De methodi antagonisticae utilitate in praxi medica dissertatio inauguralis quam pro doctoris medicinæ laurea rite capessenda in C. R. archigymnasio Patavino offerebat Antonius Pernetti Mantuanus

11쪽

contingere non posse, nisi impendio vitalitatis, quas aliis partibus detrahitur. HI admisit congestionem

principii vitatis fieri in partibus valido irritati eum

respondenti et exaequata in aliis imminutione. Quomodocumque sit, hoc tamen experientia docuit, quod validae irritationes externae dolorem pulmonum pleurae, meningum etc. dissipant, et vellicantem stimulum distrahunt, qui molestam producit sensationem ad cardias, ad ventriculum, ob quam vel singultus, vel vomitus et c. suscitantur.

Ubi autem agitur de motibus ex irritatione, qui peculiari modo aliquam corporis partem crucientiquo reserenda est phlogosis una cum suis consectariis l. fieri nequit ut motus ipsi suspendantur ex fortiori aliqua nova ac dolenti impressione nec unicum enim habetur organum quo ii motus perscian tur; nec reciproca etiam in statu sano ac alternanti ratione eliduntur; nec denique sat tuta exempla de morbosi hujusce indolis assectionibus per supradictum influxum suspensis aut deletis habentur Asta morbos ex irritatione motus, turgor Partium, Phlogosis ejusque satellites illico suspendi nequeant sub nova artificiali impressione, pedetenti tamen a Parte assecta revelli, ubi processus morbosus intra limites simplicia congestionis activae in aliqua parte remanet, et ubi nova irritatio, vel Phlogosis artificia, lis inducta est, determinari possunt. Si pneumoni,

12쪽

tis, meningilis ophtalmitis etc. non suapenduntur illico vel plane non cessant sub irritatione per e, si eantia vel rubetaeentia ad auras, ad brachia, ad thoracem, ad occipiut inducta, praesumitur saltem eam in cute dolorem cientem irritationem removere, vel in toto vel in parte vim motuum irritantiu in pectore, ab oculis, a men in gibus, eosque revoca re ubi arii sietalis illa producta fuit irritatio Omni-hus Medicis nolum est quanta tilitas a revellentibus et praecipue vesicatoriis obtineatur in ea neu monitidis an Omala forina, ubi character per eminentiam nervosus evolutus est, indeque universalis virium languor persistente tamen turgore et irritatione topica in pulmonibus habetur. Abundi notum est quan tum valeant vesci cantia, setace ad nucam, etc. ad ophtalmias chronicas diversae tarmae debellandas nolet est utilitas quae provenit ab applicatione fonticuli se tacet, moxae, etc. iis in circumstantiis ubi organica labes aliquam plectat corporis partem, ibique processus plasticus sit tali modo laesus, ut morbosa secretio continuo foveatur ac sustineatur. Talis est casus praesertim de lierpetibus pertinacissi inis in

facie, ad genitalia, de abscessibus lymphaticis, de ulceribus in organis internis, quae cedere nolunt nisi vicari a diu sustentata in alia parte suscitetur

secretio per supradicta auxilia. Sed nimis argumentum incresceret, si omnes et

13쪽

singillatim enumerare vellem asus, in quibus meis thod antagonisticae applicatio utilissima est. Quae superius exposui, sufficiant saltem ad certam normam stabiliendam, qua Medicus rationalis et prudens in analogis morborum formis variis in corporis partibus occurrentibus dirigi possit. Hira I sa

15쪽

TΗESES DEFENDENDAE

Vires Absicae et chaemicae digestionis veri Praestando ibores stant.

Virginibus ac secerni Poteι