장음표시 사용
91쪽
modo igitur ab ipsis mutuatam probabimus linguam Z Quis etiam auderet asserere Dacos semel re ceptam linguam cum alia ipsis incognita permutasse. Verisimilitis est posteriores a Prioribus congruentiam linguaru hausisse, adeoque Saxones & Germanos a Dacis, non contra Dacos 1 Germanis ;quoniam negare non possumus has
linguas inter se cognatas esse. Sus fragatur etiam nobis Iustus Lipsius'. Cent. 3, Belgas. Roderico Toletano. Teutoniacia, Noragia, Sureia, Flandria ct Anglia, unicam habent linguam, licet idiomati dignoscantur. Idem resertfoedus Caroli Magni & Ludovici
Pij, fratrum , quod circa annum Christianum octingentesimum pa- cii essent: Carolus Teudisca lingia ea ὀe verba, qu Ludovicus Gallice
dixerat, testatus est: In Πλου min-
92쪽
miano induit laherem in nothe, in mithins nege gango the minam vultun imo seJcaden vvehren. Mihi fine videturi criptiua ista Daciae simplicitati longe conuenientior, quam arguto huius seculi Germanismo ; Et antequam scriberetur Taciti aeuo illiterati erant omnes Germani; apud ipsos etiam Romanos nullae omnino fuere literae ad finem usque belli Punici secundi, id est , anno urbis cond.s o. ) non absimili dialecto
Transsylvanos seu Dacos locutos,& post hos etiam Germanos , opinor. Quia nimirum Germanica demum tempore Caroli Magni , id est , anno Christiano octingentesimo , scribi coepta ; ita latinis characheribus , quibus in uniuersum
Europaei utimur, pronunciatio illa Vetus Venire non potuit; verum in praesentem scribendi commoditatem detorta , adeo Germanis placuit , ut, & loquelam omnem adscriptio
93쪽
scriptionem dirigerent, & antiqua lingua vel rii barbaram rei jcerent, auersarenthirque. Id quod ipsis etiamnum hodie haeret. Daci autem tarde a Germanis literas didicerunt , quum antea bellicae sortitudini officere crederentur . . Hinc jam Daci in Transsylvania Germanice scribimus, mire nostram inde dialectum elicientes r, Germanicam interim linguam male intelligimus , intelligi etiam ab ipsis vix
possu ariis , propter corruptelam Hungaricam. Notaui in ista Saxonica Transsylvana vocabula Galli ca , Italica , Hispanica, Anglica, quale est vocabulum Viuein Tur- cica, & Tartarica, quale est dictio Han, quae etiam Germanos fugit: Nam Han siue Cham δέ Cham vox ςst Tartarica, & significat Domianum Hayth. Arm. in Hist. OGn. Vide etiam Append.
Hayth. V. 6. Translata est ad Praefectos annonae primo militibus duntaxat erogandae. Et nomen oc
94쪽
rem multi in Transsylvania retinuerunt ; gratis apud Praesectum illum diuerti epulantur , quoquo ipsiς inter mi sucos Dacos iter. liberalitas ' Caetera vide Tom XL.
lacrymari Saxomc. pag. I SCO. Notetur : In sinu Dei centum voluminibus comprc hensae sunt calamitates bis miserum meorum Popularium. Inuenio etiam apud Vinc. Betrac. Dec. Hin I. 32. cap. 28. simile , & forsan istorum abusuum originem ; Is , quum anno, inquit, Christiano ir ue . Turci & Tartari foedus inter se pangerent, mira illis, contigit inaequalitas : praeterquam enim quod Turci Tartaris restitere tributarij, cautum est , ut per totam Thirquiam prouideretur nunciis Tartaricis omnino in equuturis, in muneribus, in victualibus,
eundo morando ac redeundo. Probabile est caeteris subactis Prouinciis idem imperi rasse hos Tartaros, adeoque etiam Transssylvanis, de quibus anno 12 2. & uniuersa
95쪽
pene Hungaria triumphos agebant, in symbolitam scruitutis injunxisse ut cursores exciperent hospitio , conuiuio, liberalitate , equorum subministratione, & nullis non gratuitis humanitatu officiis. Hau apud Tartaros etiam Iudicem significat ; Thaan. Hi Z. lib. 67. Sunt O in oppidis, inquit, Tartaricis Ha-noioti vulgo appellati, μου inter Nobiles Mursos vulgo vocatos dicunt. Certe in Transsylvania per Dacos
seu Saxones in pagis oppidisque Hani isti supremi judices Iuni ; Vnde multum in mea opinione confirmatus sum.
Lingu Hungarica ab omnium finitimis nimium diuersa est fB0nfin. rer. Hung. Dec. r. lib. I. &Scythica.
96쪽
Scythica. Recte etia sci ibsit Laon. de reb.Τurc. lib. 2. Vngaros videlicet, lingua uti peculiari, quae nihil
commercis cum Germanorum Polonorum ali sque linguis , habere deprehenditur. Expertus ea de confirmo ; in consessu Anglorum, italorum , Polonorum, Hispanorum, Germanorum & Gallorum , miscente me sermonem cum nostris, obstupuere tot linguarum periti ob ira ram eius singularitatem. Animaduerti tamen in ea Italicas voculas , ut: Gobos Hung. Strumosus ; Italis struma dicitur Golya. Ligo , Ital. la Zana, Hung. edgyxina. Hispanicas etiam notaui,ut siquierer, Hispanis est velle, cui respondet Hungaricum illud Aerem petendi significativum. Hebraicumierec. id est , via trita , Hungar.
iregh, ut. Sunt praeterea Sarmati-Ca non pauca etiam Latina, quibus Dunc non immoramur. Turcicae autem linguae, quoad primitiua &Domenclaturam vicinior, ut in Sam-
97쪽
seu.Histori passim obseetia vi. Compendiosi ima & elegantissima Hug.rrorum lingua est , & altissimos
conceptus habet, altiores exoticos in suam transferre apta. Eam Latinis scribunt literis , utunturque, praeter Romanam consuetudinem frequentibus , Κ, & Y, Antequan Christianis castris accederet, icrip
sisse ipsos nullibi legimus. Hungaris Alberti Molnari memoria immortalis esto & sancta , qui & politioris linguae publicus Author, &Sacri Codicis primus traductor erat. Hodie nobilissuma lingua adeo temptatur , Ut praeter aliquot cantiunculas & sacris opitulantes c5mentariolos posterit*s a suis nihil sit habitura. Saltem nostri temporis Tragoedias conscriberent, erit, si non est , coelo qui memoriam &Gratiis, mittet.
De Srek-heliis nihil addam , quam illud Magini , in sum sub Trans. ubi asserit in Bibliotheca Florentina sepetesse librum Scythicis
98쪽
lituris conscriptum. Ego vero Florentiis in conclaui Publicae Bibliothecae Magni Ducis Hetruriae sollicite omnes libros versiam meo tamen desiderio frustratus disse
s.;pra probauimus , ita nunc eandem gloriam ipsis relinquimus: Est enim sua lingua veterum Romanorum, corrupta tamen nonnihil Sarmatico-Rullica, Dacica dc Dalmatico-Craatica. Couaccio cius quoque in Dial. de Adminit . Regni Tra gylu obseruauit, Vernaculum istorum sermonem, plus sere in se habere Romani & Latini sermonis , quam praesens Italorum
99쪽
lingua. Existimo,antequam Dante, Boccatius & Petrarcha ex Barbarismis Longobardorum , Gallorumve, & familiaris Latini sermonis reliquiis, nouam hanc Ital rum elegantem & pene Diuinam,
composuissent, Valachicam Italicet linguae, per omnia similem suisse. Diu me offendit, quod Gallicae corruptelae Valachi parum habent, &eius loco mei ε Latinis utuntur :Longobardorum autem voceS Obseruant ; quum ante istorum irruptionem in Italiam, trecenti S pm
plius annis in Daciam commigrauerint. Id autem non possum satis mirari, quando & quomodo rem talis auitis Latinis, Russicas literas didicerunt 1, Quae ulterioribus Europaeis parum nota est , habetqineliterarum figuras diuersas & sngulares, licet Graeci non raro ipsos peculatus postulent; Potestatem ut plurimum debet Orientalibus, qua tamen ita diss,mulat, ut suum authorem cognoscere non velit. Cyrilica,
100쪽
tilica , Bosnensis, Sarmatica antiqua , Moscholaitarum & Valachorum literae sunt communes. Quas A damus Boliori et Vittebergae Anno octogesimo quarto supra millesimum & quingentesimum complexus , publico proelo exhibuit. Quia artifices effingendi typidesunt, nomina saltem & potestates istarum literarum subjeci .. Eas, a Gabriele Nune viro egregio, qui Constantinum Vayuodam Anno I 6 s 8 in suo exilio pro scriba comitabatur, didici esse undequadraginta: