장음표시 사용
271쪽
sio est, doctortina aedificium sub Vertit et possum dat, qua illo venia dignus erit No mihi quis dixerit, quod saepe conatus non potuerit. Nam a Voluntate res judicantur. Quandoquidem ait Da Videm in te ecit, etiamsi rem non petiecerit. An non cogita S, quaeso, le ovibus Christi in si diari, quando cum pastore pugnas, Vibus, inquam, pro quibus sanguin(m Sutini liristus effudit, et omnia nos sacer et pali iussit Non recordaris, quod Dominus tuus gloriam tuam quaesierit, non suam Tu vero non illius xloriam, sed nam qu aeris. Atquin illius gloriam quaerores, tunc tuam consequereri dum vero illa posthabita luam quaeris, nunquam hanc SSequeri S. Quaenam erit hujus morbi medelas Conjunctim omnes precemur, nam quo pro illi: em illamus vocem, quasi pro energumenis Nam hi miserabilius assecti sunt quum illi 'quia suror ille Ox proposito manat Precatione quippe opus habet hic morbus, et multa supplicatione. Nam si is qui fratrem non amat, si pecunias est undat, si mortyrio illustretur, nihil magis proficit: qui bellum insert ei, qui nihil sibi mali intulit, cogita
quanto sit supplici dignus. re gentili biis delerior est. Nam si, cum os ampniles diligimus , nihil plus habemus, quam illita qui amantibus se invidet, quo, quaeso , in loco erit Belli, namque perniciosior est invidia Nam qui bellum gerit, causa belli sublata, inimiciliam lolio nit in dias autem n nnquam possit a mi us esse. Ille quidem manisosto bello impotit, re oecolio ille causas multas et probabiles suscepit belli prosere potest hic nonnisi sti rorem et satanicam voluntatem. Cui erro talem animam con lupravoris i cui viperae cui aspidi ni vermis ni canthar Nili lieninae scelestius . ni hi detorrus uita smodiani tua. II oc senim 'oe, inqDam , Eeclosias stibvertit, hoc haerese peperit hoc spaterna marinavit annui et essecit ut in sanguine ausi dextera mergore lita , leges ii in alui e
272쪽
pessum dodit, et morti porta aperuit, ac maledictioncm illam ad opus deduxit; nec permisit ut in solix ille recordaretur partu Sui, neque paronium, DCque alterius cujusquam, et lani furori insaniaeque instro movit, ut hortante Deo ac dicent me Ad te erit oppetitus ejus et tu dominaboris illius , 3 ne sic quidem cederet atqui et crimen illi remisit, Pt fratrem ipsi subjecit. Verum ita insanobilis est hic morbus , ut etiam mille adhibitis pharmacis, saniem Semper emittat Cur enim doles, o omnium miserrim i quod honoratus sit Deus At hoc est animi salonici. An quod frater admodum acceptus fuerit sed licet tibi cum superare. Itaque incere velis, ne occidaS, ne de medio tollas Sed Sine manere, ut certamini occaSio Servetur, et ViVentem Npora Sic enim splendida tibi corona sutura est. Nunc autem si occidas, majorem contra te calculum seres, quam si victus essos At nihil horum invidia novit Cur autem gloriam amas in tanta solitudine Ipsi namque soli tune terram habitabant. At nihil horum ipsum cohibuit; sed omnibus ex animo rejectis, cum diabolo stetit ot aciem instruxit nam ille tunc dux erat cum Caino. Quia enim non sufficiebat illi quod homo mortalis es Set effectus, ex mortis etiam modo majorem tragoediamem cero lentabat, et persuasit illi ut fratram occideret. Festinabat enim et desiderabat videre sententiam in opus deductam, qui nunquam nostris satiatur malis ac si quis
inimicum vinclum habens, et sententia damnatum ad mor-tOm Viden S, antequam ex urbe Oxeat, sestinet ut illum in- tu mortuum vident, nec congruens tempus expectet. Sic
et diabolus tunc: etsi audisset hominem in pulverem esse reversurum' cupiebat aliquid amplius videre, silium nempe
ante patrem morientem, et fratrem occidentem fratrem suum, immatulam item et violentam mortem.
273쪽
VII. Vides-no ad ii antas res inservierit invidias ouomodo insatiabilem diaboli animum impleverit, laniamque illi naensam opposuerit, quantam ille videre cupiebat
Fugiamus ergo hunc morbum. Non possumta enim, non
possumus utique ignem illum est tigero paratum diabolo, nisi ab hac aegritudine liberemur. Liberabimur autem si cogitemus quantum Christia nos amaverit, qui praecepit ut nos invicem diligeremus. Quo igitur modo nos amaxit Pretiosum Sanguinem suum dedit pro nobis inimicis, qui ipsi ingentes intuleramus injurias Ita et in facito erga Patrem tuumn ideo dicit ille, mandatum novum do vobis, , ut diligatis invicem sicut diloxi vos imo vero non in his ille terminis consistit. Ipse namque pro inimicis hoc
fecit. Sed non vis sanguinem tuum dare pro fratre; cur ergo etiam ejus sanguinem standis, praeceptum ex dianae
iro violans Etiamsi ipse Christus non ex debit hoc secerit; tu vero si facias, debitum impios. Quando et illo qui
cum decem milia talenta accepisset, centum denario exigebat, non de Solum punitus fuerit quod exigeret, scd etiam quod ex accepto beneficio non melior evaserit, quodque cum dominus suus coepisset, ille debitum non omiserit. Nam debitum erat illii a servo praestitum, si modo
prae stitum fuisset. Etenim quae cum quo facimus, debitum implentes facimus. Ideo et ipso diccbata a Cum omnia se,ceritis, dicite: Servi inutiles sumus, qua enim debuimus h sacere secimus . , Licet ergo charitatem exhibeamus,lico pocunias egentibus erogemus, debitum implemus. Non modo quod ille prior beneficia consore coeperit, sed quod nos quod ipsius sunt distribuamus, Si rogemus. Cur
igitur te illis privas, quorum illo te dominum esse vult Ideo nimo jussit illa dare alteri, ut tu illa possideas. Donec enim illa retines, nec tu ipso habus Deum ver das
274쪽
alteri, tunc ipsa recepisti. Num quidquam est, quod hunc amorem CXde Uam possit Ipse sanguinem pro inimicis effudit nos vero ne pecunias quidem pro henes actore;
ipSo Sanguinem Suum no neque pecunia S, quae OStra non Sunt ipSe Ialo DOS DOS autem nec post ipsum ipso pro Salute no ra; no nec pro nostr utilitate Aeque enim
illi quidquam accedit ex nostra benignitates a lucrum olum ad nos revertitur. Ideo jubemur illa dare, ne ab illis excidanius Sicut enim cum quispiam argentum dat piae rulo jubet illium accurat Servare vel amulo tradero custodiendum ut ne cuilibet volenti liceat abripere risio et Deus facit. Da egenti, inquit ut ne quis illa a te auso rat, aut S cophanta, aut diabolias , aut fur aut post on D MOPS. Donec ea delines, non tui detines Si autem illas mihi per pauperes dederisi ego tibi omnia a CCUPAlo cui todiam, et opportuno tempore tibi illas magno cum so nore restituam. Non enim ullauseram accipio, sed ut augeam, et tuto custodiam, et libi ad illud usque tempus 2SSCr Cm, quo nullus erit, qui oenopi det, nec qui misericordia moveatur. Quid immanius est nobis, qui post otpromi SSion PS, ne quidem ipsi mutuo dare volumus Ideo deSerti, nudi et paupore ad ipsum uaigramus, ea quae nobis concrodita Sunt non habentes, quia non illa apud eum qui accuratiuS omnibus servat, deposuimus. Ideoque extrema, dabimus poenas. Quid enim accusoti dicere poterimus pro pernicio vitanda Quam defensior hemasseere, quam Pur gationem p Cur enimnio dedistis dissidis to rursus ea a ,
cepturum Qui id ratione constare possit Qui enim dat ei qui non dedit, quanto magis dabitacum aeceperit VVerum
Carum. tot Spectu deleelat Ergo multo magis ideo largire, ut illic magis delecteris, cum nemo illas auferrei
sis mala Nam velut canis diabolus in divites insilit., aedi
275쪽
cibum aut placen im volit de manu puelli abripere. Demiis tuus io illa patri Quod si id videri diaboliis, statim usu gi et Isso talem recedonte, tunc tibi pote illa omnia tuto id abit, cum non poterit illo turbas dare in suturo stoculo. Anne vero a puerulis quibus catelli infesti sunt, nihil dillh-runt di xitos, omnibus circa illos hi trantibus, discerpentibus, trahentibus non hominibus tantum, sed etiam assectibus, gula, ebrietate, adulatione, lascivia omni Jam si quid multa dare volimus, diligenter exploramus o S, qui multum dare parcit et grati animi sint Ilic vero secus facimus Deo namque relicto liberalissimo, qui non centesimum sedicentuplum dat, eo requirim VS, qui ne sortem quidem reddant. IIII. Quid enim nobis roddet venter, qui maximam absumit partem p torcus ac corruptionem. Quid Vana glo ri Invidiam et livorem. Quid pare imonio Curam et Ollicitudinem. Quid lascivi Cclientiam et Vermen Enetiam luna II i sunt divitum debitores , qui de ipsa sorte haec nobis foenora solvont, praesentia damna et sutura ala Ili S-ne, quaeso, scenori dabimus, lantum supplicitim relaturis, et Chi illo non cro domus, qui coelum steri et minor tulem vitatu, arcan illa bona et qua nil libebimus de sensionem p Cur non dat reddituro, et plurima reddituro Fortasso quia post multum: temporis red(siturus est Atqui ct in hac quoque vi tu dultantes uiri enim nequit ille qui dicit: Quae . viii rogia uia cultorum et liaeeonuita adjiciuntur vobis . ixi es, ne ruri aut ilem .ivgontom Inas inquit, tibi asser, Vantur, Vc minuentur haec ero praesentia, qua Si ad diri tamen tum adiicio. Ad hi eo diuturi, itos expectanionis auget tibi dixit ias: nam crescitis comi hi: apud is aenera toros enim id si ei videinus, i qui libeari ius illisi commodanis tar post diu irirnu in lecti ut solutiati sunt. Nam qui Stasimi Sortum red
276쪽
dit, faenoris cursum intercipit: qui vero diuturnius retinet, quaestum majorem mcit. Ita-ne apud homines moram non aegro serimus, sed majorem fieri curamus, et apud Deum ita pusillanimes erimus, ut ideo segnes simu et tergiv Semur, etsi, Ut dixi, et hic det, ea, qua dixi, de causa, et aliud quiddam majus praeparans in coelo totum
recondat Magnitudo quippe doni, et pulchritudo ejus,
vitio praesentis vilitatem longo superat. Non enim sori potest ut in mortali et fluxo corpore, immarcessibilos illae coronae accipiantur, neque in hac praesenti et tumultu plena vita, mutationibusque plurimis obnoxia, immota illa stabilisque sors obtineri polost. Jamvero si quis tibi in aliona torra degenti, ubi nullos haberes famulos, neque posses in patriam quid trans serre, foenora dare polliceretur, obnixe precareris, ne id tibi in peregrina terra, sed domi reversum numeraret bona ver illa spiritualia et arcana hic vis reciperet Et quanta isthaec amentia Nam si hic accipis, mortalia prorsus accipis et si vero tempus il
lud expectes , incorruptibilia et non fluxa dabit tibi. Si hic
accipias, plumbum accepisti; si illic aurum probatum. Verum neque praesentibus honis te privavit. Post illam enim promissionem, aliam addidit sic dicens me Quisquis coelestia amat, centuplum recipiet in hoc saeculo, et vi viam aeternam possidebit Si ver centuplum non acci Pimus, no in ca US sumus, qui non mutuo damus ei qui tantuna dare potest quotquot enim dederunt, tot tantaque receperunt, licet pauca dederint. Quid enim magni, quaeso dodit Petrus Nonne roto scissum, et calamum et hamum sed tamen Deus ipsi universi orbis domo aperuit, terram et mare expandit, et omnes illum ad sua evocabant imo sua vendentes ad illius pedes asserebant, non ad manus conjicientos, meque enim audObant, tantum
277쪽
illi eum inliniscentia honorona tribuentes Sod illo Petrus erat, inquies. Et quid hoc, o honao Neque enim Poleo lanium haec pollicitus est; neque dixit : Tu vero, Pe-
quo enim personarum disserentiam illo novit, sed rerum merita. At me, inquies, liberorum chorus circumsis iit, cupioque illo divites relinquere. Cur orgo illos pauperes reddis Si cnim illis omnia reliqueris, non lulae custodia lua omnia committis; si ver Deum constituas ipsorum cohaeredem ot curatorem , infinitos illis thesauros relinquis. Sicut enim cum nos ipSο ulciscimur, Deus nos non dos endit: cum ver nos ipsi committimus, plus quam expoctabamus accipimus: Sic et in pecuniis accidit. Si nos illas curemus, desinet ipso illarum curam habere; si in illum lotas conjiciamus, et ipsas et lios in omni securi lato constituet. Ecquid miraris si id in Deo stivoniat, cum apud homino idipsum videas Nam si moriens propinquorum nominem liberorum cura lorem adVoceS; pudore et verecundia plerumque delino turris, qui admodum cupit in tutelam illam involare; sin autem in illum curam
hujusmodi rejeceris, utpote maximo cultu honore, maXimam et ipse reddet vicem.
IX. Si vis ergo liberis divitias mullas rolinquere Dei
providentiam illis relinquito Qui enim, nihil te gente , animam ibi dedit et corpus starmavit, vitam quo largitus est, cum videbit te tantam liberalitatem exhibere, o bona cum siliis ipsi tradere , anno illis divitias omnes aperiet Si enim Elias modica sarina iiii tritus, quia vidit mulierem illam ipsum siliis suis praetulisse, areas ct torcularia in domuncula viduae exhil, uit cogita quantam tibi Eulo Dominus cnevolentiam exhibiturus est. Ne igitur illud spoclcmus, quo pacto suos divites relinquemus, sed quomodo
278쪽
virtute praeditos. Nam si isti in divitiis considant nihil
aliud curabunt, utpote qui morum improbitalem sub pecuniarum copia quasi Sub Umbra tegere possint. Si autem viderint se opum solati destitutos, nihil non agent, ut ex virtute muliam Sibi in paupertate ConSolationem pariant. No igitur opes illis relinquas, ut relinquas virtutem Nam extromo dementis suerit dum vivimus nullum ipsis tradero facultatum omnium dominium, et post mortem nostram, juventuti multam parare licentiam. Atqui dum vivimus possumus ab illis ratione repetere, et male facultatibus
D Sos, emendares rEDareque post mortem vero, si illi: nobis
vita sunctis, juventuti divitias reliquerimus, in sexcenta praecipitia miseros impellimus, ignem in ignem conjicientes, et in caminum ardentem oleum infundentes. Itaque
si vis illos sine poriculo divites relinquere, relinque ipsis debitorem Deum ipsique trade chirographum. Illi namque
si pecunias accipiant, cui tradant nescient, et in Ultos incident sycophanias atque ingratos. Si vero tu praeVer-lens illa Deo mutuo dederis , tutus manebit thesaurus, ac multa cum acili talo reddetur. Etenim gratiam nobis habet Deus cum debitum reddit, ac faeneratores suos libentius olim eos qui non scenerati sunt videt, eosque
maxime diligit, quibus maxime debet. Itaque si vis illum perpetuo amicunt habere, multorum illum debitorem constitue dieque Enim ita gaudet foenerator qui debitores habet ut laetatur christus de coneratoribus suis et ab illis aufugit quihus nihil debet; ad illos accurrit, quorum debi-ror est. Nihil ergo non agamus, ut illum habeamus debitorem hoc enim tempus cenorum tempus est, e nune
illa in iis i iiit. Si ergo nunc illi noti dederis, post tuum x hac vita exilum te opus non habebit ni enim sitit, hie esurit: sitit dilutem tuam; ideoque mendicat, ideo meus circuit, ut tibi vitam immortalem negbtietur. No
279쪽
itaque illuna despicias. Non enim ali vult, sed alere; non indui, sed induero, et aureum illum vestimentum tibi parare stolam regiam. Non vidc medicorum studiosiores, cum aegrotos lavant, et ipSOS Uoque lavari, etsi lotione non egeant Sic et ipse propter te laborantem nihil non agit. Ideo a te nulla cum violentia exigit, ut tibi copiosius retribuat ut discas illum non opus habentem postulare, sed ut necessitati tuae provideat. Ideo vili in habitu credit, et dexterum extendit. Si obolum des, non aversatur; si
contemnas, non abscedit Sed rurSUS e admovet amat enim valde, amat certe Salutem noStram. Pecunias ergo contemnamus, ut ne a Chri Sto contemnamur : pecunias contemnamus, ut et ipSa pecunia assequamur. Nam si
illas hic servomias, illas omnino et hic et illic perdimus si distribuamus liberaliter, in utraque vita multa fruemur opulentia Qui vult ergo dives fieri, sit pauper, ut sat di-Ves expendat, Ut colligat Spargat, ut congreget: Si autem haec nova et inexpectata Sunt , orentem reSpice, Et
locum reputa non posse illum ali modo plura colligero nisi qua habet spargat, ct quae parata habet ossundat. Se
ranati itaque et nos, et caelum ut agrum colam US, Ut cum multa copia metamus et aeterna consequamur bona, gratia
et benignitate Domini nostri Fesu Christi, cum quo Patrici Spiritui sancto gloria, imperium, honor, nunc et Semper et in Saecula Saeculorum. AmeD.
280쪽
ouid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum socundum carnem Nam si Abraham ex operibus justificatus est, habet glοriam, sed non apud Deum . I. Postquam dixerat quod mundus obnoxius factus sit Dco'. quod omnes peccaverint, et quod non possit salus obtineri aliunde, quam per idem, probare studet Salutomillam non do decoris, sed gloriae causam csSe, et majori ea quae per per acquiritur. Quia enim cum dedecore quopiam salutem consequi aliquam asser tristitiam, hanc quoque deinceps suspicionem tollit; quanquam et hoc jam subindicavit, cum illam vocavit, non Salutem modo, Sed et justitiam uJustitia enim Dei, inquit, in ipso revelatur'. 3Qui enim ita servatur, ut justus cum fiducia salvus St. Nec iustitiam solum dicit, sed et ostensionem Dei. Deus enim in gloriosis flenditur, in splendidis et magnis Coeterum etiam ex propositis hoc probat, per interrogationem disserere pergens uti Semper solet sacere tum perspi
cuitatis causa, tum quod dictis considat. Nam ita secit et Supra dicens : Quid igitur amplius habet Iudaeus h et, . Quid igitur amplius habemus 3 ac rursum, Ubi gloria tio Exclusa est. Et hic, Quid igitur dicemus Abraham, patrem nostrum , Quia enim Judaei hoc Susdeque versa bant, quod Patriarcha et Dei amicus circumcisionem primus accepisset, Vult ostendere ipsum quoque ex sido justi-