Oratio de laudibus b. Iohannis Gualberti fundatoris Ordinis Vallisumbrosæ. A D. Iohanne Iohannali monacho Vallimbrosano habita Florentiæ in æde Sanctissimæ Trinitatis, quarto Idus Iulij. 1586. ..

발행: 1586년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

significaret: Rem pIanὁ grandem. Summa Ictitia perfusus Iohannes in Christi facie splenclidissima secreta coelestia,& diuina mysteria contemplatus, didicit ex viso capite spinarum Diademate tecto, spinoso capiti delicata membra iungi non polle. Ac, ut tantum in Dei famulum

amoris indicium ternitate comendaretur: inflexum caput nunc usq; cernitur,non sine magna spectantium veneratione,& cum summa vel-tra Florentinorum gloria. O' scutices ciues sua si bona norint. Non. n. est alia natio tam grandis, qtiae habeat Deos appropinquantes sibi, stacut Deus vester adest vobis. Eleuatus est Christus alijs nationbus; bis verO Florentini ciues caput inclinauit in terram; & hutnilia Vestra respexit. I qta nrosecto, necno Florentino populo auspicia fortiacissima. Iuvenis vero Iohannes Diuini numinis amatu coepit se iri recogitarn sapientissimi Dei gesta sic esse accipienda,vt pr ter id,quod exterios prese serunt, aliquid abstrusius agendum insinuent. Contianuo intellexit vir in Diuinorum gestorum meditatione exercitatus, Christum non tam ut gratias pro oblato sacrificio rependeret, caput incurii aste; quam ut eum ad se vocaret; moneretq; ut coeptum iter ad Crucifixi plagas insisteret,&Simoniacum onus, a Florentinis capiti illius impositum cernens, subinde cognosceret, nisi eorum saluti consuleretur vultum Domini elle super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum. Haud mora: nescit enim tarda molimina Spiritus Iancti gratia in pro suorum ciuium salute acina capit, pr missis Florentiam famulis, Monascerium intrat, & militari sacramento fid leni uni Deo Christo, de Christianae Reipublicae operam polliciturus , bella Christi bellare aggreditur . Exordiamur re nos, quos in hac inialitia progrestiis secerit, explicare; quos hostes profligarit,quς veceri mina foeticissime sit perarit. Nego igitur, aut cum valentioribus inimicis vllum unquam contendiste, aut de inimicis gloriosi iis triumphasse quempiam. Agite, Duces illos, de totius orbis terrarum Imperatores,

quorum memoriam, & commendationem veterum monumenta tam

topere celebrant; de quorum laudibus nulla virquam etas conticescet, viliores semper,semper inuictos histori et produnt. Iadiat Macedonum tellus situm Alexandrum, ob innumeras victorias gloriosissime partas, cognomento magnum; qui uniuersas, quas adluit prouincias atrocissimo bello vexavit; vexatas deuicit: victas suo Imperio,& suis legiabus parere coegit. Sagacem suum Annibalem egregi E,& audacter callidum Carthago magnis laudibus efferebar,qudis expugnata Sagunto, Sempronium, Caium Flamininium, Publium AEmilnim, & Terei tium ingenti clade affecerit. Gaudet Vrbs Roma suis Scipionibus. qitos cierna mn dignos arbitratur ob Numantiam, de Carthaginem det

12쪽

tax, Asdrii balem , Syphacem , Annibalem, & Antiochum superatos. Qi,antuin verb eadem Pompeio tribuit, cui & Magni cognomen desdit , & Iarba Mauritaniae, Mithridate Ponti, Tigrane Armenit Regiabus , Iberis, Albanis, Iudςisq; debellatis biduo triumphare permisit

Mitto nunc sexcentos, quos tuis ipsortim triumphis immortalitatem adeptos hominum memoria suspicit, S admiratur. At isti Ciuitates tantum, Prouincias, Populos,& Nationes debellarunt, ac demum homines cum hominibus innumera militum manu, manus conseruerunt: sed tamen ea vicerunt, quae & Naturam, & conditionem ut vinci,se

rodebilitari, frangim possint, habebant. D. vero Iohannes fuit m an, mum cohibuit, seipsum vicit, εc socium habens nemioem , vitia omnia , & humanos akectus suς virtutis stςno compestuit, ac Sathanam; cuius potestati non est potestas in terra, uς comparetur; non semel in triumphum duxit. Nunc igitur quanto Valentiores sitiat D monum, exercitiis, quὶm hominum copiς; tantis huius unius viri virtus ino stratur insignior,& triumphus gloriosor. Illi ambitione prςliabantur; iste pietate: illi falsoriam Deorum templa diruebant; iste veri Dei templa diruta & collapsa reparabat: illi ut cunistis dominarentur uniuersa turbarunt; hic ut sub ilinis legibus viveret omnia turbata pacavit; illi, ac potissimi im Iulius Caesar; cuius nomen apud posteros, & bellicae virtutis, & ciuilis clementiae nomine praedicatum,& quinq; triumphis nobilitatum, nulla unquam obliuione delebitur; patriam tamen ammis oppressit, & in seruitutem redegit; Iohannes vero suis ipsos perrucillis patrianas ut ostensii hi stimus a Simoniaca seruitute recremit. ntae glorie accedit, quod illi Monarchς cum ijs decertarunt, in quos

quire, atrocissimos cruciatus exercere permittebantur; At huic nostro Imperatori cum eo certamen ineundum suit, erga quem pium non esie summum nefas iudicaretur; cum sito ipsius parente, cum p tris furore, ac minis; imo cum paternis precibus, de lacrymis, quς s ras emolliant,& at illicant ab instituto. Themistoclem Atheniensium Ducem uniuersis Greciae populis imperantem, accepimus non eriI-buisse sateri suam animi sortitudinem maternis nutibus expugnari. Ita

est profecto, magnam vim habent parentum lacrymae. Id quod animaduertens Iohannes, cum patre in arenam descensurus; qui eum aut vi, aut prece de Monasterio volebat eruere ; .acutissimis Paternorum

gemituum iaculis Diuini Consi ij scutu opposuit: & ab altari, quasi a

Chi isto monasticas vestes induitur arbitratus non licere homini illum sacras vestes exuere, quem Christus sitis manibus induisset. Eo ve, ilium splendore ante Patris conspectum adduinis,sic Patris oculos Perstrinxit, ut quina citissimam incruenta victoria potitus, Patrem ma

13쪽

tus dare eo etit. QuIm effusa tune omnium Monachorum hil ritas : Quantus spectantium plausus a quς, qualia, quanta ve de illo,septiesagire posse videbantur λ Necs sua frustrati sunt. Coepit.n. I nannes Monasticς comtersationis inscitiam assidii oregulaeuudio, cisacrarum lectionum continua meditatione stiperare: Imperandi co suetudinem sanctissimo obedientiae iugo compescere: factas iam olim temporis iacturas intempestis vigili is, & orationibus resarcire: cci pus demum dei itiis asilietum monastica pauperi , ac frequenti carnis maceratione tam sceliciter edomuit, ut facile antiquum hostem in omni conflictu funderet , prosterneret, profligareti, & Diuino spiritu omnes omnium inimicorum suorum conatus eluderet . Euasit breui in virum vita integerrimum , moribus ornatissimum,prudentia singulorem, sapientia insignem , exemplo castissimum, religione eximium , pietate praecipuum , charitate flammantem, laudibus celebrem, spe ratum ab omnibus, amatum a singulis. Quo fit, Vt mirari desinam Monachia loci illius refragante nemiue Diuum Iohannem, Sc votis , di vocibus demortui pastoris loco Abbatem reni intiasse. Mod onus cum is humiliter renuisses; illi tamen pertinaciter contendebant; sed Urari poterat, exorari non poterat. Nullus unquam locus suit his precibus apud Iohannem. O admirabilem viri humilitatem: O'sing Iarem laudem: O' egregiam animi moderationem: O'praeclaram vi tutem; raram tamen admodum: Summa constantia renuit illa sumere Ublata, quae coeteri enixe praehensant, & dantibus non mod5 gratias habent, sed, Ec agunt,& reserunt. Ac tandem qua laude nullam putauit sibi Pompeius maiorem pos Ie contingere sub se ipso Imperatore omnia militaria munia obivit, & eodem tempore, eodem loco , deducis, & militis partes gnauiter praestauit , idem sibi & Imperator honus, & miles strenuus. Cum .n. Simonis Magi error in omnes Tusciς partes subreperet, solus hic insurrexit; sed humiliter primo a Sta

moniaco Abbate declinans, studiose locum inquisiuit, v Di Deo liberilis inseruiret. Et post multa perlustrata, & peragrata loca, in Vati leubrosa pedem figit,inultos contra Simonem in usturus: & ligneo Homicilio terri gledis superiecto includitur, ut in communi terrarum orbis errore exiguo ligno, quasi Noe arcς commillus, Simonis illu- . Diem fugeret, ibidemq; venientia ad se vera fidei semina seruaret illγsa. Itaq; illud cogitans longe praestabilius esse de rebus utilibus, de ii cessarijs mediocres habere opiniones, quam suteruacanearum exquia stam cognitionem, dimissis humane Philosophic studijs, inter densia arbusta, ac proceras arbores, sectis decursus aquarum diuin contem

elationis arborem plantauit: & eo peruenit in illa solitudine, q uo nec - B Philos

14쪽

Philosophoriam schole,nee rhetorum academiae In medijs urbibus tanto stii lio,tanto labore,tantis disputationibus,tanta deniq; contentione proces Ieriint: Sc quae bona sunt non didicit mod5,sed constanter etiam exequebatur,& dabat fructum in tempore suo.Et tanto frui tui mundans laudis umbra n5 nocuit; sed ascensionibus in corde suo dispositis in valle lacry marit,in loco,quem posuit,ibat de virtute in virtutem . Ceusam hanc arborem,migiferam adia,& florum odore fragrantem vid runt quam plurimi,veneruntq; sub eius tegmine recubaturi; quibus vesalutem largiretur, sit minς in omni negotio prudentiς,magne aduersis in rebus sortitudinis,& in omni genere incorriaptet temperantiae exepta prςbebat. Et cum omnibus sibi ellet in seruiendum quoci eoru est, qui prςsunt: Magna. n. servitus,magna sertuna quam erat in omnes misericors3 quina iustus in singulosὶquam solicis pro sui gregis salute inuigilaba 3Si pi adminationes,sanctς prςceptiones, monimeta charitatis,ingui obserantia,solicitudines,sudores modus,quo probabat spiritus,am ex Deo est ent,a pirincipio reserenda serent,nec dies ipsa sus laceret.V nerunt no nulli dulces charitatis enis stitimis gustaturi. Sed quae nam lingua, quς nam oratoris facultas illius in pauperes,& hospites misericordia exaequaret3Siluae,montes'; resonate,qui nouem Monachorum iunices ad pauperii miseriam subleuandam D. Iohannis oratione prς- stipites dari vidistis. Impij fitres, qui noctu bouem ad vim vestram sensistis immobilem, Patris huius pietatem in rusticiam inopem commendate. Quiq; surtim Monachorum pauca quaedam alimenta su ripere tentantes, alter in alterius pedes implicati stustra fugam molisbamini, Iohannis liberalitatem efferte,qui vos dimisit inultos,& on ne surtum largiter impendit. Et tu Florenti, qui Beatissimum Patrem tuis maledictis tam acriter insechibaris ,& cui omnem condonauito iasiniam, Iohannis mansuetudinem praedica. O'inextinguibilem charitatem. Sed hoc aestiuo tempore in tam ardenti charitatis cam minosussbcatus deficerem : Hoc uno omnia claudo: opibus suis nihil pa cebat, omnia in sima pauperum recondebat: tanta erat viri spes in Dei nignitate reposita. Nec sesellit unquam spem Deus. Panem,quem habebat unicum, obuianti pauperi tribuit, & tres recipit: sex notis frumentum distribuit, & in fine arca supereffluit: omnes Monasteri ifacultates erogat, & Anselus de coelo panem subministrat. Iam vero quὶm stabile suerit in eo vimirum omnium sundamentum, fides scialicet, non est cur multis elaboremus. Siquidem ea, quae singula fidei persectionem attestantur, omnia in Iohanne tamqua: in suo domicilio

collecta suere. Si habueritis fidem ait Christus sicut granum sinapis dicetis monti huic transi hinc, de traiisibit: ad iussum Beatissimi Py

15쪽

tris vasta immensi ponderis lagus omnem vit aditum pricludens loco cessit iter agentibus. Sed si expressa fidei testimonia miracula iudicantu r, impium ellet de eius fide ambigere, cui Christus prςpropeia sagi

viriditate locum designauit; cui biduo ante extremum diem Angeli famulati sunt: citius deniq; miracula mirari potius, quam recenseres iis ficimus. Hic plane videas, quas Christus in suis sidelibus notas requirat. In nomine meo ait daemonia eijcient, linguis loquentur nouis, serpentes tollent, & si mortiferum quid biberint, non eis nocebit:s lex ςgros manus imponent,& bene habebunt. Energumenorum,quos 1 tuo Demone vindicauit,infinitus est numerus,& ante quieta,ac serema nocte stellantia Sydera numeres. An non linguis loquutus est no-

Mis,cum prςsbiteri ficte Religionis habitum poscentis diuino spiritu incestum intellexit,eidemq; exprobrauitὶ dum lethalia crimina occultanti omnia patefecit dum priΨhetico spiritu sutura prςnoscebat, & ima cordis secreta penetrabat ra quod tam nouum dicendi genus, quam nouum est homini hominum corda scrutari ZEt dum hos , viiijs compesceret, quisl aliud quam serpentes tollebat ὶ Moitiserum bibit, cum 4ese morti exposuit. Super Hos quam plurimos, ac prFipue suter

Monachos ab execrandis Florentini Prς siilis ministris aiscerptos,dita . ceratori: virtutis suς manum imposuit,& si o cruis omnes pristinam sanitate recupetarianto' insignem virum, o militem strenuum ,tantis virtutum armis munitum 3 At ego plura dixi de certaminibus priuataeitas utilitatem concernentibus,quam voluis Iem: Quς iam pericula pro Florentina de uniuersa christiana Republica susceperit,paucis abso a. In initio quidem nascentis ecclesiae eneratus Simonis Magi furor esseγbuinsed Simonis Petri virtute compressiis delituit no paucis annorum spatijs. Caeterum uti post mel edictam terram inopere tuo, ut spinas,&tribulos germinaret,spinas, & tribulos etiam radicitus amputatos Re minat iterum; sic in arida humani cordis,ac negleista terra, leuulsa imSimoniace prauitatis Zietania,ubiq;gentium,ac tum maxhoc Florentie siccreueriant. Iam coeperat Simon magica leuitate coelos conscendere; volam enim sito se usq; procellerat, et omnium non modo ciuium,sed& Episcoporu animos in se conuerteret: Qu.ando de coriis Christi priCursor clientelae suae vicem miseratus, imo pectore dolens, ratus est ad se pertinere, ne perirent ij, qui se ultro illi commiserant. Et ut Petrus Romam regnis coelestibus inserendam, intraquς nihil immundum intrat, aut coinquinatum, 1 tanta labe purgauit, ascito tibi in socium Paulo ad conuersionem gentium designato, qui in Romanos gladio verbi Dei infidelium corda seriendo tremendus irrumperet: S c Cluis Baptista Floxentiam ab errore Simonis, ct Nicolai reuocat us, alui B 1 terum

16쪽

teriim sui nominis Iohannem asciuit, &eumdem tantis virtutum

siclijs instritimini, tot victoriis animatum, tot tantisque tartareoruna

militum copijs disturbatis, aci Simoniacam haeresim eliminandam, de Ducem, & militem destinauit. Vbertus ergis quidam ad Abbatic di .

imitatem aspirabat: cuinq; eam per virtutem scandere n5 pollet agnoceretq; Rumpere inaccellas aurum execrabile sedes , argenteis telis Atthonem Florentiet Episcopum aggreditur, quem Simonis labe in culatum nullo negotio expugnauit. O' execranduin auri appetitum et

Hoc audito Iohannes pro Christi fide, fidei scutum arripiens cum sibi

Iiceret cum alijs in Monasterio procul ab omni discrimine vitam traducere; exoptat tamen suum sanguinem pro aliorum salute profundere;modis suos ciues a nefaria Simonis praestate redimeret. λcrme

tὸ b miram animi sortitudinem ) maturo decernit senis cuius sanxTheuronis consilio; denuntiatis belli suscipiendi causis; Simoni, de eius ministris publice bellum indicere. Itaq; solemni quodam, ac c

Iebri die, qud innumera hominum multitudo conuenerat, fidelis ait Ieta Christi Deo duce conscendit, ubi coeteris eminentior,honesta grauitate, manu silentium indicens, cunctis audientibus rem gestam pau cis perstringit et inde emim,& Atthonem Simoniacos denuntiatiit. O' veram viri constantiam: O'inexpugnabilem viri fidem: in medijs hostium cuneis mortem no timuit: unde merit5 illum de frementium Atthonis, & Uberti amicorum manibus diuina misericordia mirabiliter eripuit. Nec indicto bello abiisset,si tunc se omnia perfecturum sperasset; sed essecit quod potuit; stetit quoad sperare non destitit; reces

sit, clim omnium pene ciuium consilia in suam pernitiem concitasset. Redijt tamen post fundatam Vallisumbrosς Religionem, cum videre: luem hanc in dies magis, magisq; contimosam. Post: illa tempora quibus in Valleumbrosa demoratus est,succellerat in Florentino Epis.copatu Petrus quidam Papiensis, qui quasi Stratocles alter, tractationem Reipublicς messim auream arbitrabatur, ac dum suas diuitias auqet, ovile fisi commissi im in quodlibet discrimen adducit. Heamiteram Florentie conditionem: Petrus erat, de Petri navim subine sebat: Petrus erat, & Petri fidem subigere tentabat: Petrus erat, dea Petro ad Simonem desciuerat; Petrus erat,& Iohannem,qui pro P tri fide conatibus eius opponitiar, de medio tollere molitur. Stato 'igitur die, quo Iohannem, quem sibi publice hostem sentiebat acerriamum , in Monasterio sanisti Salvij demorari nuntiatum est: iubet sc testissimis viris, ut nocte sequenti facto impetu in Monasterium irri ant,accensas inserant faces: & Iohannem, illiusq; Monachos secent in stulta. Imperia complent viri omnis sceletis authores; sed unum I

. hannem,

17쪽

li nem,iam non repererint,qui ait lino spiritu ductus Vallimbiosam redierat; omnium internecionem per acerbissimas plagas quesierunt. Nec tamen dilaceratos, dilaniatosq; Christi martyres, tot plagarum acerbitas aspectu stegit horribili, quin incitantiorem Religionis ard

rem excitauit; & cum corpora dilaniarentur, membra a membris aueu

Ierentur, I proposito non abducebantur. Sed quam ineomprςhensiabilia sunt iudicia tua Deus, &inuestigabiles vi tuqὶ prosecta abylliis

multa. Credebat Petrus omnium hostium vires debilitatas,& ecce tubi virescit vulnere virtus . Sanati.n. a Iohanne Monachi, & ad Ap stolicam sedem missi rogant, ut tantς Christianorum pernitiei finem imponat; sed quam rem ne essiceret impeditus est Pontifex, hanc I hannes diuino munere tentat, & Florentinis ciuibus Petrum Simonis Magi asseciam esse, adhibito miraculo commostrare promisit; si catholicam fidem ciues inde sint amplexuri. Rem plane notam, sed grai dem tamen recenseo; annuunt Florentini: & contra suorum ciuium itatem pro suorum ciuium saltite D. Iohannes animum purgandae Patri desiderio incensum, continub ad unam Florentinorum salutem contulit. Et in tantis errorum tenebris Diuina gratia lumen prςserente, in maximis atq; grauissimis Florentis periculis Simonem e temutilis, Delubris, urue, Italia depellendo; suis consilijs, suis laboribus.

iii capitis periculis, sine armis, sine exercitu, urbem hanc sedem omnium vestrum in libertatem vindicare exorditur: Ac eo die, eo loco, eo tempore, quo ciuibus placuit, iubet magnam struem, ing alemq; lignorum congeriem fieri. Aderat iam dies, qua per suum famulum Dominus Petri cymbam e tot fluctuum procellis eriperet: Confluunt undiq; gentes; nec sexus, nec qias discernitur: properant omnes, Scincitato gressit maturant aduentum. O' miram Dei potentiam; b si gularem pietatem : Tunc Pr gnantes mulieres longo itinere non doterreri, claudos nihil clauesicare videas: & omnes ad destinatum I cum , Abbatiam scilicet Septimi,quasi diuino ductii concurrunt. Pro

testantur omnes se verae ficiei firmiter adlici uros. Itaq; ligna incendi intur, dc Monachi venerando altaris Sacramento muniti primam illam, atque incommutabilem veritatem obtestantur, Ut in tanta cali pine, in tam densis errorum nebulis veritatis semitam commonstret. Tunc it betD. Iohannes Monachum acres ingentis rogi flammas penetare;quo mandata subeunte,it clamor coelo,uniuersorum monachorum preces,

piorum hominum suspiria, foeminei ac devoti sexus inenarrabiles gemitus, puerorum lacrumae ingeminantur; At ille per camininum ignis. ardentis, quasi unus e tribus pueris, alacris ambulabat illaesus. Puta. res quod eum duraret fiamma , non ureret; & tanquam figuli fornax lutum

18쪽

In earne resollata exceptas pro Christi nomine passiones, in consum-rta carne perennitatem vimitis, in cineribus semina caeternitatis, de in insensibili corpore corpus cum Christo sine fine regnaturum honora . St. n. ut preclarς ait D. Aug. paterna vestis, aut anulus, ac siquid est hii ius inocli tanto carius est posteris, quanto erga parentes est maior assectus: in quantis deliti js huius tui ciuis corpus habendum est, quod multo familiarius, quam quaelibet indumenta gestauit fremat nunc vigilantius, debacchetur Ei ignomius, de nos sub sanctorum tutelare patrocinium , quasi ad Asylum cosugientes assidue criminentur,quod gentilitio more insensibilia corpora veneremur. Nullum mihi saces

s uni negotium coram populo deuotissimo, viris uniuersae religionis tutoribus, qui orthodoxae Ecclesiae decreta inconcussa tenuerunt: quive optime intelligunt, sanctorum corpora non insensibilia esse; imo verius interno quodam spritir vigere. Tantus.n. fuit Beati Iohannis in hoc mortali corpore charitatis ardor, ac tanto diuini amoris incendio inflammata praecordia, ut gelidus tremor flammantes ossium meditulas non queat inuadere; ut corpus illi perpertuo vivat, qui vivorum

Deus est, non mortuorum. Decet ergo summam venerationem saris

eti huius reliqui js exhibere: Cui . n. Christus de cruce caput inflexit; cur nos poplitem, rapui, dc cordis nostri praecordia inclinare, & osci la figere non debeamus Z Te nunc appello beatissime Iohannes, urbis

huius reformator, ac nostrae Religionis institutor: en caput inflexum: orantium voccs de excelso coelorum habitaculo clementer exaudi. Hanc urbem, haec tecta, hos priesules, hos patres, hos ciues incolumes serua: ut huius vitae curriculo innocenter emenso, tuo talicitet in ciniis consortio perfruamur. Dixi.

Prys 'tam orationem ego F. omas Pontusignius sacrae Neolaris p ses,ur legi: in qua nibit comperi veritati, o christiaus pietati contrarium; sed omnia summὰ consona, disertὰ, ac luculentissimo expressa, quae lectoribus aedificationem cum iucunditate, voluptate praesare possitis.

His accessit superiorum licentia.

SEARCH

MENU NAVIGATION