장음표시 사용
341쪽
maxime velim,fratres carissimi, esse conspicuos,quicunque in hac Societate Deo Domino nostro deseruiunt;eiusdemque Soci ratis veram, germanamque ibolem hac quasi nota distingui , qui nunquam intueantur p ersonam ipsam, cui obediunt, sed in ea Christum Dominum,cuius causa obediunt. Si quidem Superiori,nec si prudentia, bonitate , ceterisve quibuslibet diuinis donis ornatus, instruetusque sit propterea obtemperandum est ,3 sed ob id Q-lum,quod vices gerat Dei,eiusdeinque auctoritate fungatur, qui dicit, ini vos audit , me audit, & qui vos spernit, me spe nit: nec contra, siue consilio, aut prudentia minus valeat, quidquam iccirco de Obedientia remittendum,quatenus ille Superior est; quando illius personam refert,
cuius sapientia falli non potest: supplebi que ipse, quicquid ministro defuerit, siue
probitate,aliisque ornamentis careat.siquidem disertis verbis Christus Dominus cudixisset, super Cathedram Moysi sed erui Scribe,&Pharis i protinus addidit,omnia ergo qu cumque dixerint vobis seruate,&facite; secundum vero opera eorum nolite
Quo circa sedulo vos in eam curam,
342쪽
atque exercitationem incumbere cupio,vt Christum Dominu in Superiore quolibet agnoscere studeatis, in eoque diuinae Maiestati reuerentiam, atque Obedientiam sit macum religione praestare . Quod vobis minus mirum videbitur , si animaduem teritis praeceptum esse ab Apostolo,ut Superioribus etia tacularibus, ethnicis'. pareamus,ut Christo, ex quo omnis potellas bene instituta deicendit: sic enim scribit ille ad Ephesios, Obedite Dominis carnalibus Capta cum timore & tremore in simpIicitate cor . dis vestri, sicut Christo,non ad oculum seruientes, quasi hominibus placentes, sed ut serui Christi facientes voluntatem Dei ex animo,cum bona voluntate seruietes,sicut Domino, & non hominibus. Atque hinc existimare poteritis ipsi, cum se religiosus quispiam regendum,ac moderandum alteri tradidit, non solum ut Superiori,sed etianominatim ut Christi partes agenti;quo illum loco apud animum suum habere,utruvi hominem,an ut Christi vicarium debeat
s Iam vero illud etiam vobis clare coἀ γ ῆpertum esse,ac in animis vestris penitus imsidere vehementer cupio, infima, & valde
imperfectam esse illam Obedientiς forma,
343쪽
quae mandata dumtaxat opere exequitur; nec virtutis nomine dignam , nisi ad alterum gradum ascendat, qui voluntatem Superioris suam essicit, & cum ea ita coim cordet, ut non solum in effectu executio appareat, verum etiam in affectu contensio , sicque idem velit uterque, idem ninlit. Atque propterea in sacris litteris legumus,Melior est Obedientia, qua victimae,
si quidem ut S. Gregorius docet 9 Per vi
ctimas aliena earo, per obedientiam vero voluntas propria mactatur : quae quidem pars animi, quoniam est adeo praestans,sic sit,ut eius oblatio Domino ac Creatori no
stro per obedientiam facta, magni sit aevi
6 Quanto in errore, quamque pericu loso versantur non solum ij, qui in ijs,quae ad carnem, & sanguinem pertinent,sed olietiam,qui in rebus alioquin admodum sanctis, ac ipiritualibus,ut ieiuniis,precationibus, alijsue quibusvis pietatis operibus, fas putant a pHicripto Superioris, ac volutate discedere. Audiant quod sapienter adnotat Cassianus in Collatione Danielis Abbatis Viati sane,inquit,atque id em inobedientiae genus est, vel propter operationis Instantia, vel propter otia desiderium, seniori violare mandatum : tamque di endiosum est pro
344쪽
pro semno, quam pro vigilantia Monasterii statuta conuellere:tantum denique est Abbatis transire praeceptuna ut legas; quantum si contemnas, ut dormias. Sancta fuit actio Marthae , sancta contemplatio Magdalenae, iancta poenitentia & lacrymq,quibus pedes Christi Domini rigabantur: 1ed
haec omnia nimiru oportuit fieri in Beth hia, quam voce domum Obedientiae intem pretantur, ut ea re, quemadmodum ait S. Bernardus,nobis significare voluisse Dominus videatur, nec studium bonae actionis, nec otium sanctae contemplationis, nec la- Crymam paenitentis, extra Bethaniam illi accepta esse potuisse. Quo circa voluntates vestras,fratres carissimi, quoad eius fieri potest, omnino deponite . libertatem Conditori vestro,qua vobis ipsemet elargitus est,in eius ministris Iibere tradite, ac dicate. Nolite exiguum
vestri liberi arbitrij fructum putare, quod liceat vobis illud a quo id accepistis, eidem per obedientiam plene reddere. Quod cufacitis, non modo non perditis ipsum, verum etiam augetis, atque perficitis; quippe qui vestras omnes voluntates certissima rectitudinis regula moderamini voluntate
diuina,quam videlicet interpretatur is, qui
345쪽
vobis Dei nomine praesidet. 8 Itaque diligenter illud etiam caue dum est,ne Superioris vllo Vnquam tem' pore Voluntatem c qam ducere pro diuina debetis ) ad.vestram detorquere nitamini: id enim esset non vestram diuinae conso mare, sed diuinam vestrε voluntatis norma regere velle, eiusdem diuinae sapie
tiae ordinem inuertentes . Sane quan ,: ' ' magnus est error, & quidem eorum, quos
amor sui obcaecauit, obedientes existima se se, cum Superiorem ad id, quod ipsimet
volunt, aliqua ratione pertraxerint. Sanctu Bernardum in hac re pr clare exercitatum In ser. de trib, audite: Quisquis,inquit,vel aperte,Ves
P, α, 2 tu ςulte satagit, Vt quod habet in voluntate, tulo. hoc ei spiritualis pater iniungat; ipse sese ducit, si sorte sibi quasi de obedientia blandiatur. neq.enim In ea re ipseΡr lato,sed magisci Praelatus obedit. Quae cum ita sint,quisquis ad Obedientiae virtutem velit peruonire,oportet ad hunc secundum Obedientiae gradum ascendat,ut Superioris non si tum iussa exequatur,sed etiam eius voluntatem suam faciat, seu potius suam exuat, ut diuinam a Superiore expositam induat. 9 Qui vero se totu penitus immolare vult Deo, praeter voluntatem,intelligentia
quψqueoqui tertius, & summus est gradus
346쪽
Obedientia: offerat neeesse est,ut non solii idem velit, sed etiam ut idem sentiat,quod superior; eiusque iudicio subijciat suum , quoad potest deuota voluntas intelligentia inflectere. Qii ae vis animi tametsi non ea , qua voluntas pollet , libertate praedita est; atque ipsa natura fertur eius assensus in id, quod sibi veri speciem praebet: tamen multis in rebus, in quibus videlicet cogni-tς veritatis euidentia vim illi non infert, potest voluntatis pondere in hanc potiusquam in illam partem inclinari. Quae res cum incidunt,debet quisquis Obedientiam profitetur, inclinare sese in sententiam Superioris. Etenim cu Obedientia sit quoddaholocaustu,quo totus homo sine ulla promsus imminutione Conditori suo, ac domino
Per manus ministroru in caritatis igne ii molatur;cumq. sit eadem renunciatio quaedam integra,per quam omni suo iure sponte decedit religiorus,ut diuinae prouidentiqSuperioris ductu gubernandum, ac possidendum ultro sese addicat, ac mancipet: negari no potest, quin obedientia comprehendat non solum executionem,ut impera
ta quis faciat, & voluntatem , ut libenter saciat; sed etiam iudicium , ut quaecunque Superior manda ac sentit,eadem inseriori
347쪽
& recta,& vera esse videantur, quatenus, ut dixi, vi sua potest voluntas intelligemtia in flectere . .
io Vtinam hanc mentis,&iudicia ob dientiani, ita & intelligerent homines, &exercerent , ut grata Deo est , ac omnibus, qui in religione vivunt,necessaria. Nam utan corporibus, globisque caelestis bus, ut alius alium assiciat, moueatque,requiritur, ut certa quadam conuenientia &Ordine inserior orbis superiori subijciatur: sic in hominibus, cum alter alterius aucto ritate mouetur, quod per obedientiam sit, oporte ut is, qui ab alterius nutu pedet' subseruiat, & obsecundet, ut virtus ab imperante ad eum derivetur,& influat. autem obtemperandi , obsecundandique ratio constare non potest , nisi voluntas, ac. iudicium inferioris cum Superioris voluntate, ac iudicio congruat.1t Iam vero si finis,&causa obediem tiae spectatur, quemadmodum voluntas , ita & iudicium in eo, quod nobis conuonit, decipi potest: ergo sicuti, ne voluntas erret, cu Superioris voluntate coniungitur; sic intelligetia,ne fallatur, ad Superioris intelligentiam conssirmanda est. Ne innitaris
Prou c s. prudentiae tuae, sacrae litterae monent : at
348쪽
que in rebus etiam humanis censent sapientes, Vereprudentis est e, sua ipsius prudentia minime fidere; praesertim in rebus suis, quam homines animo perturbato fere boni iudices esse no possunt. Quod si in rebus nostris, alterius etiam non Superioris iudiciu, atque consilium nostro anteponendum est, quanto magis ipsius Superioris, cui nos, ut Dei vicem gerenti, ac diuinae voluntatis interpreti moderandos tradidimusῖ in causis vero, persenisque spiritualibus eo maior etiam cautio proculdubio est necessaria , quo grauius est spiritualis viae periculum, cuin sine frenis consilij distretionisve in ea decurritur. Qua de re commode Cassianus in Collatione Abbatis Mosi ait, Nullo alio vitio tam praecipitem Diabolus mon chum pertrahit, ac perducit ad mortem ;quam cum eum neglectis consiliis seni rum, suo iudicio persuaserit,definitionique
12 Praeterea, nisi haec Obedientia iudiacij cxistat, fieri non potest, ut vel consensus voluntatis,vel executio talis sit,qualem es e oportet: natura enim ita comparatum est, ut animi nostri vires, quae appetitiuae dicuntur,sequantur apprehensivas, &nisi adhibita vi, voluntas, iudicio repugnan-
349쪽
te , diu obtemperare non poterit: Quod si
forte quis aliquo temporis spatio obediat per communem illa apprehensionem , qua censetur, perperam etiam praecipienti parendum esse; certe id stabile, ac fixum esse non potest: atque ita perseuerantia ,
descit, vel saltem Obedientiae perfectio,
quae in propte,& alacriter obediendo comsi sui: non enim ibi potest esse alacritas, aqdiligentia, ubi est animorum,sententiarumque dissensio. Perit etiam exequendi studium, & celeritas, cum ambigitur, eXpe diat nec ne, facere quod iubemuriperit c lebris illa Obedientiae caecae simplicitas, cui apud nos ipsos in quaestione vocamus,rectene praecipiatur, an secus ; atque etiam so lasse damnamus Superiorem, quod ea mandet,quet nobis no ita iucunda sunt: perit humilitas,quonia etsi ex altera parte paremus ex altra tamen nosmetipsos Superiori pra ferimus perit in rebus arduis sortitudo porit denique ut summatim complectar vi tutis huius vis omnis ac dignitas. Succedui autem in eorum locum dolo molestia,ta ditas, lassitudo, obmurmurationes,excusa. xiones,aliaque vitia non sane leuia, quibus Obedientiae pretium, ac meritum prorsus
extinsuitur. Itaque sanctus Bernamus, de ij s
350쪽
iis, qui grauiter ferunt imperata minus sibi suauia, sic ait. Haec si moleste coeperis seri,de C sustinere, si diiudicare Prilatum, si murmurare in ςorde, etiam si exterius impleas, quod iubetur,non est haec virtus patientiae, sed velamentum malitiae. Quod si pax, &tranquillitas animi quaeritur,certe nac non fruetur is, qui habet intra sese causam perturbationis, atque tumultus,dissensione videlicet iudicii proprij ab Obedientiae lege.
Atque iccirco, tuendae concordiqcausa, quae societatis omnis est vinculum, tantopere hortatur Apostolus, ut id ipsum Ro. s. aer, omnes sapiant, & dicant; nimirum ut con , 'sentientibus& iudicijs,& voluntatibus, iliit i. mutuo foueantur, & conseruentur. Iam si unum,eundemque oportet esse membroru sensu na, & capitis; facile cernitur, utrum sit aequius, caput membris, an membra capiti consentire. Atque ex his quidem,quae dicta itini hactenus,satis appare obediem tia iudicij quam sit necessaria. 1 Quam vero sit eadem ipsa persecta, grataque Domino, inde primum ostendiatur , quod per eam praestantissima pars hominis , ac pretiosissima Domino comsecratur. Deinde quod obediens ita sit holocaustum uiuum,gratumque Maiestati T diuinae