장음표시 사용
171쪽
V8. 6ἰ ἡουνθυε αντα, ceteri ut in praecedentibus', si e Boech hius. Quaeritur, utrum archon idem suerit necne.
Sacter agon sit r. XXXI-XXXV). Modo disseruimus de e0 certamine urbis Aphrodisiadis, quod pertinebat ad circi νας ιερουc οἰκουμενικους. Nunc sermo erit de inseripti0nibus, in quibus menti0 st ιερου αγωνος, et quaestio pr0p0netur, quae rati0 ac ne eessitud0 inter duo haec instituta dem0nstrari forta 88e 908Sit. Et argumentum titulorum quinque brevissime sic exprimitur: populo Aphrodisiensium Sacer agon dono datu S erat, quo singulari benescio adducti supplicationem et gratulationem indixerunt, ad quam cives 0ppidorum vicinorum publice invitati
nerunt; in lapidibus autem nominantur quinque civitates: Apollonia, quae Salbacia cognominabatur, Heraclea, Hierapolis, Cibyra, Tabae, quibus pr0pter studium et 80cietatem per Summum magistratum Aphrodisien8ium gratiae aguntur. Et Ap0lloniatae quidem atque Heracleotae eo anno publice laudantur, quo M. Aurelius Antonius Nicomaehus Blastus tertium archon ep0nymu8 est, Hierapolitani, Cibyratae, Tabent, quo anno Marcus Aurelius Papias, filius Papiae i), iterum collegio archon
Quae ut planius intellegantur, ad coniecturas nece88e erit confugere. Primum interrogabimus, cui Aphrodisienses commodum illud debuerint. Put0 non nisi imperat0ris ipsiu8 gratia atque con8en8u privilegium agonis modo ac ratione aliorum certaminum saerorum instituendi datum esse. ) Deinde ineertum restat, quo temp0re Aphrodisiensibus id concessum sit. Neutiquam c0gitari p088e de aetate exitu Saeculi p. Chr. n. alterius vetustiore duo quos commemoravi viri satis dogent. Certe floruit agon saeculo p. Chr. n. tertio neque cum Aphrodisienses vix plus unius magni certaminis privilegio usi sint, dubito verisimillimum existimare illud donum ιερου arωνος referendum esse ad ill0s ludos oecumente08, qui in aliis lapidibus vocan- ur ATTaλλνα Καπετωδε , sacer vero agon Ἀτταληος nomi-
172쪽
nabatur, ut antiquitatem redoleret, postea .cognomi ue πεTH-λιος ornabatur, quia temperatus comp08itu8que erat ad normam ae rationem agonis Capitolini Romani. )Urbes sinitimas in novam hanc sedem ludi 8aeri conveni88e, non eSt, cur miremur, quia manifestum est incolas totius regionis circumiacentis e 80llemnibus tantae celebritatis ingentem utilitatem et fructus vari0s percepisse. Aliud istius generis exemplum ex aetate Antoninorum cognitum habemus, cum maiores ludi Aphr0- disienses a semina opulenta editi conterminas civitates allistiebant. 3
To λογον ἄρχοντα et o τρίτον, et C. I. Gr. nr. 2799: επὶ αρχοντέων των περι M. cia T. Νεικομαχον Πλαστον αρ ξ αντα τ ρὶς τλὶν πρυ τ/ὶν αρχλὶν. 2) Quis pecuniam necessariam largitus Sit, sciri nequit. 33 Donum agonis commemoratur apud Tertullianum: adversus Gnosticos scorpiace, cap. VI Patrologiae t. II p. 133): . Sed si certaminis nomine Deus nobis martyria prop08ui8Set, per quae cum adversario experiremur AgonaS i8tos, contentiosa sollemnia et superstitiosa certamina graecarum et religionum et voluptatum quanta
gratia saeculum celebret, etiam Africae liquit. Adhue Carthaginem singulae civitates gratulando inquietant, donatam pythico agone post stadii senectutem.' De Pythiis Carthaginiensibus cf. H. Dessau: Bulletino deli' instituto di corresponden ga archeologica 188 1) p. 137.4) Analoga assero haec: Le Bas-Waddington nr. 1743 1L: γλιεῖς
173쪽
Hioronio a. Oi νέοι sit r. XXXVI) Adrastus, filius Adrasti, in lapide nr. XXXVI appellatur
πεμπτος ἱερονείκης, sed n0men ludorum deest. Quem ad finem numerus ordinalis adiectus Sit, non video nisi quintum civium Aphrodisiensium significat, qui ex institutione Sacri ag0nis, de quo m0do diximus, victore8 di80e88erunt. Quam artem agonisticam calluerit, in titulo honorario silentio praetermittitur, traditur 80lum gl0riogo genere i) eum ortum et sodalem fuisse e0llegii artificum. )Honores ei obtigerunt , pulcherrimi ), decreti a senatu p0puloque, a gerusiastis et iuvenibus; quod interdum apud Aphrodisienses ob8ervavimus, id rursus c0nfirmatur: etenim οἱ νεοι )coniuncti eum ceteris c0rporibus urbanis constituendarum statuarum participe8 Sunt. Adnot. 1) De diversis Adrastis eis Indices. 2) cino συνοδου editores de collegio artificum Dionysiacorum intellectum volunt esse. Sed respiciendum e8t fuisse synodos tam thymelicas quam Xysticas. Cf. Benndorf, Reis en si 884) p. 123 nr. 96 vs. 8-11: τειρχὶ θεντα καὶ υπο l τ ῶν ιερά ν ξνστικῆς τε καὶ θυμελικῆς συνοδουν κ. τ. λ lapis Xanthi Lyciae inventus est). - In titulo Aphro-
174쪽
C. I. Gr. II p. 503 nr. 2758, ed. A. Boech hiu8. , Aphrodisiade in australi parte urbis, haud proeul ab orientali parte.
JUtrum in fine alterius columnae marmor mutilum Sit an tertia etiam columna adposita suerit, sciri iam nequit.
175쪽
177쪽
Col. I deficit. Fuit fere hoc loco: Σαλπικτι
178쪽
Nolae numerales, quae in h0c lapide desiderantur, lapide VF et C suppleri p0SSunt.
Lapis F et C. C0l. I deficit. Fuit sere hoc loco:
179쪽
180쪽
Haec tabula antecedenti IV) gemina ei: simillima e8t,
Tempus incertum. Fortas ADtiroctistensos Sino nominilaus memoriae proclitRΘ.C0mpluribus lapidibus inscriptis s0llemnia Aphrodisiade ag0nibus c0ncelebrata innotuerunt, quorum origine8 et nomina obseuritate involuta latent. Ordo autem certaminum et praemia quae victoribus data sunt, aliquot catal0gis qui ca8u ad p08teritatem pervenerunt, accurate deseribuntur. Exstant enim indices praemiorum agonisticorum, in diversis 1 rustis lapidum in8 eulpti, quae sub connexum quendam redigere haud ita arduum est. B00ekhio iam contigit ut septem has reliquias in quinque partes di8tribueret cum ea quae coniungenda inter Se Se erant, coagmentaret. Ac restiam esse Viam quam B. in copulandis reliquiis dissipatis ingressus eSt, nemo non concedet, qui paul0 diligentiu8 rationes pertu StraVerit, quae inter diversa praemia in catal0gi 8 c0mmemorata intercedunt.
Luctus et musicius et gymnious
In marmore, quod primum c0ntemplari volumus, agitur decertamine bipartito; etenim prima pars, ad quam Verba Supra' scripta pertinent, continet integram commi88ionem muSicam, altera quae ip8a Suum qu0que intr0itum habet se0l. II vs. 3-53 ostendit certamen gymnierim.