장음표시 사용
2쪽
Iim ris soriasse . vir doetissime. quid sit quod ego ad te se in
iam . qui ne nomine quidam notus albi esse videor; neque enim puto. e meam conservasse memoriam ex eo inde tempore. quo cum Gottingain patriam domum reversus. Poriam quoque tuam reviseres. diem unum apud Langelum una eramus, euius ego tunc in familiam nomina extraneus revera filius receptus eram, cuius diei multa quae de litteris nostris egregie scripsisti secerunt sane . ut gratam Servem memoriam.
Itaque baud parvo gaudio tui patrisque tui. quem saepius Poriae vi- dorct couti t. recordalus sum Eo die . quo Parisiis in consessu acad miae regiae. tuum nomen renunciari audivi, quippe qui praemium ab ea propositum reportaveris. Verum audi. qui factum sit, ut vixdum Bomam ingressus non modo inquilinus tibi atque eontubernalis factussim . sed etiam studiis tuis statim paene immiscear. Nam cum Pula gorum illud nomen. quod omnes lare . qui antiquitatis curam habent. turbare solet. me quoque diu iam haud medioeriter vexasset . quam avide dissertationem . quam in Analibus Instituti t. VIII. p. 186 seqq. de inseripitonibus quibusdam in Etruria reperiis scripsisti, quibus eI menta Pelasgica contineri putavisti. perlegerim . non est quod dicam. Itaque singulari casu evenit . ut paucos post dies certior factus sim . iam ante multa saecula extitisse. qui eandem rem quaesierit. quam tu. et reum a reperisse sibi videatur.
3쪽
Etenim cum consilium cepissem. Censorinum scriptorem indigne neglectum. denuo critice tractare. et nuper si quod ex bibliotheca vaticana ei auxilium afferri posset. indagarem . allati sunt duo codices.
quos humauitas egregiorum virorum, quorum curae thesauri illi demandati sunt. conserendos mihi benigne concessit. Quorum alter statim vetustate . seculo enim decimo seriptus esse videtur . et pulchra atque aequali. qua librarius usus est. scribendi ratione animum animadvertit; et cum accuratius inspexissem. cognovi ipsum eum esseeodicem . ex quo Augelus Maius memorabilem illam Valerii Maximi epitomen a Iulio Paride consectam ediderat . qui de eo egit in praesatione Novae Collectionis l. III. P. XXI seqq. Antequam vero ad excedipendas varias Iectiones Censorini me consero diligenti curiositate totum volumen, sicuti meus est mos, perlustro, ut quid contineat. accuratius teneam. Erat autem solium quoddam Censorino praefixum , a diversa quadam manu scriptum 4 eaque, ut Videtur. aliquantum recentiore. quod cum fugitivo oeulo Pererro, video litteras quasdam graecas. Et mox de alphabeto pelasgico agi non sine admiratione animadverto. Res sane curiosa visa est. et accuratiore cura digna. quare fragmentum
illud descripsi. et totum, ut de hae re tuo iudieio uti possis. hie
. . . . animi Probitate ac corporis venus a te decusatae a N a rino philosopho. A scholastieorum viliss. 2 ne valere et esse seli- . cem. In indagine argivorum elementorum 5ὶ non segnis exquisitora extiti, in inventione tamen eorum diu oppido laboravi. Cumque pera plures dies iam pene omni scrutato arehivo me nimium huius inqui- . sitionis laederet casso labori finem imponere cogitavi. Verumtamen. illius poeticae exortalionis remini scens, labor impinbus v. o 4).
1 Sie eod. ab alia manu stuprascr. de rata . ,
aὶ Similiter Michael Andreopulus. qui SIntipae labulas Graece vertit, ia prologo apud Matthaeium p. IX. τ ρογει τε καὶ γιγρο ρα τhvτ -ἔσχαπώς γε τυγχάνων. 3ὶ cs Aus. Id. XII, de liti. V. ΣτEt suprema notis adseribitur Argolieto net v. a 4 In Latio numerus denarius. Argolicum X. 4 Virg. Georg. I. I 45 seq. a labor omnia vincit improbus . .
4쪽
. simul et vestro devotus amore requiei non cessi. quoadusque ine . tremitate cuiusdam libelli. quem pro sui deformitate mauibus conu tingere dedignabar. repperi, quod est infra insertum. Nonnulla etiama his addere libuit. quae commoda si ea non habetis fore perorabia tis ). ordo igitur a Diali Pelasgi talis est. vina beta gamma deIta e breris e langa I digamma non habent miraque in
. Numerum etIam . quem nullo R in libro hactenus to) repperi. inferri eollibuit. I. mia. II. dia. III. ris. IIlI. tessaris. V. Penta. . VI. ex. VII. epta. Villi octo. l III. ennea. X. deca. XI. endeca.. XII. dodeea. XIII. demiris. XIV. de tesseris. XV. de Penta. a XVI. deca ex. XVII. deea epta. XVIII. doca octo. XVIIII. dema ennea. XX. icosi, icosimia ele. XXX. trianta. XL. serant a 4ὶ.α L. pentinia. XL. exinta. LXX. eptam inta. LXXX dointa. XC. e
a I. Chilo. II. dischile. III, irisaile. IIII. tetraschile. V. penta-α schilo. VI. exasehile. VII. eptasehile. VIII. octa schile. VIIII. ena nasch le. X. decaschile etc. Quod canit psalmographns S): ren πια bitur ut aquila moenius tua . Cassiodorus ita dicit 6ὶ . quod huic . . vi iam aetate Provectae suppremum 7ὶ labium cornea inflexioneu nascitum 8) tantum fert 9ὶ increscere. ut ei non sit liberum sescas Neseio. quid hoe significet.
I, Cod. aciem 4ὶ Haud dubie voluit tesseram a. οὶ Psalm. CII. s. 6 Cassiod. expos. Ps. CII. S. p. 345. unde emendandum nostrum fragmentum . quod ex illo ad verbum exscriptum est. γὶ Supernum Casa. 8a Nasutum Cass. s Fertur cass.
5쪽
a solita libertate decorpere . quae intellegens unde e periculum vitae. Possit accidere . os suum in saxo dicitur expolire usque 2 omnia. si hi eius impodimentis submoveat. Quo facio in antiquam valitudinem. corporis sui mearum solita receptione 5ὶ revoeatur. Sila anima tua pristinam sanitatem revertitur. Si peccata sua in petra . quae esta Christus . expolire non desinat. Revertit igitur. 4) ad ei hos salui a res. quando delicta. quae sunt impedimenta eternae vitae domino pie a stante respueril 5 . Quid arator de hac re sentit. notum animo a manet 6ὶ. Idem etiam da alleluia dieit . quod est generis neutria Ieronimo testante. Nullius aulem linguae sumptione mutatum esse . confirmat LP . Auritia vero dicitur lati te Deum. Aue sie) l . date. Ia quippe inrisibilem significat deum. Quod unum edi decem . nominibus esse d si in epistola ad Mareellam Ieroni uis traditur e
. ponente 8 . qui dicit. Primum nomen dei ast hae id est foretis ;
. deinde helam et heloe . quod utrumque dicitur deus. umle gemina- . tum freque uter iuvenitur . ut est: deus. deus meus. quare me d. 93. et: detis deus meus ad te il0ὶ et similia iiij. Quartum sMahol. quod
6 Arator. uisti apost. II. p. 646 B. ed. G. Fabricii Poetu vel t. eccl. renovaberis inquit. More aquilae . qua lege datur sentire. probatus Laude placere typi quod firmant eantica iusti. Verba Cassiodori expos . in Ps. CII. p. 35s haeo sunt: ae Seiro autem debemus. Alleluia neutri generis esse definitum . quod et sanctus
Hieronymus in expositione eiu silem psalmi evidenter designat. quod eum in hebraicis sontibus eredimus invenisse. Et ideo ubicumquP se locus attulerit a doetissimo viro prie fixam regulam subsequemur. qaoniam unum atque integrum mavere debet, quod nullius linguae praesis ulrtione mutatum esta Alleluia enim apud ipsos dieitur. laudate Deum id ost allelv laudate . . et reliqua. quae noster deseripsit. Cf. Hieron. ep. ad Mare. 26. 3I. I.
8 Hiemn. ep. ad Mare . a s. p. rast. Eadem sere sunt in tristatu de Deo et nominibus eius I. 3, p. 73o seq.
ii Haec verba Mnde - simιtia non habet uteron. at habet Cassi .
6쪽
α est ex rei um tuum); quintum Mon elion . quod nos Meetium di-
. cimus; sextum esser heis. quod in exodo legitur si): uni Eset misit a me ad nora, septimum a nai, quod nos generaliter dominum ap-a pellamus. octavum M quod deo tantum applieatur et in talestitavi extrema syllaba sonat; Donum tetragrammum, quod ine Mile num. eupatur; decimum addai saddai). id est robustum et sussieientema ad omnia Perpetranda . .
Hie desinit fragmentum. euius in fine numquid desideretur Mirinequit. inhio pauca tantum deesse videntur; descripsi vero lotum. ut de ingenio atque Metrina auctoris . de ratione, qua e fontibus rivulos suos deduxerit, melius iudieari possis. Habes igitur epistolam de rebus quibusdam philologicis, a quo Vero et ad quem scripta sit. Descimus. sicuti nec quo tempore vixerit auctor potest demonstrari. Quid i quod ne id quidem certum esse videtur . esse scriptam ad virum neque ad seminam. Nam incorrupto illo decusariae primo aspectu latere videtur dativus seminini generis. ita ut ad nomen seminae reserendum sit: accis dit, quod eorporis venustas in muliere potius quam in viro laudatur. At. quia . tunc temporis seminam de latibus rebus quaesiisse, quis credat Audio. neque ipso eonfido huic sententiae. verum potuit tamen fieri. ut semina quaedam tunc quoque litteris pelasgicis laveret, ut nunc muli res quam maxime aegyptiacis et hieroglyphicis studere audio. Sed age videamus . num de tempore nostri fragmenti eoniectura aliquid assequi possimus. Etenim cum Cassiodorum et Aratorem solum auctores laudet. et inprimis eum Aratoris Poetae haud quaquam notissimi 2 mentionem saeiat satis. ut videtur. honorificam. et eius versum aPpellet. qui leviter tantum ad rem, de qua agitur . respicit. ero non Prorsusa orrere tibi videatur, eum. qui hanc epistolam scripsit, ab aetate
horum. virorum non adeo fuisse remotum. Praesertim cum Salis notum sit . quantopere monachos ad studium scriptorum antiquorum, ad codices describendos hortatus sit Cassiodorus. idque ut recte accurateque sacerent . quantam operam idem posuerit. Arator autem mortuus est
anno 556, Cassiodorus haud mulio post annum 562. Quis sit ille Na
nodio eommemoravi putat, qui mortuos est anno fiat, et alterum elus ear
7쪽
rimis philosophus, qui in initio commemoratur . nescire me saleor; possit tamen aliquis ad eam coniecturam deserri. ut Narimim per e rorem positum Putet pro Marino Platonico. celeberrimo illo Proeuli diseipulo. et cum is anno 484 in magistri sui locum successerit . fieri posse existimet. ut ad aliquem ab eo edoctum. aut ex eius diseiplina Prosectum haee epistola scripta sit. Verum enim verum haec coniectura sicut admodum lubrica . ita nec verisimilis est ; quis enim putet . talia viri discipulum ab homine ut apparet graece minime doelo de graecis litteris oonsilium petiisse i Fortasse iusto pluria de hac re verba me lacere existimas, verum non possum tamen te dimittere. Priusquam sententiam tibi proposuerim, quam amice mecum communicavit Abeven V. Rev. Pulat enim Narinum esse scriptorem epistolae . qui se ipsum voraverit philosophum et scholasticum . quod si accipiendum sit. I gerem: a Nari: O ρδει tosophorum scholasticorum odissimo etc. Sed do his omnibus, quid statuendum sit tu ipse videas; id apparet. scriptam esse epistolam a monacho quodam scholasticus enim eum omnino significat . qui litteris studet v. Forcell. lex.ὶ . qui cum macis Ititeris operam daret . quod non ita frequens fuit, ab alio quodam rogatus. de his rebus explicvlionem ad eum perscripsit. Hie enim mos obtinebat; ita. ut pauca exempla asseram, Fulgentius expositionem sermonis a liqui Serii cuiusdam admonitione adductus scripsit. et Lupus. qui Carolo Calvo regnante abbas fuit apud Ferrariam monasterium Senonum , in epistolis , quae semel tantum . quod seiam. a Pap. Massono Paris. 1588 editae sunt. sicut Εἱnhardum de rebus philologicis consulit v. ep. I. sol. 2 b; V. sol. 15 b. ita aliis quoque de iisdem perser psit. cf. ep. VIII ; XV. s. 22 b. XX; XXXIV; idemque Graeca senescire ingenuo satetur . es. ep. V. s. 14 a; XX. s. 40 b. In eodice quoque Parisiensi n. 6070 diatri ben a monacho quodam de voce ceroma simili de causa scriptam inveni, et alia quaedam de tali graecarum litterarum studio ex inedilis ad Iuvenalem selioliis suo loco proferam. Iam vero quomodo ossieto suo lauetus sit non dissielle est videre; sicut ex Cassiodoro. ita ex altero quoque scripto fideliter transcripsisse Putandus erit. Non est igitur quod metuas, lare qui cum docto Tuo acumine monachi huius curiosam sedulitatem conserat . quippe qui nihil uliud secit. nisi ut alphabetum a grammatico quodam talis enim fuit perle libellus iste . quein ol, deformitatem ne langere quidem dignatus
8쪽
erat in secundum nes Io quas traditiones et ratiocinationes tanquam pelasgicum compositum transcriberet. Id vero quam non sit pelasgicum non est quod pluribus tibi demonstrem. Ita vero rem mihi informo; grammaticus quidam constanti illa traditione dyclus. easdem fuisse veteris Latii atque Graeciae litteras Il). ad normam alphabeti latini litteras
graecas ordinavit. quod si tenes lota sere ratio aperta est. Inde litteram ρ loco litterae s posuit. et adiunxit ei digamma. ob formam ut pulo. nequa enim verisimile videtur . eum qui gamma suo loco posuit. nomine digamma in errorem esse deductum. ut loco litterar g haberet. De digamma vero multi sunt grammatici, quamquam plerumque non eum Iittera Τ sed pati eontendunt 2ὶ . quae res inde polissimum derivanda videtur, quod Claudius imperator hanc quoque litteram romanis elementis addere voluit 3ὶ. Eadem ratione e et n. a et ω. τ et θ ulavit . quia semel tantum hae litterae apud Romanos oecurrunt; et Iilioram P in fine collocavit. quod ea a Romanis non est accepta. v. Vel. Long. p. 2216, P. Praeterea pauca sunt, quae notatu digna videri Possint. seriptura enim talis est . quali in codicibus antiquissimis latinis
graeca sere scripta esse solent, E. g. ut unum asseram exemplum, quod
haee seribenti sorte ad manum est . in Lactantii eod. bononiensi, cuius specimen ex Montesaleonio in editione Sua recudi curavit Luenemantius. Singularis tamen est ea forma litterae mi. quam priori loco posuit. quam ego certe unquam me videre non memini. et de qua quid statuendum sit . tuum iudicium ex speclo d). Maiore vero attentionadigua esse videtur littera. quae litteram theta sequitur ἔ ea cum primo adspectu XPsilon esse videatur, quamvis non suo loco positum. tamen quod suprascriptum est sin aliter nos sentire cogit. Etenim Hebrae rum schin vel sin respondet Graecorum san vel sampi 5 . nostra vero littera perquam similis est litterae riade eae sermae. qua in fine verbi Dion. II. IV. a6. et quae reliqua tu attulisti de Tabb. Eug. p. a 3
3a v. Sehneid. l. l. p. 4 aeqq. 359. 4 Postea tamen vidi. in Censorino librarium hae sorma litterae μusum esse in v ahulis graecis. quam in nullo alio eodice a se repertam esse affirmavit mihi vir harum rerum peritissimus Th. Herse.
9쪽
utuntur; iam vero notum tibi est. etiam apud Hebraeos has litteras adfines sibi esse atque inter Se posse commulari, ita ut antiquae alicuius de hae littera traditionis vostigia hic suPeresse videantur. Quamquam ita suoque repa explicari posse credo, et soriasse haec sententia magis tibi arridebit. esse hanc litteram revera 'Psilan . et pertinuisse inscriptionem sis in archetypo ad aliam litteram. transcribendi negligentia prave collocatam. Nimis diu fortasse iam his frivolis te detinui . itaque concedas. quauo. ut antequam finem huic epistolae imponam, pauca de disse talione lua adiiciam. Qua quantopere delectatus sim et quantopere iuuniversum assensum meum tulerit. non est quod tibi dicam. qui mea profecto laude non indigeas. in his studiis privsertim noti ita versati. ui .udietum mihi arrogare possim. Verum non possum tibi negare. persecta illa tua dissertatione optasse me. ut nebuloso illo Pelasgorum nomine abstinueris; quamvis enim ingenii acumen . quo res indagasti
et composuisti . libenter agnoscam. tamen mihi certe res ita comparata esse videtur. ut coniecturis talibus melius abstineas, ubi tam Pauca Sunt monumenta, quibus tuto insistas . et antiquum illud dies diem docet ita verum est . ut crastinum diem demonstraturum esse. te pro Iunone nubeculam amplexum esse, semper tamen metuere debeas. Α t. inquis, fieri potest . ut confirmetur coniectura, et, etiamsi refutetur. coniecturam a me propositam , modo non sit per se impro-
habilis . resutari iis rebus, quae scire non potui. non est Pudori. B clissime tu quidem . nec ego aliud quid volui. nisi in iis coniecturis modum esse adhibendum . quae ea tangunt, quae sciri nequeunt. In singulis quibusdam amice posse dissentiri nec ipse negabis. c. g. quod posuisti. signum illud esse koma. quominus libi statim concedam. sacit quod eadem littera occurit in inseriptione apud Boethh c. I n. 9.uhi aliud quid signifieat. Verum his atque talia viva ut aiunt voce
melius disseremus, cum diu ex peetalum landem te recipient amici romani. Duo autem sunt . quae cur abhibere nolueris . cum non inteIligain, hic addere lieeat. Primo, cum de modo illo agatur. quo insantes in scholis consonantes singillis vocalibus iunctas canere solent.
eur non attulisti Critiae illius tragoediam grammaticam , de qua locus Atheluoi X.' 79, p. 453 sicut egregia . quam Melcherus in Museo suo Rheuano I, p. 157 seqq. . post lot VV. DD. disceptationes, de hac re
10쪽
seripsit dissertatio tita sane notus est y Alterum . de quo pauca verba addere libet. ratio est . qua iactum sit . ut hae sormulae tam vaseulo quam parieti tumuli inscriptae suerint. de qua ideo fortasse non m nuisti, quia nimis aperia res tibi esse videbatur. Nam esse hunc pu rilem quendam lusum, qui quae modo didicerunt, statim ubique solent appingere. nemo facile sibi petsuadeat, nee mihi quidem dubium esse videtur magicae formulae loco haec fuisse inscripta. ut si Ita quaedam alia reperiuntur. Etenim si laIes formulas. quihus ad avertenda cuiuscumque generis mala Semper usa est superstitio. consideramus. duo invenimus diligenter observata. primum ut ne intelligi possint. Mindaut sonum quendam rythmumque praeberent recitantibus. v. exempla. quae congessit e medicis Κ euchenius Protegg. ad Ser. Samm. p. 544 seqq. t. II Poeti. L. M. Burm. e quibus unum, quo de Marcello Empirico affert adversus narium fluxus. ita conceptum
apprime huc quadrat ). Eodem modo factae sunt formulae illae . quae e solis voralibus composilae sunt. quales in gemmis repeHuntnr. vide ut hoc solo utar Tolhen. Beschr. p. 442. earumque in re magica usum testatur Amm. Marc. XXIX. 2; et recte inscriptionem in lamina illa Bur galensi apud Viselum ad Auson. ep. XV
Claverius Misc. ad Claud. c. 19. p. 176 amuletum fuisse eensuit. atque famosum Graca bra apud Seren . Samm. v. 944 seqq. eiusdem est originis atque rationis. Cl. H. Valesii emendd. I. 2 ubi plura apposuit Burmannus. Eiusdem quoque Seneris suisse putem celebrata illa 'Eρισια γρα-ατα ίη, quae non modo recitarunt S). sed etiam corpori iὶ Tales formulas σταχεῖα appellatas esse auetor est Ios. Sealiger opp. p. 575. a V. Crevia, SImb. t. II, p. 359 seq. 3ὶ Pent. Symp. VII, 5, p. 7o6 D: ωοπερ γαρ οἱ μώγοι τους δαιμονιζο-