositus, tuo archidiaconus, Lanscelinus et Goiscelinus caDonici, Walterus et Guni erus si alvos, Lisiardus et Goi
Charta Stephani, Parisiensis epi Scopi, qua, rogante Stephano arehidiacono, confirmat episcopi Girborti . praedeceSsoris sui, Statuta ad capellam sancti finiani Spectantia i .
In nomine sancte et individue Trinitatis . Ego igitur Stephanus, humilis Dei aratia minister Parisiensis ecclesie, ... notum fieri volo cunctis fidelibus, tam suturis quam ol instantibus, quod de rebus ad presbiteratum sex ecclesiarum, ecclesie videlicet de ortiaco, et de Civiliaco, et de Castaneto, et de Succiaco, et de Balneolo, et de Cristollo, pertinentibus, Beate Marte capitulo Parisiensis ecclesie in ecclesia de Ortiaco duos, et in singulis prodictarum villarum ecclesiis singulos frumenti modios, singulis annis habendos, pro remissione omnium peCCatorum et pro Sol vicio Dei amplificando, jure perpetuo et donamus et Concedimias. Sta-
582쪽
tuimuS etiam et precipimus ut, tempore quadragesime, a capite jejunii usque in quantum annona illa ad lioe durare et sufficere poterit, singulis canonicis in claustro Beate Marte mansiones habentibuS Panes inde singuli diebus singulis tribuantur. Nos autem, sicut et Ceteri CRI4Ο- uici, nobis singulos panes singulis diebus inde habebimus. Canonici Vero annualeS queStas quas a predictarum ecclesiarum sacerdotibus exigere annuatim et habere consueverant, ab eis amplius nec exigent nec habebunt. Sub anathematis autem Periculo interdicimus, ne ulli episcopo, ulli arcitidiacono , ulli ecclesiastice vel seculari persone hanc pii voli nostri institutionem aliquo modo liceat immulare aut imminuere, sive eos qui hoc nobiscum instituerunt aliqua occasione in posterum vexare. Et si quis, quod absit, lioc tam rationabile institutum a nobis et factum et firmatum disturbare presumpserit, nisi presumptionem suam resipiscens digna satisfactione correxerit, noscat Seanathematum Desse et sui ordinis periculum procul dubio incurrisse. Hec autem omnia quo supradiximus, assensu et voluntate archidiacoriorum nostrorum, Thebaidi videlicet et alterius Τhebaidi, in quorum archidiaconalibus predicte habentur occlesie, et secimus et instituimus. Verum ut lioc ratum et firmum Permaneat in Sempiternum, presentem curiam fieri disposuimus, et sigilli nostri auctoritate firmari et corroborari precipimus. Actum Parisius publice, in capitulo Beate Marte, anno incarnati Verbi MCxxirii', Lugdoxico rege anno xvi', Stephano episcopo anno i'. S. Stephani episcopi. S. Berneri decant. S. Ade precentoris. S. Stephani archidiaconi. S. Tebaldi archidiaconi. S. Tebaldi archidiaconi . Datum per manum Algrini cancellarii. XXlX.
In nomine sancte et individue Trinitalis. Antiquorum patriam Pt Sanctarum Scripturarum docet auctoritas, etc. Ego Stephanus, Parisiensis episcopus, notum fieri Volo tam futuris quam et instantibus quoniam communi assensu ac petitione Berneri decani totiusque capituli Beate arie, anniversaria canonicorum . que videlicet ecclesia Sancti Johannis
583쪽
hucusque habuerat, ecclesie Sancti Victoris et canonicis regularibus inibi Deo famulantibus, concedentibus ejusdem ecclesie presbiteris, Guillelmo videlicet et Hugone, in perpetuum CODCeSSimuS, et, in Commutationem anniversariorum, occlesie Saracti Johannis prebendam unam donavimus et donando confirmavimus. HOC autem sub silentio preterire nolumus, quod Deque in visitationibus infirmorum, neque in sepeliendis canonicis, neque in proceSSionibuS, neque in quibuslibet servitiis quo antiquitus sacere Consueverant, Vel DOS et canonici Beate Marte eos absolvimus vel relaxamus ; imo in eodem servitio, in eodem debito et in eodem statu in quo antea suerant,
solummodo anniversariis exclusis, eosdem relinquimuS, nec eoS Beate Marte cationicos, sed Beati Johannis esse volumus et ConfirmamUS. De-
Cano etiam et Beate Marte capitulo liberam potestatem ponendi vel removendi ejusdem ecclesie sacerdotes jure perpetuo Concedimus; et ne quid in eorumdem substitutione detur vel accipiatur sub anathemate Prohibemus. Statuimus etiam ut unusquisque sacerdotum Sancti Johannis integram, sicut canonicus, Septimanam saCiat, et integrum Servitium persolvat. Verum, ut hoc ratum et firmum permaneat in Sempiternum, PreSonteui kartam nostri auctoritate sigilli fili mari dis-
POSVimus, et nominibus Canonicorum nostrorum subterfirmavimus.
Actum publice Parisius, in capitulo Beate Marte, anno i Carnali
Verbi MCXXIv', regnantse Ludoxico rege anno XVI, Stephano epiSCOPO anno I', etc. Si quis aulem Contra hanc nostram dispositionem agere PreSumPSerit, anathema sit. Datum per manum Algrini cancellarii. XXX. I 0 monachis Sancti Eligit Parisiensis et de latis quo debent capitulo Parisiensi Τ. iiΕXempla Patrum, eto Ego igitur Stephaniis, Dei gratia Parisiensis episcopus, notum fieri volo cunctis fidelibus, tam posteriS quam PreSentibUS , monasterium Sancti Eligit Parisiensis ordini sanctimonialium sui SSe antiquitus deputatum. Verum, pro Dimia illius Sexus si agilitate qui, Voto CaStitati S rupto et proposito religionis 3bjecto, ad intolerandam turpitudinis prolapsus erat miseriam, ita ut lemplum Dei esseciSSet
584쪽
sornicationis speluncam, venerabilis et hone memorie PredeCOSSOPno Ster Gaio, Parisiensis episcopus, tantam pestem non seren S, insam et incorrigibiles personas pro turpitudine vite a predicto eliminavit et PrΟΓSus alienavit monasterio. Volens etiam sanctum locum altiori religionis ordine decorare, predictum Sancti Eligit monasterium cum Omnibus ad illud pertinentibus ecclesie Beati Petri Fossatensis jure perpetuo
hisbendum, minus tamen Cataonioe quam deceret, donavit et ConCeSSil '. Quod siquidem clonum, quia inordinate nec ita ut oporteret SeCura dum Deum actiam est, abbas ecclesie Fossatensis, Te obaldus, xiv quidem discretus et honestus, sue et subditorum fame consulens et Saluti, Pr dictu in Reali Eligit monasterium nobis in manu nostra reddidit et dimisit, et se et monacos Fossa tenses predictum mota terium neCSecundum Deum adeptos esse, nec bene possedisse Cognovit. Cum Veroidem monasterium in manu nostra diu tenuissemus, tandem misericordia , que omnino humilitatis amica est, oculis nostris Se OssereDS,
Visa est nobis exigere ut quod predictus abbas nobis dimiserat, timore Dei et humilitate compulsus, ecclesie Fossatensi misericorditer donaremus. Dignum enim non orat ut ex hoc quod gratia humilitatis secisse videbatur, aliquod ei dampnum vel incommodum Sequeretur; immo quod amor humili talis xidebatur, ut ita dicamus, abstulisse, misericordia, quia illius amica est, debebat restituere. Amore ita liae misericordie inclinati et petitione domni pape innocentii, et prece domni
Ludovici illustris et gloriosi Francorum regis inflexi, et religiosorum virorum consilio inducti, assensu etiam Berneri decani et capituli nostri, predictum Sancti Eligit monasterium, cum omnibus ad illud pertinentibus, Ascelino abbati et ecclesie Beati Petri Fossatensis perpetuo habendum, Salvo quidem in omnibus jure nostro et succeSSorum nostrorum, et salvis in omnibus et per omnia consuetudinibus ecclesie Parisiensis, donamus et concedimus, ita scilicet ut abbas Fossatensis
' Donationem illam episcopi Gaionis, anno sint: nisi dicatur quod G. Dubois excogitavit li07 consectam, vide supra, lib. IV, cap. V, puellas ad quas monasterium Sancti Eligit pri- P. 311. Cumque nulla, saltem alicujus momenti. mitias pertinuerat, ob vitae turpitudinem, sed discrepantia appareat inter donationem illam. et nulla inquisitione praehabita, nullo praemisso
novam donationem a Stephano confectam, canonico judicio expulsas suisse, et ita, mimis haud facile intelligitur quo scrupulo moti Fos- canonice quam decuisset, collatum fuisse idem at Iases, Priore abjecta, posteriorem amplexi monasterium FOssatensi ecclesiae.
585쪽
Prescriptum monaSterium latiquam Cellam suam possideat , et in monu- os ibi Deo militantes plenam ei persectam abbatis potestatem eXerceat, dum ipse et successores sui abhates et monaobi FOssalenses in nostra et successorum Iac Strorum episcoporum Parisiensium subjectione permanserint, et Parisiensi ecclesie et Nobis ius et honorem nostrum et consuetudines nostras in Omnihus conservaverint et reddiderint. Infli- lutum lamen est, etc. ' Ut autem hoc ratum et inConcussum PermIDOnt, presentem Cariam fieri preoepimus et sigillo nostro signavimus et mn-nthus canonicorum nostrorum firmandam tradidimus. Signum Stephani episcopi. Signum Berneri decant. 5. Ade precentoris. S. Stephani archidiaconi. S. 00obaldi archidiaconi A luna publice in capitulo Sancte Marte, anno incarnati Verbi MCxYXIII1', regnante Ludovico rege anno xxvri', Ludovico ju Diore in regem sublimato uiarao m', an Do episcopalus Stephani XI'. Data per manum Algrini cancellarii.XXXI.
De altario dato ab Imberto, Parisiensi episcopo, Capitulo ejuSdem loci. Circa a, l030.
imberius, nullis promerentibus meritis, inutio solita solius faciente clementia domini Jhesu, Parisiace sedis, Dei videlicet genitricis, episcopus, innotescimus christicolis omnibus. dicatam sibi normam christianer ligionis debita veneratione colentibus, munifiCentiam DoStre Serenitatis, mitissitnamque petitionem Listerni nostri, nostre sedis de alii atque archidiaconi, neCnon nostrorum omnium CanoniCorum. Predictus namque Listernus Ceterique fratres, Sepenumero quibuSilam in Decessariis, uti par fuerat, noStram experti Serenitatem, prece supplici petierunt litterarum optatam si hi fieri annotationem de quodam nostro altario in nostro situm episcopio. Quorum Oratibus Corde benigno COD- deSCendentes, curieque celestis, tam nobi S quam ipsis, ultimi memores examinis, mercari Cupientes, satisfecimus petitioni nostrorum canoni- Corum, altare ConCedentes, oratu Listerni, nostri luSdemque altaries archidiaconi. Situm est autem altares in nostro epiSCOPio, et in PoteState que dicitur Villa Pirosa, dedicatumque in Sancti Germani Autissiodorensis honore. Contulimus autem pretitulatis fratribus supradictis
3 Ut supra, in charta episcopi Galotiis, lib. IV, cap. V, p. 3 1
586쪽
dictum altare per istud nostri decretum precepti; eo pacto talique ratione uti Semper teneant, possideant absque ulla alicujus repetitionis insestatione vel calumpnia, tantum debitas si nodos annuatim et Circadas Per- Sol Vendo. Si quis autem, post excessum nostri, quod abSit, minimeque futurum credimus, hoc nostre decretum donationis quoquo modo infringere templa erit, anathematis jaculo percusSus, cum Dathan et
Abiron, Juda quoque, Domini traditore, dampnetur, nisi penituerit
inde condigna Satis actione. Durandus cancellarius subscripsit '
Quando Sancte Marte canonicus sactus est monachus lo, domum quam in claustro Beate Marte habebat canonicis eo tenore dedit, ut eam fratres ejus Petrus et Gii ardus, unus post alium, possiderent in vita Sua, nec tamen eam vendendi aut in vadimonium dandi licentiam haberent, sed eis decedentibus capitulum eam haberet.
Ciroa a. s λ7. De Pace resormata inter domnum Stephanum, Parisiensem episcopum, et beato Marte Parisiensis eccleSie capitulum.
IIujus autem dissensionis et controversie inter domnum Stephanum , Parisiensem episcopum, et Beale Marte Parisiensis ecclesie capitulum. Sicut supradictum est, agilate, talis extat reformatio pacis et concordien venerabilibus et religiosis viris domno videlicet Suggerio abbate Sancti Dionisii, ei domno Gilduino abbate, cum Thoma, priore Sancti
Victoris ', et cum domno Roberto, salvis semper et ubique vetentis ecclesie consuetudinibus et privilegiis, maloque in versuto ingenio omnino remoto, Sic disposita. Statutum quippe est, ex assenSu et conixentia domni Stephani episcopi et capituli, si canonicus servitium Occlesie sue debitum non persolverit, vel in aliquo alio quod sit dignum emendatione deliquerit, vocatus semel, vel his, vel ter, ad arbitrium capituli delictum emendaverit, condonabitur ei. Si vero ter Vocatus per' Hujus compositionis fragmentum edidit titulo insignitus. Quo regente Victorinum coe-Dubois, Hist. Eccles. Paris., t. II, p. 3l. nobium, anno il33, uti probavit Mabillonius' Stephanus I, Silvanectensis, Parisiensem in notis ad epistolam sancti Bernardi l 58, rexit ecclesiam ab a. li 24 ad a. li42. Thomas Sancti Victoris prior, a nepotibus Sugerius factus est abbas a. 1122. Theobaldi , archidiaconi Parisiensis, quem si-' Guillelmo Campellensi, monasterii Sancti moniae redarguorat, occisus, in complexi Ste- Victoris fundatori et priori, successit, anno phani I episcopi animam os flavit. illa, Gilduinus Parisiensis, primus abbatis
587쪽
capitulum, ad justitiam non VenienS, Canonicum eXCUSationem Don Pretenderit, tum demum Canonica ejus salsita a capitulo, redditus illius Canonice ad arbitrium episcopi tradentur, donec reus canonicus ille,
emendaraclo excessum, epiSCOPO reconcilietur. Sancoitum etiam et
Confirmatum ab utraque parte ibidem fuit, quoniam, Si conventus capituli secundum majorem partem, videlicet personaS et Sacerdotes et leVitas et assiduos claustri, aliquid de rebus ecclesiasticis disposuerint Vel donaverint, pro septem aliis cola tradicentibus, Disi ratio obViet,
Don remanebit. De claustro vero canoniCorum, pro PaCe Conffirmanda,
et lite et inquietatione evitanda, placuit utrique parti in hac paCiS COID-Positione ad pionum diffiniri quod in causa et coiitroversia inter Ρari- SieDSem episcopum, illustrissime recordationis Girbertum, et Beate Marte capitulum collata sententia judicii minus pleno distinivit. Discreta etenim providentia tam venerabilis Stephani, Parisiensis episcopi, quam
Con entUS Parisiensis ecclesie, evitando molestiam et inquietationem ClauStro inserri, statuendo concessit, ut neque scolares extranei in domibus claustri ulterius hospitarentur, neque in illa parte claustri que Vulgo Τresatitie nominantur deinceps legerent Deque scole haberentur; Sed amore et gratia domni Stephani presulis, infra ambitum claustri, quidam
locuS adherens episcopali curie, per quam introitum et exitum scolareS habebant, ex communi assensu episcopi et capituli electus et CoopertuSeSt, in quo SCole ecclesie deinceps tenerentur et regerentur. Firmu- tum quoque et ab omnibus ibidem concessum est, ut omnes Canoni- Corum POSSeSSiones ad capitulum pertinentes et in omnibus et per omnia et semper ad arbitrium voluntatis canonicorum inconsulto epiSCΟΡΟdiSponantur, et in eisdem possessionibus, sive in ecclesiis, si e in hospitibus et servis, sive in domibus, sive in vineis et terris, et in Ceteri S, talite et rogationes et cetera auxilia, quotienscunque opus fuerit, libere et abSolute, et sine impedimento alicujus persone, a communi capitulo ubique accipiantur. Archidiaconi vero qui oculi et asecreteS epiSCOpidicuntur, et ecclesie Dei provisores, et episcopalis domus et meUSePI OCUratoreS et dispensatores ab apostolis et eorum successoribuS SubStituti inVeniuntur, in eo puncto et tenore jussi sunt et concesSi a domino episcopo dignitates omnes et redditus suorum archidiaconatuum Si CdeincepS ex integro habere et possidoro, sicut in reditu, quando Roma
588쪽
redierunt, dinoscuntur habuisse et possedisse. Hujus autem DaCiS et Concordie tam desiderabilem et amplectendam reintegrationem intervenerabilem Stephanum, Parisiensem episcopum, et Beate Marte Parisiensis ecclesie canonicoS, sicut Superius determinatum est, reforma lam, idem venerabilis Stephanus episcopus, omni fraudulenta VerSuli 3 est omni malo et doloso ingenio remoto, in osculo pacis san Clo et Vero confirmavit; accipiens de quibusdam canonicorum excusationem Persacramentum de eXCCSSU qui, eis negantibus, imponebatur, condonando eisdem canonicis omnibus, si quid contra eum antea deliquisSent, Cooperante et conservante Jhesu Christo domino nostro, qui, Vera PRX vitaque, unum faciens cum Deo, Palve et Spiritu Sancto, vivit et regnat
Deus in secula seCulorum. Amen.
trio ra12. De actione Manases, Meldensis episcopi, contra canonicos PariSienSeS.
Habuit hujusmodi actionem Manases , Meldensis epiSCOPUS, Contra Parisienses canonicos . Predictus quidem episcopus PIstum Unum a PrC fatis canonicis jure consuetudinis exigebat, quem scilicet pastum Siliantecessores, videlicet Gallerus Sapientia* et alter Galteriis , SuccesSor illius, ex debita consuetudine, a prodictis canonicis, pro altari de Moriaco et pro altari de Roselo, de anno in annum habuerant'. Dicebat etiam
quod quodam tempore, cum donatius Gallevias episcopuS, IN leCeSSOPet avunCulus SUUS, prenominatum pastum a Parisiensibus canoDicis
habere Don potuit, altaria predicta in calumpnia posuit; quare dona DUS Fulco, Parisiensis decanus, ipse et pars quedam capituli ParisienSis, Contra prefatum episcopum pro pastu illo placitavit, et in placito ipso quomodo a pastu illo liberi esse deberent ostendit. Dixit enim quod
pastum illum idem Gallorus Parisiensi ecclesie condonaverat, Et Cariam condonationis ei dederat, quam scilicet cartam idem Fulco in ipso placito coram omDibus ostendit. Predictus vero Gallerus ad hoc res
Manasses I, episcopus a. li 03 - 1l20. ' Hic desinit apographum hujus instrumenti' Galterius I, cognomine Sao r, Meldensis in parvo Pastorali, tibi post habuerant legitur :episcopus ab a. 1045 ad a. 1082. si Elc. Quere in Libro Nigro, capitulo CXXIX'. v y Galterius ΙΙ de Chanaeliaco, episcopus ab a. l085 ad a. 4l02.
589쪽
pondit quod nec pastum illum Condona erat, nee Cartam inde dederat :videbatur etiam Carta illa non recipienda, quoniam nullo sigillo firmata suerat, Deo assensum MeldenSiS Capituli habuerat. Dixit etiam id semGalterias quod secundum Omnia ista sinitivam sententiam daret, et causam illam judicio terminaret. Assensu vero utriuSque partis, dilatumost judicium illud usque in competentem diem et Congruam submonitionem. Interim autem domnus Galterus obiit, multisque utrique ecclesie intervenientibus negociis et necessitatibus, causa ista diffiiniri nequaquam potuit. NUDC Vero ipSe ManaSΘS epiSCopus Causam istam sic processisse probare volebat, et dilatum illud judicium modo facion dum osserebat. His erbis peroravit MeldenSis epiScopus. Ad que responderunt Parisienses canonici : u Quod antecessores vestri pastumst istum, ut dicitis, ex Consuetudine a nobis habuerint negamus. Quodu Fulco de anus et pars nostri capituli unquam inde placitaverit iterumst negamus. Neo de perSonis Capituli nostri aliquam que illi placitore interfuerit scitis nominare, preter domnum Fulconem, qui mortuus Don potest reclamare. Illud autem SCimus quod, si sorte domnus u Fulco iDde placitare preSumpSerit, aSSenSUS nostri Capituli omnino
si defuit, et hoc pro nobis et pro reliqua parte capituli nostri que hicu presens non eSt reSPOUdemUS, et SumuS Parati quod Comprobemus. st Habemus autem honeStas ac VenerabileS PerSODRS que, antequamu Fulco canonicus vel decanus fieret, Canonici et in ecclesia nostra virist authentici habebantur, qui cauSam et aCtionem i Stam penitus igno- rant, qui etiam, Pro pace utriuSque eCCleSie, juramento aSserere volunt se nescire quod eCClesia MeldensiS paStum ConSuetudinarium a nostrare ecclesia habuerit, vel habere debuerit, vel nostra ecclesia ullo temst pore justiciam inde negaverit. Verum eSi autem quod nostra eo Iesia, re non condonatione Galteri episcopi, sed dono Macharii episcopi siu assensu Meldensis capituli, predicta possederit altaria, litterasque auc-u toritatis illius penes nos habemus', in quibus altaria illa nobis perpetuo u habenda concessit, nichil sibi in eis retinens, preter Sinodum et cir- cadam. POSSedimus etiam altaria illa, post donum Macharii, pacifice et quiete, absque ulla pastus redditione vel rectitudinis repulsione, per
Has litteras vide supra lib. Iv, cap XIII, p. 321.
590쪽
annoS triginta et eo amplius, quod etiam probare parati SumuS. DContra Meldensis episcopus Placitum, inquit, dominis ulconis quod negastis, per eos qui placito interfuerunt probare parati sumus. Dei re sonus vestri Capituli adhuc viventes, que cum Fulcone illi placitore assuerunt, si justum fuerit, nominabimus; aliter nominare non VolU-mus. POSseSsionem triginta annorum, quam pretenditis, ita infringi- mus. Habuit enim Golteriis episcopus Pastum illum, qui, nondum
ti transactis triginta anni S, dei ΟSolimam perrexit . Et ex altera parte,
i dum placitum Fulconis infra triginta annos sactum fuisse perhibemus,
re possessionis xesive interruptionem nos ostendere pratamus. n Adhec Parisienses : u Altarium donationem, litterarum nostrarum auClΟ-u ritatem in nullo minuistis, in nullo contradixistis. Placitum Fulconisu assensu nostri capituli factum suisse, quod omnino Degavimus, nec Probare VOS ProponitiS, DeC testes aliquos inde adducitis. Possessionem altarium, absque ulla pastus redditione vel rectitudinis repulsione, u in nullo violastis. Dixistis enim quod Galterus episcopus pastum illum si habuerit, non quod infra triginta annos habuerit, sed quod infra tri-u ginta annos ipse Jerosolumam abierit, et hoc vos ita dixisse multorum i testimonio probare parati sumus, et secundum hoc judicium fieri u exigimus. n Contra Meldenses : u Quod Galterus epiSCOPuS pasu tum illum infra triginta annos habuerit plane respondimiis, noStre-u que responsionis testes habemus, et sic vestre possessionis integrita-u tem interrupimus. D Mota autem ex hujusmodi verbis dissensione,
tandum in judicio positum est, dies etiam judicii denominatus est in quo judiciali sententia terminaretur que pars justiorem causam habere
videretur. Die autem constituto pars utraque convenit. Cumque Meldensis conventus super his que in controversia remanserant, et de quibus judicii dies statutus fuerat, dare judicium deberet, ea tacendo, Rebbensis abbas et quidam alii non Meldenses canonici hoc rectum esse judicium dixerunt, si Manases, Meldensis episcopus, pastum illum infra triginta annos, per legitimas personas, que illi pastui, quando redderetur. interfuissent, Galterum episcopum ex consuetudine comprobare
potest habuisse, et de pastu illo, per eos legitimos viros qui ipsi placito
Nulla sit monito in Gall. Christ. hujus pe- ipsius cum Manasse, qui, in instrumento a ΠΟ-r 'grinationis Gallorii, neque consanguinitatis his supra edito, ejusdem Gallorii nepos dicitor.