장음표시 사용
21쪽
D. de Leg. r. Quod uideo etiam lAConv MCvt AG IvM, quam inuis a nobis dissentire uideatur, agnouisse. (a
Igitur voLvNTAs, secundum POMPONI v M, essiciet, utua. leat, quod scriptum est in testamento l. la. s 3. D. delet. .
quae si petenti refragetur, EXCEPTio Ni DoLi MALi locum faciemus. Sed de voLvNTATE tamen et POENITENTIA, omnino coNsTET, necesse et , priusquam ADEMPTubi esse legatum arbitremur. Igitur, ut constet, de voLUNTATgt. latoris, Nun AM voLvNTATEM, aut ANIMvM Ani MENDI
ULPiANus pnon ARi iubet ab heredibus, nisi animus et voluntas testatoris ex ipso facto elueeteat. l. 3. I. ii. D. de A i. meti. I. uel transferenui leg l. T. l . eod. l. i l. s. II. D. de leg. s. Idem etiam Dioc Liri A No et MAxi MiANo uisum est: qui l. a . C. de Fideicommist FRon ANDA M EssE POENITENT . AM,
praecipiunt, ut quis petitione si dei commissi excludatur.
sed ur RiTAs, id est, A Ni Mus sERivs legatum adimendi, demonstratur. Quid enim opus esset Ex CEPTIONE DOLI MA-Li. fisoLLNNis ademptio, aut certe V. testium praesentia desideraretur. Hae enim soL EN Ni T A TE legatum ipso iv- tolleretur. lmouero eidem, quem antea laudaui, Uti pi-ANo satis est, si v x Rivi Mi L E esse coeperit, NIL Uiss S te. ltatorem praestari legatum aut ii deleona nati lum. l. se. pr. D. de his, quae ut indigu. Sed ad es ingendam UERisi Mi LiT D, g M nemo desiderabit, ut inuicia uoluntatis solenniter pro- dan-
22쪽
dantur Ne diutius te teneam, audiamus ALEx ANDRUM, qui ne sc Rip TvRAM quidem, multo minus TESTEs, Postulat, sed solis RAT io Ninus, ex quibus mutatio uoluntatis intelligatur, contentus est , ut Novissi MAM uoluntatem, quomodocunque comprobatam, in supremo iudicio sequa- muri ita enim ille l. s. C. Fum. hercis. ASi offensam posteaqclementia flexerit, nouissimam uoluntatem arbiter familiae' herciscundae sequetur. SED iLLvn, LICET s CR PTUM '
hil impedit: praesertim si talia merita deprehenduntur, ut stra domini eo TvERir mitigari. ' Ex quo loco intelligitur, ex illis, QvAR C IRCUMSTANT, iudicandum esse. utrum mutauerit defunctus uoluntatem: adeoque susticere, si circumstantiae pAc Ti, ex quibus de AD EMprio NE fieri iudicium possit, ab herede coMPROBEN
Sed pRos A Tio Nubi ne quis subtilem aut scrupulosam et FLENissi MAM desiderari existimet, idem ALEXANnER, alio loco, voLvNTAT is qUaestione in in AEsTIMATIONE IUDI cis postam esse, et nulla fere certa et perpetua regula contineri, docet. l. T. C. de Dideicommi ut ausim assirmare. liquid deesset pRosArioNi. iudicem iv RAMENTO uel SUPPLETO Rio uel PUR GATO Rio poste locum relinquere, quo dum bitatio suborta dilueretur. Res erit luculentior, si eamus per exempla, ex quibus
quidem i. g. s. H D. de Adimetiae ues transferenae leg. et t. eoae et t. s. D. de His, quce ut indign. i Ni Mici Ti As inprimis commemorat, ex quibus iudicetur, testatorem ADt ME, RE legatum uoluisse. Unum duntaxat monet. Ut CAPITA LEssint, uel GRAvis si MAE, non L Evis quaelibet o PFENs A, quibus PRORAT is fidei commissum ademptum censeatur: et cessare ademptionem, si iterum redierit in gratiam cum fideicommissario testator, et ipsum pos Ni TvERiae prioris
23쪽
ad Me odio do LEGAT v Moffensaei Hoc enim si acciderit, REDINTEGRA Ri fideicomis missum. Sed quis credat, illas uices offensae et amicitiae et gratiae redintegratae, soLENNITATEM aliquam poscere, quae si neglecta suerit, uoluntas noui Sinna habere exitum non posset. Enimuero, si Parmenionem apud P. T E R EN Ti-vre (a audiamus in Asinna haec omnia insunt uitia r i Nivgi AE,
Amantium IRAE, AMORIS INDE GRATII sUNT.
Enimuero solent AMANT Es sibi inuicem grauissime irasci et tanto grauius indignari, quanto pluribus beneficiis alter alterum obstrictum tenent. Sed . in illa conglutinatione animorum, plerumque non dissicilis RECON ci LiATio et ingratiam reditus. Haec omnia plerumque REMIT is ARBITRIS, aut certe . qUae natUra amicitiae est. ADMIS sis P Auc Issi Mis,g-runtur. Non solemus solenniter 'in apricam lucem proferre, quae inter amico S aliquando suboriuntur, odia illa tem,plararia, quamuis gro a illima interdum, et cum magna concita tione animorum saepissime coniuncta. igitur frustra in his snLLNNITATEM requili ueris.
Non equidem ignoro, quid IA collo RAEvARDO (e
in mentem uenerit, cum de inimicitiis CAPiTAL illus et ORA.ut, sibi is, quas V Lei AN vs in A DEMPTIONE legati desiderat, commentaretur. Ait enim, I Ni MICITI Ag DENUNCiATA sini ulligi, quas quisque so LEN Ni TER profiteri et inimico indieare soleat, ut siciar, sibi cuin aduersario simultatem esse. Sed res ipsa loquitur, VLPi AN vM non de DEN v NCIA.
24쪽
N vD A UOLUNTATE ADIMAT v R. Is Tis duntaxat INIMICIT iis sentirer cum etiam POENi TENTIAE et saepius RECONCILIATAE GRATIAE mentionem adiunxerit, quae non confestim, nec facile, in D ENvNci AT is ini. mictiis speratur. Ne quis dubitet, audiamus eundem ULPi A.
Hub , qui l.32.s. 3. D. de Doust. inter D r.et ux .eX CONIUGUM DIssiniis eXemplum capis, cum constet coniuges plerumque si NusoLEN Ni TATI Bus inter se rixari. Ita enim V L pi ANus :POENITENTIAM sv PREMAM accipere debemus. Proinde 'si uxo ai donauit, deinde eum POEN i Tviet, mox DESta TvPOENi TERE, donationem Ualere, ut sv PREMUM eius iudi-cium spectemus et Quemadmodum circa pin Ei Cobi Miss A solemus, uel iN LEGAT is, CUM DE DOLI EXCEPTIONE
TRAc TAM vs : ut sit ambulatoria uoluntas eius, usque adquitae exitum se premum. Vides in indignatione et Poenitentia testatoris, ex qua AugMprio legati iudicatur, idem iuris efIe, quod in nixisto NivGUM, qui modo aller alteri donant, modo indigna n. tur, modo vi gratiam redeunt: Ut in utriS Ue svpREMvM iv nici usi, id est uoluntatem illam, in qua usque ad uitae exi . tum P ERsEUERENT, maxime spectemus. Igitur nemo dubitare potest, quin illo, quem supra excitauimus, loco, l. 3. F. II. D. de A im. ues trun g. GRA vis. si MAE IN IMici TIAE tales significent, quae cum indignatio. ne, et AvERsATIONE, coniunctae sint, et facto locu lento indicentur, ut uerisimile sit, quod V L P I A N v s l. s. pr. D. de his, quae ut iudie aufer. ait, ut, inquam , sit vERisi Mi LE, testatorem NoLvissc legatum praestari, quod illi, quem po R. ea auersiatus sit, reliquerit in testamento.
Solam igitur AvERsATIONEM et POENITENTIAM re.
quirimus, sed illam, in qua quis usque ad mortem perseuerauetit: et, si crebro offensa et gratia per uices permutatae sint, voLUNTATEM Novias MAM sequemur. Sed ad hane v ERisi Mi Li TvDINEM, inhumanum esset, si quis uel proba-
25쪽
vo MODO LEGATUM tionem sol ENNITA Tis, uel omnino P L EN AM PROBA Tio.
NEM desideraret. Superuacaneum erit, commemorare illa iN Diti A, quibus OFFEN s A et ALIENA Tio atque animorum disiunctio probe.tur. Unum tamen attinet monere, PROBRA inprimis, quae legatario a testatore inferantur aut obiiciantur, voLvNTATEM
legatum adimendi continere. Hoc enim M A R C i A N v s, i. r3. D. de Adim. uel transs lG. ex rescripto Di v i SE vnni grANTO Ni Ni obseruauit, ut, si testator Pras TREMA sc RIPTURA, quaqua ratione motu S, P Es sibi ubi libertum esse, a die.
cisset, ea, quae PRIOR i seriptura ei relicta fuerant, AD EM- ντ A uideantur. Igitur sula exsecrario testatoris effetet. ut
v Rou Asti possit MuTA Tio supremae uoluntatis. Hoe etiam P AvLLo placet, qui l. 2 p. D. de Avim. uel trans f. I g. praeeipit, si quis libertum, qui in priori parte testia menti te a.
tum acceperat, postea, eadem scriptura, INGRAT ubi appellauerit, hunc, eo MMvTATA uoluntate, actionem eX lestamen . to non habere. Sed, ne quis existimet, MARCIAN, M atque P A vLL UMst Rip TvRAM soL ENNEM desiderare, quamuis se Riprva Amentionem faciant, obseruandum est, illoS, Primo. non sc si iis P T v R A M, tanquam FORMAM, Praecipere, sed in E x E M p Lo duo. taxat ponere scripturam: secundo, non omnia quae testamen to adscribuntur,soLENNITER, id est, eo RAM TEs Tinvs ad. scribi testamento, sed multa, quae M v TATIONEM Uoluntatis contineant, Pos T CONS 'MMATIONEM tessamenti adiici sisti
inde. Hoc enim ex V LPrANO,l. I. I. a. D. de His, 'ue in te- m. delent. intelligitur. Itaque non incommode MARci A-N vM et P Avxcvii ita interpretabimur, quod tractent de psio- Ris, quae tes ator legatario obieceri post confiammationem
testamenti. In his enim omnibus PAPINI AN Us P Rou AT i. ONEM duntaxat requirit, non solennitatem. l. q. D. eo Accepisti igitur, POENITENTi A vERisi Mi Li et Nun Avo Ludi TATE PROBATA , ademptum legatario beneficium ui
26쪽
Nun, voLvNTATE ADIMATUR. a deri r sed Ab avLATORI AM esse illam uoluntatem: hinc, vA. RiATIO NEM admitti: ideoqUe, ut AD EMPTIO NEM, PROBA. TA poenitentia, ita REni NTEGRA Tio NEM legati, PROBATA RECONCILIATIONE et dio UA gratia, sine s o L E N N iT A Ti,
avs doceri posse. Discederem igitur ab hoc loco. nisi operae pretium esset, admonere, uti POENITENTIAM et MUTATIONEM uoluntatis, ita nec RECONCILIATIONEM et REDINTEGRATI ONEM legati et gratiae, praesumi, nisi indiciis luculentis demonstretur et ideoque susscere ad aden tionem v ETERLainimicitias, nisi reconciliatio probetur. SCAE voLA tracta.uit eiusmodi speciem i. gr. r. l . de Adim. ues trous f. l. I Seia Tirio legauerat auri pondo quinque: Ti Ti vs Seiam postea capitis: accuset: ut grauissimae inimicitiae subortae uideantur. Seia post accusationem codicillos facit, sed legatum T i et i o expresse non adimit; postea decedit. Videri posset Sela remisisse iniuriam Tt Tio, cum consediis post inimicitiam codicillis,
in quibus commodisti me legatum retractare Potuisset, tamen Titio NuN ADEMERir legatum. Sed Sc Ag voLA amrmat, legatum non deberi, cum ademptum uideatur, neque, ex silentio in codicillis, remissio iniuriae et gratiae redintegratio pro. hetur. d. l. 3 i. s. et Et generaliter P A v Li v s PRO RATIONEM Nou Ag Volunt aliS, quamuis NON SDL EN N is, desiderat, si se . mel MvTATA sit uoluntas teliatori S. l. I s. i . de A im. uestrans f. leg. cum non posIit se ne nitentia poenitentiae praesumi. Satis, credo, eXpedivimus, solennitatem aut quin . que, testes . non desiderari , IN ADEMPTio Nu legatorum, nec PLENAM PROBA Tio NEM exigi, sed sussi.cere, si ex vERZis uel P At Tis testatoris UERisi Mitigin dictum M v TATAE voLvNTAT is eruatur. Ex his
igitur apparebit, quid mouerit IC Tos UITEMBER GENfEs, ut in illa specie, quam supra p. 8. sqq. proPosuimus, AD EM-r T v M Meuiae legatum iudicauerint, si heredes, post semiis plenam probationem, iurarent, testatorem uerbis legatum
Meuiar sidemisse, illique indignatum esse, et probra illi in tuis D et lisse,
27쪽
liste, et in illa poenitentia perseuerasse. Sed Cui cius ta)nobis scrupulum iniicit, et negat, Nu DAM etiam testatoris v ο L vNTATEM intelligi, nisi coram TR illvs Tns Tipvs sit ex posita a testatore: ut uoluntas NUDA, quamuis sERI A, TRI' ubi testium praesentiam desiderare uideatur. Inuocat enim auctoritatem Ius Tini ANi, qui l. a T. C. de Asiam. anterio res constitutiones corrigat, ne R Evo CARI Posset testamen tum, nisi testator coRAM Talaus T Es Tigus declaret mu'tationem uoluntatis.
Sed C vi Aci o quidem satisfiet, si respem debimus. gliud in
RETRACTANDO, aliud in LEGAT is adimendis . obseruari: quod supra diligenter a nobis comprobatum est. Neque
enim sTRICTAE INTERPRETA Tio Nis ratio permittit, ut te gem et o R R E c T o R i A M, qua d e reuocarione HEREDIs iNsTITVTio Nis et To Tivs TEs TAMEN Ti tractatum est, ad LE
GATA Proferamus, quorum ademptio, omnium ueterum consensu, sola PROBA Tio NE uoluntatis sustinetur. Neque uero Tullo nos ivs nobis multum obstabit, qui l g. F. 3. C. deodicis in o MNi ultima uoluntate, praeter testam editum, M. TEsTIVM praesentiam desiderauit. Dicemus enim, illud plerumque obtinere, siquid RELiNQvATvR suprema uo
aeva. In his enim nihil TII Eo Dosius mutauit. Sed magis fere Ho Nosti us nobis aduersiatur, qui l. et o C. de Testamen negau. soLEN Ni TER SCRIPTA testainenta, si NEsCRIPTURA, commode M UT ARI , aut hereditates, sine ac Ri-r To in pni NCipEM tranSferri posse. Diluetur illa difficultas, si cogitaueris, HONOR ivbi de HER Eui TAT ivvp, non delegatis, de TRA Ns LATION B, non de ademptione et reuocatione nuda, de TRANsLA Tio NE IN PRi Nei PEM, non de aliis mutationibus, tractasse. Sed instat Cui Acius, certe, si quis coNsTI TvERIT, EO
28쪽
ram testibus legatum reuocare, et laoe non perfecerit, non iussi,
detur placuisse, qui testatorem, si coEPE RiT testamentum facere, nec perfecerit, intestatum decessisse aiunt. l. as. D. qui te. Iram. Dc. posi . Posset igitur uideri, Apuleium in specie, quam P. b. proposuimus, non essicaciter legatum ademisse, quamuis de eius uoluntate constitisset. Apparebat enim, conuocatos fuisse testes. uoluisse testitorem codicillos facere, nec tamen illos perfecisse: cum testes fere, tabulas, in quibus ipsi nomen Quin scripserint, v Acu As fuisse, assirmarent.
Sed faciemus cum I A voLENO, si de CONDENDA uoluntate suprema, non si de ADt ME Nuis LEGAT is, de quibus nihil IA voLENus addidit, tractatur. Haec enim, quamuis testator uoluerit testamentum facere, et quamuis illud non perfecerit, divDA voLvNTATL adimuntur: quod ex PApi Ni ANo l.aa D.
A DIMITUR LEGAT v MPER ALIENATIONEM UOLUNTARIAM. ADEMPTIO TACITA.ADEMPTIO LEGATI su D CONDITIONE, QUIN v E TEsTE DESIDERAT. ADEMPTIO LEGATI STRICTE ACCIPIENDA Es T. Auc TORITAS FORI ET INTERPRETUM.
Ici TvR, ut rem totam finiamus, dicendum est, legatum uel ipso iv RE, id est, coram quinque lestibus, solenniter, uel OPE EXCEPTIONIS DOLI M A L i, perimi et interuerti, et quidem uel usi xllis expreSsis cuin indignatione aliqua coniunctis, uel FAC Tis etiam quandoque, quam speciem GAlvs TAci TAM ADEMPTIONEM appellavit: l. s. D. de adim. et trianu. leg. Sed has quidem duas ademption ip species postremas sola FROBATIONE voLvNTAT is sustineri, copiose demonstratum est.
29쪽
Excge Tio NE enim nota MALi sustinentur. l. 3. s. D. la. de Aium. uel Iron Ueg. Vix autem opus esset EXCEPTio NE, si ipse iure, coram quinque TEs Tisus, eodem inodo, ut coriis uituta sunt, reuocarentUr. De I AC Ti sautem . per quae legatum adimitur nolo iam cui. quam uerbosa disputatione molestus esse: cum et alio loco cie hoc argumento exponere constituerim . et res a multis interpretibus fit expedita. Suffciet, quaedam extremis digitis a nobis indicari. De DONAT iii Nisus quidem, quibus res legata a uiuo testatore in alios transfertur, MODEsTiNvs l. I S. D. de mina uestransfer. leg. obseruauit, per illas perimi legatum. nec quaerendum aut probandum esse, quo ANIMO et Ex v Ac Avss A donauerit testator, CUM MANIFESTA SIT UOLUNT A sAui MEN Di. Sed de UENDI Tio Ninvs et ALIENAT in Nillus
rerum legatarum P AvLLus et PAPINIANus obseruant, si te. stator res legatas AL EN A v ERIT, et Pretium rerum in patri. monium redegerit, legatum non deberi: quamuis nulla fuerit offensia inter legatarium et testatorum, l. I S. et letas. D. eod. Addit PAvLLus, legatum per ALIENA Tio NEM non mistum AdgMpTu M uideri, sed ne quidem redintegrari. quamuis rem antea alienatam postea recuperauerit aut redem erit teliator ; cum susticiat s EMEL M v TATAM este uoluntatem, nisii le
legatum nihilominuS efficaciter petatur, nisi ex aliis indiciis non
l ii. . D. delitas. Sed res ipsa loquitur, non dissicilem prci.hationem heredibus futuram; cum, qui in eiusnodi N Ecxssi.TAmrs inciderit, nisi magna conuersio sortunae subsequatur, plerumque dimittat animum liberalitatis exoreenda . Sed haec talia ex iis, quae circumstant, iudicanda sunt, et plerumque
iudicis arbitrio definiuntur. l. et . C. de Fideicommi
30쪽
Contra uero LIBERTAs Fin Et Co MMiss Asti A serio defit nata, secundum P AvLLubi atque ULPIAN UM, DUnquam ALIME NATIONE inter Uertitur: neque interest, ex qua cauo ser. uum alienaverit testator: semper enim in hac specie seruo de. hebitur libertas l. as et t. et . b. et t. D. de Fideiconm . Abert. Apparet igitur, Quomodo et Q v ANDO PROB AND A sit vo LvNTAs ADIMENDI. Sed opportuna occasio est, ut admoneamus, s TRICTE accipienda elle, quae de ADEMPTION Elegatorum dis putantur. Primo enim soLA MUTATIONE REI LEG AT A B, quam ui S illa nomen suum perdat, secundum V L. Pi ANvM, non uidetur semperi ademptum beneficium a te. statores i. g. s. 2. sqq. D. de r. l. Cum UOLUNTATIs MU-m Axio desideretur. Ita enim VLPiANvs cum P AvLLo, qui
I xi. deIeg.f. ab ipso uidetur distentire, in gratiam reducendus est, ut uoluntas, in hac specie, ex reliquiS rebuS, quae circumstant, iudicanda sis.
Deinde generaliter idem U L P i A N v s, in Ubi n i G v o ita rem accipiendam esse, ait, v r LEGATA DEBEANTUR l. 2. infin. D.
de His quae intes. d. I. Ex hoc fonte derivatum est, quod, si duobus eiusdem nominis testator separatim aliquid legauerit.
et uni ademerit, neque appareat, Cui ADEMPTUM s IT, Utri que legatum d beatur. l. 3. s. T. D. de Adim. uestranss. leg. Denique nec omittendum est, si sun CON Di Tio NE ADt-MA TvR, quod PUre antea legatum, magis esse, quod NON Te. NEAT CONDIT io, nisi coram V. testibus, uel in testamento , uel codicillis, c o N D i T 1 o adiiciatur. Et Dioc LETi A. Nus quidem et MAXIMIANvs Permittunt, ut legatum non pure duntaxat, sed etiam sv B CONDITIONE, adimatur. l. IT. C. de Legat. Sed multum intere st, quod POMPONivs l. I 6.D. de Imus. rtipt obseruauit, Qv ALi s sit conditio, sub qua testa.tor aliquid ademit . Si enim in P R A Es ENs uel pRAETER lae v Mcollata sit conditio, apparet, Per se CERTAM et Pu RAM esse uoluntatem testatoris, qUae ii curta lantum oratione exprimatur; cum testator duntaxat dubitet, de re illa praesenti uel