Wissenschaftliche Beilage zum Jahresbericht des LeibnizGymnasiums zu Berlin

2쪽

Tulli una

scriptit

3쪽

Quae in perlegendis ciceronis orationibus ei scriptis philosophis, ubi in verbis haerebam

inspecta librorum e lione et examinatis viroruui doetorum explicationibus aut emendationibus ipse interdum immixtis iam maticis quaestionibus adnotavi, eorum partem hac scribendi oeeasione oblata expromere in animo es sed una morbus oculorum impediret, ne musta legerem

aut serit,erem, diligentius, clare, quae Mim scripseram, non licui adbibitis libris postea editis in primisqu auxili a Mers intextas ciceronianis pellio.

0uinet. 49 aspera et vix serenda haec est oratio at non nemo ait Unominia adfectus aiιt iudiei turpi convictus honis quidem suis utitur, uerius opes, id quod miserrimum es, non eas c-ιaι hoc tamen in misertis adiumento e solucis sublevatur aut enim per asyndeton si lare erat

dicendum non nemo aut ignominia adsectus aui iudicio iuris e victus bonis quidem suis utitur, alterius opes . . . non exspectat, eontemnii vulgi opinionem aut id quod ciceronem voluisse libri

docent, ad hunc modum altera ei tertia pars enuntiati adnectenda: a non nemo . . . bonis quidem suis utitur neque alterius opes . .ex laedla Sublevaluique hoc tamen in miseriis adiumento et

solacio'. quod cum erui ex librorum scriptura nullo modo possit, cicero si videtur bae et cuius esse ut non nemo mi in imi adfinio clivi nidici turpi ministi qui istis is inur, stertiis opes . . . non eae lectat hoc tamen in uinus udum ouo e solaci sub lavatur nam indicativus post qui piidem recte positus est sed propter Draegerum Synt his l. l 527sil. vide, quid advigius senex addiderit ad ea, quae iuvenis de ea re 0pus: acad. I 04sq. scripserat Paulo post O bb legimus viderint iaι re a viri boni de me autem si inuidereni adsero autem haec, non quo explicatione aut emendatione graui, sed ut sitiam esse demonstrem suffert opinionem aliis probatam, cum ad Lael. 1 adnotet videris, viderit, addo videritis' exesam I 58, 10 XLu 13. 11 - riderint', ubi imperandi vim habeant, non futurum actionis perseetae sed eoni uiritivum persecti esse cui sic statuenti aperie verba illa reli agantur nam si coniunctivo modo Cicero videndi verbum eloqui voluisset, iton viderisu sed ideant dicturum eum suisse considerent isto satis declaratur nequaquam autem perstes oes euom illum sis. imperaurum in iussivum aui, si negatur, probilusioni praesensis temporis notionem induere possem per in pales ei bis duobus, quae repperi, exemplis evincitur: immo vero poenas illa debitas luerit nos subeamiis, si ita nectis est non illus Mil. 043 ubi haec est sententia: dummodo ille debitas poenas luerit id est mortuus sit, nos subeamus non debitas', et ut vilicus iuram uni novis, dispensator litteras seu, ut pie vivisi se a seimure deteri-- ad iiii

4쪽

utique persi' erit, sed e re minitando te impediat, ut quasi fispensure rem publicam et in ea quο-

dum modo instare mau rep. VI , quae Veri, si intellegenda Mint 'reelaris ad rem publicam moderandani in mi inqui eum iuri et lagibus cognoscendis studueri sontesque earum perspexerit apparet igitur persecti, quod vocant logici hunc esse eoniunctivum qui saepius investitur, ubi aliquid concedituri lue in si in adlinem superiori illi testati Di verr. 1 3T II 174 Lig. 8 Phil. II Xl Aead IlI6, 7 lin. I 61. his perspectis non dissicile est ad prohandunt oliam videro interdum iis usurpari ui Videris ei. neque enim idem valet atque alias videbo', cum dicitur: com mi hoc, quod Diuila de votivo de rivis ridera verr. ivas aui si Hii ii ille patriae parsis, it tu appellas quid sentiam videro , tua non hie parena serior ei. Phil. IlI 2 . sed ii significatur: ipse vidiam vel meum sit', sicui illis quum si ceti' idem de Terentio iam dudum Madvigius Lupusc. acad. l 92 dueuit. m. Roscio quae in odicibus si seripta sunt soleti fere dicere, qui per tabulas ne ... N pecunium rasos in tuti rimi, eum liber rancianus spatium illud duodecim sere litterarum non habeat quomodo emendanda sinu nemo adhue intellexit dimini aulam illi emintalem tarum torrumpere potui ut mea causa falsum in Odlam rem rei unde illud quidem apparet, eos non suum codicem expensi proferre Sed alterius, quem pro si peeuniam solvere iusserint, quam ipsis debebat hoc enim testis loco reti lato iii legritatem iii Molui illii nomen secerat laudare eos consentaneum est probabilis igitur, etiamsi non certa, haec erit lectio solent sera risere homines per huius alterius alicui minimi expriumn tulimuit quaerenimbus autem, tuom ollo inde id, quod in libris est, oriri potuerii, sicile est resposituri homines

eum errore praetermissum et in margine additum esset, salso loco postea receptum et ita suri scriptum esse, ut, quae paulo insta legerentur, vix apparerent ut ab eis. lui porro iae transeriberenni mimontiuerentur parum non recie dispicerentur, unde ex cui totidem apte ilius ille-

rarum laetum si tibi cisi in quo supplendo misso iri oeu operam consumpserint netiue vero alieni ad sententiam inutile est, eum necessario designandus sit is, cui pecunia pri, eo

cuius ausa agitur numerata est. Verr Cicero haec professus oecessi enim ad invidiam tu titiorum levandam Hrmionenique tollenduηι, ι, cum haec res pro voluntate populi Romani esset iudicaui, aliova ae

puri me di a sinii tu auctoristus -- - inderetur, eum pergere non possit posιremo, ut Mi ho iudiculum, ut misit umido uibrio muro civiuulueretur, arserus sic o lasse scribendum ratus: pro reo eum esset hic iudicatum et v. a. octius proponetis: oni eam eum esset hoc iudicatum non modo violi nisi in agere videntur sed etiam ea, quae Cc-- Hi uom plurimum posse, sin absoli stur, desinemus nos de iudicus transfer se are, aperium es etiam suem thim, quem eonstitutum iri dixerat, non unum eunemque '', ut ne i quidem in quo consistit, simplex esse possiti erit aulam anceps, si mritum, vi uti aliquando iudiciariue eontroversiue eonstitueretur ulli postremo ita positum, ut latius

5쪽

strem non generale aliquid Mibimetii, sed narrationem praecidit secundunt autent, non tertium aut posteriores ali illam laeum hae particula obuiis etiam Verr l idi nam, indriret . . . . mala et improba defensione veram aliqua tamet uti videretur, postremo amen illa de speratissimo perfugio vii pstsset cet. si illi lite lilii Fon l. lius liluam de Gallis dixit an vero istus nationes elisione iuris iurandi a metu deorum immoriatnim tu estimoniis dicendis commoveri arbi-

-- idque eur non iis sit, exposuit, si haec auget postremo his quicquum sumet in ue -- sisHM- Umri potest. γα -- quando meo mi sui demist an tu remis rotur, humanis hostiis eorum aras a tempta funeston tet. quibuε cum exemplis Tullianis conseras, si placet, Liv. XXlII 37 3 sit. XXVI 30, 2 sq. l. 6. simillinuim alitem et significatione et collo ratione adverbii postremo lio Sallustianum est verum eae eis musistratus e imperia, postremo omnis eumrmini motica misi in me nisu Decimi estut ei Dimis Mintur Jus 3 13 vere tu ia non potes ita cicero dixisse quaestores, satos, praesimis, tribunos suos

multi missos fecerunt et de provincia decedere iusserunt quod illorum utpa se minus ommode audire arbitrarentur aut quot petrare ipsos aliqua in re tu licarent: tu pronium hominem viae liberem contaminatum, perduum, fluctitiosum, qui non modo animum intesmm, sed ne animam quidem

mi esse omnibus e tam manifestam vineres neque magis, ut voluerunt aliqui 'non prolaeto ne verbo Ilii item tet.' aut prosello non ne verbo quidem cet.' quod latuit L. F. G. Miultero nam retinet etiam post generalem negatione in ne auidem im Suam negati vani, cum sententia haec

esse debeat: Apronium misi gravius appellasses, nisi rem iam notam esse omnibus et iam manifestam videres'. accedit quod non rarius appellare eum solemus, quocum iuncti societatis religione tenemur itaque coniungi haec non ita possunt, ut sit, sed aut dicendum erat: gravius

appellasses neque apud te iam saneta relis: i societatis suisset aut heia Ilais periodi sic enuntianda tu . pronium . . . in tanto tuo dedecore profecto ne verbo quidem syral tore oppellasses aι-que opud te tam sancta religio soctetatis fuisset, ηι tui viris periculi tui viveres. iram tum istiori reuis imis et tum mammisim videro posterius autem ui praeseramus, non modo sic stas emendationis suadet sed etiam eadem interrogandi brina, qua paulo ante in re eonfinii liciter utitur dicens ira 33 si tibi aliquis ad aurem accessisset e dirisset spronium dictitare te sibi esse otium tommoveri te oportuit, evocare Apronium nec illum uni tibi saris facere, quom tu omnium aetatimationi satis Dei, ses cum vero in foro et inerrois ... sibi obiret ri raret, ii unquam

uiuum pla9um tacuis ac iere potuis misi ut hoc sta ita Moes, si re tam inanima quinusii disinis te deseruis ore su iuri 3 ubi etiam clausula cum re lum verbis ei respondei, quam supra

suimus illud addo si non per interlogationem Cicero haec elocutus esset commutata tota senientiae conformalion dicenti uni luisse 'nec ut in Apronium . . . non gravius aliquid statuisses seque apud te tam saneta religio societatis luisset et.'

viseri, ne pomis perdila minorum pec-mini autem iniquitatis e inertiae confessio. - sensio minis sed tamen hae ipsa tibi si uti upias non licet dixerat autem Ciceroa 75mat mehercule ne mera defensio praetorem hoc dicere item lue verba hac ipsa necessario ad defensionem reserenda sunt, ut nullo paelo mala a potius perdita eoηfessi mei se habere possit.

6쪽

quod tui sensit, defetitio post verba dis ineulcavit leguntque ita ex agminiitiam ει --iutius et filolnus non reputantis imi sic pergendus ruisse: sed lamen illa non an wis tibi. si uti cupias, non licer. simpli tur uim hae omnia delere: rimorum premis , lusii

autem iniquilaus e inertiae eonferato, non id quod KaIserus ecit, non est sanare, quae corrupta sunt sed violenter resecare. qnae restitii in integrum posse leslieres sed restat aliud inendum quid enim sibi vult huius id si Verris auum iniquiuuis et inealiae aut etiam ultra autem e iniquitaris et inerιiue,

ut scribuni non nulli eum Lagomminiano 29. cum peccata illa maxima ipsa iniquitas ei inertia sint quamobrem stelae legenda proponimus: diei hure, se ut dari, ae polis, perisiis laximorum pecuum huius, laniensi nisi iuuiis et inertiae eonfinione demisso riminis ecl. quae optime e

haerere e convenire cum eis, quae antecedunt ei Iua sequiintur nemo negabit facile autemera corrupto in vocabuli conmmone ut in Fabiiciano est con emon. nasci inde con emo non,

litui in eleris libris praeter Vaticanum legitur qui quod solus ablativum habet, utrum fide an emendatione laetum sit, risis indolem eius diiudieari non potest antiquior autem bae eo rei tela, cum elim in opum codice exstet, interpolatu, illa si quam signisoximus. ω, ei

autem homini non intellegenii huius a mnaeimorum peceator uti pendere Sed perperam ad verba proxime sequentia et Genti quod uni actum esset, ultro oppositio quaedam euiusvis praetorisini probi et erris sese obtulit, quae autem illud requirere videri: tur.

verr. ix ab avaritia verris eum Eriphilae sie Omparatur Eriphlusi ac mus in subulis in cui iustate, ut eum vidisset moniis au pinor, eae auro et gemmis, pust Diui Die et uolumia santiumviri proderet ismilis istius cupiditas hoc etiam aeris et insanior, quod illa cupiebat id, quod videres, huius libidines non solum Mulis sed etiam auribit ea citabantur ollandimur aut pili vel bis extremis. aut enim simpliciter secundum ea, quae in re persi utili si 10 leguntur, non oculis sed aurillis'

aut id quod mini esse contendimus, noli solum oculis sed elium Naibus dicendum est naui primum re vera id, de quo uitur, vermiso vidi sed audi ii ianium modo, deinde, eum oculis percipere maius quiddam si quam auribu , ineptum es gradatim ab oculis ad aures ascendare

dicetido non solum eiιlis sed etiam iiii si illiu opus est docere etiam ubi cumuletur, non simplicile aliquid ut datur in descendendo quoque tisurpari iluui modo id, quod subicitur inexspectatum sit, dilue cuni alibi fieri, velut err. V 4 interrogatur quamobrem sciebas quam-οι, rei iis oti, is uire aut leo ira de eis, qui se uilicus haberi cupiunt, legitur pud iectiones , pinu stis tum antegresso imi e , cuius rei exemplum est sex num it 8 iis

promptum et propositum est, ut non eae illis malificiis, quae in illo id est in captione eousia esse, hoe intellagatur nemini eae hoc etiam id est ex nequitia Magni di scipitii Capitonis , si quo de illorum forte dubilabitur, convincatur quae cum ita sint, soluti propter id, quod sequitur, sed erium

adillium Videtur ei sine dubii, detendum est inane eandem autem in tam Marc. a deprendisse nobis videmur, ubi bam, lectio

tradita restat, ut unum mina velitu, si modo haben aliquid non lotimi avisi tuae sed in i suntiaris nisi quod liber quidam Tri vericus quem Iaasius inspexit, eum duobus odicibus haud itani agni pretii F, et odice Ambrosiano cras in sapientiae modo sub ininistrali luod ille in aduolatione ui ad euigii scholas grammaticas scripta probat et iam ante scribi voluerunt

F. A.'essus et risuis atque illud quidem dandum Rebigio p. 438 sq. est, non solum sed' pro non iodo, sed dies non posse, ubi ad minus aliquid descendatur. nam id ipsum ineus e rei, quod neglegi posse significatur sed alteram quoque lacumim reiciendam putamus ει

7쪽

ponendum ex superiore pri modo haberi aliet id non solumi sapientiae sed etiam su)vialis neque mini de sapientia omnino seimo esse potest, eum hoc cicem dioi, omnes, in quibuscumque tantulum sanitatis su iam unum velle debere, ut de sapientituis homini is ne euliare quidem

tuerii, sed, ut pondus sanitatis augeret, ex adverso posuit sopientiae vocabulum. duo vero ollius, Reifigius, uaasius non modo sed etiam in descendendi lotii in habere existimant, negamus cum utinasti Syntaxis aviana p. 3b ullo modo etiam' addi

posse, si minuitur id, quod incipiens a non modo priore loco enuntiatum est sed eum no lumi in Diribiis de hae re exponere id autem minime perracaneum siti praesertim cum Euhnerus in maiore grammatica Latina lia 159 l0 et 14xturbet omnia commisceatque nec magis

A. berhardus Lectionuni Tullianaruni p. 13 sq. rationem huius elocutionis perspexi rit qua huc faciunt exempla Tulliana, si ni illus omnia at illustriora uberius aliquanto tractare constituamus.

Tenentes enim id, quod supra demousirisimus, etiam rim inmutandi non modo in augendo habere sed uam in minuendo retinere, laeue intellegemus recte se habere eius modi exempla, quale n. v 46 legitur iit, si ipse usiis me horam tum mmis non maior verum etiam

minor stitvrus sit, orati tam spreis at naturam revertatur ubi non matur una notione comprehenditur et oratio instituta sic absolvi poterat 'verum idem luturus sit', Sed cum gravius aliquid dici posse videretur, cies haec addidit: Moon vitisa--δε- fui imo in ne minus e spicuum si tu agr. u i in m mouis ium modo M MMunidum recessimi id sirendi ivitii esse γα sed ne ad dicendum quidem parva). ac ne illud quidem mirum videbitur quod

scriptum est ili in v. Caec 3 qualis rari tua ista accusatio quae domestici perieul metu ertissimi e imaeimi triminis non modo suspitionem verum etiam metuisnem ipsum pertimescat

verun ne ipsam quidem mentionem audeat' aut Pis. 74 indisclare non modo unis unis redemini mi, in laudi humam eminuisis μή sad n minime quidem laudi lauream paleii sui momi desiique plane. 78 Mi , in animi per illini. Diuum laborem, tantam eontentionem M. putan quam ego non modo pro salute tua scit et tum pro dignitate defit gerem sta n tiro dignitate quidem lihenter susciperem paulo iniri ratior est locus diu. I 24 mihi autem ad hoc, de quo disputo, probandum satis est non modo plura se quam exstare ridentur sed eum mimum in praesen- ει,--- aerii nam eum sic cloqui cicero oluisset 'satis est etiam at eis reperiri'. subito in mensem ei incidit, eri etiam posse, ut ontrarium verum sit quod eum ne ipsum quidem sententiae adversetur a Venili in putavit. luo factum est, u perversa, si diligensius attendimus, exsistat oratio quando quidem non satis esse potest plura reperiri immo sic erat dioendum 'eotarmatur hoc, de quo disputo, non modo eo, quod plura, sed eo etiam,

quod pauciora irine praesens et praedicia reperimum', uius inera pars illud Hili Ἀρ pauciora quidem di putationem meam instingunt'. exempla autem talis nisisse ae si quis sine

apud Gemnem quaereat, adserri quodam modo lices Lat. I 4 in eo omnes dis noetesque --mpsi ut quid agermu quid, Mirentur milirem ac viderem it . . . rem ita comprehenderem, intum demum animis saluti vestrae providereris, eum oeulis muteticim ipsum inerreis, ubi inius bie esse

debebat ut oculis maleficium ipsum ridereus, quoniam tum demum animis aliis vestrae proxii reus'. porro in aliquo locos inquirendum si quibus non modo, sed etiam specie quidem ua adhibitum est, ut maius aliquid inunitiumri sunt autem ii Silo. Rosci ill si qui rem

munitatam non modo malitis ius qν s ri . Demini etiam neglegetilius, Caee. 73 quod si non modustrare sum

sed emim desertum au nes ventius adservatum erit, epist. XV . si min

8쪽

esiam rusticitones essent in civitate nostra Dei. 15 tanto scelere non nodo perfecto sed eum ustum sed omponinubiis eum his illud quibus ego non modo si aesem Mercitiu uri veram etiam si edictum praetoris Melidero, πιι-- Latiali aut etiam omisia, non modo quae reprehendi palam sed etiam obmire quae evitari possimi, timemus Mil. 2), ubi semel poritori Mun iam artius duo membra per inliniti ruin enuntiata conitinguntur ista igitur cum com-liarabimus, alaparebit, pinor, similem incuriam alsiue modo notavimus in issa fuisse tu vis ex natura thim illius in eis, quae supra posuimus, non agnosemel ur non modo enim in prioribus tribus exemplis in sententiam principalem ira aio ei si particula post σῖ- repetita anselilr, ut par si id quod proxime antecedit eo, quod si sim adiungitur ei oleba inui cicero nilii nisi ho II rre ila lue eliam, postquam illii intervenit, sententiam eontinuarii, non in lavit nec fere aliter de ea verborum construelione quam in exirem exemplo inesse videmus, iudicandum M. quod latiliorem intellectum liaberet, si ita scriptum esset: non modo peries, tosta etiam cogitato ianio Gere', quamquam misiendum est sic quoque acile seri posse, ut sententia non recte perciperetur neque id sacrum in simili genere a Gosentio et aliis, qui, quod leplli 2 in optimis libris vitiose te ei titur quis enim non modo liber serim libertate Muevi stra salua cura non esset ita correxeTunt, ut liber sed servus seri lierenti piasi non hoc dicatur: quis, non modo qui liber sed etiam qui servus esset libertate dignus fuit cui nostra salus rara non esset' unde mestur eum deterioribus libris sed etiam inserendum esse restant tractanda liae verba, quae in Milonis ea tumiiuntur 1 umquam uinuma em ullam es e habitiuus Milanis in scos ad eius non salutem modo aestui duim aedistium glarimn per tulis ros infringendam in luibus apertum est sententiam negativam in partitioni non continuari, id quod muli usitatius est, per negationem sed per adllimationem ui idem sit a si ita scriptum esset latui amodo ad inem rius exstinguendam sed ne ad gloriam quidem intrin endam'. idem

sei radi in div. iiii et caeci as, ubi Grai deest et p. 16. potuime auteti Ciceronem illo modo loqui, etiam ni de eoticludi licet, quod Acad n 8 ditii quasi qi isqvim alvei et, qui expera extrum eum 9mniasse se et, Cuius furim tonsederit, Diure eri ei, ii modo inni lectis esu Titi o: nihil sc est minita es emite e humanuni huc addendunt si, quod post eam negationem, quae praepositione Uie latet, ne potest quidem aliis enuntia si ita lue scriptuni est Vor V l: ' ' rum eum dissimision et Caec. I sitis euiusqua n nn re doextra partitionem apud Caesarem invenias best mali. Vii 52, 2 u sinum movi,

ad ea, quae ubi Cluuiui', valere, id quod elarius etiam x se exemplo a iiii an rei r

au rationes ullianas emendandas,

9쪽

ribus legendunt esse, opinor, advigius ille multos annos lenionstravit piissultir ilia cademiorum i 64 sq., Boios eo impetrirem, uomini turpis L si ut m quum e si rideret, ulter clium hulae dicit igitur: praeterea, de qua notion inriteulae telum es ad iuni ad

te lin. si auctorem illii destiterarentur Brulos me impellere non necsesse erat'. in iluilius cuni illud incomni ode so hal et quod latetur id i luoi imput est, re et verit: te auctores no I desiderari, tum perversa est conclusio sic enim sere dicendum luisse videtur: si auctores illis

desiderarentur, eur ego potissimum ruis impetierem ' quapropter oratio eunditio lis iis iraii ornianda est, ui desiderantur lagatur, quod sequente lini in rem laesi sine corrumpi potuisse patet tum Cicero sic pergit: praeterea si quis ait torses illis desiderat, is impelli os non necesse suisse repulet, ut te ipse luidem consiliit in eis dare potueri in a Brutos ego impellerem cet. ' ita ni in ea, quae paulo brevius elocutus est, explicare licet iam omnia cohaerent conficiturque id, quod servata odi eum lectione mi mirentur cogitarum sed omissum erat, non quaeri omnino oportere aedis auctores.

Phil. II 10, ubi de L. Antonio, fratre triumviri sermo est, haec lini, ni mi extremuli editiones pluris habetiιν quam L. Trebellius otiiris quant T. Plui mi adulescens inbilis Vati canum auten libruin, ad luem iure I'hilippica ut optiinum innium recensentur, si inspicimus,

post Hunciis hae mirabiliter scripta reperimus: videte quanduerium est ut exercisum rara' uti Monem qui sinis est Muste educere dum ne repsis vigem -- ducens milia ad

moueret hiue denuntiationi ille pareat cum exilueri adulescens nobilis'. et videte tua iiii et ritimesi' luidem in litura scriptum est, quae vero sequuntur ex si ii et iron tua litanti sociindi lill iis transversis deleta sunt, ut restent verba: cum aut 'iuin', ut manu Secunda Oriectu iri est exiluerit adulerscens nobilis', unde duo ii mirema in textum recepta sunt nota eorruptelae appleta quam laesi es inselere, eum virulescens nobilis desemus si itaque ad ea quae sequuntur, pergimus, quibus de lati eo ei

Treliellio accuratius disputatur id autem facientes, legentes igitur plitiis habetur quam L. Trebellius. pl tris quam T. Planci . l. . . adit Ieseens nobilist. Plancimi t. non modo nihil desideramus sed etia in ex duplici disti cultate expedimur. nam sive adulescens nobilis ad I'lancum reserimus sive

ad tertium aliiquein quem aemus Exitium pro Exsiliis, quem hodie legimus bis xiii 'esse vestiti, inconcinna exadii oratio, eum neque Trebestius neque Trebellius aut Plancus usmodi habeant appositionem deinde si tersum nomen additum fuisse statu initis olui factuni esse putamus, ut de triori luis uolui postea initia verba fiant stilii per chias milini tui in duabus rebus locum habet tertii hominis illius ne est' tum quidem appareat id autem cum certum

sit, nihil omnino deesse orationi ita, ut dixi, decuriatae nee probabiliter addi posse altera quaestio oritur neque a quoquam adhuc suscepta, unde illa, quae in Vaticano exstant, naia,nt. hoc

enim si demonstraverimus, ninis dubitatio de emendatione nostra sublata erit aliive se cor rectionibus alleritis librarii noli , piis est dieere quid prior voluerit, ostendendum M. is igitur cum post Pi iliciis iam scribere perrexisset, subii se revocavisse, oblevisse verba ultima, ex

margine explicationem quandam grammaticam in textum transserre coepisse eensendus est eaque sinita secundam, quae insincirem in margine nullo laclasse spatio relicio laseretur, iis adiunxisse. ut unus verborum ambitus oriretur adnotaxerat autem primum aliquis ad haec verba I nonnietvst. Quirites, ne eui; amlim Intonius me hoc . . . conflautasse, numquam illum futurii non senasus potestate. νfelleriali mei caum . . . Lertat se e senatui pareat, ut indieai et cur tam conii denter Cicero loqueretur: videte sorti videli rei', ut est apud scholi iam croti anum p. ia, a

10쪽

- οor in itis modi explicatione , tua luto et tum est quod supra dixit : ut eaeei estim eum flui nRubstonem, qui finis en alliae educeret diore ne prophis urbem A iam ducesu mira udmoneret huic seminiistis si ille paresup ita eniim paulo aliter atque apud ipsum eiectonem hae distinguenda videntur iure autem atque merito ille neseis quis ad hae veris provocaxii, cum cicero non

magis latonii in senatui parilii rum ess ilixisse velanti xl pugnitro conquieni designatum, ut inaniolistiteri . provinciam delio tui lari dilectus liabet' siuam usque ait id tenipus exsecutus esset, luod antea sacere uni senatus iussisset, ut exercitu lubi ne traiecto ducenta illa ab uri, at esset.

altera nota eum hac consiis ad Planeum pertinet, qui exeunte Di posi condemnationem ma sius redisse dieitur de quo redii scriptum fuisse videtur: tum in exilio ruit adulescensis

bilis'. unde postea litteris evanescentibus monstrum illud 'tiim vel cimi' exiluerit aditissee iis tu, illi et saelum est in unum aute in inalii id se duas explieationes pro liter loligitudinen prioris consentaneu in est veri aliquid unus Moserus vidit sed non persecutus est coniciens apud Ciceronem

legendum esse: Plancus, qui exularii adiues eiis nobilis Arad G 80 postquam exposuit Lucullum cum Epicuro veraces sensus existimare nec curare ea, quae contra dicantur, sed id magno periculo suo sacere quod nulli eorum umquam

credendum sit si unus semel sit mentitus Cicero exclamat: hoe est initin esse torisi tete vis

testibiis et inportata insis ere ubi e illud quidem, in quo advigius illandit recte se habet, cum oratio biparitia non tripartita sit neque enim laudatur Epicurus ob veritatem et magum duciam, immo parum eum veritatis studiosum esse eis, quae subiciuntur, aperie declaratur sed reliquum est istud inportuis eum iptum quod tui in 'inportune mutaverunt, sententiae satis

laceriint, externae quae vocatur, probabilitati non item id noliis forsitan non uinus quam illud contigetit euin inest huta scribinius praesertim si repules hanc vocem oti in eapitalibus litteris exaratam suisse luna sic loquitur Cicero 'praeclara vero eoruin est sinceritas, qui suis testibus

soli, idem habendam puto ei in ea opinime persimii, quam semel de sensibus eoi epertini, ut verbi causa oculorum errorem nullo modo concedan id enim Timagoram Epicureum risecisse statim additur insistere alitem iunctum eum accusativori in illam raro, tamen etiam apud Cicero item perge illiendi signitie illune invellitur de r. III 176 quonam is nodo Mutiui nimius hi sisteinus, ut Fb Demur Os tunc vim umerose dicendi consequi posse

ibidem 3 10 sapienti dicitur alterum placere ut numquam adsenuutur se ulli rei, ait mim rem ut seprens Mitissim, Me que De mi occurru mi deli sui, aut et ' - - respondere possin tum sic pergitur in libris manu scriptis nee aui ne ut placeat eum

qui de omnibus retriis ontineat se ab adsentiendo ino reis tamen et agere aliquid, reliquit qui l .ei- densis A in rasura habet eliis modi a quibus ad actionein emitemur ilein ea quae Merr0guli α uti αmque puriem respondere pos inius sequentes unium modo, quod ita virum sit, tum sine uti'

sensu, isque iumen omnia esis modi mota, sed en, quae milia re impedirentior in quibus reliquit serri non posse, sed eum Darisio reli qui 'egendum esse, si quidem id quod sequitur,

approluit retineatur, manifestum est contra in prima voco emendanda laustra iri docti desudaverunt nec ero opus es enumetare, quae excogitaverint, cum ad unum omnes eodem inodo errasse videantur non intellegentes uem ad n praecedens reserendunt esse, cardinem autem rei

in eo exii, ut id, quod antea de respondendo dictum sit, robetur quamobrem sic haec legendauen emus; num, ut placeat eum, qui de omnibus rebus enutiis ut se is uis munim, inmineriumno et vere re inquique eius nodi uisu, iubis ud actionem exestemur qua de ro supra