장음표시 사용
151쪽
Spes si credrndi de primogenis. in alios cum iure primozniturae in infinitum
Primogenissu extinctus non dicitur si
filium in quem transfusa se prim
Successor in maiora tu an νepudiata parentu bareritare consequi 3 siit ρ
152쪽
Res m so primo enium inter tibi res
idi nequit . . Intellectin ad text. in c. licet de rito noviter Gele antir traditur, nu. 76. se
Intelles o fe ad. c. licet reprobatuis, num. 86. sque ad. 88. Commoditates re ni diuiduae sunt. numeri 87. Legitima flys propter conseruationem Pitarum , principatusque nitatem in pecunia assumaritore Z,num. 88. Verus O nouus inret,Eius ad e. licet' de
Summus Pontifex potest ex cause r rema re'no,imperatorem ab imperis, pria
Filius ex consensu legitima priuatur, nκ
3 T Bi .n la succession, euius siccessionis
naturam ab origine examinandam elegimus,ut inde plurima notatu digna, abscondita, facile cognoscantur,& ut clarius scire possimus quae sit eius pri meua natura eam duximus discutienda Uulgarem dc arduam dubitationem;
quam antiquis & nostris temporibus plurimi satis eruditi interpretes dilige ii studio explicueruulicet eam nobene discussam neque uitellectam res uis: sint, licet.
sasguinis iure deferatur, vel i. luereditaria sit. V X cuius vera resolutioneque esa uis totius materiae est, plures aliae dubitationes ancipites clare decideo rentur, dc in ea controuersa secure discendum videbatur sanguinis iure semper deserti hanc maioratus successionemaec non esi e haereditaria quod exstituentibus suadetur.
primo quia rem Hispaniae primo- a
genia a primo institutore de tuentur, ut eX l. Vnum ex familia. s. si de falcidicde legatis.a .l. si arrogator. de adopti nibus. L cohaeredi. g. cum filiae. de vulssari omnes deduxerunt,nullo pacto finieri posse credunt ii reditaria nuncupari, sed sanguinis iure destres ex notan
da. I. 3. T. de interdictis. & ex hiis qiuae
tradunt Alexand. consit. o. nu .rς. lib. r.G adinus consit .s 3. num. 6. &. Is bene probatur.
Ex eo id verisiimum existimant, ,
quod primogenitus etiam non haere ad primogenium admitti possit, ut roferendo Acurs& Bald. pro fundamento, huius opinionis considerauit noster Molina ib.i. de Hispanorum primoge. c. 8. num. 3. cum alijs. s Cuius se tentiam confirmat alia dicentium, quod in laudo antiquo sufficit succedentem esse primi acquirentis haeredem,quam uis ultimi possessoris haeres non sit, ut
probant Alexand. consit. 26. num. 8. lib. s. dc est communis opinio secundum Pinet. in. l.i. de bonio maternis. 3.part.num. 3.Iulius Clarusin. g. laudum quaest.9.Aluarus V ara. de lare emphi
153쪽
ue Pro hac opinione consderant, re mi ad Hispaniae primogenia ui par
tionem,de qua per Molin.lib. I. I .mu. et 5.&referendo Greginitati m. c. a. m. co.&iterum c. 3.nuas .ia sn. rursusque liba. O .nu. 3.atque Melchior. Mieres. in tractatu maioratus. a. pari. quae l. 6.
6 nu. 3. 'I Dicentes quod sicut regnum sanguinis iure derivatur, ita Hispaniae
primogenia maioratus nuncupata,exeta
iuridica aequiparatione sanguinis hire deseriinuitidi ad posteros derivantur αin regno id probauerum Ollares. consi.
. aa q.cCL s. num. versi.hoc autem ius& num. 28. Ioannes de terra Rubra. intractatu contra rebelles. tractatu. I, Mctione. I. nclinio.&. N. Bald. in I . ex
73. g. de legibus & ex nostratibus P
latius Rube . de iusta retentione regni Nauarrae. s. pari. g. 6. Peralia in I.3. . qui fideicommisitan num. q8. dc.3a. de haeredibus institue . d in rubrici nu,
dc in Lyrit. I. parta, ibi. . Dr Nad n de Iinage, quas ad id ponderat Molin. d. nu. . reserens te ad diccnda per ipsum. lib. 3. c. 6. & id bene comprobat Anto.Gama.decii LIT mi. II,
sententiam existimamus, successionem
.primogeniorum es vere haereditariam, dc non s inguinis ως deferri, quod ex. eo clarissime coinax, quia antea. quam primo enia Arent inuent successiones erant haereditari . atq diuiduae inter liberos .l. scripto. g. unde liberi. l. cum ratio.T. de boni S damnatoriina. Possea vero si quibusdam rationibus exigentiabus constitutum nil primogenitum tarium admitti debere, ad certam atque praecipuam parentum haereditatis partem, non obid naturalis qualitas successionis haereditariae, tollitur, aut obum bratur,sed cum eadem qualitate, fore inrisdem primogeni;s, succedendum necessario dicendum est. argum .Lquouis. de actionibus dc obligi ii. C. de sepulchro violato. dc in speciae tradunt. I braquel. de primogenit.quaest. 33. m. q. dc is .Ioan Licerier.in eod. tractatu. E. 3.quaest.2.num. a. dc alii relati licet non secuti a Molina.dict.lib. I. c.9.num. I.
Quod etiam ex eo comprobatur, squia in laudo, phiteos, fides commissso atque ali)s, in quibus infra dice merit admitti representationem secundum ordinem huius. l. ea potissimum ratione admittitur, quia cum erant haereditaria, reducta admodum maioratus pes inua naturam coraseruant.& haereditariae seccessionis qualitatem adhuc retinent queeX ea reductione quod ab origine proprium habebant atrisserunt. I V nde in ea dubitatione an in domi- ionica donatione sit admittenda represemtatio, eam elegantem distinctonem socerunt qui diligentius quaestionem in minarunt, ut si donatio sit faeudalis, admittatur, sinuer' laudatis non sit, nequaquam, quasi omnes crediderint, ex reductione eius donationis ad maior tum , primmam naturam successionis haereditariae non mutari, vi dcctissimi aduertunt,Nicolaus deblatareta. in l. Κde hiris dictio. oninium iudicum.relatus d sequutus a Baldo. in I. liberii. libera que num. I 8. C. de operis liberti Tir
154쪽
sc sint intelligendi, tui indistin e credideriam,in dominica donatione no adstritti representationean eo enim sundatur,* ex ea reductione de donatione ad maioratu, noua representationis qualita' tem successionis libreditariae propriam inducia esse non censuerunt: contra naturam ipsius dilicae donationis,quae n5 iure haereditario sed ex concessio. regiaciatibat, aduersu': iuris c unis praecepta, quae in ea laudati dominica do
natione non adnuttunt representatione. Ita debent intelliga. Paul.cons. I is . nu. sin. lib.a. Palatius Rub.in rubric.de d nation.inter vir. .69. num. 3o.&,34.doesegulus Acost. de maiorat. bonorii r δ3 giae coronae nu.Lq.&.2 s. ' Quod ex ea fulciuir ratione, quia csi reprelentatio fimo sit, quae non nisi in calibus a iure expressis conceditur, di regulariter receptu habeamus,in uniuersiai haereditaria successione, tantu dari representationcivi satis noscitur at is probatur. in l.tutela. . si duo.de legit iiij a tutela. l.s libe - tu . . i. de bonis liber cunecessarios tendidest, ut euitetur correctio, ves ineisuctes no dati representatione vili4 si urede hereditaria. 'Nec adum 'sus hoc fundam urna recepta regula sumptu obstabit siquis objecerit. quiloquando iure maiorinis succeditur lineirocta primogeniorum sitecessive in insec nnii, de primogenito in primogenitum quiuis successio non sit haereditaria selsangninis tu. defetutur reprelesilauo estiadiruttenda ut iderat Molindi. r.e 6ὸ is N i. i.&.ga. apraeterqua tunc etia ruccessito est haereditaria, ut in hac inprobamus id non principaliter co- tingit,ex ui tenes attonis sed ex pri
pNa dc euidenti vocario e unus. qua ex primoranius nascituris initta se . tu expressa vetiissi inrellem,a princiapijs iuris priadentiae ex natura maiori
nu.T. Hieronimus Zancus in l. haeredesinet. .ciun ita nu et aa. ad Thebellianum Tellus an l. a . Tauri.nu. a. ct hi s non relatis alios reciens Moli li. I.c. I. nu. 37. dc l b. 3. c. 6.num. 39.
' Quod quidem habito pro c5stanis i s
ti,non obstant fundamenta in contrariuadducia, quibus quavis sortissis a sint ex sequetibias reseodetur, primo ro esse necessariam consequentiam, i primo institutore derivantur ergo sanguinis iure dc feruntur, cum taudum , emphiteossis,fdei conlinillum, atque ius patronatus, in quibus iure maioratus, succeditur a primo insitutore deriventur,& tamen haereditariae suecessionis qualitates re tineant ut in ampliationibus ad hanc I sem vidcbimus, maxime quia quatruis a primo institutore deseratur,ab ultimo moriente capiuntur, in quem vera pose sessio dc verum dominium licet ad v, tam restrictam transfertur ex l. que. d resbluit Molina lib. 3. c.i per totum at que proximitas ad succedendum respeiarii ipsius consideratur, t ipse Molina si teriar d. lib. 3. c. 8. per totum. Neque irin eo quod a primo institutore primogenia deriventur: consistit esse vel noni siccessionem eorunt haereditariam, sed retexeo sanguinis iure derivari dicuntur Pei qui haeres est,uel non solo iure tinguinis dc natur oci ex sola agnati ne , aut speciali vocasione , absque ulla quesit ne haereditariae successionis competant,ex Bari in l. vliusurandi s. libe R. ma. q. de operis libertorum Bald. in c. tiu. 6.&.7. de eo qui sbi dc haereri, bus suis Alex consi. ης. nu. I. lib. I. εο consil.26.nu. q. eodem. lib- Quod quidem ius sangi imis: si solum in ea m loratiis saccessione, consectaretur. queretur necessarib, quod esse de ponere, esset causa in mediata succede di in maioratu : dc non esie filium. magnum equide absurdu, ut considerat Tirm de primogen.quaesu. 33. r. u.is. GK a min
155쪽
is Secsido minus obstat dicere,quod primogenitiis etia non haeres, ad primo senili admitti potest, quia facile res ndetur, s) non ex eo excluditur in filio, qualitas haereditariae successionis, imo quavis quoad hunc essectu, ut ii redis onera subeat haeres nucupari no possit, ex perpetua atque indiuidua natura irsius maioratus, ut intra latius erit dicendum j reliquas vero haereditari ae successonis qualitates adhuc retinet quae simul cum sanguinis iure in eade persona
& coiulat ex supra dictis, in principalisiandameto huius opinionis, ec ex infra dicendis in responsione ad fundamenturo de regno satis deducitur. ' Probaturque ex sint ili a seudo et licet ex pacto dc prouidecia dcfcratur. c. .f. qui vero qui seudumdare, simul de iure hae redi
de gradibus successioni ,dc sic in eo re- Intentatio admittitur quae non nisi in reditaria iaccessio. est admittenda, ut in ampliatione huius. l. adtaeudum eritai dicendum. 'istita videmus gemph, reosis ecclas ista, quae vere non est haereditaria, qualitates & praerogatiuas successionis haereditariae continet. ex sart.In. l.ius iurassi. .liberi.de operis liberi. Alex in l. si patroni. U.adtrebel Miri l. nihil .sside edetulo. dc in consi. 1a . in fn.dc in es,nseri 9 nu.2. vGl.I. Iasi in t .si non se eis libertus. nu.33. deco ditione indebiti δε in La. nu .aο7.C. deo iure emphit. q. Atque quam plurimis consuetudinibus a Tira l. δ: Licerier. relatis,obseruarum .videmus regnum scuprimogenium, quod iurae primogeni turae defertur etiam esse haereditarium, ut aduertunt Oid M. consi. 9q.Alberi cus in probem.digestorum. . discipuli. Ioan. Andrear in cilicet de volo. Abbas
consi. 3. lib.a. Benedict. in c. Rariunt.
Licerier de primogenit lib. . quaest, a.
I T ertio minus obstat dicere, quod a 3
cum regnu sanguinis iure. ec non haereditario deseratur, atque Hispaniae prismogeniis aequiparetur,dc proprium at que Verum primogeni v sit, ita cc necessario fatendum erit,sanguinis iure diis ri maioratum, quia facile respondcturlonge verius dc receptius este regnum fore haereditariti,ut authoritate Oldrai. consi. sq. I s. resoluunt Aflictus inconstitutionibus regni Siciliae.lib. 3. ru
mancas de Chatolicis institutionibus:
Audio, d alijsupra. Et in regno Galliae ipse Molinetis.&Benedi in c.
. cia.d. c. it .num. 33. R. yr. Nequet, *Taduersiis hanc veritarem obstabit texui in l.r.tit. s. paret. 2.&t t. in L s. ti T. i . parti a. quo reserena. inducit Molina
156쪽
dum quod regnum Hispaniae languinis
inire deseratur quia longe verius exis, inamus esse potius haereditarium,ut probat expresse ipsa l. a. ii. N. pari. a. quae in contrarium adducitur ibi. ρον here miento tran senorio sit principes , & ibi.
, o si nora que heredasse sesoris de
Hispaniae fuisse haereditarium & tamquam haereditas ultimi regis semper adas posteros derivatu. Iterum &nouissime respon. quod leges illae partitarum non negant regnun Hispaniae fuisse haereditarium,sed tantum ligniscant quod eius successio,iure sanguinis & haer dibrario simul, ordine priniogeniturae in Olios regios maiores,& proximiores c5- sanguineos,antiquitus desercbatur,o φad regnum sanguinis tu. tanqua ad hae- reditate successores admittebantur,neq; seges illae pamiam in verbis illis, de δε- nare, & , por ravn , quae sanguinis significant, qualitates seu praerogatiuas successionis haereditariae mutauerunt, sed quasdam iuri sanguinis proprias, regno gi haereditarium erat addiderunt scilicet,quod unus tantum succederet..Isque primogenitus foret,s re gna essint perpetua, indiuidua inalienabilia, & quod vivo patre filius tartam
spem succecendi haberet,quam mortuo ad filios transmitteret. Et quod verum dominiit,atqi vera & actualis possessio insequentes successores, absque actuaprehcsionis, nouissimo posscsidre defuncto transferatur,& alias praerogati uas,de quibus intra dicedum crit, quod elegiter deducitur ex d l. a. quae ius sanguinis & haereditam; surail ampiccntitur ibi.ωdicii avi r hnage que herede is Iu u, neque iuri sanguinis pugnans est, regis filios ad regnum tanquam ad haereditate adaeitti, imo regna quae scut haereditas vlumi morientis deferuntur, quoddaius sanguinis simul habent, & iste nouus
ac verus intellectus Iegii partitarum eX eo confirmatur,* qualitas haereditariae, successionis, ili sanguinis simul in eadepersona concurrere possunt,ut satis c probauimus in principali iundamento, huius verissimae opinionis.
Ex qua notanda resolutione, plures anciarites dubitationes se terunt examianandae, O intereas principaliores Iempcrsequentes cxisimavi. Prima an successor in maioratureturiata parentish riditate, consequi leae
Tertia an ad ὀιbitu sui ρνaedecussus uenda praecisse succeiser teneatur.
a bonis eius primo ny ex heredare.
A quarum dubitationum integram a intelligentia , quasda praerogatiuas nostrae successionis proprias ct alterius
omnino alienas necessariu duxi nota
das,quibus decidcdς sint, & peculiaris
ac vera natura eius successionis pateat.
Prima huius successionis maioratus praerogatiua est, i ipsum pri Ogenium perpetuum sit, ita quod neque in uno neque in pluritas cognationu gradibus
157쪽
finiatur,sed in omnes cognatorum gradus in infinitum extendatur , cum alit cripsa primogenia subiuneri no valuisset, sed breuiter perirent,& instituentiu voluntates, perpetuitate desiderantium manescerent, quibus & aliis rationibus e pri meua natura primogeniorum Hispasma: deductis, eam perpetuitatem dedu-
runt Pari. tasi. 7s.nu. 8a. E. q. Cobar. lib. i.variarii cis .nu. Gomerihic. nu. 39. Grego. in La.6.is. pari. a. Verb. elmas propinquo enchaca de successio. creat.li.3. .as.nu. 94.& diligetius Molina E. I.c. q.per totum.vbi c.3.&.6. ex ea perpetuitaus natura ad plurima notatu digna, contra iuris comunis precepta regulasque eleganter insert,nonnullas maioratui proprias assignans. Secunda huius successionis praero gatiua est quod bona maioratus indita dua sint, ad unumq; tantum pertineant, ne ex eorum diuisitone primogenia sini
I Tertia qualitas eius siccessioni est si itatim quod quilibet ex primorς-nitus in infinitum nascitur, acquiritur ei certa quedam spes in habitu seccedendi ita firma & in comutabilis, et neque per principe aut ili possit,ex qua filius, vivo patre verum habet ius dc formatu succedendi, ut aduertunt Io .de terra Rubra
Tira'. de primoge. qu si clo.nu.69.dcs . Mieres. intracti maioratus a. n. in initio nu. 3 4. ec lus non relatis Mo-Ia lina. lib. .c.6.nu .is.&. I. ' Elide filius regis in vita patris vocatur rex, cuin se radicatam habeat successionem habitualem. glo.m c. O.2 Asiaest. i. B L
Isern. in praelud. studorum ciquis dico
tius Molina. d. li. .c. 6. nu .i S. Vsque adnum. 22. 'Et filius possidentis faetido, 3 dicitur ex hoc in vita patris intuestius,
quasi ius illi non deficiat,sed administra
nu. 6. ' Atque remedium declaratoriuactualis pestessionis petendo se declam rari legitimum,dc verum eius primoge ni; successore dc patre mortuo actualem posscssiorem ut licet non hijs si da-
1lieresan trac. maioratusa. pari. in inbtio numer. 69: usque ad D. quamuis contrarium teneati Molina. libro. 3.
158쪽
de Hispanorii primog. c. I . per totum. 3 huius successionis pnerogatiua es quod ea succedendi spes,cum tu. primogeniturae non solum. Plini genito acquiritur stati cu nascitur,sed omnibus in infinitum primogenitis uno post alium,successive linea recta primogenioru, mortuo filio nepoti, & nepote desieto,pro nepoti, atque sic deinceps absque variatione. Ita quod prior nanis semper primogenitus dicatur,& ius primogeniturae acquirat, ut aduerint Paul. consi. i6q. num. s.vol. a. Afictis. in c. i. nu. . de successistidi Socinus consit.
3. Tiraq.de primogenitura,quaest, qo. nu.i66. Molineus. in consuet Paris . 8: glos 3.n .s. in iit. de materia laudes. 38 Atque ita nepos, ex corpore aut natus dicitur.ex l. r.C.de condit. inserti l.
Lucius de haeredibus institue. Tiraq d. quaest o. num. 33. Cauneus in com
39 Quinta qualitas & praerogatiua huius successionis est quod ea spes se
cedendi quam statim cum nascitur primogenitus firmam & in commutabilem acquirit,mortuo vivo patre, ad siliu n potem vel alium descendente in infinitu transmittitur, atque de primogenito in primogeni rum in infinitum dentiatur. Hresoluunt Oid res .consi. ra . Io. Andri in c.significante de foro comp.& in asditio. ad speculat. tit.de saeud. l. q. adfin .Praepositus, in c. i. num. 8.de faeudo Marchiae. Socinus d. consi asa.nu. as. voLe.D etius orasi. asi . & ingeniorus Acost. de maioratu bonorum regiae coronae nil s. dc 7. Mieres de maiorat. a.
pari.in initio num. 6s. dc his non relatis clo Molina.li 3.c. sinu. 37. 'Cum primo genitus evinctus no dicatur neque si re desinat,si filius, in quem transsessa sit primogeniturae qualitas relinquat, ex illo ecclesiastes.c 3. ibi. Mortuus
ter eius, et qua si non mortuus similem
nim Gliniuit post se, & tradunt Alber. in proh .si . . discipuli. . r. Praeposi
tinuatio est in nepote vel nepte.& quod idem cum patre & auo dicitur atque
Quibus praerogatiuis se utiliter M
uctis ad primam ex hiis dubitationibus accedendo, an scilicet inaioratur possesibo repudiata parentis haereditate consequi possit primogenium, dicendi
secure videbatur I cu ea maioratus su cessio Ahaereditaria. ut sup. late proba uimus: & consequenter indiuidua,quantum ad acquisitionem.LI.&.a sis de a
quirend. haered.n5 possit eam succetae liberis bonis repudiatis, integre cons qui, quia cum tota haereditas defuncti
personam representet, motarum foret eam haeredem pro parte representare. considerat Oidrai. cons. 9 .iS. Ancharran. in c.licet devotoaau. . Albe.
in prolimio digesto. discipuli nu. i 6.
Cisontan . in presentinu. 13. Et ita in re
vt flijs tantum concesso, g ex pacto ocprouideria atque familiare nuncupatur, repudiata parcn s haereditate Mequid ipsis nequeat inuerunt Isimia. in d. .nu. 13 Ibi allatas num. 37. Capitiua decissio. .nu.r. Socin. iuniori conta
ta i nu i 3.& I . Salic. in l. a. nu aT. C. de tu. ph. Plurimos referens Tira. de primo n.quaest. 3s nu. ro.&id eleganter defendit Cobarm. ib.a. c. I 8. cui accessit A luarus Vatet. de tu. D. quaest. ψ ex nu. 3. Vbi bene omnes intelliguccii. en agnati ut propter pater nam reuerentiam etiam si faudum no sthaereditariis, sed concestum si ijs Vt flijs non positi repudiata haereditate paterna libere consequi.
159쪽
Quod tamen in hoc de laudo venim existimo quan uis contrarium tonuerint , Paul. in authentici post fratrca
C. de suis dc legit. haered. & in l. idciri Iulianus. . si cui num. q. & in l. si post
Ortem num. i. de legat. i. Rubcus. an LGalliis. . quidam rebe nimi i8 i. g. delibe dc post Ruinus consil. r. m. IJκ Calcane. conssi. q. m. q. & s. Ay mon consit. 236. num. 3.Gregoriin l. 6.fLa6. pari. q. Vel. lo hereden, de nullo ex hiis malo alios reserens Molina lib. IJ.8.num.3. qui veram existimat hinc opinionem.
ue Sed his omnibus nihil obstantibus
contrariam sententiam veriorem e bili mus , d maioratus succcinum consequi piisse primogenium: ter diata parentis haered itate : secure tenent Bart. in l. . de interdiei. Jc in l. quodcunque. . si quis a a de verborum. Paul. ini post morte . num. de legat. i. dc referendo Paul. Gregorius an l. q. ut . 1 F. partia. Versa. dcu , col. a. versi. U-
ad predicta. dc deducitur ex Molin.
Lb. i. c.8. num. q. quod etiam aduertit. licet con se. Matieni o.int. 6.tit. 7. lib.
- 6 s nouae re p. os3. num.as. ' Sicut in regno, quod verum dc proprium primogenium est , dc repudiata parentis haereditate, a primogenito stio cons quitur, ut probant Bald. in L seneraliter. .in iiij s.c.de secund. nuptiis. dc in I. r. circa sn. C. de iure doct. ec in auth. si quas ruinas.C.de sacrosandi. eccles. quem ad hoc reserens sequitur Guilei. a
quaesi penul. ei Et in emphi eos prose, fili: G dc descende ibus, concessa: actuertunt Barz in d. l. quod dicture dc indi. ut iusiurandi.ς. liberi. num. . Pinet. in La. .par. num. 83.C. de bonis materi Cobarr. lib. r. variarum. c. I 8. num. 6. vers.7. Antonim Gaima. dcci rione. I.
per tota n Aluariis Vatet de tu emphi
quaest. Qua 6. tam alijs. Et in contrarium aductis re o. ris. quod licet verum sit fitccessionem maioratus csse v re haerediteriam, ut sup late probauimus non inde bene d duxerunt scribentes non posse, succcl-sorem repudiatali reditate, libere consequi primogenium, quia cum ea successio maioratus quamuis sit haereditaria, eam praerogatiuam iuri sanguinis
propriam contineat, Vt statim cum noscitur .primogenitus certam quandam
spem in commutabilem succedendi a quirat,quae mortuo vivo paui:ad filios eius transnittitur, ec de primogenito in priniogenitum in infinitum derivanar, ex ista piauidentia dc ministerio. l. ab que ulla variatione seu facto hominis ut supra late dixi us. merito flius: ius istud succedendi in maioratu retinem do, cuius etiamsatre uiuente dominus erat reliquam patris haereditatem post eius moriem, tibi delatam libere poterit repudiare. Quasi maioratum consequatur,licet sit haereditaritim, non ut haeroditas patris esus, sed vehati lucrum a lege delatum mediante antiquissima conis suetudine, va institutoris facto, xt se consequendo primogenium, nihil a patre consequatur, ec consequenter μst repudiatis honis parentis habere pri mogenium,aliunde quam h reditas patris derivatum, ex quo iam viden usquod licit haec opinio verior sit, non tamen eΣ eo procedit quod sanguinis iure primogenia ditiarantur , ut male crediderunt scribentes,supra relati, sed quia eas praerogatiuas iuri sanguinis
propris; ea maioratus successio cc tinet.
Qu e quidem facultas cons quendi primogenium, repudiatis libe, dis bonis: non solum in primogenio antiquo concessa est, sed in nouiter cons Eli
160쪽
fecto,quod repudiata haereditate: a filio
praelebrario consequeretur ex l. qui filiabus . D. delegam. authent. des parens. C. de inossicioso testamento. cum responso delegat. C. l. a. titul. 9.part. 6. & nouiter hodie constat e insitutione. l. ai. Tauri. ct post Gregor.
dium aduertit Molina lib. i. c.8. num. 50 i 3. 'I Ea tamen Taurina constitutiori .hanc consequendi primogenium iacultatem restringit, dummodo primprorata praelegati debita testanus de ducerentur,quam id prelegatarius conmsequatur,quod eleganter erit des cuti ia- dum in. l. . 6. glo. O. ubi de intellecti. d. l. at Tauri agendum erit.
Ad secundam vero dubitationem principalem accedendo , do nouis condicionibus addendis maiorat ii per eius nouissimiin possiessor dicedum
videtur,quod aut loquimur in maior tu antiquo. aut.in nouiter consecto. Primo casu latissime resoluit Molina, lib.r. c.8.num a I. usque adfia, non possie vltimum maioratus possessorem, ex eo
quod primogenium sanguinis iturae do
feratur, legit inarum successorem, nouis conditionibus onerate, ex vulgata. i. unum ex familia. . si de falcidia: dei rat. a. referendo Delium & Tira iugia aliquibus modis id restringendo,
cuius resolutionem libenter sequimur, rationem vero impugnamus. non enim
ex eo quod maioratus deferatur iure singuinis, nequit possessor conditionibus onerare legitimum successi rem, sed quia licet ea successio haereditarias habet tamen praerogatiuas, perpetuitatis,indiuiduitatis, S alias iuri languinis proprias, quas supra ad longum rotulimus quae impediunt successi rem posse ab ultimo possessere grauari
institutiones aut substitutiones mutando, seu variando, vel nonnullas coneseuonca nouaa antiquis addendo.
In secundo vero easti , sub dicti
guendum existimaui quia aut pitar rus maioratus institutor post eius veram ecperfectam institutionem, nouas ad uecit conditiones vel tempore confectionis eius insitutum , aut substitutum aliquibus onerauit, ct in primo casu, si in testamento fat maioratus, vel in contra etii reuocabili, usque ad mortem poterunt libere nutari conditiones' ami, quae,& nouiter cum alius primogenium institui,cum in totum extingui etiam ad libitum valeat, sin vero in contractu irrevocabiliter insit atur, neque pG terit in totum reuocari primogenium, neque conssiquenter conditiones nut si, seu nouas antiquis addere ut haecon .ria probantur in. l. i7. - . & ex resolut. Molinae. d. c. 8. per totum maxime num. ST
' In secunda vero specie scilicet quado institutionis tempore suerunt adiecte conditici haut substitutiones fi- ctae, sat elegans consumtiis hi Lan Tauri, quae dat formam tectatori, qua maioratum instituens teneatur ordinares bstitutiones; qui notandus ordo, ad inflat substitutionis exemplaria, ecquain l. humanitatis. C. de impuberum. α
liter inductus litamuis exprei sis verbis assignetur in maiorini ex.3. instituto ut probatur ibi en et tercio de sus bieneti& ibi havr Euel dicto tercio tis Tinctia
ui a pumissiones , a substitutiano inpureii. Videtur etiam procederem primogenio,ex r gia licencia, in unum ex filiis tectantii ii hi tuto, ex ea senius,ma ratione quia si ut omnes in d. l. 27. sat iur, ideo eius consiliatio procedit quod tertium bonurum respectu extra neoriani legitima ipsorum fliorum sit, ex quo necessario itinere subsitui filo
seu alios descendentes tenent onge ma tori ratione procederet in maioratu, ex