Duorum in Platonis Politico locorum emendationem [microform]

1쪽

MICROFILMED 199 1 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE YO

a partis the Foundations of stem Civiligation Preservation Project

Reproductions may noti made without permission homColumbi University Library

2쪽

States Cod concenas memining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi University Librar reserves the right to refuse toacceptra op orde is, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

TII LE:

DUORUM N PLATONs S

ERLANGEN

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

Master Negativs Restrictions on Se

5쪽

tata T

Contimeter

6쪽

orientalis ten

am 30. September 851.

InhultrI Duoruin in Platonis olitico locorum emendationem proponit D. Christianus Cron, scholae lutinue praeceptor. II. Schulred de Studienrector D. LudWigio derie in liber den eri des ussere AnstandS. III. Einigo Bettrage ur,riti de Vendidadiso D. Friedricli Spiegel Prosessor de orientalischen Sprachen. Ei Ina geri,

7쪽

Duorum in Platonis Politico Iocorum emendationem

proponit

hv Αι In CT .Quum a viro clarissimo, quem Vestrum hunc conventum moderari jussistis, gratum sane utque honorificum, Vos, viri amplissimi, ornatissimi, doctissimi, qui oppidum nostrum celebrare voluistis, consalutandi munus mihi demandabatur, tu ni nibus erat nova Platonis dialogorum editio, quam vir inter paucos litoris latonicis imbutus idemque eriticae artis eximie gnarus udornandam in se receperat. Iudeoinnia bona nugurari licuit deoque confidere, fore, ut Platonis oratio etiam post egregiam ekheri, talibauinii, uri censium, ultorum peram, hic illi emcndutior exiret. Nec fefellit opinio. At jure mireris, tam largam ab illis messem relictam

esse, quantam nunc quidem sub C. r. II er manni hunc enim virum me tu nificare dudum intellexisti sulco parata cadere videmus. am is quidem iano sibi legein secit orationis consti triendae, ut eo dice praestantissimo, quem alii Clarkianum sive Bodlejanum, ipse Oxoniensem dicit, pro futtilumento ubito, innia, qua sententiarum conformatio et Plutonici sermonis usus ferret, reciperet, quae non ferret, partim ex libris deterioribus partim ex conjectura recentiorum, nam hoc in nullo discrimine

ponit - meti duret.

De Clar hinni quidem libri aestimatione non inter omnes, quibus in his rebus j ii-dicium est, prorsus convenit, et ii per de inum vir subtilis judicii et religioque dili uentia idem quo opti in de Platonis Phaedone meritus morin annum Schmidii iam dico, gymnasii Vitebergensis rectorem, utim anno, qui ibrum illum, vetustum sane et primarium, en quae de eo motae suissent exspectationes non explevisse judicavit, judicii socium se adjunxit, quorum sententiae me quoque ita subscribere profiteor, ut

8쪽

Clarii ianuni libriun cuni Vaticano et Veneto, ii os uoli erus litori is et I insigni-

it, uno ordino habentia. tu vero res est, si vo in illo uno sive in liis tribus, nam plerum lue fere concordant su nuntii tralaticine lectionis nuctori tute ut O niuius, sive euin Schini dii etiani vetiista ruin edition uin consensum, qua in vulgatam lectionem dicit, aliquo uinero latuiniis hoc quidem communi omni uin decreto sint, ration m ess P,

quae tanquam Per illinus veri et falsi judex trahiticia aut comprobet ut rejici ut ullisque, line nugis cominen dentur, Ompenset. Ita suetiim est, ut ne Ierinunnus qui de in hic illic, tibi libroruin scriptura cuin sententi ne verit ut Vel Sermonis Iiroprie tute constare non possc videre lilr, ut ub ipso aut ab ullis excoer itatu ii verborum ordinem recipere tibi inret. Pluri innua d in cndanduin natori uin praebuit Politicus, qui libralerni anno, lira ςyllia in ilii Od jure ni reris, in dis Itonendis dialogis nuctorem secatio, inter lios voltim in priui eo inprehPnditur. In liiijus diu lo uti rutione constituenda tine dum et in in Orilin, lin ip SE tu Oudam in censi ira editionis tu libitumi anne Annalibus iterariis ab Academia avaricaeditis inserta, propositi, calculo Silo eo in problivit; lin re illi idem non potui non in E-tari: nn in scitis, nos philologos eos ESSE , litos quia in subinde ne lent puerorum DC-cata rubrica notare vel typogrnpho mim, qui uideli nilnc lint, orror S Corrigere, EDS- de iii veteram lili rariorum menda toller mirii in unutii in dei et et ne iii inultum ubesse

ab ea viroruin civiliui in quam festivo ille Pluto in libro Plinodri no iniit in scri illo sedulitate, qui vides icet eoruni quae scri Ii Serili ilu:ilia plurimos habere assensores

uestiunt.

Verti in iii in vero ne linc qui deni post egre riam Hermi iani in diis trium illo in logus, que ni falliti se rurale in dorsi ope distituti im ess coiriliteri inur, in ne illis ninnis lue Pus sim contrum is ibi tu libernius Alioqii nitori redditiis es Ac videtiir. distina reii fosti fi nn him duos exempli nus locos hic indicuro salis habeo, quos que inuit modi uno ECPI -tissimo ito lue editore perhibentur, ut lutone proficisci non potuisse, ratio evincit. talterii in quidem, tui p. 29 E. Steph. invenitur, nemo, ilii od sciam, nil luic do vitio suspectum n bliit, 'Illem nil ne tubere de rinatum esse ostendam. Λαe, uin verbuipsa in s Ilii tui mis, Ost tuum sententiarum Ordinem priueis indicaverim iis Distinxit Iriato tria civit ut lim euern, uill imiterium, linii eorum dominationem et Pola uin rc in civitatem, quae tria quodammodo luim lue fieri dicit, clim dii ex se insuper Oinina pariunt. Tum rationem addit, his si editoribus fides est, verbis: E. Ino et βιαιον που και

rum potentia, quam ligarchiam dicit, secernit Sane herculo, si virum clarissimum nudimus, ilii hunc diu logum prole gomenis et commentariis illii Striivit, paucorum imperium, si a divitibus obtineat ite, ristocrnti R in sinis ulli eribus occupetur,

o ligurchium vocari existimantem. Noli crediderim I et ut ni in Plato, qui, ut Civitutis locos ii suci ontes omittam, in nostro ipso dialogo paulo infra p. 30 A. hae oliubet ora tan o πλουσιοι ταυτην intelligit τὴν λ θινὴν κε ἐν si τὴν του ἐνυς

πολιτεiαν ὐπόταν ὁ τωι νύMων μὴ φροντiζωσιν, λιγαρχέαν. Vides, non in eo vertiaris socrutino et lignrchia disserentium, utrum divites an nuperes rerum potiti sint, sed iitrum secundit in legesin adversum leges rem publicam d ministrent. Ne lite ab hao sententia discrepunt, uno loci in is tu in subseqliuntur. Popular in ni in Civitatem, cujus, sive libidine sive ego utatur, duplex notiae esse ne gut nam chloer ut iam ignorat luto, eum essu dicit, in iis opulentis sit perior sit inultitudo, adem sententi ii, qua et in m p. 298 C. et 299 A. divites ni universo populo discriminat, noudiversus ab Aristotele, qui libro II Politico mi in cap. X okk. hue habet: o ὁ δια-

stitna in quo esse illo, hoc opulentino discrimen non ad ulterum hanc bipartitam, sed nil priore in illum tripartitum pertinere divisionem, ne lito in illi in locum, de quo uno siluestio est, ullo modo convenire. unproptPr Verbu καὶ πεvi αν καὶ πλουτον, velut extrinsecus illata, expellendi censeo. Penui dilitii in senti Originem in iis quae continuo sequuntur deprehendimus. Ibi lato duplicem divisionem uno orsitionis tonore comis plectens T. ιν; ἰοριεθ τινα, inquit, τουτων - πολιτειῶν D mi εἰναι τουτοις τοῖς O9ot ορισθεῖσαν, ἐν καὶ Uγοις καὶ πολHOῖς, καὶ πλουrto καὶ πενία, καὶ τω βιαέφ καὶ

in liis locis conspicitiir, ut p. 292 C. 293 A. 20 D. quo ruin omnium quam diversa plane ab illo loco ratio esset ilia in ostii geret librarium vel correctorem, ne quid Opilior, nil loci, quum iit abiit, integri intem desideraretur, extranen illa adscripsit, quibus pride in critici latonis orationem liberare debebunt, nihil verentes, no in violentiae cri insen vocarentur. Iubebant ni in oratum nudi ciae defensorem eum ipsum, cuivi in illatum dixerit quispium. Iure ni in critici artem cum in udici ontuleris, quem Pluto in hoc ipso sera non jubet nihil uliud spectantem nisi ut ne grato medentur, vel huic invito deo violentis si inii, ut secandi et urendi, remedia adhibere, nimirum αννιο νον in ' γαθω τεο τῶν σωματων, βελτic ποι Ουιτες ἐκ ροιρονων, σω ζωσιν οἱ δε-

9쪽

ραπε οντες καGTOι α β εο απευουενα. Dii riori biis vero passim opiis esse remediis in purga Iulii ea line Vulanili Platonis rutione, cum aliis criticis consenti Iermannus,

qui no Clarkianum qui item librum ab interpolatione prorsus liberum esse et in praefu-tione intrenue fatetur et cancellorum usu haud ita infrequenti comprobat. Alter locus, quem supra significavi, leuitur p. 30 B. Pertinet ad eandem de variis civitatum sormis, quam ibi inchon verat, disputationem. Nam postquam bis trium

illorii in uenerum, ii Ormn in homini ui vita expressa exempla videmus, quin quo tantum nomina exhiberi ostendit, quaestionem instituere pergit de una ea, quu quidem vera sit, civitate, posita illa in eorum, Penes quos summa rerum est, recta intelligentia gubernandi lii arte. Hanc vero, quo ninna onmium longe difficillimn sit, nisi in nucis vel potius tino, lite in vere re ritim vim im di Xeris, non inveniri pro certo habet. I undem, divinitus tominum generi donatum, si modo inter homines existut ne lite in deorum numero habendus sit, ne leui biis ilii idem constrineri oportere, quippe illi ipso lex sit vivens vivens illi P qiui non utrae Scripturali munii vitae vicissitudines si trita culigat, sed ad varias o in iniim necessitates intelli erens resiliciat Leirmn quidem utili tutem cerni iuiis rei publicae tarmis, quae qui tua optima illa civi in te in seriores sint, eundem tamen imitenti ir, leges constitit in religiose observantes grRVissimisque illi pliciis, ne liis eas pessum det, en ventes. I inque si Pnes utillii titilinem siluali uim imiterii in sit, Itieliorem itidem

eam esse rempublien in in illi leges vigeant, nomine vero non discerni ut illa, in illi libito dominetur. Contra si divites gubernacula teneant, si quidem legibus obtemperent, eam reipublicae formam optimatium 3 uberiantione in recte dici, sin minus, nucorum dominationem; similiter lite, si unus reuia et secundurn leu es, intelli uentem illiina que indiximus imi tuns, regem Appellam iis, nomine non ut Stinuitentes ut, O, qui vero rex Sit, quippe regia arte Sive cientiu rn Ddit lis ficta τις αθα, inqllit, επι Gri. ιων ὁντως ων

cum vulgata scriptura Stephani, lekkeri, tu libitumii, uri censium, codicum manuscriptorii in fidem sequens umillul; non in m n, opinor, recte faciens, si tu idem illo loco, ite in supra Significavi, Verba, quemadmodum nunc leguntur, vitium contraxisse ostendi, prue eunte, it nunc ideo, Chleiermachero uunmnum enim, quaeso, his sententiam inesse volumus Enndemne, quam inlibuum ius, hanc inter prelationem adhibe iis , , tuinque illa' , inquit, nomina civit nilim, quae nunc dici solent, tantum nodo limina evus runt , addita ratione , , ubi nil ille sapiens imperium teneat, ibi ilia inqii illarum civi tutum nomina tolli Si Stimat, Propterea, nisi fullor, ii sed constiti ita a civitate, line optima est, Omnia illa deteriorii in rerum pii blicarii in discrimina protentis evunescunt utque Oillintlir. erum ut nec Sententia per se stare possit, quod vix crediderim, in Sentent inrum tamen continuulionem nini in quadrat, praeser- 1,ti in quit in vocabulis δἰ ὰ δὴ cum untecedentibus conjungatur. Itaque Schle Ierma-

cherus illud εν ante μονον expungendum ratus interpretatione non Xpressit, sententiae recte consulens Alium emendandi viam monstrat Ficinus, qui verba latonis modo exscripta sic latina facit: Nonne igitur, si unus vera scientia praeditus imperat, dein no Inen, hoc est regi uin, habet, nec alio cog noinent significatur Nam ex quinque nominibus gubernationum civismui, quas narravimus, unum Solurn Oe erat. Haec vestigia haud scio an legerit Astius, si quide in eunt recto suspicor, nam ejus editio mihi nunc quidem ad manum non est scribendum conjecisse: χι' i δητων πεντε νυν λεγουενων πολιτεtων si O νον σε νονεν, rubjectis videlicet χνοματα τῶν nam si, item admodum tali bauinius' trudit, νοματα retinuit, et sententia in et verba innuis pessum dedit quam nivii praestitit. Sed ne illud quidem quod euin voluisse sustii cuius simi, sententiae necessitatem explet, riuum non quinque sed se ei-vitntes monstrentur, quaru in quinque funium nomina perhibeantur Debebat itaque, si verbis vere mederi volitit, in ut haec tria voenbula: τα πεντε νοματα uu blegure, qua re sententia satis tactum dixeris, ut Ficini vestigiis insistens, των πεντε νο-

Ilien rationem fortasse quis violentiorem existimaverit. IIoc quidem, quod ad Astii conjecturum pertinet, in incerto relinquo. Certe si lenior medicina suppetiit, hac defungi mulimus Ipso olim suspicatus sum, in vocabulis duobus εν ιυνον latere aliud quid, ut ἐμμενοντα, cujus verbi propria vis sententi urum consorinutioni ideo accommodata videri possit, quod eadem ratio, qui ditas popularis civitatis liecies uno no in ine omprehendi supra monitum est, nunc in regio Domine , quum viro urtis civilia vere callenti, tum ci qui legum colens proxime ad illi iis virtutum ccedat tribuendo, revertitur quasi et servatur ita iit quinque vulgatu nomii: ii, quippe une praeter se in hominum vita conspicuus rei publicuo formus etiam optimum illum verum persectumque complectuntur, jure merito quo manentia sive firmi fixaque dici possint. Nihilo tumen secius hunc emendandi viam nunc derelinquo quod in participii , rno sentis cum persecto γεγονεν conjunctione est quod ostendus. Initi sun nivis X inplo non circui iγνεσθαι eum verbi primarii participio junctum, it γεγονα sutis diequenter verbi is ναι potes tutem indunt,

tamen oratio libet liquid molesti itque contorti quod effugium reponendo δι α δὴ

simplex et sincera. Platonisque sermoni ita usitata, tu hoc quoque dialogo multa inveni nntur exempla, totique sentcntiae consorinutioni nccommodata. Vocis a Mi enim vis hue est, ut fero exprimatur: quamvis disputationis nostrae uti e vicerit, Praeter se quae vulgantur civitatis formas et tu in septimam esse cumque persectam, tamen' Nun Astii editiove inspecta Stalibaumi relationem veram SSe ognovi.

10쪽

non Plus Ilanu fili in illi nolia in Pn muri iliano nil ne dici in fur cili infit in noliis lacla ivo Parnt i sunt urio circa ne lue illi Oil sol in As illiis Prn iiii erit, a ri titit inlim scribere, neque ii in chleierin ne hero Brticulimi τα, Illi in rei COD Venientem, bolere, δητα Onendo. Or linent ii uidem verborum diversum tib eo qui traditur esse volueris; sed in his, quum uti filia Pra ter exspectatione in cndere ille ninus, proprio judicio modest

iterunt nolite putare viri eruditissimi, ni his, quae in coniectura posita sunt, certi notam nrrogare velle. Nam pri intis ne scienti ne irradus illa non distin x Prit, eum Platonis doctrinam, quae tota foro in lino digit uisitione occuputu sit, ne primoribus quidem altris rustasse necesse est. urculum videlicet iterarum Plutonicarum decus in eo conspicitiir, quod veri discrimini aperiendo ejus quod vere verum sit sensti m et amorem excitent Iantque. His italpae studiis tanqunm limpidissimo solidae eruditionis fonte ut in posterum quoque juvenes ingenuarum nrtitim et liberalis doctrinae ppetentes imbuuntur, nobis curandum est, qui philologi nudimus, quorum est id uere, ut

servetur uod Deus saxit.