Epistolae politicae et historicae ad Philippum Sydnaeum ... Hubert Languet

31쪽

quidem illam Sirenum alitu nobilua tam dedi has literas, ut tibi praeberem occasionem meditandi in itinere, traratione amicorum accusationes dilue re possis Conistaeus tuus jam transvolavit Alpes; nam ante octi tuum discessit a nobis. Bene vales, ad nos redi. Viennae et Sept. II J, Q Uanta cura e solacitudine, immo quanto metum liberasses, si s mel at ue iterum ex itinere ad me scripsisses. Non requirebam operosas literas , sed quae tantum continerent, Hoc die huc incolumes pervenim IS, vel aliquid simile Meministi quam obnixe id a te discedente petierim Atin- quies, parum tua refert id te scire. Ubi pervenero Patavium vel Venetias, tum demum ad te scribam. Potuisse si illud alterum praestare, i id fecisses, magno ne beneficio a te affectum esse ju-cicassem. Malo tamen credere te in neminem incidisse cui literas adno Sperferendas traderes, quam vel te parti tr-rasse quid promiseris, vel jam remissiorem esse factum tuum er a me amorem , quem vehementena fuisse tu uni et a no

32쪽

a nobis discederes,ic state lunt illae tuae lachrymae, quae vix permiserunt ut mi lii valediceres. Hoc facile condonabo, i ta quicquid postea adversus me com l mittes, modo caveas ne cupiditas multa discendi explorandite in aliquod Periculum praecipit et Meministi quami pe, quam sane e milii promiseriste fore in ea re cautum. Id si non fece-xis, accusabo te quod non constanter observaveris ea de quibus inter nos convenerat , nec poteris inficiari te contra jus amicitiae nos rae in ea re secisse Parum quidem est et me offendere, at cogita quam gravate peccares in praestantissimum tuum parentem,

qui spes omnes suas in te conjecit, qui quum adhuc sit florente aetate , sperat se visurum maturos fructus variarum virtutum , quarum se fore et acissi imam tua indoles omnibus promit tit. Fremit jam Sathan , quia suum regnum labefactari videt, quum nec in Gallia , nec in Belgio res ei ex animi sententia succedant quare non est dubium , quin ministros suos ad saevitiam sit excitaturus, nam hactenus existimavit se, , ratione posse suum imperium tueri, defendere: quare

33쪽

qtrare non dubito si te istorum fidei commiseris ruti in id clim majore tuo periclito factitrus sis, quam superioribus annis forte fecistes Ignosce meo erga te amori qui cogit me hoc tibi saepius in mentem reducere. Sed haec seria omittamus. Mitto ad te epistolam Petri Birarri Perusini, ut in admirandam ejus eloquentiam perpetu intuearis, meam tibi imitandam proponas. Jam intelliges quam imprudenterfeceritis , quod tanta virtute non estis satis admirati, nec cohonore quo decuit prosecuti. Invidistis vobis immortalitatem, cui vos hic sua eloquentia consecrasset, si vestra fortuna utis civissetis, hoccasione quae vobis offerebatur, bene merendi de tanto viro. Janto rectius nos Saxones, qui una hola phis sipuimus quam vos totis quindecim annis Statim enim intelleximus quibus artibus comparari possit ejus benevolentia, hoccasionem arripuimus. Profer mihi aliquem tuum popularem de quo tam magnifice sentiat, quam de eo sentit ad quem scriptae sunt iterat, cui ea surripui, it te bea- rem ac exhilararem. Vide igitur ut ita utaris ne crabrones irrites, nobis tur-

34쪽

bas excites. Tibi tamen licebit ores aliquos decerpere, quibus orne tuas literas, si quando scribes ad authorem, quem judico maxime dignum qui suis coloribus depingatur. Misi tuas literas ad Mag. Dominum uendium, petii ab eo ut rescriberet, quod spero

eum faeturum. Bene vale, duos meo nomine saluta Viennae I p. Novemb. III.

MIio quas causis poteris adserre

pertinacis tui silenti si de te conquestus fuero, ac te negligentiae accusavero iam adhuc nefas esse puto, vel quidem suspicari te tam cito mutasse animum, malieniorem a me esse factum, cum non sim mihi conscius me ejus rei causam aliquam tibi praebuisse. Cum praeterierit mensis a tuo discessu, nec dum quicquam literarum ad nos dederis, non positimus non esse tua causa solliciti,, metuere ne quid adversi tibi acciderit. At hoc est inter leges amicitiae , ut amicos nostra causa

sollicitos, quantum in nobis est cura sollicitudine liberemus. Si scirem teco pervenisse quo contendebas, essem

animo

35쪽

animo sitii etiores tranquilliore: nunc vero mihi perpetuo obversantur frigora pluviae, montes, flumina , ipsae de

nique Alpes, quicquid tibi in itine

re molestiam aut periculum adferre potuit. Cum jam te mea operajuvare non possim, idque unicum mihi stipersit ut tibi bene precer, id sane facio ex animo, tuam incolumitatem ardentioribus votis commendo Deo quam meam. Sed vide ut riuanam meam exis imationem tuearis apud eos quite hic noverunt Camant cum enim confisus tuis promistis, ipsis dixerim, te quaecunque tibi in itinere accident, ad nos scrip luxum m etiam quicquid de tuis rebus constitues ubi in Italiam perveneris, videant te nihil eorum facere rident meam simplicitatem, eo quod crediderim metantia te fieri, ut ejusmodi molestias mei causi suscipere velis. Non tamen possunt haec convellere vel labeficiare eum judicium de tua cons antia , etiamsi non ignorem eam est ingenii, conditionis meae tenuitatem , ut nihil sit in me quod ad me amorem te invitare potuerit, nisi forte id unicum quod sciveris me admirari suspicer cillam sum

a naam

36쪽

facessant suspiciones, quas omne delere poterit vel unica lineola ex iis literis quas adhuc spero te ad nos daturum. Interea libet credere te adhuc est e nostri memorem, ac scire me hic propenso fuisse erga te animo, cupidum tibi gratificandi inserviendi. Ubi certo scivero quonam perveneris, ubi decreveris consistere , quaedam interdum de rebus publicis meis literis aspergam , quamvis tibi versanti in illa luce urbis Venetae, nihil possit esse

ignotum eorum quae ubique terrarum geruntur. Volui te de quibusdam monere antequam a nobis discederes, sed quia tam certo assirmabas te ad nos reversurum Iudicavi satius esse ea in tuum reditum disi erre IIbi vero scivero te ut isse sententiam, scribam ea si nanciscar aliquem, cui meas literas tuto committere possim Bene torticiter vale, iacit aliis possim persuadere te adhuc esse nos ri memorem, nam quantum ad me attinet, ego de ea re nequaquam dubito Saluta amicos. Viennae et . die Novemb. II 3. IV. Ter-

37쪽

TZinas antea iteras auia te dedi, quae si sunt tibi reddita, et iis potuisti deprehendere quam anxius tui causa fuerim, suam impatienter tulerim, quod de tua valetudine, successu in itinere nihil scriberes. Non potui me cohibere , quin te accusarem liberius sorte quam decuistet me facereti sed quia intelliges me variis affectibus aestuantem, de tui causa perturi, numineas accusationes prorupisse , spero te facile condonaturum quicquid a me in ea retas peccatum. Hoc nim tibi persuadeas eo progressum esse meum

erga te amorem, ut non solum te diligam, sed etiam tui causi omnes qui 1-bi necessitudine aliqua sunt conjunctis de quaari vis antea mihi fuerit charate patria, in qua aliquandiu suaviter

vixi S multorum benevolentiam erna me sum expertus , meu tamen erga ipsim amor tale jam increment una ce

pit, ut , si quid foeliciter ipsi contigisse

audiam , non minus assiciaria inaudeam, quam si id patriae mea contigis set. Sed quid metam anxie excuso, cum adhuc acriores iteras meditare quum s ' ibi

38쪽

II EPISTOLAE

mihi uti reddita ea quas sub tuum adventum in urbem Venetam ad me dedisti, quae illam animi nubem discis

serunt, ac me plane bearunt, cum ex i sintellexerim te incolumem ac me memorem eo pervenisse quo contendebas Mihi etiam perplacuit, quod promittis te nullam ad me scribendi occasionem praetermissurum. Sed vide ut praestes id quod promittis Gaudeo te expertum vera esse quae tibi de Comi tis Hanavi ensis, eorum qui apud ipsum vivunt, humanitate praedixeram . Volui meis literis tantum tibi praebere occasionem conveniendi eos quos judicavi virtutem in quolibet nomine amare admirari, non dubitans quin tuis moribus eos tibi acile conciliare posses nec quocunque pervenies deerunt boni viri qui te benevolentia complectantur , si modo a te ipsi, non desciscas, nec in alium hominem transformeris. In prioribus meis literis scripsi decimum septimum diem Januarii dictum esse te eis Polonici inaugurationi, ad quam fiunt ingentes apparatus Craco vi q. Iam do operam ut tibi amicos ibi conciliem, ut, si forte animum nondum mutasti, quae loreo venies, non

39쪽

desint qui humanitatis ossicia virtute tua digna tibi exhibeant. Existima mus Poloniae Regem ad fines Imperii jam pervenisses, sed tamen id nondum

postumus certo Ormare. Misit huc legatum qui Imperatorem a regem Huno alia ad inaugurationis celebri.tatem invitaret Peto a te ne quid

apud me dissimules, d si quid aliud de

tuis rebus constituisti quam hic constitueras, ut id mihi sis nifices Non expeto ut quicquam in mei eratiam facias quod tibi non ore jucundum aut utile existimes nec volo te ulla mihi facta promissione esse o isti i- etiam praeterquam ea qua paetus es te

habiturum dili gentem curam irae salutis, in collimitatis , nec obsecuturum tua cupiditati, aut eorum sermonibus qui elevabunt pericula in quae tet, jiceres , si venire ad ea loca de quibus saepe sumus collocuti. In hac unicare summo jure tecum agam, cnisi id quod promisisti praestiteris, On- querar de te apud communes nostros amicos, apud quos tibi gravecti et tuae existim attonis acturam aliquam facere. In aliis rebus de meo jure cedam quantum voles, stro erga te indul-

40쪽

I EPISTOLAE

genti stimus. eo per hyemem nequa' iam hic antistem, nisi spes videndite, aut saltem perliteras ex propinquo colloquendi, me detinuisi et Ago maximas se ratias Dia Conisbaeo quod mi hi vestrorum hominum benevolentiam conciliet, praedicando mea erga ipsim flacia , quae ratilla extiterunt. Vellem me in ejiis gratiam aliquid fa-imi posse dignitan ista humanitate.

, aliua eum obsecro meo nomine, aceti ina Dia Bruschetium cui me eo nomine plurimum debere existimo quod te istuc incolirmem perduxerit. De pecunia, quae vcstio hospiti bis est numerata, consulo ut ita agatis Scribat D n. Conisbaeus iteras ad vestrum hospitem, in quibus totam rem ut es gesta explicet, meas curet converti in

linguam Germanicam. Si aliquid habet frontis, id rependet quod a vobis inique exegit. Ego quia hanc rem non intelligo, quam nec in literis tuis satis cxplicas, luderem operam si de ea cum ipse agerem expectabo itaque vestras literas Peto a te ne ineptas literas quas ad te soleo scribere , cuiquam ostendas Scribo absque delectu quicquid mihi sus et erit animus vanis mo