Aphorismi Hippocratis graecè et latinè vnà cum Galeni commentariis Nicolao Leoniceno Vincentino interprete. Necnon Ioan. Signoreti, ... Excerpta aphoristica, cum symbola. Accesserunt adnotamenta marginalia ..

751쪽

debent,itEmque symptomata morbos necessario comitantia. f. 3. Omnes causae moris bos committentes per contraria tolli debent. EX.gr. od morbum fa- Restigerando. Calfaciendo. Propter copiam. Vacuatione nimia.

Restigerant.

Vacuationem.

Resectionem cibi. 3. 4. Refelluntur negantes Vacuationem osse morbum efficere, quia febrem non efficit, quae sola morbus est. Refelluntur sin- quam J hac ratione. Non sola febris , quinimo omnis etiam affectus actiones laedens , omnisque adeo insignis intemperies,morbus est. Atqui Vacuatio sortis affectus actionem laedentes producere potest. Ergo Vacuatio morbum producere po-

Minorem ex distribui .specierum illustrat.

' i haemorrhoid. vulner, produ

752쪽

Intemperiem actiones laedentem, cit in aut . tk Aquam intercutein.

t Inedia longa conci-l - ίFebrem,in iis qui calorees natu-liat ra feruentiorem habent.

f. s. Reprehendit Medicos quosdam recentiores, statuentes sublationem causarum morbificarum pertinere ad prophylacticen, non therapeuticen. Reprchendit, in-

l. Qijd de meris nominibus dist

II. Qilod etiam de nomine apio

L male disputent .Q-d sic ostendit. Causa morbi tripliciter spectatur: Nam I. Morbum peperit, nec amplius 4 adest : tunc restat solabcura- s Morbi faeti. tioc Symplomatum illius. Vel f II. Inest in corpore, nec

dum morbum commit- - L

xliora, tuncque eius re L RUJςςΠ- motio pertinet adoIIL Morbum iam facit, tuncque eius causae remotio proprio quidem ca-

753쪽

enim ne fiat, quod de morbo faciendum restat. Therapeutica. f. 6. Pharmaca , seu medicamenta , quae adhibentur ictis a cane rabioso , duobus modis appellant Medi- Ratione eurationis, vocant Remedia aduersus rabiem: id est,pharmaca ad- uersus affectionem, quae rabiem ge

nerat.

Ratione prophylaXeos, vocant Amu- leta suturae rabiei: id est, pharmaca l vim habentia prouidendae auerten- daeque rabiei. Huic aphor. consonat illud Philosephi, S MAProbi ultim. sect I. ιαθρα ονται γ -- ο

Curantur vero morbi qui ab igne, humiditate ; qui vero ab humiditate , ignee humiditatem enim desierat. Quomodo autem opinio Chymicorum de morborum, per similia curatione , cum Hippocraticae conciliari possit, docet Dan . Sennert. p. I 8,

754쪽

Excerp. ' 3. I. Sensusci Certissima obseruatio he h. 2, eonstat, Morborum acutorum, absolute ita Iect. a. dictorum, continuatum acumen non plures. dies durare,quam quatuordecim: ita ut intra illud spatium temporis integre terminentur,nec ulterius progrediantur.3. 2. morbi sunt morbi de magni, siue sua natura, siue symptomatum Vehementia) Sc celeres , paκόσοι ν σωτέροι η ακμὴ, qui breui tempore statum consequuntur.)Suntque

Absoluiὸ dicti, qui scilicet intra I . dies integre iudicantur : de quibus solis loquitur heic Hippoc. Ab initio celeriter mouean

tur.

Qui primis diebus

tardi & parui, circa quartum aut1.diem citatiores

nam i metiores fiui,terminantur die IT. Qui ad 6. aut T.sum pserunt acumen, cessant vigesimo. Ex

veri siue . i

755쪽

Ex metaptosi, id est, acuti per mutationem prioris status in alium , siue acuti per degenerationem a sua specie : Item acuti qui in quadraginta diebus iudicantur, aut qui durant ad quadragesimum usque diem , quod aliquo dierum criticorum fuerint imperfecte iudicati. g. 3οῦ Κρίνετα . id est, magnas faciunt mutationes, & integre iudicantur ac finiuntur. g. . Crisis est magna quaedam in morbo mutatio derepente facta: Eaque Bona, mutatio scilicet subita επὶ σηρβαλ, ad salutem pristinam : Cum Natura superior euadit, strenuci impetu sumpto ad mali expulsionem. l mutatio scilicet subi i ta ad mortem, virtute cito succumbente

plex

Morbi magnitud.

aut symptomatum Vehementiam.

756쪽

Boisa estque ροπὴ tm --, in-elinatio ad melius . . imia, estque ροπὴ em o χῶρον, inest plex natio ad deterius : ex qua tament non moritur e vestigio aegrotans. Fit autem, cum Natura impar cedit, & lassata dat manuS.

id est, spatio duarum septimanarum:

Chises enim acutorum Omnium morborum in longius tempus differri non possunt , nec ultra hunc terminum progreditur continuatum morborum istorum ac

φο . Non autem quod sint XIV. numero. dies, qui aerises in his morbis faciant, ut inepte quidam interpretati sunt. Reselluntur. No sut o .diestΙ. ab Αb- l critici mor- surdo i borum ac

torum ea de-ς ei detia, licet Hippocr. i K Pro . de iis loquens di-

o enim

757쪽

Nec sunt etiam quatuordecimi dies critici morborum acui. L ex decidentia. II. Ab Dies xiv .est terminus iudicatio-l Expe- nis acutorum. Nullus enim rietia. . morbus acutus adhuc visus est L hunc superassie terminum. g. Notandum est , Non omnes praecise acutos, die ipso decimoquarto iudieari: quin- Ante xiυ. diem multi acuti crisin

Bene, IX. Vt a VII.

Post decimumquartum diem Iudican- I. Morbi acuti ex decidentia,quorum crises ποι aliquo sequentium k tur dierum, qui memorantur

. l ab Hipp. in finem

l accipiunt, Idque usque ad

. t quadragesimum diem, via Imo

dem.

758쪽

l tra quem terminum extimum progredi ipsis non licet. . LII. Acuti, quorum motus sunt inaequa-

biles, id est, qui diebus quibusdam sumunt vehementiam, postea eam Iatenter remittunt : pdst iterum augentur,& motus continuationem accipiunt. JHorum enim multi ad ulteriorem pro-R feruntur terminum. - Extat & in Coac. l. I. ω s3. apud Duret. Fussis autem hunc aphor. explicat ipse lGad. vltimis capp. l. r. . de die b. decretor. ' g. I. Cum praeessi aph. mentionem sece-liit diei xiv. docet heie , quinam sint dies critici, seu Crisimi, per quos scilicet morbi suas , impetus insultusve mouent. 3. 2. Galenus praeclare apher. veritatem illustrat, adducto loco eX sect. r. lPro n. docetque quomodo digerantur dies Critici usque ad vigesimum, videlicet perseX quaterniones , e qqibus tres singulas septimanas bifariam dissin dentes, vocantur Hippocrat. --, indices , ausipectabilis , videlicet 4. II. & IT. quia in iis signum aliquod apparet futurae cri' se os die critico prorim secuturo. 3.3. Sup lPutau- tur

759쪽

r Duae priores septimanae perl mm a se inuicem : ita ut secundael initium sit dies octauus.

tur c Tertia per i copulationem , seu conti-I nuationem cum secunda .itavi eiust initium sit dies xiv. inon xv.ὶ EX- L. tremum autem XX. non xxi έ. 4. Hinc fit, ut tres sequentes septimanae quadragesimo die comprehensae finiantur , & ut sexas esimus ac octogesimus dies sint Critici , ut testatur experientia. Qui dies Crisimos antiquorum re- θω pudiare audent, Sophistae a Galeno nuncupans'r in tibb. 'de di bus Decret. e quorum numero fuisse Asclepiadem , constae . e Celci , cui etiam fauentem se exhibet: quo nomine a Bald. Ronsseo in

Enarrat. merito increpatur.

omnium morborum) breuitate & longitud. Aph. ι .ratione variarum anni partitam , accucto In exemplum morbo longissimo , scilicet

760쪽

g. 2. Causae breuitatis morborum aestiualium s .

Humorum redundantium s qui sunt

causae morbo

Quia statim

humores tristifici vacuantur , sicque. breui finitur

lVirium c

rus.

Imbecillitas, si funer Tunc enim climi vacuatione humorima peccantium , una quoque virtus. ipsa resoluitur et SI Kque breui m riuntur.

M. Causis Iongitudinis morborum hye sunt contrariae praedictis : nimi Causarum morbi pei fuerantia, qua: vim sunt humores intra corpusit aquam