장음표시 사용
11쪽
Aldus primam ditionem iisdem typis et eadem forma minus quidem splendide, sed emendatius repetiit Priore Aldina usi sunt Obsopοeus Mount eneius, ast lοru S; ego poste riore utraque eis ius et Riidigerus, in quorum fidem prioris lectionem adjungimuS. HerWagiana I', I 532 Basiles lat. Aldinam ' secuta est aliquanto CorreCtiο non pe manu scripti, sed Indicis Aldini et ingeni docti alicujus, fortasse dacobi Ruberi Virodunensis, de quo id Gegneri Bibl. s. v. Jacο-bus Ruberus, aut per Ioannis Oporini, neque vero Erasmi, qui tantum est praefatus. Nonnunquam ad priorem Aldinam haec HerWagiana rencta est. V. c. Halonii quidem p. 6 . . di, ubi in Ald 2 et Heris. I deest ποτεροζ, qu id inest in Ald. I. At Phil. II p. o R. g. I Heris. I se eundum Ald. Is p ubi Ald 2 et ejugilem Index αν ιβ. Plura exempla haec sunt: Ald. 2.
et Rudig. ad h. l. p. 26, 2D. Liban Arg. Olynth. II med.
12쪽
Ergo Herm. I non omnino repetita est ex Ald. 2, id quod etiam nuper contenderunt. Nec Tethuliab triclialis sive Inde prorsus idem est qui Index Aldinae, id quod affirmaverat Reis ius Praef. p. X sed est emendatior quam Aldinae utriusque et per Aldinam priorem paulo ditior quam Inde Aldinae posterioris, cujus exemplum Gottingens Bibliotheca conservatum cum meae HerWagianaeo' exemplari contulimus. Novi nihil addit; sed praeter farraginem annotationis ab Ioanne oporino vid ejus ditionis extremum talium, et Gegneri Bibl. s. v. Ioannes Oporinus, etiam Morhos Poloeli. Vol. I p. 62 praecipue e Budaei commentariis collectam et ad Indicem ad jectam Herwagianas habenda est pro Aldina repetita paulo correctius,
attamen modo cum iisdem mendis modo etiam cum novis.
Felicianus Venetiis ex officina Francisci Bruccioli Ilii Voli a in 'Aldinam collectis quibusdam antiquis codicibus , ut legimus inmedicatione, ceterum illis ignotis recognovit atque emendavit ejusdemque Aldinae Indicem
auxit. Ex uno fonte res rivuli ducti sunt. Nam eadem forma totidemque voluminibus primum Her Wagiana 2 Hieron in Wolfi curante Basileae Ilia , deinde Paulina Paulo Manuti corrigente Venetiis Isisi ex una Feliciana derivatae sunt cum ejusdem Indice. Dicit quidem Paul. Manutius se suam ditionem cum optimis codicibus comparasse, at ea non differt a Feliciana nisi quod mendis aucta est, et Inde ubi auctus esse videtur, apparent spolia vel vitia Indicis Aldini vereque est longe exilior; τα δοκιμω- τατα ανTίγραφα, quae Commemoravit Paulus, intelligo esse codices Aldi patris et Feliciant. Aldini et Feliciani Indistis varietatem Augerus sic notavit se Ald et Fel. v. - Si pro diversa auctoritate, erravit magis etiam errat, qui HerWagianae et Paulinae tabulas varietatis iis addit. Nam hi omnes Indices ex Milina repetiti et per solam Felicianam vere aucti sunt. Accedit quod neuter notas diversorum codicum adpinxit. Denique, si dicendum est quod sentio, etiam olfiana maxima nasi
leae ali 2 ex eadem Feliciana formata est Adhibuit quidem olfius
13쪽
Oh,ονοε Castigatione, quas hic secundum codicem manu scriptum judice Obsοpοeo si admirandae vetustatis' et e tinnonire sibi blatum ad Aldinam corrigendam a Isidas ediderat, et quas ille ad calcem ditionis suae re cudi jussit. Nunc deperditus est codex nesci enim quid Reis impersuaserit Praef. p. LV illum Pannonicum in Bibliothecam Caesaream Viennensem
e Sse illatum. Viennenses quidem cum Pannonico non consentiunt. Adhibuit olfius etiam Augusianum I at demum opere confecto diversam lectionem in Augustano per Simonem Fabricium hominem doctum, gnavum et
fidum Reisu Praef. p. LXV excerptam ad calcem adjecit. De illo Melanchthonis discipulo vid. I. Alb. Fabiic Centur. Fabricior I p. s. In
textu emendando nulla ut videtur, codicis manu scripti peradjutus est Wolfius nisi forte raptim inspiciens. Hoc teneamus, ne O in Errorem seducat et fuco novae auctoritatis decipiat. Namque sub specios ejus titulo vulgaris ille Inde deprehenditur sic inscriptus: Variae lectiones totius operis Demosthenici e quatuor diversis codicibus collectae. , At codices non manu scripti, sed typi expressi intelliguntur, et quatuor illi sunt Aldinae, Felicianae, ervagianae et Paulinae Indices, quos Wolfius pro lectoris commodo in unam copiam conflavit. Item aliis Variantibus haec Praeposuit . . nnotationes, in quibus ea nania diligenter perscripta sunt, quae in codicibus hactenus editis aut depravata aut praetermissa fuerunt. ex Lutetian codice correcta atque addita. Intellige Editionem 3Iο- rellianam ejusdemque Indicem repetiit olfius titulo praefixo , , ariae
Lectiones et notae e Lutetiano codice excerptae. Immiscuit suas annotationes etiam varias aliorum codicum storum lectiones. Hunc Indicem
Morellius et novis codicibus instis excussis Demosthenis opera edere coepit, illoque mortuo quum liber usque ad p. 26 versus finem οrationis fals legat processisset, a Lambino, sed ut videtur sine codd.m Stis absolutus est Parisiis p. Benenatum vel Michaelem Sonnium a. Isi oret Morellius margini Herisagianae varietatem collissum suorum CCu-
14쪽
rate adpinxit Lambinus si quod post orationem fals leg raro sit et post Leptineam etiam rarius varietate marginem ornavit, non semper prodidit auctoritatem, scilicet nonnunquam ex Indicibus illis petiit et ex Obsopoeicastigationibus lectiones, rarissimas e codicibus Parisinis, nec nisi ex re et ut videtur non ab ipso, sed etiam a Morelli haustas. Vid. Benenati Praef. Inillaesin ver Lαmhintis novum apposuit refertum partim cοnjecturis suis partim idipothetae corrigendis errοribus partim lectione Aldinae et Felicianae.
Parisinis regiis. Codices, qui Mοrelli αβγδε o signati ad manum fuerunt et adhuc
Parisiis in Bibliotheca regia cοnservantur, TaFlorus secundum antiquum Catalogum in Montefalconi Bibl. Bibl. significavit et ex errore calami alium eodicem atque Augerus qui recentiores numeros adhibuit. Ille enim, dicit
ipse Tvlοrus eοs codices nunquam viderit ex ejus annot ad Cor. p. 2 8, j. et ad Lept. p. 6I, Id R. , sed si descriptionem a vir doctissimο acceperit , ut videtur a Richard Ellisiο, qui Aeschine is codices Parisinοse explοravit, quumque eosdem tanquam aliο Codices secundum recentiores numeros e Catalοg typis descript asserat PrοIere ad Dem in Reis . Orr. Grr. Vol. VIII p. Do), etiam cοdicem indicet, qui St. Patrum opera, nullas Demosthenis orationes contineat, Augerus ver suis oculis inspexerit et ad edendas orationes usurpaverit, huic fidem habemus, eoque majοrem quod Augeri judicium firmatum vidimus collata ne ueri varietate. Examinavit enim etiam Beli erus partem cοdici re. re Cod. MCMXL, οmhaecinus, Fonteblandensis, inra', taliοrum daa, videtur Saeculi XIIII Continentur: loeuth. I III cum Ulpiani commen-
15쪽
tariis Textus literis miniatis, commentarii atrament scripti sunt item in reliquis rationibus Phil. I et in adu Epist Phil. C. Androt. Mid. , Coron. Aristocr. Timocr. fals Ieg. Lept. Synt. MegalοP. Rhod. Vid.(Mellοt Catal Vol. II p. 5 5. .Plures reperit Augerus p timas lectiones. n. Cod. MCMXCV, οmbycinus, videtur Saeculi XIII, satis eleganter scriptus et satis bonae notae Continentur: Libanii( vita Dem. Ut niti I III Cum argumin. οnnunquam inter lineas glossae cοniecta ver ad marginem scholia ab editis interdum diversa Phil. I, Pam, Phil. II, Halonia. CherS., Phil. III et IV, adv. Epist Phil. Synt. Symmοr. Rhοd. Megal DP. Foed.
p. 588. γ. οd MCMXXXVIII, chartaceus, scriptus manu Antonii in Catalog Perperam: Ambrosii Cretensis Mediolani a. IMO Olim possedit Franciscus Asulanus. Continentur: Libani vita Dem. laeuth. I III, Phil.L II, Pata, alοnn. Chers. Phil. III IV Rhod. Coron. fals leg. Eschinis vita, Aristotelis categoriae cet. Vid. Catal. p. 5 d. me Antonio illo Mediolanensi scriba vid Montefalc Palaeοgr. P. a. δ. Cod. MCMXCVI, Ombaecinus, Fonteblandensis, videtur Saeculi XIII. Continentur: Dem. fals leg Initium desideratur. Brevia scholia marg. - Esch. fals leg. Cum non in scholiis ineditis, iisdem quae leguntur in MMCMXXX et MMIII. aristidis orationes se Multas et quidem optimaSaccepit Augerus lectiones. v Non continet Midianam hoc Taylori causa. id Cata l. p. 58 .ε. Cod. MM, bombycinus Augero hctriciose o, sub finem Saeculi XV, eleganter scriptus Continentur oldinth. - III, Pac. Halonn. CherS., adu Epist Phil. Synt. Symmor. Rhod. Melagop., Phil L IV Cοrοn.,
accepit Augerus probas lectiones. - id Catal P. BD.
16쪽
. Cod. MUMI, chariaceus, videtur Saeculi XVI. Continentur Lept. Cum Libani argum et cum scholiis marg. brevibus diversis ab editis. - Coron. cum similibus scholiis et aliquot glossis interlin. Praefixum est Libani argum. aliud nonymi ad calcem est rejectum Fals Ieg. cum similibus scholiis. Praefixa argumenta duo, Libani et Anondimi. - Libanii Deciam. Hermοg. Rhet vid. Catal. p. sisI. Cod. MCMXCIX, chartaceus videtur Saeculi XV exeuntis. Continentur Olynth. I-III, Phil. I, Paet, Phil. II, Chers. omnes cum scholiis marg. vulgatis, et Praeter rationem de Pace cum Libani argumentis Phil. IV cum
argumentο adv. Epist Philippi cum hujus Epistοla, Coron. fals leg., Lept. anona mi vita Eschinis, Apollonii vita inschinis ejusdemque duplexurgumentum in rationem adu Timarchum Anundimi argum in Dem orat.fals leg et in schin orat adu Ctesiph etc. id Catal. p. re. In nonnullis multa desunt.
Cod. MCMXXXVII, chariaceus, Fοnieblandensis, scriptu manu Ioannis Rosi Presbyteri Cretensis, Saeculi, XV. Continentur Olynth. I III eum revibus scholiis marg. - Phil. I, Pae, Phil. II, Halonn. Chers. Phil.III a , fals leg hujus orationis multa desunt id Catal P. si a.
Nullos codices manu scriptos ab Hier Wοlsi ad verba Demosthenis emendanda, saltem non religiose vel accurate adhibitos esse cum Reis io upra Contendi. Attamen in annotatione ad loenth. I p. R. Wolfius loquitur de exemplari quodam sive Omein sive laresnlino est enim ανωνυμOν Paucarum Demosthenis orationum. - At haud dubie intellexit Editionem Romanam Oloeuth trium, Phil. I et orat de Coron. a. Isidi . Η'. vellem hujus ditionis inspiciendae occasionem habuissem, ut litem dirimerem. Id ei in siti annotato cum ad r. de Coron appendit Crim
17쪽
gseri varias lectiοnes. Cum haec scripsissem, ait, reperi chartam, in qua notaram varias quasdam lectiones ων αντιπαλoi λογων, quas mihi vir doctissimus Henricus Scri inger Scotus, Prοfessor duris Heidet hernensis, superioribus annis, dum apud illustrem virum uiderichum Fuggerum
Communem ecaenatem nostrum familiariter una viveremus, exscribendas
e suo codice dederat. Eas hic ad verbum subjicere visum est. - Quas Scrinigeri schedas nο demum, quum illa scripsisset, reperit, sed ante quam illam annotationem finiret vid. ad finem epistolae Philippi in orat de Coron. P. 2 o R. Sam huc codicem usurpavit in Farragine ad orai de Coron. Sam. huc eodices multi Viennam transportati sunt, nullus tamen ex iis, qui in meum usum in Bibliotheca Caesarea explorati sunt, Cum hoc consentit quem Wolfius citavit.
hrmiranti est Pithοραntis Pr esci mis-lOriliales Dialint. Volni Editio Francolariis Boi fol. repetita est cum additament memorabili, quod inscribitur: Leotiones in Demosthenem diversae tum e Cο- ilice quodam vetusto Iliatio tum ex Aldino, cui illas vir doctissimus manu propria adscripserat. Cod ex is Italicus est Voci , ex quο, ut videtur, Petrus Pithootis ad oram Aldinae nunc Oxonii in Ddleiana Bibliothesea custoditae variantem lectionem descripsit. Nomen enim Pithoe in frontispici libri apparet inde ab eodem varietatem adscriptam esse jam diu
concluserunt. Quam varietatem quomodo Editor Francostartanus nactus sit,
nescimus; sed non disserre Francolariun Italicum et Pithoe Venetum nobis quidem certum est, nec differt inclinc Trablari, quam Antonius Aphewius Medicinae Doctor Londinensis Schweighaeusero conciliante rixi l. Dalileii
18쪽
Memοriam Schweigh. p. I et Zettgenos en a. 83 P. B. Reis . Praef. P. XXXXV ex haereditate aditori Reis io misit margines ejus libri vetusta manus variis lectionibus haud constat unde aliquando Petitis contexit. Reisk. Praef. ad Annot. P. I sq. f. aditor Prοlegg. in Reisu Orr. Grr. Vol. VIII p. do. Consentiunt hi libri ubique, nisi quod Phil. I p. lio, d R. Venetus et Ald Tayl. προσθητε exhibent, sed App. Francf. προθοισθε ad ποοελοισθε, quοd ipsum fortasse in errorem scribam vocavit, quum in codice invenisset προσρῆτε. Alia enim multa in App. Francf. PerverSasunt. Hic praecipue dole quοd in n6rmiren varietas non ad picta est. Lindenhrogius erisagianae ' duas primas Partes uno volumine Compactas possedit, in cujus titulo apparet 'E βιβλιο, γ,ήκη του Λινδεν ρογέου Lindent,rοgii, ut traditur, manu scriptum, alia manu ibidem si eoo γερων
margine varietas lectiοnis e παλαιω im SLoo excerptae et ab Appendice Francos non diversae, nisi quod est Appendice modo Cοpiοsior modo exi lior Talia discrimina non e codicum fronte, sed scribae manu et grammatici animo exoriuntur. In Lindenbrogian et in Aldina Taylori etiam saepe invenitur λειπε ταυτα εν παλαιφ βιβλιφ. Hermagiana illa Lindenbrοgii in bibliotheca publica amburgensi siGraecorum autοrum , 5. XXIII, 6- reperta et jam cum aditur per Christophοrum Wolfium Communicata est. Mihi quoque levekingi Saendico amburgens clarissim inter cedente . Ultrichius doctissimus suavissime ipsam eam HerWagianam tranS-ntigit, unde in meum Herisagiana 2 exemplar varietatem Lindenbrogianam descripsi dam antea exhibuit nobis idem vir humanissimus specimen, quod Christ dolitus fortasse prius quam aditor Apographum tradidisset, frοnti Editionis Wolsianae Iiso praefixit hoc monito Horationes Demosthenis Basileae Isia per I. Herwagium in Ceditae exstant in nihliotheca Ioannei Hamh. ipsius, ut Puto, Frid. Lindenhrogi manu forte ex Cod. sor frequenter emendatae. Spe imen emendationum ex multis hie habes. Iuli. Christoph. Wolf. Perii ne id specimen inde ab oratione de Pace, ante
19쪽
quam rationem nihil indelibrogian margini adjectum est, usque ad Phil.II. p. s, 25 R. Nec praetereundum est, aliud similiter apographum
ejusdem codicis ad eandem pariter Editionem annotatum ad Tadilorum transmissum esse ruenneth MackenEi duris Caesarei in academia diu-hurgens Professore. Decreta, leges, epiStolae, testimonia nοn in textu illius codicis, sed in margine exstiterunt, haud dubie ut in Venet sive
Reiskius quidem Venetum ab Italico in ipsa Appendice Franos discerni coneludit ex his ejus verbis ad p. 2 8 R. - ε τοιοO υπαρε, deleto
πραττειν. Quod ut in manuscript Venetian non fuit, ita, si retineatur, sententiae incit. Ego contrarium cοncludo hoc quem cοdicem in titulo Editur inscripsit Italicum, in hac annotatiuncula accuratius nominavit Venetianum. Sed jam idem Reis ius praeeunte Tayloro vere Credidit Venetum illum fuisse Mareianum, quia ad Clausulam argumenti orationis de falsa legatione, quae clausula deest in aliis scilicet ad verba ἐκ διαβολὴ του αντιδ κου PtC., eadem manus, quae reliqua omnia, CriPSit: ταυτα ισι ἐν παλαιωτου αγίου αρκου, et quia credibile sit, unde haec essent petita, reliquaquοque inde petita esse. Reis . Praef. ad Annot. p. a. Nunc certiora dare possumus. Exstat enim adhuc ille Venetus in Bibliotheca Marciana
ro CCCCXVII chariaceus in quadrata forma, Saeculiis , foliorum dilo. Rem daeohus Morellius nihl. S. Marci Graeca et Latina insta p. so)eidem Bibliotheeae praefectus dudicavit e lectione libri Pithoeani cum illo
Podice comparata. In eo codice etiam illa clausula invenitur, sed signo quo clam praeposito a reliquo argumento secernenda esse jubetur meritο. In Lindent, rogian ad finem ejus argumenti idque ad verba μεν ιποθεσιστου λογου adscriptum legitur: Mετα τ=ην του Λιβανίου υπόθεσιν ταυτα ἐπιγίγραπται, ex eadem ratione, quia in aliis hoc argumentum deest. Continentur illo Marciano Demosthenis vita, quam e cοd Parisin T acceptam Reis ius edidit Orait Grr. Vol. IV ad calcem p. 52. Deinde rationes L in Catalogo numerantur, sed tantum L indieantur hae ori niti. I III
20쪽
ialog praeside Theupοl Graeca, Marci Bibl. Codd. st a. Iido p. 2D2. in Montelato. Bibl. Bibl. Vol. I p. dio ex Indice Cardita Bessationis . A. Illa copia Pithoeana ex Aldin Bodleian in duas Wolfianas ab eodem
Asue-io ex haereditate a tori Reis i traditas iransportata est in Basi leensem a. IA 2 et in Francolarianam a. IGol. In Francolartanae prima pagina hο inanu scriptum est: In margine cod orat. Dein Venetianae odit Isiod, qui in Bοdie an Bibliotheca jam reservatur, lectiοnes, quae sequuntur, variantes manu egregia, forte Petri Pithoei, cujus nomen in frontispici apparet, Criptae reperiuntur. , , exemplar nunc possidet Riidi gerus oti ionum nοminans. Vid ejus Praef. Vol. II. p. XIII. In altera, dic Basileensem ditionem, idem fere seriptum legitur, addita hae clausula: Ita apographum D. Hudsoni, a quo ego. Ex eodem codice Marciano ornatus est liber 6Minglantis et partim mesimcircinus, de quibus infra, in cap. de codd. Reiskil. Itaque omnes ii libri aut pοtius varietas, qua margines eοrum ornati sunt, pro una Marciani auctoritate valere debent illius quidem honi, nec tamen piiiiii codicis. Nos quem descripsimus Lindenti rogianum unum in annotatione Critica nominamus, ubi eadem dat, quae reliqui; sin minus, Appendicem Franos aut Aldinam TaFI. aut alium citamus, qui casu quodam