Linnaea

발행: 1826년

분량: 716페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

83쪽

- 75

lis apice donliculatis, stipulis denialis, Corymbis compositis densistoris, pedunculis pedicellisque glandulos pilosis, leguminibus reni rinibus rugosis Subpilosi monospermis. Habitat in maris altici littore locisque humidis graminosis prope Swinemundiam floret Xeunte aestate. Θ Radix fibrOSa.

Caulis adscendens, tetragonus, SubsteXUOSUS, in Xemplaribus minoribus magis quam in majoribus, inferne pu-beScens, Superne glandulOSO-pilOSUS, SimpleX, stipulatus,

Stipulae valO- acuminatae, basi cordalae, subpubes

Folia alterna, petiolaia petiolis magis minusve longis, pilosis superioribus glanduloso - pilosis ternata, soliolis latoralibus subsessilibus, medio petiolato, ObOVatO-Cu-Deiformibus vel cuneisOrmibus, Summis angustioribus, apice dentatis mucronalis, Sublu pilOSiS, Subseri eis, superioribus pilis glandulosis cilialis. Pendunculi alterni, axillares et terminales interdum duo simul progredienteS, foliis multo longiores, teretes, glanduloso - pilosi, interdum bracleati, apice compOSite-

corymbosi pedi collis scilicet haud simplicibus sed iterum

84쪽

Podicolli glanduloso - pilosi, basi bracteali bracteistiinutissimis se taceis inferiore elongati, apice corymbOSi. Corymbi densistori, compositi. Calyx profunde partitus, dentibus inaequalibus. Floros minutissii iii Ochracei permulti steriles.

85쪽

cons Linia. I. p. 571.3addit

Vighbat adhue A. D. 1827 stirps Digitalia ur ureae, quae A. D. 182 floribus heptandri florebat caules autem, vel ter perie Vel inseclis amicii, labescebant, nec flores sunt explicati. In alabastris marcescentibus partes observabantur descripto modo abnormes. Superveniens hiems plantam necaVit. Impregnata florum minus monstruosorum antheris

nempe gaudentium, Stigmati approximalis, germina A. 1826 Semina persecta solverunt, quae bolanicis hortulanisque pluribus tradidi colenda. Ex iis educta proles pluribus in hortis nunc viget, nec tamen biennes plantae adhuc floruere, nisi paueae, ipsa mea cura duelae. re erant Stirpes, quae mihi aestat 1828 floruere integratus in illis spectabatur specie legitimus typus, e Stigio nullo materni vili superstile Color caeterum

Aliam ejusdem speciei, nec minus insignem arietatem Observavit Lindi , cujus addere verba non pigebit: aestate rueterita arietatem singularem circa Sulloniacas spontaneam legi, floribus minoribus aequalibus 5 si dis saepe diandris, quaquaversis cum vera I K-gitali purpurea intermixtam. Lindi Digit nonog. P. 10.

86쪽

Indiae occidentalis,

Concinnata

Continuatio v. Linia. III p. 251.3

MAM MEA.

In charactere generico apud Candollium . . Calyx2-sepalus dicitur, Secundum acquinium est monophyllus basi saltem bi aut tripartitus Corollae sunt petata apud Candollium, lolidem aut ut 6 ex Jacquinio sexpetat ipsi observamus in calye bipartito. 37. MAMME americana L. Iacq. Amen. DC. I. C. Arbor pulcherrima fructus subglobosus, iamptro 4 pollicari, sapore Cydoniae. Folia elegantissime parallele venOSa, Venis inter se anastomosantibus inier- stilia retis vasculosi, utrinque in Sicci prominentis Punctis pellucidis, crebris minutisque, Subrotundis, interdum costam versus in lineas subconfluentibus, et jam extus in utraque pagina solii sicci conspicuis insigniuntur. Flores duo pluresve ex axillis soliorum pedunculati Pedunculus pollicaris circiter, basi incrassalae articulatim quasi impositus, eodemque loco bracteis duabus Oppositis, parvis 3 lin longis in semiamplexicaulibus, oblongiS, SubSpn-lhulatis, raculis, dorma paululum variabilibus, MOX deci-

87쪽

duis est munitus, quibus dejectis e cupula margine runcat orientem credis. lamina numerosa, in masculis floribus totum explentes palium internum, Semper rectast in alabastro Filamentum basi angustum, silisorme sensim apicem versus dilatatur atque connectivum tarmat, cui lateraliter antherae loculamenta sibi opposita et rima longitudinali dehiscentia ita sunt assiXa, ut apiculus conne- clivi a Superat.

ERYTHROXYLUM L. DC. l. C.

specimen alitianum, eXacie convenit cum planta nobiscum ex insula Sit Thomae communicala, Sed auctorum descriptiones venas duas laterales nervo subparallelas Oscunt, quas nec in itidenomianis Doc in nostris videmus speciminibus in altera igitur sectione speciem reperiim-dam credidimus, nec ullum aliud similius reperimus Erythroxylum, quam illud Domingens et Ortoricense, Valde

assine dictum ericifolio Mauriliano, quod in m. I illia. n. ST possidonius. Sed folia tribuuntur illi

lin lanium longa, quae in nostris ad pollicem usque elongata ossendimus, quod vero vix ullius Oret Omenii. Non praetervidendum celerum, aequinium in descriptione Er. areolati in lirp. mer expressis verbiS haec adnotasse: Folia te dorso leucophaea tribusque lineis longitudinalibus basi et apice unitis interdum absentibus si insignita, alterna etc., Vi quo vincitur. lineas

88쪽

illas laterales s. venas aream efficientes haud certum praebere specie signum, Sed modo latus persecti Oris esse testimonium, varietatem igitur statui posse nullis lineis insignitam haud areolatam, nostraque tunc Specimina et Vatiliana et sine dubio et Berleriana ad hanc P. PEoliati genuini varietatem fore radenda. Nec revera inierspecimina desunt solia, venti lateralis Ormandae nisum manifestantia. Epidormis ramorum juniorum sus escens, verruculis crebris oblongis albidis tactu percipiendis plus minusve Obsessa. Folia breviter petiolata, bovata, obtusissima basi magis minusve cuneata, leViSSime marginata, cum UCrOnulo minuto medii nervi apice in sinu maxime evoluta pollicem longa que lineas versus apicem lata, minima 3 - 4 lin longa venae, pennalim decedenteS. VerSUS marginem invicem conjunguntur rete vasculosum lotum in utraque pagina soliorum siccorum prominulum. Stipula semiampleXicauliS, Subtriangularis, acula membrRna ea, fuscescens, intra liace aut exlus ad basin eum poliolo tantum unila, inter petiolum ramumque libere adstans et solio Iapso perdurans Flores Olilarii geminive peduncu- Iali ex inserioribus ramulorum axillis, in nostris haud aderant, Sed fructus tantum, insidentes pedunculis circiter lin longis calyce persistente sussulli ipsi 3 in longi, drupacei, niloculares sed immaturi.

39. ALPIGIII glaDra L. DC. . . . 578. Haud omnino est glabra, ramuli novelli petioli et pedunculi ilis Sericeis adpressis, lentis p conspicuiS, juniori

89쪽

40. BAN1signi Periploca folia C. I. c. p. 589. Specimine a Candolli hoc sub nomine atque eadem ex insula accepto certissimi sumus acti, nos eandem habere plantam, quam insuper iisdem Sub sormis servamus a Candollius, soliis eximie magnitudine et forma variabilibus, nunera sere poli. I gis, sesquipollicem alis, nunc pollice paullo longioribus, semipollicem latis, in eodem ramo OX OblongO- linearibus, mox tale elliplis subrotundisve. Foliorum basis saepius revera cordala Peliolus ad insertionem utrinque glandula nigricante, peZiZaelarmi, later ejus insidente, ornatus Corymbi 20 Gissori, pedunculis infimis vix pollicis longitudinem attingentibus, omnibus paulo supra basin articulatis et bracleotalis Caulis dextrorsum volubilis. ΒΑΝisTERi purmurea

DC. Prodr. l. p. 601

90쪽

tur, omnes reliquae Specie Americanae, una Africana, sed Card grandisorum ad Congo uv. provenit, ne non pectos ab Halicacabo vix distinguenda fr. i. r. Nerm. Schr. 1. P. 188 9 CL IOsPERMUM innatum est . c. p. 281.

Caulis angulato, Sulcalus, inserne glaber, ad apices pilis brevibus usidialis Obsitus. Folia petiolata, iternata, glabra, supra Iucida, petiolus Communis non lalus nec rami ejus laterales, Sed supra canaliculatus mediaque Iinea elevata piligera notatus Pelioli breves partiales S. soliolorum sunt alali. Foliola ex ovato aut ellipticο- lanceolaia acuta a medio ad apicem inaequaliter serrata, imparia magis evoluta, paribus, Ialeralium saltem triadum, minoribus ovalis subrotundisve. x xillis soliorum superio rum proveniunt racem bipollicares e racemulis compositi et sub floribus cirrhis duobus planis deorsum convolutis instructi Rachis Omnis et caly exlus tenuiter pulveru' lenio- quasi pubescens Rachides partiales saepius oppο-sili pedunculique bracteis minimis aculis Suffulciuntur. Filamenta pilosa Fructus non vidimuS. PAULLINI curassavica est l. c. . 281.

Iacquinium et Iussieuum Specimina accepimus fructibus junioribus onusta. Relevasculosum in soliis siccis utrinque prominulum, Venae, alternatim o costa modi plana prodeuntes, marginem elunt, quem Sequuntur Sque dum cum sequenti anastomosani.

SEARCH

MENU NAVIGATION