장음표시 사용
371쪽
Lara 'thre Mari Francolae allis, prosesse de cem nastere de reves, elue superieure te T. Septembre 1847. Lara' ' mere aridonisinet te rauch, decede te . n0vembre 1855.
Mendieantium ordinum monasteria.
Quamvis religiosorum hominum eongregationes in rexerim archidioecesi plures sint, qui mendicantium instituto privilegiisque rixant ac stuantur, eum tamen quatuor prae usi hoc sibi nomen ordines vendicent, qui toto orbe sparsi di hiplinae suae usum latissime propagarunt, nobis vulgari etiam hac appellatione standum, historiaeque nostrae cursum pro-
372쪽
Mendicantes vero illos ex juriis canonici usurpatione religiosos dicimus, qui sive ex regularii Suarum praescripto,
sive pontificum constitutionibus, indultisque bona stabilia incommuni vita victuque nulla possident, sed piorum hominum liberalitate eleemosynisque sustentantur, licet plures annuis quibusdam redditibus ad monasterii totius emolumentum d stinatis apostolica indulgentia si tantur, ut a radentini concilii
patribus luculente est declarat uni. Porro in quatuor mendicantium familiis antiquioribus recensendis consuetudinem juris imitabimur quae non tam
eorum primaevae institutionis, quam apostolicae approbationis rationem sequitur. Enimvero carmelitam et remitarum S Augustini origines, licet altius quoque repetantur, quam lex historiae forsan patiatur, et utrique Laterane e tertium concilium sub Innocentio ita celebratum, longe antecessisse memorent, dominionis tamen et sta sonis, rea haec primum
concilii tempora nascentibus primas deserri mos est, quod S. Doni inici institutum Honorius III. pontifex anno 1217, S. Francisci ver sex circiter post annis tabulis publicis eo firmariti
At vero augustiniani eremitae, qui natum suae religionis institutum in Astica praedicant, autore ac parentem Augustino eum sparsis per Italiam domiciliis vitam quodammodo privatam agerent ' Innocentii IV. monitis excitati sunt, ad communem
reipublicae christianae operiuri aeterorum religiosorum exemplo, navandan Inde Alexander IV. diversi generis eremitarum familiis aggregatis, qui Guilhelmi et Joannis Boni aliorumque vestigiis inhaeserant, anno 1256 unum quasi ex his cui Inis conflavit, cui niger amictus, cum latiore ex corio 2bna. a melitani denique remitae ex Palaestina et montis Carmeli
domicilio, quod istic Eliae victuri exemplo fixerant, colonias alio traduxerunt, quos primum Almineus Gallus patriarcha Antiochenus gratia Balduini in aerosolymae regis eius et Berihesdo sanetae ita e melitano lavens, sub limus di
373쪽
eiplina anno 112 legibus 8. Basilii adstrictos ad Ohnobium
iri Caranei adduxisse fertur. Ab Alberto deinde Ili rosolymitano breviorem regulam Seculo XII anno non satis certo, adepti sunt, et ab Oriente, ob Saracenorum tyrannidem in Italiam commigrarunt, recognitaque sub Innocentio IV.
eorum regula est amo Christi 1247, quam tandem Honorius IV. sub almum 1286, cum vitae instituto publica minoritate pro bavit, et pro versicolore virgatoque pallio quo usi in oriente si ierant, album amictum imperavit
Ili stibinde omnes divorsis ut videbimus temporibus loci que in Treveri an arcti idioecesin religioSorum hona inum feracem t0lerantelnslui , adnussi, pietatis religionisque in illa decus otegregie tuiti sunt, et magnis incrementis. Hoc praesertiin saecula haeresum per vicinas regiones contagione corruptissimo
auxemini, ut, quod alibi detrimentum ecclesia catholica pedipetitur, his utcunque terrarum oris sarciatur. Illo etiam religioliis Orthodoxae ex oemiptionis vicinia bono, quod purga
monia monasteriorum, ut sunt monachi apostatae, huc tanquam in communem cloacam egerantur, quorunt O vitan morPSque adversariis nostris acallioli eis deseribemio reliniluinius Licet enim eorum conversionis principium hane haud illivuliabile, quo
relictis hujus mundi rebus apostolico Christi nuditatem exemplo secuti sunt, in catholicorum disciplina et religione coeptum suerit, tamen eum sola perseverantia Monet, hanc a vitae exitu protestantibus quam nobis magis explorato, capiendam duxtinus, adeoque apostolis novellae illius ecclesiae annum
randos censemus, qui exierunt de nobis, cum non essent ex nobis. Interea nos his praeteritis ad veros consiliorum Christi sectatore per Suas classes ac monasteria recensendos, calamum Vertemuru
374쪽
30'CAPUT X. ORDO DOMINICANORUM. Monasterium Trevirense.
S. Dominicus in Hispania ex nobilissima Gusmanoriim stirpe mundus, principio saeculi XUL, quo heresis Albigentium in Gallis in Orthodoxam religionem o saxi coepit, ingenti stolicae religionis praesidio inclarescere, eidemque se opponere risus es Magnis ille primum non doctrinae minus, quam
virtutum praestantia viris toti spectatillis Europae in lanclate famam habitationenaque instituta ab se religiosoruni lio-minum familiae propagavit, postquam Innocentius illan pontifex recepisset, Honorius uterque ejus nominis tertius confirmasset.
Geminum is primum Romae, alterum virorum, mulierumalum sub regula S. Augustini, quam sibi suisque delegerat, monasterium instituit quae non multo post tempore, iner dibili hominum multitudine, ad ejus disciplinam anhelaute per
universam uropam sunt excitata. Et reviros luideu ad illan , quana nunc sedem et Susorientalem urbi parten obtinet, jam anno Christi 1223 translatus ordo fuit, ac metropolitanae aedis canonicalem donium, quam moriens mestus emonicorum e numero vir excellens
cessit, sacro donationem capitula archiepiscopoque probante, obtinere coepit, quae dehido piorum liberalitate hominum in idoneam monasticae vitae habitationem est transformata, illustriquo hae aetate ecclesia ornatur. Primus qui prioris mei hoc lae lanctus est, Conradus
Argentinensis agnoscitur, doctrinae non illius quam pietatis laude clarus. Memoraturque hisce temporibus adolescens ex praecipua Lut Zel burgici ducatus nobilitate, alterus de Meisen-bum, spectatae inter comicos metropolitam virtutis, exemplo
375쪽
Sanetioris vitae, quo recens ordo fulgebat, captus, relicto vitae liberioris instituto, in arctiorem Sese dominicanorum tran tulisse disciplinam, praeclaris illic novellum ordinem sanctitatis exemplis, circa annum Christi 123 quo claruit, illustraturus, ut nobilium sere ingeminim est, in minanelinque se aut vani,
talis, aut virtutis partem dederint, excellere. Sextum decimum vix egressus aetatis amium religiosae solitudini asdictus, et in pietate et in literis adeo secundis omnibus provectus est, ut caeteris lectoris, ut vocant muliere eradie dis, deinde et prioris authoritate regendis praesectus sit, quo
officio ut sancte, ita variis locis functus esti Nec pauca sunt, quae de eo reseruntur in annalibus digna, quorum nonnulla inseremus. Friderici comitis Vienne is qui
Lutariburgicae ditionis locus viduam alterus a seculari vita ad cisteretensis instituti leges traduxerat, quae primo religionis servore nonnihil restigescente, cum gravi simas domonis pulsaretur insultibus et Waltero eurae esset, ne a pre meptis absisteret, milianam, Deo aperiente oculos, ad latus improbe exstimulantem deprehendit, quem ubi vir Dei verbis
illis salutationis angelicae, quae ad omnem caSum tanquam praecipuum salutis munimentum obvertebat benedictus fructus ventri tui, repente vis ac tentatio omnis cum ipso malorum minore evanuiti
Non minoris virtutis argumentum, quod ad Racimtham Viennensis quoque Henrici, qui pater rideries sitit, comitis stiam, honoratis sponsalibus destinatam christo sponso as dicendam eonverti Romanorum haec imperatorum sanguinis
cognatione et cura familiae per illam propagandae attigisse fertur, illa vero jam nobilioris et mna ortalis sponsi amoribus per alterum pie conciliata animum affectumque ad parthenonem Vallis S. Mariae dominicanorum disciplinae addictum, transtulerat, de qua tradita in annalibus consulere licebit, eum admirabili constantiae patientiaeque exemplo, matri, patri,
e sanguineis, extrema quaeque vi et fraude molientibus, virgo gratissima et mundo aptissima, uni sponso christo addictam fidem servando restiterit, ut mater ipsa exempla demum tam
376쪽
37i filiae, quam alteri cohortationibus, quod in illa danu venit, solitariae vitae institutum ut ante vidimus complexa mulidi vanitati obniintiaveriti Haud multo post alterum anno salutis 1240 inutiliusve Husdem ordinis fraus Arnoldus, patria Trevirensis, --
lingens prioratu celebratus, quem ut Hugo de S. Theodorico ejusdem orilitiis cardiItalis, integritate viri delectatus, secum Romam abstraxerat aliuni sibi priorem istud quaquam dari monachi passi sunt, dum hic unice desideratus omnibus, redder tur. Quis quantusque in contemplatione rerum dirinarum suerit,
satis, opinor, ex divinis ostentis est escae . in Jordanum, laudatissimum sui ordinis magistrum vita line moriali destae tum per angelorum manus inter apostolamim et prophetarumeliores, coelesti vidit curiae inserri, Mundissimo ciuitemplantis
animi spectaculo. Sed et ipse etiamnum vivens sibi prae- tiaratae in coelo selicitatis haud ancelis ivlicium hausit, etenim vita alterius desiderio inflammatus, cum re luentibus a Deo suspiriis electionis suae argumentum aliquod anxie flagitaret,
Claristus illi insorma prae filiis hominum speciosa, coelesti gloria circumsimus, apparuit, librumque, quem pectori impositum serebat, extineare ac volvere jussit, euius ubi vertisset stilia, nomen suum aureis inserinum literis intuitus me gaudio exiliit, ac deinde tot pectore ejus amorem excepit, in verbis
ac moribus ubique expreMum. Floruisse vero hoc seculo imprimis monasterium hoc I revericum prae caeteris inferioris Germania praedicatorum familiis indicio est, quod universale totius ordinis comitium
anno 249 hic suerit, et a viro magnae sanctitatis authom latisque, B. Jomine Teutonico serius egregias dotes ac chari mala divina praeter ceteros Cantii ratanus exponi0, praedic torum generali institutiini Nec multo post alter generalium magistrorem, Joannes Vercellensis anno 1266, atque longo
cessienimum, ex universo ordine conscriptorum patrum eo cilium Munio amorensis ΙΙispanus, Septimus ordinis magister Treviris anno 1289 coegit. Quale illia d. quantumque fuerit,
377쪽
toris fide digni commemorem. Scribit is in Memanat ordinis praedicat. p. 236 nonnulla, quae, cum mihi ad manum autor non sit, Me P. Antonii ii Schos historiarum sui ordinis apud coenuentes peritissimi, tuus benefici pleraque haec possideo, adscribam: In eo Treviretis nempe apitulo quingenti, ait, ,hatres nisnerati sunt et trecenti famuli, quibus omnibus et
.multis aliis incidenter confluentibus, laute omnia necemariansuerunt ministrata. Rex enim Angliae et regina de omnibus .fratribus multifice providerunt. Rex enim Bohemiae rogavit,magistrum ordinis, ut futurum capitulum in regno suo et
. um dignaretur, qui et ipse Gerebat se omnibus statistus de omnibus necessariis provisuriun pro solemnitate capituli ,1llustris etiam princeps Carolus, regis Apuliae lius, peristiteras suas humiliter et devote in .dem capitulo potii dari
. sibi quinqilaginta fratres, quibus ipse libenter volebat et, domos construere, et de omnibus necessariis ad victum et .vestitum providere. Patriarcha etiam Constantinopolitanus
.misit ad idem capitulum rogans humiliter, ut ei mitterentur,fratres, qui Graecam linguam vellent addiscere, quia paratus .erat ii iter centum studentibus praedicatoriae samiliae M .videre de necessariis expensis, unde sunt arbitretis, quanta totius ordinis id temporis aestimatio amorque apud omnes late nationes ad orientem solem usque penetraverit, et quanta
Treverici colivetitus lania celebritasque ubique teri arum invaluerit. Quod deinde subjicit, benev0la divini Numinis non caret providentia..In hoc tertio capitulo, ait, Trevirens tertis, contigit idem -- aculum piscis turionis, nam Di r quidam piscator i .venit circa litora in aqua quendam turionem latitantem, quem postquam interstest, ad terram extrahens, vix eum
.quadam sorore sua reptando, pertrahere poterat, qui visis .a populo non sine novitatis admiratione, a devotis civibus emptus St, atque loliori lice praesentatus religiosis patribus capituli, qui a carnibur stricte abstinebant, suitque laudis,Dpi laetitiae honestae et ordinis gloriae occasio non parva.
Concludit P. Antoninus memorata verbis sequentibus: Minim
378쪽
Mute est, nec eas aut si tuit laetum enseri debet, quod trilaus illis cibus, quibus in ea urbe comitia ordinis sudi thabita, semper repertus uerit istius generis piscis, alioquin
admodum eo lue rarus. αIllustravit hunc orati neni qui uiue Diet tu rus Trevirorumiliter comundunt et Balduinum medius arcti lepiscopus, nubiliori regimen suum fama decoraturus, nisi eum aut vita
stituisset, aut tam illustribus e0llegis infelicior ipse netus sume Dc assoviorum is milia Adolphi imperatoris frater, honorum Dumque tuus mundi fastidiens, persectioris vitae studio in florentem ea tempestate domusicanorum familiam Metis sessi abdidit IIbi praeter rirtutis studium illam sapientiae divinae inipendit operam, ut theobigicis jam disciplinis publice tradendis idoneus magister pronuntiatus sit. Verum a scholasticis hisee euris avocatum Romanus pontifex
Bonisaeius VII objiciendum fratris sui Ad0lphi interemptori, Alberis regi ensuit, quo mine eductus ab ordine rex ricaeque admotas insulae, quas vitaverat mundi turbas, eum admissis honoribus incurri nenim eum Alberis longe ii paribus obniteretur viribus, praesidiisque armorum, et opum
ad hanc rem necessariis, amicam magis patriam, tuam linstem premeret illius odium incurrit, vijus non evitavit. Quocirca Treverte se primo cives, deinde et Confluentini raptis arinis
suo Objicere principi, ut jam adversarius extra patriam quaerendus non esse Pauperum tamen religi oram non immemor, ollaetas eum his opes partiebatur, ut ostenderet non privatis sed publicis sese utilitatibus intentum, amua habendi eupiditate mihime tenere Interea suorum pressus subditorum odiis hujus jam vitae fastidiens post septennii principatum
concessit satis, religiosae disciplinae humilitatisque etiani in mitra sectator, quem latius in annalibus, suo BroKerus eoi0re expressi Antonius richius in amalibus Metensium, cum tradidisset in eleemosynis largiendis tam profusum suisse, ut curia pontificis horreum publicum visa sit, hos de eo versus subjicit:
Est honor hie patriae, domus est et gloria nostrae Nee miluo inusiris, divitiisque Dimis.
379쪽
374 Lm. V. AP. X. Regia nobilitas insigni nempe Parente Uiuus et externis laus bene nota locis.
Parisit ille Dei, terramque genusque relinquens, Donsiliis subiit reli ionis onus, Metis agens tandem Christi clementia praesul, Gallorum pria in Treberieumque demis.
Treviris in aede dominima mini nummentum eum epigrapho uti suo in annalibus loco ad annum 130 Bro rus expressit delegit potius, quam in metropolitana basilica, ut
qu0 Inagi amaSSet OritaSSetque vivus, non deSereret mortuus. Media subinde duo Saecula ignorata propemodum, ni ii mina paucorum ex coenobio hoc, qui morte effluunt, nam
superioris oculi heretici per vastatorem Brandeburgicum in urbem perducti, nihil prius habuerint, quam religi mim domus, eorum prisca scriptorum monumenta exscindere, ne quod supe esset prisca religionis, in monasteriis potissimum custodum
vestigium. Proximum tamen dominicanis seculum anno 1546 florentissinium doctrina virum, peritu univeream Germaniam celebrem P. Ambrosium 1 elargum metropolitanae aedis ecclesiasten
dedit. Hic ut erat omni scientiarum genere apprime Multus, Graecaque non minus quam Latia eruditione promptus, ac fidei catholica illa aetate rarissime labefactatae per Lusterum, acerrimus Wrinignator, non paucis eandem scriptorum volu minibus egregie defendi Nam ut illismus laenocinius
in catalogo orthodoxae instris ecclesiae doctorum seribit: 1. Adversus Joannem Oecolampadium de missae Sacri scio doctum volitute edidiL.2. Symbolum Nicenum et S. Joannis Chrysostomi liturgiam ad exemplar D. Simeonis, quod Treviris possident, transtulit,
adjecta Oxologia Graeco simul Lati quo qua in missassae mucio precibusque matutinis usui priscis scitiae De sacrisci eodem conflictatiunculam si et 1,
soloturgi. 4. De eodeni Latine et Germanice ad Senatum B ileensem. 5. In leuther baptiStas, lib. 1.
6. Refutatio vi e silii Oecolampadio de disserendo
380쪽
parvul0III baptismo usque ad aetatem, qua lallare mei int, lib. I. 7. Advera a nomaestos, lib. I. 8. Anis sit in mala pustas adeoque haereticos animas vertere, tui. i. s. Bellaria epistolam ad Erasinum Roterodamum viselasim mimarum.
Annotationes quoque in dicta ab Erasmo Itoterodam nouorthodox adducta scripsit. 10. De morte non timenda libellum, nondum reis
11. Dialogum virorum ac mulierum luthericiae sectanantesignanorum 12. De melibatu sacerdotum eruditione pleniun libriimoniscripsit. 13. Divenas mesones et exegeses in libros bibliorum.
Michaol ius in personis illustribus ordinis praedicatorum, de scriptoribus ad annum Domini 1546 ita coiicionum libros partitur. Unum dicit esse sermonum de tempore lilirlim, alterum de Sanctis, tertium sermonum quadragesimalium.
Quiescit in ecclesia praedicatorum Treviris ante Sabmdulptilaram sepultus. Vir immortali etiam a morte dignus laude et inter concilii Tridentini theologos, quibus ut aresuepiscopi Trevirentis legatus, adsuit, metiatus.
Re viae eonventus Treveri Reliquiae hujus templi diversae, uno tamen S. Theodulphi abbatis Remensis corpore per mille et amplius annos nondum prorsus corrupto, aestimationem venerationemque merentur.
Imne enim saeculo Christi Larone a Chlod eo Francoram rege egregia meritatis opinione Graisso annales memorant sub abbate Theodorico S. Remigii Pori ex Britanniae opimmatibus ortum apostolicae ritas studio relicta domo patria
in solitudinem montis Ori haud procul Remis abdidisse sese, reique rusticae ac Sacrarum rerum contemplationi deditum, Diuitia ' Corale