Cl. viri Augusti Buchneri Epistolae, opus posthumum

발행: 1697년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Aug. BuCHNERI me amas, imo si teipsum amas, perfice mihi ea, quae in praesenti abs te petii, non alia catusa , quam ut tibi prodessem. Raptissime ad d. xxx. Iunii. Anno cita Ioc xxxvI. XXV. Generoso ac Nobissimo , VIRO,.

μ . ' S. Ρ. Nie omnia purgandus tibi de silentio sem.

- Quod quia statim in tuarum principio,nqVanquam sine omni acerbitate,quae nihil cum obsolutissimis moribus tuis 'commercii habet,

subaccusire proxime visus es, non aliunde,opi nor,quam ab ejusdem excusatione, mearum Initium ducere oportet. Ac fateor quidem ,

dudum me respondere debuisse ad illas, quas amantisiimo fratri, CAROLO nostro tradideras; sed id suo minus ex Pedierim hactenus, S recidivi morbi importunitas, & quae mox conasequutae d. stillationes diuturnae sunt, sive catarrhi, eumque iis conjuncti languores effece tunt. Qui,ut fieri solet, non afflixerunt cor-lius tantum, sed animum ipsum quoque debi-itar mi; &sicut aliarum rerum, ira scribendi& commentandi etiam pigritiam induxerunt . Nam de occupationibus paeis nihil nunc dicam quae licet circa res non ita arduas ac graves Versari solent; tamen vix unquam vacationem ali- quam solidam nobis relinquunt. Accedit humanitatis tuae Opinioiquam quo majorem recOsita-

62쪽

tabam, eo impunius me indulgere somno leo posse existimabam. Nee nunc, ut spero, tuis abibis moribus: & ea ipsa comitate igno- es nobis, cui confisus temere hoc quicqvid. elinquere non dubitavi. Placebo tamenis, IENRICE, in posterum, sime hanc culpame-iendare permiseris: quod quidem,m facias, e-

amatque etiam abs te peto. Habes, quae pro 1e & silentio meo putavi dicenda: nunc ad cae-:ra respondebo. Quereris autem nec leviter lud, de vitae praesentis conditione: quae ta ita b ac obscura in otio, aut ea certe inter nego-

a transeat, quae nihil serium, nihil illustre ha- eant: atque dejiciant animum potius, ac infra aes suas deprimant, quam ad easdem attollantc erigant: cum contra ea, si tibi daretur copia lyeregrinandi per Oras externas, & conversa i Cum viris maximis, quibus Italia, Gallia , ἰelgium se effert hodie ac jactat, non modo fu-urum speres, ut aliquam gloriam & famam ircumfundas tibi, sed & ejusmodi scientiae in- II frumentum compares, unde imposterum alia Fanto melius adtie aetatis ratio constare posset.

Ion mihi ignota est animi tui generositas: deiic se maxime exerit, spectandamque praebet Mam quid degenerem abiectamqvo mentem illud magis arguit, quam desidere domi, pa umque pensi habere famam,& acquiescere i .is libenter, quae in praesenti ad manum secun lve dederint,nec ultra magnopere tendero ac litiὶ Maximi quique ac coelestes animi emicant, κ dedisnantur tonobras, & supra vulgus emi

63쪽

here cupiunt, idque omne se parum dignun existimant, quod se cum aliis habituros commune intelligunt. Quapropter tantum abest, ut ' reprehendendam hanc voluntatem tuam statuam, ut potius praeclara te laudandaque petere lputem. Utrum vero haec ratio tua tempestiva satis sit, de eo videndum tibi maxime est. Nam scut magni ac sublimis animi est, ingentia cupere: ita prudentis & cauti, nihil velle temere, M tempori inservire: modestivere ac pii, Cedere illis &obsequi, quos verendos nobis colendos- que DEUS ipse ac natura praecepit. Multum quidem momenti habet &ad parandam gloriam nominis, &ad conciliandam prudentiam, 'animo, multorum mores populorum, & urbes

vidisse, atque cum peritissimis cujusque gentis doetissimisque esse versiatum: sed illud stipramodum cupere, quasi ibi sum ma maximaque is inlicitatis pars elset posita; aut alieno, nec satis 'commodo tempore, vereor, ne ejus potius sit , qui impotenter suis incumbat votis, quam mΟ-derati acuapientis. Vides ardere bellis cir-

. cumcirca Omnia; interea universa ac vias aut

esse insessas armis , aut latrociniis infestas. Tam praesenti discrimini igitur se credere te- mere,& praefidenter tot periclitari casus, an tibi id integrum fore exis imabisῖ Nunquam haec tibi libido veniat,HENRICE,ut tam periculosamis Aeam jacere velis, & tantae tempestati objicere. caput, cum cujus salute tot hominum vota, ae magna felicitatis publicae spes connexa & copu- lata est. Cujus prosecto velis nolis te rationem habe-

64쪽

abere oportet, si aliorum voces praetercundas bicenseas. Itaque finge, assistere lihi patriara, & manus tendentem te obtestari, ne tibi ideare tam vilis, ut incertae sapientiae genus: erto periculo emas. visum tibi non modo elgium,sed habitatum prope est: lustrataeGalae bonam partem: cum maximis seculi viris ρon modo notitia tibi est, verum & usus inter .rs sit. Quo facilius modum pones cupidinitae, satius fore existimabis, vel mediocria sape-: quanquam profecto neque nunc quic-vam mediocre est, quod Hujus tenes 3 cum ossis carere discrimine,patriaeque adesse,quami omnem prope adimere tui stem, dum tot roCellis committis te, ut venias ab lamma, &on tam aliis, quam tibi ipsi facias satis. Non

ic commemorabo d1ificultates alias, quas cereti: non paucas & satis graves haec nostra condio temporum tuo proposito videtur afferre .' vas omnes quantumvis perrumpendi ac su- , erandi non parum spei reliquum sit, tamen . . oluntatem parentum contra, quae tua pietasst, ne voles unquam aliquid, nedum conten-

es. ApudLactantium, opinor, Iegisti,non

re patres s genitores noriros, quod audiunt,dDEI ministrossotiuae, ae optiones veluti,per

vos ibi producat filios, s iis euret. Cumaque illi legati quidam Dei atque vicarii sint,c procuratores 3 ita habendum, quodcunque ii praedicunt ac suadent, non tam per se id fa-ere,quam ejus imperio auspiciisque,cujus notius praesunt. Quare Menander Diis ipsiu

65쪽

Au G. BuCHNERI maledicere; t,qui maledicunt parentibus'. quod

hiDeorum administrent vices: & quicunque de ossiciis. hominum praeceperunt, Primo de eo, quod Diis; secundo vero, quod parentibus debetur,docent. Nam sicut origo vitae debetur Deo: ita divinum illud munus parentes in Ilos derivant. Quocirca sicut merito proximi, ita honore & ossicio etiam esse debent. Mihi quidem dubium non est, parentes saepius filiorum voluntatibus, quantumlibet honestis ac maxime licitis resistere, non tam consilio, & certa ratione aliqua, quam Dei instinctu. Qui velut amantistimus nostri est, ita non in praesens tantum,sed in futurum quoque providet, & curam nostri agit. Quare cum prospicit ille ac cernit ejusmodi quid agitare filium, quod ei futurum exitio sit.& magnam importaturu pestem, sic regere parentum animos & gubernare solet, tu nullis moveri se rationibus patiantur , quo quidem in filii desideria consentiant: ne per futuri imprudentiam quae propria semper morta' liu generi fuit, in eas cala mitates ac Clades praecipitet, unde emergere & eluctari postea noriqueat.Praeclars nobilissime HENRICE, & religiose videris facturus, si idem inducas in animum, &istam parentum voluntatem, non tam

ad ipsos, quam Deum & providentiam referas, qui te hac ratione magnis casibus, quibus implicari poteras, voluit exemtum. Nihil profecto ad tranquillandum animum dc perturbationes coercendas magis facit, quam in omni

Diuiti

66쪽

bus, quae accidunt , ad Deum frespicerestque in voluntate ςjus leniter acquiescere. Et pla- , cuit mihi semper illua Socraticum impense, ωκε τοὐν ει ταυτη τοῖς θεοῖς φιλον, ταυτη γινε- M. Item illud Poetae, quod in omni incepto recogitandu m diligenter Epictetus monuit:

Absit ut tam infelix patria, & tam exemplis bonis vacua sit, ut nullam eminentem virtutem ac

sapientiam alat amplius, quae & incitamento aliis, & documento esse possit enitendi in sum- rma. Licet fortasse tanta elegantia literarum cultusque ingeniorum, vel & acumen quoque in nostris non est; at vero fastidiendos idcirco prorsus&transalpinam sapientiam mirandam itantum, nec ipse concedes. Nam &in equo Ienerositatem magis ac robur, quam phalerases imamus. In aedificio quoque non tam pse turae octessalata opera, quam ipsa commodias spectatur. AC ne cum supercilio perpetuo qui videar, nescio quis Poeta ait, nore nimis: Vere,placere vel polaita potes. Itaque & nosa sapientia ac virtute ipsas potius, quam ornarierita earum amare decet & sequi. De sorvis dii rusticae scriptor monet: velocitas,in fit, pro ιrris infacinus Jegnities figuram' benignitatis viratur; ου tantum recedit ab agilitate, qPa- ,

em recessit a scelere. Non adimam laudem Critam viris magnis; sed vereor,ne illud ipsum ciam quoque habeat, cum de nolisorum αί norum ingeniis disceptatio est. Ovi licet,

67쪽

1o Λus. BuCHNERI celeritate ac acrimonia praestiterint;a nostris tamen probitate superantur. Fitque adeo,ut illos callidos versetosque magis, quam Vere prudentes existimare oporteat. Fallunt non raro

ac imponunt nobis, quae in loneinqvo posita sint: tenetque jam olim humanas mentes hie morbus, ut contemtis domesticis, in peregrinis stupeant,& juxta Petronium, Id quod Naeritur,optimum putetur. Diu est,quod hoc erroris genus perstrinxit Pi darus;nec alio spectant likc disertulimi viri ver-ha: Ad qva noscenda iter ingredi ras mittere mare solemuw,easub oculispositanegligimu seu, afvia ita natura comparatum est,ut proximorum .ncuriosilonginquasectemur: seu,quod omnium rerum cupido langvescit, cum facilis occaso es. Sed demus maxime, esse in exteris plures, qui nostros homines, etiam quos imprimis mira mur, cum ingenio, tum virtute etiam ac sapientia superent; dum tu concedes nobis,hans gloriam ipsos,non tam peregrinationibus perpetu is atque discursibus, sed felicitate naturae, & in-

, deses studio industriaque & ipsa administratione negotiorum consecutos esse. Quod si est, quid aliunde, HENRICE, labores petere, quorum domi lihi copia est; & cum periculis maximis laboribusque emere, vae tibimet ipse praestare quotidie potest Noli tam abjecte atque humiliter sentire de te, ut per te ipsum in summum culmen eniti desperes, in quem natura

tam liberaliter ac benigne tot invidendas dotes congessit. Id ceris ingenium nactu. Fr, qV d

Diuiti se by Cooste

68쪽

EPISTOLAE. ς Icima quaeque alibi provocare potest. Acce-zontemtor voluptatum, & quadam severa Valitatis lege subactus animus, ut proculca is rebus,in quibus juventus nostra & oble-e geniam cumprimis, & florem aetatis perine consuevit, totum te literis, iisque studiis teres, 'Vae , quo remota longius a ratione gi,hoc propiva ad sapientiam admovent at- adducunt. In qvjbus tu eos fecisti pro-us, ut illis quoque palmam ambiguam faci- qui consenuere inter has curas, atq; id unum terunt operam, ut docti haberentur. Equin ita censeo, non posse hodie aut comtioris perfectioris prudentiae genus, quam ex ve-am libris addisci, siquis hos diligenter ve dccum judicio tractet, & inter legendum

inde respiciat ad ea, quae nunc geruntur blice, & cum praesentibus antiqua conten-

Qvin & Hon raro ipse intersit negotiis, sin, ut agat semper &gerat, tamen, ut admini-

intibus assit,consiliisque participet, & omnia:o,quae videt & audit,sub examen quasi cenamque .vocet, atque ad ea exigat, quae ha-nus legendo observavit, Nam qui egreditur nunquam scholas, & nullum rerum usumi habent, licet eadem legant & volvant, ta-:n nihil consequuntur aliud, quam ut vel e- siti vel diserti evadant; solidioris enim pru-ntiae vix est, ut aliquid consequantur. Lon- aliter vobiscum comparatum est, qui natiis publico: nec unquam ab eo seducti tam age ut prorsuῖ privatos haboro oporteat.Ap-

69쪽

sr Aua. BuCHNERI pello conscientiam tuam, HENRICE, an tu miraculum seculi, GROTIUM, an alios, quos nominare non attinet, quibus haec aetas tamen gloriatur imprimis, aliter profecisse censes Quid itaque tibi praeclusum putes, in quod fastigium ipsis aditus ascensusque patuit, cum eadem, qua illi,& sis grassatus via hactenus, & nunc assidue grasseris' Quos Graecos Latinosque scriptores non ita legisti hactenus, ut pene memoria teneas, Poetas, Oratores, Hi storicos, quin ipsos Philosophos quoque 'Peregrinatus per Gallias Belgiumque es: Contraxisti ussim cum eruditissimis quibusque ibi &maximis viris: Patent tibi aulae quotidie, qVos patria habet, principum: in quibus nemo aliquo habetur loco ac numero, qui tecum amicitiam jungere non in felicitatis parte ponat: nec unquam cum iis potes congredi, quin degravissimis rebus negotiisque disserendi copiam habeas, ac ita & acuendi ingenium, & instruendi. De patre autem tuo quid dicam, qui quo diutius in nostra versatus Republ. est, dctot perfunctus negotiis maximis honoribusque, eo majorem quoque earum rerum comparaVit sibi peritiam, in quibus civilis viri officia cum maxime versantur. Itaque nec horam unam Cum eo Vivere poteris, quin discas aliquid aehaurias, quod impertire olim patriae cum Commodo ac emolumento ejus possis:

- - - - - - - Navibus atque

adrigis petimus benὸ pisere: qnod petis hici EAElubris nimuυ te non deficit

70쪽

sta quidem hactenus. Ovae non hoc fine tinavi ad te, ut quicquam praeeiperem, aut m monstrare vellem multo melius callenti; ut silentii culpam veterem nova garrulitatis piae exteram: & tu deinceps me negligentiae cribendo ne accuses temere, ex quo confusa onditave hac scriptioqe satis molestiarum assem. Nunc pro marmoribus Arundelia, qyae cum Petronio Burdelotii remitto,ma- is ago gratias, quod mihi tamdiu eorum u- a tam liberaliter concedere voluisti. Schota de imitatione retimii, quem si in mea juransire posses pati,i eis lege, ut alius pro ecili- ad te veniret, magnopere me tibi esses ob- mirus. Sed si id fuerit molestum, noli dis-mlare: soleo libenter reddere, quae alii linter dederunt utenda. De Appiano dabisaiam: nam neque in mea Bibliotheca, nec inius alterius,ac neque in Bibliopoliis publicisismodi exstat exemplar, quod & Graecum re-aesentet textum, & versonem latinam quo-e adjunctam habeat. Sed versionem tamenbeo: sed qua quotidie mihi usus est, Caesa: de bello Civili commentarios interpretanti. tque quod eam tibi dare veniam non potue-im, benigne ignosces,& me amabis. vi tenbergae ad d. m. Augusti, Anno

SEARCH

MENU NAVIGATION