Scriptores neurologici minores selecti : sive opera minora ad anatomiam physiologiam et pathologiam nervorum. Tomus IV

11쪽

XL mona. ΗκNR, MUELLER Series experimentorum in mustutis et neruis animali quoruntam iustitutor.m horumque organorum functionem c effectas natur. illustra tim os m. Io. TRAUG. MOLPH de neruorum longitudine in componia nemoriatitudinis m. cΗνα BERNH. GUSEN de tensione neruorum IXIV. conu, Io ss de nutritione inprimis neruosa - - α XV. Ao. MURRAY de sentauitate ossium morbosa - . a XVI. Io, FIENR, RAHN de miro inter caput et viseera abdominis commercio a X4. capH. GUIL. MNR. De MAn Elas de animi perturbationum in corpus poter M. CAR, G RG. THROD. KORTUM de apone la neruosa

Tabulae primas figupag. 8 Tabulae seeundaeio Tabulas tertiae L AD.

12쪽

A D. THEOPHIL. NICO LAUS ZERE NER

COR NERVIS CAREAT ET IIS CARERE POSSIT

Ab iisdem sere temporibus, cum post varia veterum tentamina ', immortali HALLER vim fibrae musculari inutatri et propriam, irritabilitarem ab inueni qm I IALLER1ANAΜ dicendam, detexisset et quam plurimis experimentis comprobasset inten eruditos disputatuiti est: quatenus irritat,ilitas a vi neruea dependeret, necne Omnes quidem in eo conueniunt, ut irritabilitas musculari unice fibrae competatude fonte autem irritabilitatis differentes, in varias abeunt partes: alii enim omnem ita 1itabilitatem a neruis derivant, eamque sensibilitati, tanquam vi in corpore organico eardinali subordinatam esse docent; talii irritabilitatem vim sui generis salutant, quae

13쪽

Sentenilae, ex qua irritabilitas vis sui generis et sbrae musculari propria, neque

a systemate neruoso dependens proponitur, licet inter omnes vexati stilasae, nouuin robur et firmissimum argumentum accrescere videbattur, cum nuper demonstrarente partem corporis ani inalty maxime irritabilem, cor puta, neruis plFe carere 'in.

Corde enim neruis desii tuto, ad aliud principium confugien in est, ex quo summa sngularis huius musculi irritabilitas dependet; hoc est principium irritabile, quo corataque vi neruca, accedente sanguinis vel alio stimulla, mouetur. . . .

Cor nernis orere, et hinc vi propriae irritabili gaudere, argumentis iisque gravissimis comprobauit A BERRENDs. Res noua est et plane inaussita. hinc aceuratissma disquisitione digna; maximi enim momenti ess tam in theoretica, quam in practica medicina. Argumentis pro absentia neruorum in corde grauissima quidem ii trisunt, et singulari ingenii acui hine ab auelqre prolata; sed rei probandae haud se ficere mihi videntur, ita ut In aliam partem ii sputari hon possit. . Hiiic non dubito fore plerosque, qui spretis lili argumentis, adhuc cordi et neruos adscribere et co dis irritabilitatem a neruis deducere mallent. Quae cuin ita stat, non inutile se an erit, arguimenta a A. BEΗRENDs proposita receniere, eaque subiungere, quae iis exaduerso opponi possint.

Primum et firmissimum sane argumentum , a neruorum s d. eardisicorum dic Eitione anatomica desumitur. Nervorum cordis examen stria losius. intendens diuit auctor: nullos omnitio nemos ψ ne surculum quidem, in ipsam cordis carnem dispero Neruos omnes, quotquot a magnis vass ad cor descendunt, arterias cor narias sequiividit comites. abique ullo ramulo coriis carni immisi, Omnes quos vulum in cordis musculos immittentes. Vidit etiam aliquot neruos .atit arteriis de, rixisse, cordisque carni intrare visos. - Illustrantur haec observata egregia, tabula Ex primo hoc argumento, licet summa dexteritate et oculorum acie Iente aucta, eruto, plinarius neruorum in cordis substantia defeeius, haud sequitur; nam i Omnessere nerui musculos mgredientes, arterias sequuntur 'f); a) Finis neruorum, praesen him in inusculis, oeula licet optime acinato , ' plane effugit, nec ulla arte anatomica

demonstrari potest Hinc ser potest, et probabiliter etiam fit, ut sibilantia nae-

14쪽

ibus cordiis ita interialixis es basi subacta dei tolliores, pulposque, plani magis quam cylindraeei ex gangliis

ant, et g - Vasorum Mertii P a mei

i fibrarum brtericis aruin tenuitati riis s. d. eardiacis deprehenduntur. agnitudiit e stiperantur, re debent. . eloini quoque partes

15쪽

in Rulis viseetibus

E RiNs ti coniectura i

ter cerebrum e rde, a. numero iliae musculus in considerandum venit argumentum pro defeeiu neruorum tum desumitvre lex enim est constituta, ut quo magis sae-ur aliquis, eo plures maioresue nerui ad illum perueniantelensissima earo est, quodque continuo per vitam agitatur,ere videtur, ab ea lege abhorreant. detur hoc argumentum; cum enim cor, momentis quam quis mustulis differat, omnino , lxatione n*meri neruorumiissimum rarium argumentum. Cor non habere neruos, insensi is sua docet natura. Insensilitatem cordis cl. auctor inde probati quod in cadaueribus cor morbo assectum, ero ira, totum sere absumtum ' , ruptum G , inflammatum, vermibus,, si fabula vera l) obstissum Ato. iduentum sit, sinet ullo Vegri doloris sensu. Si de dolore eordis conquestos fuisse aegros narrant, nerui vasorum in causa erant q). Multa sunt, quae insensibilitatem eordis in genere haud concedendam) explicare i possunt, citra neruorum desectum cesse cum propter angustissimas libelli limites. enumerari limi possunt, anonuisse suffiςiati saepe kepius anatome pulmones, hepar, veturi j uiam, ire S, rel. morbo soque interdum grauissimo affectos depro. bendit, absque nilq gygri dolpta aliaue mulesta sensatione. Quis inde concludere auderet : pulmones, hepar, . ventriculum, renes, rel. neruis carere' Fatendum tamen est, . eriguam esse sensialitatem, qua cor gaudetimenta in brutis provocat es BERRENDs. Cordis vel ex coditis nerui irritati eius motus non excitant; .rursusque, Gineque ipsum cor e corpore sit evulsum, suos tamen motus: si vervi eardiaei non essent destructi. Disiecta quoque vel don Blutosi sen voretuli in dedi Arterien cs.

18쪽

GANGLIO SECUNDI RAMI QUIN ΤΙ ΡΑRIS

VERA GANGLIORUM NERVOSORUM

UTILITATE .

Paetermisimus ea , quae de ramis secundi mini quinti parili neruinum cerebri proposita leguntur alio in loco horum scriptorum ueurologicorum minorum Ian potius interest 1iouum describere ganglion, quod ad ostium maxillae superioris eum lacum coinspici tur, ex quo nerui intercosialis radix, nasiles palatinique nerui, modo dicti nerui propagines enascuntur : Collocatum est in angusta fossa, quae os maxillare superius et plerygoideos sphenoid i ossis proeessas intercedit; obvolutum est molli pinguedine et quoniam pone foramen sphenopalatinum stum est, etiam ab isto ganglii sphenopalarisi nomen aecepiti Caeterum liocce ganglion tubicundum est, duriusculum atque triangularis vel cordisormis figurae exterius convexum interius. magis planum. Ex hoc ganglio egredientium nervorum numerum et progressiimi tabulae exhibet Triplex coniicitur esse gangliorum neruosoriam usis. Adsunt nimirum gan ta ut minor neruus dividat nr in plures,. vel ut varia et omnino idonea directio ne vorum in eas partes, quibus nerui desinati sunt, ex gangliis locum habeat vel tan, dem ut plurium nerusrum minorum in maiorem: unum fieri possit congregatio. inod exemplis a MRcRELio probatur sequentibus Sic ganglion uerui intercostaliaestini lanare ex tenuibus splanchnicis nei uis exortum copiosiores ei niti t. ramo M. IdeIm

pat Hoc exeerptum desumtum est ex mo- γ Tom.I. p. Iras et seqq. numentis Academiae Seientiarum Berotta

20쪽

Τ, sed isti

OBSERVATIONES ANATOMICAE

GLANDULA PINEALI, SEPTO LUCIDO,

ORIGINE PARIS SEPTIMI NERVORUM

a E R . L N et II 6S Glandula pinealis non modo petiolis medullaribus et cylindricis neruorum optim. tum thalamis imponitur ita, ut hos introgrediatur et in posteriori sede lainini medullaris conspiciat cur, quae cu u posteriori cerebri co inmissura conius usta est. Rop iuntur etiam propempsium semper lapilli sive calculosa grana in conario, sine dubica stagnante lympha. Septum lucidum si ex duplici lamina medullari, quae posterius paullulum a si inuleem distant, dola vero per medullarem striam uniuntur tandemque ita confluunt