Matthaei Hilleri... Institutiones linguae sanctae adiecto earundemcompendio tironibus accomodato, cum indicibus locupltissimis

941쪽

DE ACCENTIBUS.

86 A CCENTUS vocibus sacrarum Scripturarum. cI adlecti signa sunt rectar pronunciationis. 8 alii visuntur in Psalmis, Proverbiis & Ijob, ι quorum librorum breviusculae sunt Periodi 8 8 Alii in reliquis libris, quorum periodi sunt longiores. Breviorum libros periodorum adpellabo ibbros P N. Aleph per rasche theboth signiscat syn Misclite, vel proverbia ,, n Thehillim, sive Psalterium iudicat: Reliquos vocabo rizN R,. bo Accentus distinguuntur in Dominos & Servoa

DOMINI LIBRORUM LO-AMATH. 166 I. IMPERATOR PRIMUs. ir Silluli. ut 'Nn terra: IMPERATOR SECUNDUS.

- Athnach vel Athnachia Deus. Ioi II. REGES.' Segotia. ut in harahsah, firmamentum Sah likaton, ut in 'di' aquae.

. . Reblati secundum speciem eorum. ita ScjLilschelelli pascatus. 'I N' & dixit.

942쪽

IV. COMITES MAJORES. Zor

SERVORUM FIGUR

ET NOMINA.

Munach. N a creavit.

943쪽

ACCENTUS DOMINI LIBRORUM AMATH.

Sarka. ut in D multi facies tua. I Tiphcha anterior. hanes, populus meus. IV. COMITES.

i L. Pasik kadmatus, ut in 'a A fructus ejus. Pask mahpactatus, ut in da PD

944쪽

Musiach superior, ut in verbo II dabit. T Malipare, ut in voce uso, ad judicandum. Κadma, ut in UMI consistant. Tiphcha non anterior I propter. Jerach, ni ziz fundamenta..- Sarri conservus Munach, n*ὼ Merea 'IRIM 1 o: 3. Mahpach in templo. Ps II: .

DE ACCENTU TONICO.

dicitur, qui syllabas vocum intenditieti . Estque duplex,primarius & secundarius. '. Pinarius est, qua extremam vel extremae proximam tu pendit syllabam, ut Naa creavit, zz de '

Secundarius,ante primarium positus,eodem mo- iis co syllabam intendit. Qui, quum intendendo eam Iustineat, Mether i. e. frenum vocatur; sit adluereat Schevae mobili initiali, Garua, ut expanso, sectumque est mane.MN Esth. : 7. Signum accentus tonici primarii sunt omnes A ti centuum figurae: Methegi autem vel secundarii est. ' B a v. -

945쪽

Da DE SEDE TONI PRIMARII.

Primarius tonus residest vel in ultima vel in

penultima.

DE ACUTIS ULTIM .

aio I. Magna in fine posita vocalis ante literam radicalem, vocali Castam , ultimam vocis acuit.

ratum, acuitur, ut visitavit. 1a1 3. Finalis parva post se parvam vel expressam vel occultam acuitur, ut Ua' mel, IUN qui. mittet. accipiet. ' an loquutus est. 122 4. Surixum, quod per se cum vocali parva stulabam constituit, in ultima tonum collocat, ut C Petri patres vestri , T N pater eorum. verba vestra. NAN ejiciam eos. 12, 1. Sunixum pronominale asyllabicum, i. e. quod per se syllabam non constituit, todum ponit in ultima. ut cannCum meum. ta canticum ejus.

'se vox eorum. Πzy consilium ejuS.ir. 6. He paragogicum, si praecesserit semiparva, ex acutis nata, ultimam acuit. Π peti custodi. Πῖ*φNeustodiam. Π Pili cantabo. II sa in nomine tuo. T. Joth paragogicum participiis masculinis & Infinitivis in ultima tonum tribuit, ut Dre ligans. porsedens. humilians. Ps ri 3. 6. FR*erigenS, i DE

946쪽

DE PENA CUTIS.

1. Si praecesserit semiparva ex parva penaculi in is nominis enata, re72 ex γ' , nox. ex 'naamnis. N apex ITlo mors. n re vel Π es versus

terram, ex IIX terra. I9 Ohla, ex In re tentorium. nnyx I sohra, ex nyx Genes. I9: 23. 3. Nominibus participiisque Demininis addi lariumJoth paragogicum, nuncin ultima tonum collo

thi, furto ablatum: nunc in penultima, ut princeps. Pan maxima. Thr. I: I. mn re amans, Uof io: II. quae habitas. quae nidificasti. Jerem. 2o: 23.

4. Nominibus masculinis, praeteritisque & Κ-idis turis firmininis conjunctum Ioth paragogicum vocem parit penaculam: ut 'laen dimidium, vel, sagitta, ut Tinis emisisti, Zach. 9: I1. rea petapetisti n*T delens, Jerem. Ι 8: 23. oblitus es. Deut. 32: I 8 pro 'ol' quia Chireh ante dagestonum reipuit. ' ον comparasti. Ezech. I 6'. 39.

947쪽

384.129 3. Pen acuta sunt nomina & futuri temporis: verba, quae Segol vel ipsius Pathach vicarium ultuernae radicali praemittunt, ut sanctitas. Izz l beta Vn opus, Nza juncus Participia sunt M ta inveniens, & Nun peccans. Iso 6. Penacula sunt, quae ultimae radicali praemii

I. f. 22.

131 8. Penacula sunt verba, quae propter ac zntum retractum in parvam desinunt, ut a x&circuiviti Judic. i Ie I 8 . & elevatum est. I & diis. vertit. Jud. 4:I8.2π contendet. Jud. 6:32. 133 .9.Terminatio pronominalis, quae per se facit syl - labam, quoties vocali gaudet magna, vocem penincuit: quoties autem parva instruitur, ultimam acui . ut verba tua, ri 2 ptaevaricatus es. petiimus. aera erubuimus, ἰImps mTIps visit stis. zz I an verba vestra.

is 4 I o. Si terminationem verbi perlonalem vocalis magna praecesserit, tonus incidit in. penulti

948쪽

T O N I C' Οὐ tuens media, si torminationem praecesserit dages, tonus. vel in penestinaran incidit, ut Ozn ἰ 'I

rapn : Ion nap n lina*n Huc etiam referagverbum V To pro Unon & hoc pro plan a &incurvavit se.. Vel, quod rarius contingit, iuultimam descendit accentus , ut in vari.' De eaetero Toni sedem ostendit ac declaratao 33s' centus ultimae vel penultimae adjectus, siquidem is nec postpositivus fuerit, nec pi positiVuS Praepositivus est l. Thelischa magnus ,. ut in haareta. a. Tiphca anterior, ut in ria Nn beemanthi. Psalm. 27: 13. Postpositivus est 1. S

golia, ut in V harahiah. 2. Sarri, ut in ,N Elohim, ichamantha. 3. Theliastha parvus, ut in zm3. Hi donum ostendere o oueum: reliqui, ut dictum est, ostendu nt.' i 1. Si ejusdem figura: accentus vocem assi Iunt,'3 prior syllabam acuit: si diversiae posterior: ut Pn. hammajim, aqua. 'Im, uIeminadis, & in

Translocatio fit duobus modis , Vel enim re- ri trahitur honus ab extrema syllaba in penultimam

949쪽

2 G DE M E T II E G. Caussa demissi est ' conversivum presteritii i futurum. ut Sc custodies. ex P diu scha-

martha, Custodivisti. a Caussa retracti frequentior est i . vel tonorum.

collisio, ni n 7 mp pro n,', te 2 vocavit no ctem. a ,nn pro 'a brin illusit mihi. Gen. 3I. I. Proximum quoque tonum habere censentur syllabae, inter quas interjecta est a semiparva sustulta lis

stit. num. 6 I. cI3. Reliquas retracti accentus caus- 'sas vid. Instit. cap. 3. num. 3 8, 6 I, 6 2, 6 3,ο 4,ε Ι-

DE METHEGO REGULAE

a s I. Methes' in Iongiore voce iteratur II IN

dc benedicam. Psalm. I I. I. . l. 2. Methegi loco scribitur Se servus Munachm Una Gen. 11: . Interdum Κadma vel Mer-Ca. Instit. c. 3. num. 3 I. Jeracli vel Mappac. Instit. c .. 3. num. TI. i r 7 3. Metheg aliquando compensat ejectum Da-

950쪽

I. Voces ante tonum vel contiguum, vel consimilem, alvisio tono,per Mahkrph conjunguntati, ut

2. Mahkeph virgula nonnunquam deficit per i AR servum sequentis Domini compensata, ut IVO pro IF D fulci cor tuum. Jud. I in J-3. Reperiuntur etiam, quae promiscue, tonis 1 so. icollidentibu , Mahheph vocibus interponunt vel ncgligunt, ut Tiaz & i, Iap Jesa. II. Vid. Jos. 9: 7. EZech. 24: 2. Proverb. 22: 8. Instit, C. . num. 73. Tq. S seq.DE 'ACCENTU CONJUNCTIVO.

Conjunetivus, qui&servus dicitur, Vocem gram- istmatico nexu cum sequente Ut plurimum cola Brentem, sine interjeetia morae, conjungit. Conjunctivus vel servus alius est in libris ma- tueajorum periodorum, alius in libri , minorum. Servi in libris mγjorum