In tragicos Romanorum poetas coniectanea

발행: 1849년

분량: 59페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

Doeli poetae famam Pacuvius eur apud Horatii et Quintiliani aequales tulerii postquam in Nov. Mus Philol.

1848. p. II sq. Jadewigius ratiocinationibus duclusit explicavit, ut neglectas a Graecis sabulas erepidatas Ooque proprio Mari atque ingenio Pacuvium omposuisse concluderet, parum quidem ille solo eum Attio v. Bori Epist. n. 155 et qui inde sua uiuatus est, Quint. X. I, 97 comparationem seri considerans eam Opinionem nuper in Analectis centei p. I tacitus alia removit, qua religiosam Graecorum sensuum a Grum observationem doeti a prudentis laude elebrari statuit. Quod an de sensibus vere statuerit ei sertasse dubium videbitur, eui Ulixis aues in Niptris oriana gravitas

Ciceroni Tusc. Disp. II. I ipsius prudentiae' nomine laudata et ex Doloreste stabula in mentem venerint Sed eum graviore quaestione hae sententia oriundia est. spectante illa ad tragicorum Romanorum initialidi Graeca exempla onsuetudinem. Quod enim inter tres illos ira mediae prinespes discrimen interesse voluit Ladew., presse nimirum Graeeorum vestigia secutum esse Ennium, Pa-

euvium parsin εκleelos adhue myibos suo iugenio in i

5쪽

sabulae formam redegisse partim vel mutandis vel contaminandis Graeeotin sabulis gloriam sibi invenisse, semper tamen illorum more religiosissime servato Attium denique prorsus suo ingenio indulsisse et Bonianis tantum, non Graeeis placere studuisse --: id singularum sabularum accurato recensu comprobare promisit quidem vir egregius p. II , nec tamen ad nostram certe exspeei tionem perseest. An credis obstinatorum mentes pervuetum iri tam carptim instituto paucarum reliquiarum examine exemplisque magis ad evertendam quam illustrandam

normam illam eleelis Nam et Ennii Maeem p. 2ihaiqua

Alexandrum p. 30 eum Medea p. I6 non sine gravibus mutationibus versas osso orierit, ne quibus Pacuvii ei liberalitas et religio includitur ne diligeutius ullo modo ei reum cribere, neque illi pompam abhorrentemque a Goeeorum tranquillitate Moesialem luculentius definire aggressus est. Quod quam sit difficile ac lubricum ut nos quidem onaminibus ejus edoei sumus, ita integro ae libero judiei ips4 iosus poesis reliquias consulere tutius videtur. Itaque age jam supplementa quaedam quae iam antea ad evertendam priorem istam de Pacuvii doctrina e jeeturam in promtu habebamus, novissimae numquodammodo examinandae adhibeamus. Neque tamen id, ut qui eo eripiis demum bis eonjecianeis Analeela Liam. Wigii legerimus, in animo habemus, quidquid ab hoc de singulis sabulis prolatari est, Ordine recensere, sedis sua semita vel me aliquove per Ladewigiana prata non vera semper imaginatione florida ducemur. Ac primum in hiiversum mi ius iria fuisse in ista antiqua Romanorum tragoedia insitandi genera usitata sabulas divimus ad vesi in de Graeeia expressas liberalius, ipsis rebus passim

6쪽

mutatus eorreetas magis quain versas contaminatas deni-Me. Si eum Emisi Medea quidem - , ad verinini' ut Antiopa Pacunii Cicerone de n. I, 2 teste expresSa , in qua tamen sententiarum Latini sermonis naturas respeetu

rubii vel eonirae rum et se is cum Euri 6 sqq. fr. 2 cum ur. 50 sqq. vel productarum cs. r. 20 eum ur. 37 sqq. r. Id eum ur. 764. Nem. I eum Eur. 505 sqq. Indew. 17 - , sermonis helorieis artibus exornati se I coli. Eur. 803 , metrorum denique quum in colloquiis, te nisuis potissimam troclinicia a nariorum loco posuis se. 10. eoll. Εur. 20 sqq. r. 4 Hescribendum nam sir sub armis malim vitam eἡrnere PQuam semel modo parere eon. ur. 250. r. I eoll. ur. 530

quum iii eadem scena Medeae verba se. 12 senariis comprehensa sint , ium in lyricis arminibus eo uuiatoriun se. 6 eoli. M. 1251 sqq. se. II. Euri Ial), quin etiam

cauti forum' ubi in Graeco exemplo senarii sunt, ompositorum lieenua non exeluditur eum hae igitur apte comparantur Atti PMMiloae, quarum pleraeque reli-

Μedea in ues amplexans Meia uis leuametris apud L nium: ii salveis puma e pomi is Mis manus v suas, Minasque accipite, senariis p. ur. Istis loquu- - ολιμ elastinum tamen videtur Ladewigii p. 6 edeae Atheniensi

is s. I 2 civitatem n exuIe parandi conamen. Cui enim hono Cereris templum tr. 9 animo sibi proponeret Medea nec nisi nolentibus voces adsta' , ad laevam , adspice' non eo

monstrant adesse Athenis eui hae dicuntur. Deinde vero irο- evaeos sit. Is qui nutrie prologum agenti tribuit, ne uium auro casu fugerunt stagnientonini I. u. 3 lambi duodecim ve

sua cutinam ne in nemore sqq. , unde simul satis certo concludi Posse videtur, minime copiosius quam pud Eur de prioribus Medeae satis Ennium ex auisse. I. Diuilia πιν Corale

7쪽

4 quia proxime ad Euripidea aecedunt' , aliae saeile loeo suo inseruntur . Itaque, quod apud Attium Oedipus regnum filiis suis alternis annis tradidit 'L Hygin. 67 , nihil

crem reIata ex nuntii possunt esse narratione, oli Euri 1097sqq. r. I denique is quae ego uncta esse fluxa in me reerepera compert' Oedipus in extrema sabuIa pronuntiavit coli.

ut quae sola restini: 9 ,, gnatus uti tute sceptrum poteretur patris η- et ipsa Iocastae prologum gentis esse patrisque in illo instituto eo iuum innuere videantur. Disitire by ora e

8쪽

ad iosus sabulas strueturam valebit, quam ui intestigatur, Romanuit poeiam fratrum impietatem ingrati animi erimino euam exaggerare, Polynieis ver jus in Hariori luee po-

nere voluistis. 'Minime pressius quam in ceteris , La deis. II sed aliquanto liberius in Hecuba, versa eadem Gellio XI. 4issis do Euripidea Graecum exemplar Ennius videtur ex pressisse. Nam illis: 6 ,, miseret anuis ex Hermanni

emendatione , t Date semim, qui me mitin privem l in Euripideo Hecubas antio, quod legitur inde ab Isausquo ad I 77, nihil est quod respondeat neque omnino probabile est, summi desperatiotiis affectus jam initio

effudisse poetam; mim eonira similia quaedam in senariis et Ulixem precetur Priami conjux . 387 κεντεττε,

φονευσατε quibuscum jam ab aliis notatum est oncinero Eliniana II is extemplo aceeptam me necato et siliam h

-νω l δοκουν Ἀχαιor ῆλθες inde igitur carminis materiam Ennius hausisse videtur jam abducia ad moriemstia aniati a malae, quae in Grais exemplo usque adnunei adventum amicta et muta humi acere fingitur. Pluribus acerbam ejus ullione de Polymestore peracta laetitiam es Eur. 1044 sqq. adornatam ess significat versus: 4 si duppiter tibi mim me tandem male re gestagialutori' Nee Agamenino, ubi usi passum esse Polymestora docet Eur. 1240 sqq.), simul, quod prorsus alienum est, Thracum legibus nullas de parentum aut hospitiium interlaetoribus poenas constitutas esse poterat inserre. Itaque e versu 247 - ον παρ' μυ φλον--- Mnim orta sunt Latina: 2 is sed ii in piam

9쪽

quia erueiatu perluieres quae quum aptius omparentur eum Hecubae verbis s9: λὶ οἱ θεοὶ - μουσι, - , t και Γάομεν ἄδικα καὶ μαι ' ωρισμένοι es. 8033; illam potius aecepto aes pueri nuntio de manea hum narum leguli indois conqueri Manius. Simili ratione

additam sentetitiam labes hanc: 3 is heu me nais eram lperii pergunt lavere sanguen sanguine', quam recte G. Hermannus Hedubae illis in initio anapaesus inseriam e suit, e quibus iambicus quoque octonarius pendet hie:

i is magna empla mellium inmmisia stellis splendi . es Euri 6M. Nihil vero attinet vel huc vel ad Pacuvii Ilionam grauido illud umluae armen se. 5: laesum advenio' sqq. quibus quae vulgo adjunguntur: hunde animas excitantur obseura umbra opertae ostio alti Aehe- minus, salso sanguine, imagines mortuo ' quae Dan positis: alii ostio et , mort imag.' septenariorum numeris amomnodantur ne addere auderem Iaehniannus, ius monius benevolentissimis aliorum quoque errorum evitationem debeo, in aures mihi insusurravit quamquam bis quoque versibus is imaginem loqui' Cicero Tuse. l. I videtur usiari. - Quae uiui se habent, nunquam qui in littore spatians telis a Polymestor oecisus et in mare proiectus erat Sero ad Aen. 3, 53, illiminois Mater te appello' sqq. matrem exhortatur, aut humatorum erematorumque vitam deseribelli et νεκρομανιεως

superstitionem ridenti Oeerou Diera exemplo esse aut ex Acherunt per speluncas sese advenire prosteri. Et videat quonindo eum sua de Ennio Euripideaerae bae

10쪽

vestigia premente opinione Lade v. umbris illam ass-tionem conciliet, quae animi non ioiam priorem sabula. partem commutaret necesse erat. Nobis autem persu sum est, ne in Iliona quidem, ieeronisque verbis inmissis aliquantisper, talia potuisse a Deiphilo pronutitiari, nee tomen ob singularem illam Lade si alliterationis usum a uvii poesi admodum alienum ' eontendentis causani, qua ductus profecto verendum est ne velut lios loeos a Paeuut abjudicet Antiop. 3. .' II. m. 10. i. Aial 5 8. 2. Ir. 22. bis a. 4. 6.8. 4. Dulor. 13. 23. 24. 25. 26. Herm. 2. . . II. nion. 5. 8. Med. . . l. 7. Niptr. 3. . I0. Paul. 1. . . Pera. 5. 12. a. 16. II. s. Ge. I. a. 7. 8. 7 quibus exempla ex Atii addere superaedemus; non enim rariora sunt. Inuno excitati ab Inseris videi rhaec esse is adsum atque advenio'. Quare id aurati titit Epigoni reete eonperiinus Amphiaraum ab lemaeon de patris aussu exsequendo adhue dubitauio ad. voeatum respondere. Ad tale colloquiunt, simile illud D ubi eouium ementationis munienim solam a mimi sagacitatem non sinu, peiendum ex Varrone de L. L. V. inita

, nox, quod ut catulus ait, omnia nisi intervenia avi, pruina obriguerint L imiriim pro Catuli nomine Pacuvium restituendiim esse fidem facit Lucreti imitatio V. I proxime accedentibus cleeronis de nati deor. I, I verbis: , atqui terrae' e. q. a.

praesertim quum indirecta et soluta ratione eum locum ia claverit Varro de R. R. I. 2, 5 severum enim est illud Pacuvit: ao si perpetuo ait, aut nox, flammeo vapore aut uigore terraestuutus Onures interire)I

SEARCH

MENU NAVIGATION