Die vocum sonorumque in strophicis Aeschyli conticis aequabilitate

11쪽

hae repetitiones invenirentur, sed quales voces iteratae eXStarent respexit quod quam nihil sit omnino facile apparet quibus de causis cum denuo in hanc rem inquirendum videatur, hoc loco exempla ex Aeschyli tabulis solis petam atqtie recenSebo. Strophae initium eodem atque antistrophaeriit verbo in his versibus Weilii utar versuum dinumeratione) 1 Cho. 935 sto λε ἐν iaci 916 ει ολ uελει. metrum est dochmiacum animadvertas velim huius periodi etiam in exitu idem recurrere Verbum

ut exemplum quodam modo habeamus hoc loco strophicae GUb 7πλοκῆς. Ἀαδιν ιυυσιν Strophae et antistrophae exordium iacientem videmus in eolico longioris ambitus Versu quem continui trochaei sequuntur 2 Eum 996 χαίρετε χαιρεν εν αἰσι suas u101L χαιρετε aat ρετε ὁ Ἀνδις. nam ad lacunam Xplendam Strophae quoque Vocem recte conduplicavit urnebu S. Multo autem saepius a paribus interiectionibus strophae initia ducunt hic quoque ἀναδινιλ 0σις occurrit, iambico in metro

ubi insequentium verborum praeter pariSosim hic exitus, illic initia consonare commemoro. Ἀναφορος Xemplum est Strophae initio

12쪽

eadem stirps est illa respondentia strophae et antistrophae loca obtinent, hic consona vox in antistropha paulo longiusa OC Suo abest metrum mixtum est ex iambis et dochmiis. Ceteris locis qui talem in modum eXornantur, Singulae respondent interiectiones in iambis id fit 6. Sept. 166 0 caναρκεῖς θεοί 174 ti, φίλοι dat εονες T. g. 1100 to cor οι 110 ἰ 0 τ λ&ένα.

parisosis hic Sublata St. 8. Pers. 268 Tolo et O , ιόταν 274 έτο TOTO flλc0ν in dochmio atque 9. Pers. 95 οἰοιο βοα καὶ x ν Ἀκπευθου966 ἰ ossi, coυ δε σοι aoνουχος ubi in tanta loci corruptione ne metrum quidem Certo CognoSci poteSt. nam Hermanni coniectura: 966 ἰotoi Joa στ0υ 0 Saex recipienda mihi non videtur quia praeter interiectionem verbum quoque idem in antistrophae initio recurrere non solet in vetustioribus Aeschyli tabulis. Repetitae hae interiectiones etiam artius OneXae Cum insequentibus Verbis versum eXplebant ipsae autem VerSum

13쪽

Periodorum Vel versuum inter se respondentium in initiis eadem recurrunt verba in iambis 1. Suppl. 12 βίαια stri φίλ0ις ρ υν Os s ασιν ὁ κf0ς. 821 βίαια ε xi νται λαβεῖν. ubi cum vocales eaedem traia Spositae in verbis μ' φίλοις Ῥίζηνra recurrant, Commendatur L achmanni coniectura φίλοις, reicitur,eilii εφαιδροῖς τέλει Med.). Odi Cum Scripturam ἐνθειοι Correxit ilamowitz, cui antecedentis sententiae accuratam interpretationem debemus comm . metr. II 1).2 Eum 160 na ρεστι si αστίκτορος 166 τίγρεστι γας ιιφGλον ho quoque loco συι ιαλοκῆς exemplum invenimus ei paulo ante p. 3 ad Cho. 935lΑ6), cum periodum simulque Stropham terminet repetitum κρυος εχειν - γος προειν. Sed de tota iam stropha hoc loco agendum videtur: 155. insto ὁ Ἀνειδος ξ νε ρ χόων IOλονετυφεν δίκαν διφργηλατ0υι εσ0λαβε κεντρ 0

14쪽

Sunt iacit reai , ubi exitu S, et scpργηλar0υ - δ Zaς ι λεον, ubi initia consonant accedit quod eadem VOX, quae priorem Versum dochmiacum terminat ὁ καὶ , in antistropha iambi qui sequitur initium iacit tum verborum s εσολaβε φονολιβῆ animadVerta Os of Osi εσον Strophae anadiplosi mn reo respondet in antistropha reo conduplicatum posterioris periodi συιι ιλοκχήν, quam hi παρ0stoici σις Rara μεσον si ασ1 κτ γας illi κατατελος κρυος αγος auget, iam Commemoravi ambiguum hic maXime St, quo loco recte distinguatur ad antistropham annotat Scholiastes: τον

holi, o in Med. εν II Odoi ponit igitur distinctionem ante φον0Lβη, Si Cut in Med. Criptum St, atque a os φαλον appositionem Voci θρονον esse putat. Sed in tanta aequabilitate quanta his in strophi regnat, distinguere quoque isdem locis oportet Ct.: Ag. 1156 ast 0 s o Maeld0. Oλεθριοι φιλ υν. 6s . . .

quod iam Godolredus Hermannus animadvertit,eiliusque respeXit, qui in priore Eumenidum editione post v 158l65,

tum in posteriore antecedenti VerSu in exitu notam poSuit, cum interpretationem illic prolatam non satisfacere ipse vidisset; sed tum neque gno φρενας re λοβον eque αεοὶ Loda αεοι κ oa quae indverbiorum vicem obtinent bene

15쪽

Coniunguntur Cum Sequentibus Verbi neque quo OCo potissimum eXspectatur distinctio invenitur, videlicet ante xaρεσειν hi enim in altissimum evectu est tenor Strophae, id quod recurrente in initio eodem verbo Clare signifi-Catur, Cum ea quae antecedit pars Xeat in verba paribus eiusdem versus locis et in stropha et antistropha duplicata.

iam Hermannus hunc in modum distinxit, qui mutato θρόνον in θρόs βον sic interpretatur praeter ias sibi vindi- Cantes caedis vestigia, iudicium sibi arrogantes parricidii. quod iam minime placeret, aliter loco mederi conati sunt viri docti atque plurimis offensionem praebebat illud JHa gruoi'. itaque Ha θρονον propoSuit Bergh, quod

ratione hoc αλεον mihi videtur adhiberi in Pers. v. 631 Sq.:

illi νιλεον adverbii hic adiectivi vicem obtinet, tantopere inter se pares sunt loci ut hic illi subveniat quod plus est iure, ultra ius XCedit, tu Superat, Contra ius St; atque quod malo Superius est remedium est mali sed hoc minoris momenti est plus refert OgnOSCere utrum θρονον sit recipiendum necne ne in θρόμβ0ν mutemus dissuadet vocabuli sensus huic loco minime aptus sive Orestem sive terrae umbilicum sive quidvis aliud dictum putamus. quod FritZsche proposuit φονολιβεῖ aκ 0 Cf. Strophael ιεσολαβεῖ κέντρ υ), Cum non iam adeo summum Strophae Verticem ante x χρεστιν SSe appareat, diSplicet neque est Cur vocabulum traditum mutem US, Cum Pagειν Cum CCu-Sati V θρονον Coniungi posse doceant exempla: in um. v. 11 4 s iaci ἰεὶ θρονοι ' ινυ 0ν hiatu satis demonstratur illud θρονοι cum ἘρινD 9 iungendum 8Se.

16쪽

illam quam proposui distinctionem in id gwichii quoque

Weilii inventum, ut in stropha distinguatur post v. 157 λοβον, inde irritum iit, quod πιι φρενας 1τὀ 0βὰν quae

motum indicant iungi non OSSunt Cum χειν. Restat ut cetera illius figurae exempla, quae periodi vel coli initio inveniantur, enumerem: 3. Suppl. 703 δίκας τε rexist ic0ν ιβοιεν. 709 Λικας γέγρα7 ιτα ιι εγιστοτέ fέου. illic numeri pluralis accusativum, hic Singularis genetivum, qui eiusdem Sunt scripturae, intellegi moneo vltimae cantici strophae quae ex iambis constat versuSextremus hae ligura non sine vi incipit. Ea quoque repetuntur Verba quae e Singulis Syllabis constant in iambis arsim omnia Occupant, Cum insequentium Vocum accedat parisosis ut eminentior fiat figura:

17쪽

Interiectiones quoque easdem hoc modo reCurrenteSinveni in metro iambico

1053 oto νοεσσα Γλαγή. in antistropha Medice scripturam tot emendavit L achmania bene Clauditur et stropha et antistropha Versu ab eodem vocabulo incipiente. Trochaicorum versuum initia iaciunt eaedem Voces

pari vocabulo initiali, deinde concinis insequentium Uerborum initiis di et totius versu pariSOSi. 12. Sept. 153 9 Loιν ' Id a. 159 ci ci ἱλ rLOLλον. hoc versu Adonio admixto dochmiis in stropha regnantibus chori virgines respondentibus locis deos invocant. Membri Reigiani, quod iambicam terminat Stropham, initium iit eodem verbo:

18쪽

13 Pers. 259 τόδ' χος κλυοντες. 265 od rerisu Va ελπτον. neque iis deest parisosis, Num uod non seiungendum sit in vocabulo cui appositum est et χος et re is a iereidem significent. Versus dochmiaci initium iit repetitione: 14. Sept. 205 τε τε συριγγες κλαγξαν

213 ι χλοας νιφοιιενας βρομος in v. 205 τε recta, τι Med. Denique hoc loco alteram Xempla, quae quamquam medio in Versu, tamen Sententiae respondentis principio eiusdem Verbi recursum exhibent: 15. g. 369 Ἀραξεν υς κρaνεν. υκ φα τις

ubi insequentium quoque Verborum ConSonantia notanda est 16 Cho Α δύσθεος γυνά pogo i 1 a s TL0ς 5 νυν ach GTaza ' φοβειτα ὁ τις, ubi alia eiusdem verbi orna in anti Stropha AEXStat, alia in stropha et hic et illic iambici regnant in Cantici numeri. Strophae ut primordium sic jXitus quoque Signifi

2. Prom. 588 ἀίεις ἴδε si τας βούκερc0 Γαρθενου, 608 θροει φρare di s αλ νco caρθεν P. hic dativus, illic genetivus eiusdem nominis et articuli respondenti loco leguntur; reliquorum Verborum praeter

alternant in monodia iambi et dochmii.

19쪽

hanc Hermania in antistropha Coreiecturam recepi, cum in mSS. κλάγξ 0 1 aD ooν αρ δακρυν Scriptum legatur. Cum deleto cum PorSono altero xεsfeci paro emi acus sit intellegendus versus, metrici de causis quae tradita Sunt Verba Servari non OSSunt, et qui contulerit reliqua quae hoc loco enumeravi Xempla aliaque ut huius tabulae V.

581 dat s 0νι πιχη, Ῥῶ ubi verborum conduplicationi adiecta est antecedentium

Interiectionibus quoque iisdem repetitis strophae finis significatur:

20쪽

ubi hiatu satis demonstratur non iam intra versum interiectionem trahendam esse, Sed per Se metrum ilicere. Periodorum vel colorum respondentium Xitus Stendunt eiusdem vocis recursum in metro dochmiaco

scholiastes proposuit interpretationem et dii πρ0GθOdosto ςATρει dat s os O ευκλεὴς ι Oi 0 χaριτες κέκληνται quamquam Wilamowit et Blas receperunt ferri non posse puto cum distinctionem in Stropha quoque OS Ohiotως eXSDectari Supra monuerim quam ob rem, Cum tenebris Contraria lux esset, idem accidere in benevolentia utrique praeStanda poetam dicere voluisse Roberti sententia est quam totus accipio insequentium Verborum propter graviSSimam corruptionem Scriptura genuina ut eruatur haud scio an ieri non poSSit. 4. Cho. 346 ιρος τινος At raci ν, Γατερ 36 τείχεσι hyti ενος, GTερ in antistropha quoque cum ei lio et ephleinio vocativum retineo niXu mss. Codd. auctoritate, Contra Heim-