Cl. viri Augusti Buchneri Epistolae, opus posthumum

발행: 1697년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

O Ceupationibus meis factum est, Rudolphri

avssime, quod nondum ad tuas proximas respondi: & ut nunc quoque brevior sim, quam vellem, eadem accidit causa. Quod ut UtrumqVe condones nobis, primo omnium peto. Qxod scribis,moleste te ferre abstractum denuo ab Academicorum studiorum cursu, facile assentior. Nam ut de caeteris nihil dicam, quantum momenti positum sit, ad eruditionem prudentiamque parandam, in quotidiana con- sietudine cum peritis ac doctis, in aperto est; sed tamen parendum necessitati, cui qui se accommodat,probe is,siEuripidem audire velis, Sapit, estque rerum iurinarum conse . N6sti,quid faciant qui aleam ludunt Si id non eadit,quod jactu est opus, illud, quod cecidit forte,Corrigunt arte: Id & in praesenti tibi faciendum meminisse debes. Non terga vertenda fortunae sunt. Ire contra, virum & magnum animum decet. Vulgaris hominis est, india gnari fato; Ferre praesentia,& ut se dant res,aequiescere iis,generosi ac sapientis. Vin Sophocleum illud addam, non alienum hujus loci Imo vis,& cum de nostro nil licet promer per belle aliena proferuntur. Quid igitur cothurnatus ille dc sapiens Senox

132쪽

gravia r Fures,vertere in melius licet,

Hac si a impres, aer decerinarisprobe Vivis in rure λ Sed cujus amoenitas & silenti tim maxime studia invitat: & nonneMusas ipsas an solis locis & cacuminibuε montium colere credimus at habitare λ Sed nemo adest: qu cum disseras,teque exerceas: primo te ipsum habes,& ispe una intenta meditatio plus con-ν fert boni, quam plures sepe auditiones. De-hinde ut taceam de fratribus, habes Bucherum tecum,q vocum de literis,dephilosophia & artibus bonis colloqui nunquam non copia esE Potest. id nunc de optimo & incorruptissimo sodesitio librorum tuorum dicam' quorum laetio ,ut fidelissime praecipit,sic saluberrime etiam exerceto Hos itaque volve, hos lege assiduus; sub tecto pariter,atque sub dio, etiam in imbra ,sab arbore antiqua stratus in gramine molli,invitante anni tempestate. Licet & alis Urando pugillares cum stylo arripere, scribendique capere impetum, & vel Poeticam vel Oratoriam Musam, inter ipsa sylvarum secretata, meditaria Me in media solitudine habebis pene aliquid plus Academia,& experiere non magis Dianam nemoribus,quam inerrare & ipsam Minervam. Vale dc nos ama. Raptim ad d.

. LXIII.

Presantissime mi michere. ubitavi hactinus,utrum perlatae ad te po

133쪽

ris P Aua. Bue Η ΗΕra tstremae meae cum fascicaeo essent: cum n eive responderes ipse nec quicqvam earum nobiliv.Rud. nostri literae,quas mterim accepi, meminissent. Sed eum aestum reqVieverunt hodiernae tuae, & eo nomine jucundiores quoque venerunt. De mulcta illa, de qua scribis, nihil hactenus audivi. Neque tamen nunc miratus sum. Nam ita gerimus bella, ut plus injuriae in cives redundet, quam damni in hostes perveniat; nec tantum ignaviae,sed injusti tiae etiam nota penes nos maneat. Demuse vestro bene res habet. Et sumsi tandem mihi his proximis diebus tantum, quanqVam non

concessa a vobis venia, ut res transferrem vestras in illud stuperius conclave. Ex quibus nee corruptum nec amotum iuisse aliquid, res ipsa olim docebit, cum experiri fidem ae dilia gentiam meam tempus erit. Ad publiea quod attinet, rum in modu nos recrearunt heste ni nuncii, quibus afferebatur, & Caesaris & Suecorum Legatos convenisse Dressiae, qui nobiscum de ineunda pace deliberent. Missos h esare ejus gerendi negotii causa Maraintaium&Michnum iidem ferebant, quos ex Pragensi praecipitivi evasisse salvos,meminisse poteris. utinam vero eorum opera tollapsa iterum restauretur pax,& stabiliatur, qui dato in praecepteasu suo & ejus ruinam attraxerunti Commentatiunculam nostram & generosaeDominae, Ac vobis non ingratam fuisse laetor sane. mamus enim semper nostra,licet amore magn

134쪽

det rem, alia nobis recludentur spatia, in quibus cujusq; ni & amantis pacis ingenium sese

exerceat. Domino Rudolpho excusa metis quaeso,quod neque nunc respondeam. Nam ita me Deus amet,tantum otii mihi non fuit in . optimi nostri Nigrini haereditate ordinanda occupato. Vale, dc salvete omnes. Raptissi-ene ad d. v.Septembr.Anno cI2 lac xxxIx.

. LXIV.

son dubitare debes,mi nobilis e re Davis

sime Rudolphe,iueundas mihi & perqVam gratas advenisse tuas. Τum qVia a te , quem ampensissime atque ex merito quidem mihi amari nec ipse ignoras, thm quia tales veniebant. Nam quid de iis aliud dicam, quam elo-ffgantes, tersas, & perquam Latinas non modose sed & disertas prudentesque ineὶ Quae ut sum-ν mae laudis sunt,ea non potuerunt mihi eas sum- mPpere non commendare. Qua ita pers ad as tabi velim, Alphe, si & porro in istas resanaves operamἰωte ad eloqVentiam, quae mari me convenit homini nobili, simili contentiose exerceas,non modo plurimum profuturum ti Hybi, sed &gratissimam rem facturum mihi, si has μελιτας tuas mecum communicare volueris. Sed tuae querelae illae,ut sunt justissimae, & maxime arguunt egregiam voluntatem in studia; ita reprehendi a nemine,nisi temere atque inique upossunt. Sane mitioribus fatis digna erat prae Eua haec indoles, de vere nobilis animus, quo

135쪽

II 8 Auα Bueri Nω te ornavit Deus benigniorque natura ; . sed quia alia nobis fluere non possunt, ferendum leniter, quod mutari non potest. Frustra expostulamus, cum fortuna, nisi expostulare cum DEO, quod absit, volumus. Neque nim abs si fortuna quicqvamem dc quicquid est, aut appestatur a id totum est DEI. Qvarq& providen rasu

Amprudenter luxta. M pae Pindarus pronunciavit. Quicquid autem de nobis statuit Deus, id iustum bonumque arbitrandum eli licet alite . nobis videri queat. Absurdum enim est crevdere,quicquam venire mali a bonqu/ωse: atqvo a summo quidem bono,& saeterorum omnium . fonte. inarς cum votis nostris fata contraria temperat, non id credamys ipsum facere, ac si nocere, aut saltem obesse nobis velit, quod sanc acere impium' sed ut consulat nobis & prosit. Nescimus homines quae nobis hodie eventura

sunt; nedum de longe posius ut aliquid ce possimus promittςre. Et quotusquisque indubitatum habeat, si hanc vel illam artem didicerit si his uol illis rebus excoluerit ingenium,i Imagno emolumento & commodo foret Nonne pluribus sua scientia ac eruditio exitio flat Et multi adeo hoc ipso infelices di miseri facti sunt, 'quod indulgentem optatis semper habuerunti fortunam. ILonge abes adhuc ab illa aetate , quae plane inopia ad studia est. Post annum xxx. demum serio scaliger incumbere literis e pit. Priores vel in aula, vel in bello exegit: nec quicquam minus potuit, quam eum promittere, quem post a Uit. Nosti illud Petro

136쪽

nianum: mod hodie non est rar erit. Sic vita truditur. Interim enitendum est,ut,si, quae V Emus,nefas sit discere,discamus, quae possumus: nec inter querelas inutiles elabi tempus patia

T' Necessitati quiprobese aftemperat, Sapis,estque rerum Hvinarum consciuου. Ego vero opto,ut coepta tua seeundet Deus, qui solus potest,& quae sublapsa ne int, mox excitare in melius,& vel ex nullo eficere magnum, nedum parvo. Vale, mi Rudolphe, & salve sum generosa matre,nobiliss .fiatribus & Davi de nostro.Raptiss. adii. xiv. Octobr. Anno cis Ioc in IX. LXV. EIDEM.Alde mihi gratae fuerunt tuae, noluissime. .

Rudolphe,tiam quod erudite ac .elegante v scriptae essent, quod nunquam non tenere a ducere solent,qui Musis & Gratiis potuerunt litare: tum quod erectum contra fortunam & in-'iquitatem nostrorum temporum animum te

starentur. Qui ut mirifice semper decet, qui loco nobili nati sunt sie comparandus imprimis con cimandusque est,nisi natura absit, qui sapientibus literis animum impendunt. Quantum enim est, praeclara praecepta complecti animi nosse exempla egregia & maximorum viroruminyictas voses tenere,si tantu in sermone erudi- eo ac concinne exponere possis, non vita ipsa exprimere velist Perit omnis industriae fructus,

siSsholae tantum non vitae ipfi discamus, aut ut

137쪽

no Au s. s uena R diserti habeamur,non sapientes ac bonLI A inter multo studuerunt aeternae illae animae, qua eolit Antiquitas, & nos hodieque miramur ingentes earum virtutes. Qualis to ille fuit,

de cujus Philosophia cum protulisset nonmili Tullius ita se hungit: proMurana γ βυς

s eduipendi. Item ille Priscus Helvidius, de quoCorneli Tacitus noster: Hist. σου. 1llusio ingerium inquit, altiora in sudii juvenis admodum dedit ron utplerique,ut nomine magnifico segne otium vetaret; sed,.qvo firmιor adversuin fortuita Rempublicam capesseret, doctores Iam anti securata est. cs c. Et nosti, quae tuus Cornelius,imo&noster Nepos ille, de Auico scribat eum summorum Philosophorum praecepta sic

habuisse tradit tiis ad vitam agendam, non ad ostentationem uteretur. ΗΘram igitur maximorum virorum exempla,mi nobilius me Rudo

pia,consei lare deinceps quoque,& vulgus istudi ignobile suis relinque cathedris, extra qVas nihil unquam sapere videntur Pulchrum etiam &mirifice decet elegantem hominem, erudite dqrebus ad vita pertinentibus disserere posse & loqui;sed multo excellentior gloria illos sequitur vi factis ipsis, quae didicerunt egregia, ostendere solent; qui finis omnis eruditi laboris ac stu didit,quod in hoc genere sumitur,essς debet. Quare semper mihi magnifica visa est illa Epamih

138쪽

re eri; quem dixit venisse initaliam, ut pulchrisfactis pulchrassententias consermaret. Imitemur dolphel dc quanto possumus opere, instructi

doctrinis veterum atque exemplis illustribus, velut armis quibusdρm, nos adornemus adverstius fortunam,quae in nos pugnat, , Nec concedamus,ut tantis opibus freti, vertamus terga aefugiamus. Sta satis philosophati sumus. De compositione tua id tibi persuade, eam se nobis

mirum in modum probavisse, clim inventione, tum dictione; quae utraque optimi cujusqye imitationem palam praefert. Quae in ea pau Cissima notavi, remitto enim ςxemplar) in bo nam partem accipies.Et nisi fallor, hoc finς eam pd me direxisti. Multum autem tibi consideris subinde aliquid hujusmodi cudas: tum ut ex

erceas stylum,tum ut opinionibus optimis anim num quotidie magis ac magis imbuas. Me

lius enim haerentiquae lecta primum, & post de inceps stylo tractata sunt. Et semper lecti iism stylus,hunc lectio excipere iniis debst, qui diserti ac eloquentes evadere velint. Festia nantissimus & raptim plane hae e scribo ad to.

RVapropter tam accurate exequi omnia haud licuit, lyam par erat e & tu benigne hoe nobis ignosces. Generosam Matrem tuam, inusitatae virtutis foeminam, quam ea de causa nun quam desinam admirari, ut ossiciosissime a n9bis salutes etiam atque etiam te rogo. Salvete omnes egragiae antinae,& me amate, mitten-bergae ad d. . vembr.Λono cla Iac xxxi

139쪽

Conrado Davidi Buchero,

. : S., P. . aDRolixitatem literarum tuarum, quas dedisti - proxime ad me,ad prolixum illum ac singularem amorem tuum interpretor, quo hactenus me consuevisti prosequi. Quocirca statuere omnino debes nihil illis jueundius m hi gratiusque potuisse accidere. Praecipue cum ad prolixitatem elegantia sermonis venustasque dicendi accederet ; quae nmqvam tae- . dium soporemve sinebat obrepere, & animum semper recentabar quasi,ut veteris Poetae verbo utar. De re ipsa vero,de qua quaerebas, ita habe. Tejus aequissimum postulare. si petas ro 3gesque,ut aliquando tandem tot exantiatorum laborum fructus aliquis ad te redeat: de si vilissima ministeria suis solatus non destituuntur, tibi imprimis exhibeatur digna merces,aut si id non potest, constituatur saltem, & tibi de ea commode caveatur. Iniquissimum etenim suerit, te florem aetatis tibi debitum impendero aliis,masque negligere, ut alterorum utilitates maxime cures, dum interea sine spe digni pra mii vivendum propemodum sit,nec quicquam

certi habeas, tibi quod polliceri inde possis. Testis ipse tibi esse possum, qua fide, qua dilis

gentia hactenus commissas egeris partes. QVa-xesi compellandam hoc nomine generosam Dominam Brandiam censeas,equidem non de

fugiam partes, & sedulo ac perlibenter hanc

140쪽

operam tibi navabo. Nec succensebit ea de re,ut sperO,aut nobis,aut tibi,Pae virtus foemifinae& aequitas est, aut se dissicilem praebebit iaconcedenda hac venia nobis. inare, quam Primum ad nos perscribes, quid sedeat animo, di quid a nobis fieri velis, diserte ac ordine eX-'plicabis. Tum sine mora id diligenter enitar, quod tibi ac rebus tuis maxime conducet. Vale, mittenbergae,add.xx.Novembr. R Ino cIa Iso

XXIX. . . ' .

LXVII.

Nobiassime mi Rudolphe. Uod hactenus nihil respondere potui, quod

'sigestii sane facere, curae quaedam effecere & i-- negotia; quibus quia neque tum liberare planὰ licuit,nune quoque & brevius, & negligentius, quam destinaveram,scribendum est. De praeceptis Politicis, quae tibi versanda in posterutri essent, quod quaerebas, ita habe: Aristotelem maxime dignum videri , qui ediscatur totus Hic ille fons est, unde caeteri omnes duxere latices: & cui maxime debent, quicquid aut omdinis aut bonitatis tibi invenitur. Hunc itaq tere,hunc volve diurna nocturnaque manu, α hunc audacter judica politicorum aquilam esse& ryphaeum. Sed quoniam is artificium tegit ferme,ut lectoris accendat studium, adhibendus est, qui aperiat atque enucleet, ut totali structurae ratio constet. Puto hoc facere posse, vae

SEARCH

MENU NAVIGATION