Origines, et occasus Transsylvanorum seu erutae nationes Transsylvaniae, earumque vltimi temporis revolutiones, historicâ narratione breviter comprehensae. Authore Laurentio Toppeltino de Medgyes

발행: 1667년

분량: 308페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

a 4 Originum Transsisse.

Alanorum , ast quadam magna pars Mirorum s gens Saxorum: Sed quuduodecimo demum seculo Christiano haec acta fiterint , & propo situm nostrum remotioris fit indaginis , Originem almae huius Nationis, altius paulo accersemus. Sunt autem, ut mea fert opinio, Gens ista , veteres Daci, seu reliquiae Gothorum. Semel noto, Dacos Getas , dc Gothos, pro ijsdem haberi. Dion in P m. ct Trajan.

osc. di C. c. Quia I. A vocabulo Daci siue Deci ad Dessen, Decem siue Des encilis lapsiisi: Ita enim Saxones Transsylvani se vocant. Germanos autem appellant Muest, squam dictionem a Gallico RGUeur, deri-uamus ) quod nunquam secissent in contemptum storum Majorum. II. Quia a prima Germanorum

inno

52쪽

Caput IIL 13

innotescentia ab inuicem populi fuere distincti. Corn. Tacitus primus de Germanis Historicus desit

mor.&pop. Ger. Germanos, ait, a Dacis mutuo metu & montibus separari.

III. Qitia secundum aliquos Germani omnes , adeoque ipsi Saxones , , Dacis seu Transsylvanis descendunt : Germanicus scriptor

Petrus Bertzius Comm. rem Germ.

I .c. 2. Germani, inquit, nobilissimi Europae PVuli a originem habent, Hispania quoque praecipua nobilitas Gothici sanguinis ortum jactat. Iam vero nec Hispanos Proceres pudet se ad Gothos Majores reser- re ut Iacobus Zieglerus contra Stunica refert, generisque claritudinem inde repetere. Ideoque in Concit. Toletano s. art. 3. statuitur, neminem in Regiae dignitatis fastigium eligendum esse , quem Gothicae gentis nobilitas ad hunc honorem non traxerit. Sed ad rem :

53쪽

et 6 Originum et sessisse.

manos ait, Gothorum fui sie stirpem , & Gothos Germanice locu los fuisse certius est quam ut osten

di debeat, id quod ne ipsi quidem

Germanorum docti inficias eunt. Iustus Lipsius probat La .cap. 6.le t. antiq. Germanos antea Barbaros ,

demum ab Augusto per urbes primum distributos,opera potissimum Tiberij. At Daci nostri quanto innotescentia sua istis antiquiores 3Tantum igitur abest , ut Transsylvani lili Gothi, a Germanis Saxonibus deriventur, quin contrarium , uti ostensum est , vero fit similius. Quia IV. Corruptela linguae Italicae a Gothis & Longobardis inuecta,

nostrum Dacorum. est idioma. v. Quia in Transsylvania praecipua veterum Dacorum sede , aut. Hungari, aut Valachi, aut Sael he- lyj, aut Saxones sunt Gothorum reliquiaeniore autem tres illae nationes aduenae antiqui Daci esse pos sunt ; unde ultima eius sit originis . necesse

54쪽

Caput III. 27

necesse est. Si colonia Romana ad nostra usque tempora durat , probabilius , labente illorum imperio, reliquias Gothorum superesse hodie in Trans ylvania ; qui omnium primi, si Historicis credendum est, hanc mundi plagam tenuere. Illi verb Scythia oriundi aut Trajani arbitrio huc deduci i , & mox Adriani voluntate , destructo mirabili p6te Danubij, reuocati fuerint.

His nostris argumentis praecursat Chron.Carion. lib. .de rebgest. r. M. verba sunt: vero deducitis ex Saxonia colonis a Carolo det in Daciam , quae nunc Tranfluanta est

feruntur, fabulosa sunt ; Trans bl

nos enim Dacorum 2 veterum Gothorum reliquias esse non dubito et quibus accesisse conircio Pannonia se perioris colonos Germanos, quando pulse ab Hunnis UT Auaris mira sedo quam

verunt. Magin. in Geogri sub T ans. Aduerte, extra Transbluaniam Pamnonum accolas Germanos, ct diuersuma Saxonibus in ta Transoluaniae lim

55쪽

18 Originum Transfluan

gua Germanis idioma loqui , ct se inuicem vix intelligibile. Phili p. Melanchl. Dacos fuisse censet quos nunc Septem castreses appellamus, cui respondet Germanicum Sieben- burgen. Martinus Zeillertis relat. variepin. apposite : Ichisolle schiergiauben das die Gothen nichi vel, n&ebenburgen Puohnet haben, da noch heuit Gothen, dasse, Deus en Si 1d. Nostrae opinionis fuit etiam Lazarus Soranga in Ottom. pari. c. 86. p. 1 7. Verba eius sunt: Sono senea

dubiis i Traslutant stimati de piu bellisospopoli de gli Antichi Dari , t totemuti da Romani, ch' havendo et into

gli esserciti di Domitiano furano Yomoti essi Romani di pagar loro Trabato suo u Stesso Domitiano, suo Nemna, e neti principio diar imperis di Trajano, accioche a loriami non missassera it Danubio; losanno molio beni Turniseris rotte, cha o pis volte Lauste des Coruina, da due saturi, ema mente da quem ter o, chonidiguerenia con esi ; Id est: Habentur procul

56쪽

Caput III. 29procul dubio Transylvani pro bellicosissimis Europae populis : isti cum Moldauis & Valachis sint antiqui Daci, tantopere I Romanis formidati, & qui profligato

Domitiani. Exercitu coegere dictos Romanos , ut tempore Domitiani,

Neruae,& principio Trajani,tributa sibi persoluerent : ne trajecto Danubio damna illis inferrent i Probe norunt Turci quantas clades acceperint a Corvino , a duc-bus Bathoriis , & demum a tertio, qui hodie cum ipsis bella gerit. Non dissensit etiam D. Girolam Canin. neli. Tau. de nom. ct lusi. antich. pis Ucuri di Tac. Daci, s meis desimi che i Geti, tennero per loro ab latione tutio queli paese, che horai racchiude tuita la Tranio nia, lamia ia e la Moldauia. Hoc est. Daci, seu , Gethae regionem inc

luerunt omnem , quam hodie complectuntur Transsylvania Valachia

57쪽

3 o originum Transbluan.

nes Magnus trahit a Magogo Noachi nepote, & magnam Gothorum Regum prosapiam contexit, qui omnem Euxini maris plagam,Pa nonias, Daciam uniuersam & circumjacentes regiones occupauerint, inhabitauerintque. Sozomenus Gothoru patriam, trans Istrum

ponit Iam etiam his antiquiores Plinius , Strabo, Dionysius, Ptolomaeus, aliique qui de Getis & Dacis multa , nobiscum sentiunt. Sub Valente tandem Imperatore Gothi ab Hunnis victi fugatique mari Balthici partes peti

runt.Reliquiae autem ipsorum Go- aliorum , ad hunc usque diem in Dacia pristina nobilitate orbati vi- uimus obscuri. Non igitur Gothi adeo obscoenae derivationis sunt,ac ' Samos citis in Orig.met. nobis affinxit : Gothi, inquiens , nominis

etymon ex Albico Sigismundi Caesaris, & Regis Hungar. Medico ac postea Archiepiscopo Pragensi d lignato, cuius Bonfinius & Pius Pontifex

58쪽

Caput III. 3I

Pontifex in Chronico Polonorum meminerant. Is in libello qtiem inscripsit de complexionibus genitu, scribit,Gothos ob aduentum Hunnorum , panico quasi terrore perculsos , derepente Pannoniae possessione cessiste, ac Illyrium versus iter intendisse : moxque eos per vestigia Hunni insecuti, ad Dan

bij trajei' um foeda strage affecisse;& quia nullo virium periculo fa- hosti aduentanti turpi ignauia terga vertissent, quoscunque vivos praelio coeperant, hac infamia notasse, ut Demoralia seu campestria

cantur , natibus detracta , ac crasidiore excremento oblita,quae quandoque pavore percitis laxata aluo vel inuitis effluunt , capitibus captiuis inuoluerent, Vt, quae antea natium erant,oris essend postea velamina. Ita tum bello,tum ignominia , belli clade grauiore attriti ex Patrio Hunnorum verbo, Gothi sint postea militari irrisione appellati.

59쪽

Et hoc est, pergit ille, quod Domunicus Niger , Scythiam Asiaticam Veterem Gothorum Patriam, etiamnunc ab incolis patria lingua satia, dici testatur , a stercore &foemorali composita dictione. Sed

hanc calumniantium catervam c temnimus.

De Hungaris se Hunnis.

Ungari, Scythae,Vnni, Hunni, Leuci, Albani, Auari, Ungri,

Turci, Pacinaces, Pannones, promiscue apud Histor hos reperium tur. Proc. de bel Goth. Amm. l. 3 I. P. Diac. in Grat.Zon .in Conn. Leon. f. Idem in Necepti. I hoc .Laoni c. Calc. l. a. Blond. Dec. 2.L2. Originis Hungarorum receptior opinio corum est, qui ab Hunnis Scythica gente, ipsos deducunt,

donf. Dcc. r. l. i. θ profectis in

Panno

60쪽

Caput IV. 33

Pannoniam ab ea parte Scythiae, quae Iubra appellatur,quaeue regio hodie tributaria est Magno Ruthenorum Duci ; ubi etiam hodie india genas Hungarice loqui dicuntur. Faber primus author huius assertionis perhibetur. Post istum Michouius Polonus , qui male colligit ipsam ex Turocio; Michpulum& Sigismundum Baronem secutus est Ioannes Alibanus Boliemus in libro de moribus gent. Vnde postmodum certatim incauti scriptores. eandem arripuere, ex incerta scilicet aliorum relatione suae narrationi fidem adstruentes; Ita ab uno in alios atque alios manavit ut se-let opinio. Leonclauius quo in his

arcanis videatur acutiuS cernere, veteres Inhriae indigenas , eadem

adhuc cum Hungaris lingua uti diuinauit.

Verior autem mihi videtur sententia illorum qui A sia oriundos arbitrantur Ungaros. Id ὶ doctissimis vitis contensa omnium pene

SEARCH

MENU NAVIGATION