Tractatus de iurisdictione ordinarii in exemptos, deque illorum exemptione ab ordinaria iurisdictione: multis pontificum decretis, et SS. Congregationis illustriss. cardinalium declarationibus illustratus, modo auctior & correctior in lucem datus ...

발행: 1629년

분량: 546페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

AE S T I O II. Ah successor reuocare possit exemptionem a praedeccssore concessamr .

MPapa Papam ligare non potest.

QVaesti is huius decisio pendet exeis quae Doctores studiosissime commentantur, dum inquirunt an successor teneatur seruare factum praedecessoris Bald L qui serpatris coI. pen C. unde liberi oeconfa 76. Rex Roman. I b. 3. Abb. Insumma 13. q. principali dubio Veso. 9 DD. c. n. ne pratari Restaur. rract. de Impe. q. Iq. per tota Abbas consor. l.I Ii. I.Ferrar.inform. oppon. conIra instrum M aliis n. a. Paucis Papam posse reuocare exemptiones, libertates, priuilegia a suis antecessoribus concessa non est qui dubitet. Abb. . cons. I DD. insta allegati ad d. qu.3. io est, quia quemadmodum sibi manus ligare non poteli, ut praecedenti quaestione dictum est, ita etiam nee Papa Papam ligare potest c. m. cum glo. de refripi. in θε cap. innotuit. de elent sto finalis civ. de sent excom iu 6 Naua'. consa. n 9 quisilysans legitimi par. r. i late. Haecq; indubitata sunt adiecto sensu &auctoritatibus: praericia entis quaestionis, quibus addo quod licet reumare pΘ3sit, non tamen teste Ro-

mano& aliis facile adducitur ut id faciat,decet enim luccessorem flare decretis sui 'antecessoris, imo sibi ipsi inquit idem iniuriam facit cum sanctiones praedecessoris sui abrogat con 326. n. per pulchrum textum cs ea 23. quaest.2. ca quo vero ZF. q. a. ca institutionis eod. ca iustitia 2 qu. i. Boer.de pore egari a latere v. s. Oseq.. - Hac occasione alia possent adferri, qualia an officium alicui concessum possit per successorem reuocari. Quid si concessio antecesscris fuerit irrationabiIist Quid qsi facta initiocreationis'quid si sirrealis, persenalis aut tendens in priiudicium imperiit Item an succetar teneatur stare contra elui aut etiam solutiqni anticipatae per praedecessorem quae omnia sese tum a Rellauro tum ab aliis supra citatis disqui- runtur & praeter ees alibi etiam a Doctoribus ca. a. de precario I.quamuis ubi DD. F de reb. eorum Abb. in sua dissutat. semproniin clericM F s

302쪽

et V AE S T I o III. Vtrum legatus reuocare possit exemptiones.

I. Non potest reuocare exemptiones. 3. Legatin non potest sta tuere contra

LΙcet praecedente libro maximam dixerimus legatorum a latere potestatem

autore Boerio tractatu speciali dc eis edito, non tamen hoc loco eam ei concedimus ut exemptiones a Pontifice concessas reuocare aut quopiam modo immutare positigio. cap.pro illorum de praebend. bb.cap.Pener em num. 3. careum inveteri nuw.I.insne de elerit. 9 cap. n flecta 'is de osc. leg. Bartholom. Famus in aurea armilla verb privilegium n. l3. Abb.d cap. pro illo=am Sit haec unica ratio, quod is eximere non possit ut late supra probauimus li. I.q. s. ergo nec exemptiones concessas reuocare arg. L nemo qui F. de re ur. Isolent. J. de ossic.proconsul. ct leg.l qui condemnarest . de re iud. v. quast seq n 2. Praeterea legatus nihil statuere potest contra ius commune cap. sivei ius de maior. ctobed. Villadius tract.de Ieipari. i. quast. io n-ν. quaest seq. n. 2. reuocare autem exemptiones a superiore concessas iuri aduersatur ex quo inserior superioris legem tollere non po- .rest. d. cap.super Villad.d.n.IS.. AESTIO IV. Αn Episcopus possit reuocare exemptiones i

1. Discopus reuocare non potest exemptio- a. Epsopi ct legari subsunt constitutiones,nec etiam legam. nibtis.

DIximus priore libro,Episcopum certis in casbus posse subditos a sua iurisdi

ctione eximere lib. 1.quaest. 3 versverum quia. Hoc loco emergit, utrum iis in casibus exemptiones a se conccssas reuocare possit, Articulum hunc remissiue ta- 1 men, inquirit Franc. cap. decet, ver quid autem sit de reg. iur. iv 6 Et post eum tract. de imper. quaest. Ili .na . qui censuit reuocare non per glossin cap. cum ex eo in Perb.septennio νbι Io. Andr. de eleci. in s. addit ad Rom. post oldra.

quod indubie procedit,cum exemptio plene suum sortita fuit effectum seu

303쪽

quod semel de reg iur. iv 6. Restatur .d. n. l . Eandem etiam concitationem nomistatim confirmat Felinus, tradens ne dum Episcopum reuocare non pose exemptionem a se concessam, sed ne quidem legatum Fel. v. nouit.n ra.de iudic-Abb.ca. at si clerιιι si. de adulteriis co A. eod. latrest enim de plenitudine potestatis solitis Principis reuocatio priuilegij a se concessi, uti post multos notauit Baldus I. a. col. 8 C.de servit.ct a qua addo I molam & Anton .ca , que in Ecclesiarum de constit. Fel d. cap. v t. nu. H. 9se. Epi Icopus aut legatos iure Principum non gaudere, sed inferiores esse, coni stitutionibusq; subiectos iuris est non ignoti l. ct ideoF de ossc.prccon ct Iese. cap . c. tr.msLιto de constri .adeo ut iuri commmuni derogare non possint, cum distinctione tamen quam adfert Nauarrus coris s. n. i. de reliquiis oe venerat sandi. Abb. 2 DD.cβ. quadsever bis de maior. 9 obedient. IE S T I O V. An exemptiones expirent morte concedentis.

tur , dum non reuocabitur, dum ea non

reuocauer Imus.

3 QMd inter ιm dum fuerit nostra voluntas, Quὸ ad nostriun leneplacii xm ad nostrum libitum. ctc.. R I V M. s. AI ben placitum sedis Apostolicae.

6. Ad beneplacitum I apae. 7. Priuilegia esseclum xsnsortita nonsint perpetua.' Principe ex causa densita an eitupriuilegia durent. IO.Statuta Graecepta iudiciam interlocutoria expirant eorum morte.

REgulare est quod priuilegia omnia & exemptiones durent etiam in tempus

licentia morte expiret de poenit.dist Gubilate Dubium vero est si exemptio sit firmata huiusnodi clausulis. Quousque reuocetur usque ad nostrum beneplacitum donec voluerimus aliisve ei uicemodi in effectu quid iuris i pro cuius solutione traduntur me solutiones. Priara Diuitigod by Cooste

304쪽

Prima si exemptio a Summo Pontifice vel Principe absolute concedatur,ves ta

hac forma quousq; reuocetur, interim dum non reuocabitur dum eam non retio- cauerimus &c.non expirat morte concedentis,eo quod ut expiret,opus sit ex prensa reuocatione perrex is delagarin 3. I. deosc.delet in s ubi DI .l cum precario latectd,cti lime Μotin de ivstir ct ture rom. 2.di1'ur. 293.Restaur de imper.q. It . n. 3 1n n. per mortem enim voluntas non dicitur reuocari, nec actus ut communiter testatur

Decius I. em est velle ion f de ret iur.3 Secunda , Si vero concessa fuerit sub hac forma interim dum harae fuerit nostra

Woluntas usq;ad nostriim beneplacitum ad nostrum libitum dum voluerimus, tamdiu durat donec concedens eam reuocauerit ,.quia istud beneplacitum nulli ligi subiicet tex Isdeicommissa M. quamquam fraeleg. 3. vbιglo. in Hyb voluerit. Natua. confoo8.n. I voL3 Docte Nauar cons. . per tot. de Πιuilegiis. 4 Aut donoc concedens moriatur. a voluntas morte soluitur & extinguitur rex. capiratiosi τb Franc. O DD. cons O . col. φ. Gosadiu.cons. 22. num q. l. mand tum C. mand Luxorem pen F deleg 3.Molina d dissutar. 298. 'Licet Galli. usu dicat obIeruari talia priuilegia morte concedentis non esse reuocata Gaitaib. 2. obf6 . n. 36.pertex. lauristeritos fide excus tui.ι susscit econ .indeb.Ilo capon de reseripi.in , in Dec.cons lo8. maxime quando exemptio solemnis est & expedita a Camera Apostolica seu regia quae nunquam mori dicitur late Ressa r.de imper.

, Tertia,si dicatur ad beneplacitum sedis Apostolics aut interim dum Apostoli

ca Sedes voluerit.Tum non expirat morte, sed opns est expressa reuocatione tex. d. ea.si gratiose. Quia Sedes nunquam morretur Molinad disput. a 8.Castrensu. locatio n. 2st. Iocat.Card. Clem. .n. I. 94.de probar lateNat V. inglos acuis.regen.=. v lentes in Pinsanobu ad beneplacidum nostrum fol. 43.

6 Quarta, si vero dicatur adheneplacitum Papae seu Summi Pontificis maior difficultas nam Couaruuias,ut refertMolina censet expirare morte Pontificis, At vero idem Molina sustinet E contra ex quo eiulmodi gratia censeatur sub nomine conceptae dignitatis Molina d.distur. 298. Nauar,conf3I. numer.etis prael. . Cuiusno' di concessio transit in successorem Fel. Abb. 9 D D.cap quoniam bas de ossc. delet. 7 Abb cap. Iese probat. Restam. traf .de Imperat. q. t ' numer. .ion. , Porro quod initio dixi priuilegia esse perpetua nec expirare morte concedentis id ita verum est si in vita suerunt sortita effectum alioquin enim priuilegium seu gratia praedecessoris in fututis nondum consemmatis nihil operaretur. Cynus in I. sin. C. ix quibus

. 8 Phira possent adferri quae ad hoc non spectant institutum velut quid demeeu-

305쪽

Pos III.

'tore gratil,saluo conductui Vicario Imperatoris,aut Paps, Licentia non residenssi in beneficio, aut aliquid faciendi extrahendi ex aliquo loco, item de priuilegio legitimandi, Doctorandi , indulgentias concedendi, Licentia alteri confitendi an

censeantur morte concedentis expirare. Quae omnia peti poterunt ex locis DD. spectant enim plurimum ad elucidationem i. mandatum C. mandati Restaur. d. DDsupra allegati Franc. d. cap. vir. mmd. Nassarr. in caqucit ut deinceps dist sese panit.v. Ist. 9seqq. Quid autem haris an Principe cassato seu ex aliqua causa priuato eius priuilegia s& concessae immunitates durent,petatur ex Restauro & DD. d tract. qu. 93. per ror. Postremo notandum quod statuta S praecepta que iudices interlocutorie pronun- .ciant, regulariter expirant eis mortuis secus vero quq diffinitive statuunt atq; definiunt, quia ea sunt perpetua Fel.post Panor. 9 alios cap. ex uterisn-2I.de constit. Na- κ/r.insuo tract/ datis =promissu pro iustitia norab. I. nuw.2. vers. ex quo infertur. Reuocatio exemptionum afficiatne ignorantes.

I. Distinguendum inter revocationem ho- 2. Gesta per legatum reuocatum ansu

Dximus supra exemptos suσgaudere priuil gio antequam illud eis innotuerit lib. α quis. Is . Quid autem iuris, si reuocatio statim eis non innotescat,an nocebit' Philippus Franc.& Io. And. id examinant, distinguuntq; inter reuocationem quae fit Per hominem,aut per legem, ut prior non noceat ante notificationem, sicut de reuocatione procuratoris dicitur, quae non nocet antequam reuocationis notitia ad procuratorem peruenerit. Card. in proem. Clem. . uniuersitari n. s.ctlatius in cap.ex parte Decani extra de rescript.ubi late D D. Posterior vero, quae fit per viam legis etiam non noceat, nisi post duos menses secundum alibi notata per DD. ine. χι constit. Franc. oe Io. Andr. cap.M. n. s. de rescript. in s. latissime Franc. cap.I. F.ex parte num. q. O seqq.de coisusprabend. in ο .lare Menoch. e arbitri Iud. casu I 8 s. n. 4O. Abb. cap. 2 num.7. cum Ap . de constiti

Quae quaestio perutilis est ad multorum casuum decisionem,Exemplum, si excommunicatio vel sententia feratur perordinarium,cuius iurisdictio est restituta contra exemptos id ignorantes,virum eiusmodi sententia ligabunturῖqua de re similibusq; quaestionibus Io. And.& Franc. d. S. ex parte.Eadem inducuntur ad quε-AE S T I ο ν Lminis letis.

stionem

306쪽

stionem num gesta per legatum reuocatum subsistant qua de re videri poterit

bas cap. excommunicatis num. cum Apost. ver b. reuocaI in de ossc.leg Fel cap. coeterumnis itide rescript. Docte Gondis lavi de Visiadiga tract.de Legato parta quota6. num. 2.9

seqq.

AE S T I o VII. ' Cessante causa exemptionis an cesset exemptio.

Mens priuilegiantis semper consideran- dubioprasi itur causa Impulsu . . da. q. Reqimitursententia deιuratoria cessa--Σ. Duplex est causa. tιonispriuileg3.1 DRaemitto, men em & intentionem priuilegiantis imprimis &ante omnia semper eue considerandum lare Romaon 2 . num I perca quanto cap porro c. rece pimia de priuileg. Idq; etiamsi verba priuileg0 offendi deberent Idtire oportet M su cit de excus tutor l. credendum squi per. tui. Rom.confi8o. n. io. Mioquin certe a Verbis pri illegi j nunquam venit recedendum capsane d.cap.porro de priust.l. alιter de leg. c.

2 Praemitto secundo, duplicem esse causam, Impii Isiuam & finalem , illa est quae :concedentem impulit, haec autem sine qua Princeps non erat priuilegium concessu rus Vitalistrast de collatio par 2 q. t n. a. late Neiusan. in Silua nuptiali lib. . nu. i'9. cst seq. Gigas de pessionib. quast 22.num. I.&seqq. DD.cap.cum cessante de appellat. Dec. instr.edit. nunc autem nu. 7.persitem quod fuit ob causam concelsum. Itaque conclu- do,cessante causa finali exemptionis, cessare exemptionem fe-

ter coI. 3. vers S/cunda oppono C. de visiop. ct Cleric. Barti . . . Uuras Spec.ubi supra et Prases in locis legalibia loco a cessante ratιone per tor. Secus si sublata sit tantum causa impulsiva I. 2. .vit. um t. eq.f.de donat. Dyn. d. cap.decet in fine I)orro, si causa finalis sit quidem sublata, remaneant vero quaedam illius reliquiae, perinde est ac si adhuc integre .subsisteret, quemadmodum actio turpis non instituitur in eam quae uxor esse desiit,idq; in honorem praecedentis matrimonij l. 2.23ss. er. . mot.latiuι--mu exemplificat d.ca.de.eta

Vtra in dubio causarum praesumatur, dicendum quod impulsiva. proinde qui ' causam finalem allegat eam specifice probare debet Dyn.d.cap. ecet ione i longa -- . Apost

307쪽

Pars a r s. in vorb. impulsua Vincent. Carocrinsis 161. Cognoscitur autem causa finalis priuilegii ex illius proemio siue praefatione, quae proinde est diligenter perscrutanda I. id de orig. ivr.vbιDDI n.f. e bared. ivs. Barth. I. cum bust . de transait Antoη. de pratis tria . e turr d. scopι cap.q. D. . Illud autem hoc in tractatu non eli omittendum, cum cessante causa priuilegij cessat priuilegium, quod requiritur sententia rescissoria seu declaratorio Bald. cap.

decet in add, Ie. Andr. 2 tri expres Franc. de Reg.iuru in 6. Crin cap. cum secundum debemeticu in 6. Tiraq. tradi cessante cause par. . n. 22 o. ct in rep. f. ivnquam ιnνfrb. reueristatur n. 398. C. de Reuoc. cnaI. qua de re etiam infra eodem libro q. 3 i.

Q. VAESTIO VII I. Sublata exemptione aliquorum, an etiam censeatur sublata aliorum qui in ea participabant. c aestionis huius decisio pendet ex eis qliae sit perius in eadem materia attulimus lib. I. quast. II. num. 18. ad quae lectorem ne supcrfluitate nimia simus oneri remittimus. AE S T I O IX. An & quando censeatur reuocata per hanc Vulgarem clausulam, Non obstan. Priuilegiis, exemptionibus, &c.

u. Geueralis derog.ttio exemprionum non comprehendit s rapis in cffrpore iu

2. Princeps non preβηιitur uno verbo tollere iura tot vigilis promus rata. i. Cautela ess vi priuilegia inserantur libris statutorum. 6. Exemptio quam Princeps probabiliter ignorat, non roditur contraria distosi

tionea

tione.

s. 8. Quid si contineant clausulam deret soriam derogatorta. 7. Vis clausiula quorum te res hia entur pro expresiis.

9. Ad derogationem suscit f conster de

mente Principis. Io. Priuilegium pluries coormarum dissicitius tollitur.

308쪽

a 6 De Iurissi I. Ordin. in Exempl.

vero.

a Ratio, quia Princeps non videtur voluisse uno verbo tollere iura quae tot vigiliis fuerunt promulgata l.s quando C. de Inossis. Viralis intract. Clausularum verb. in

uileg.i 9.n. 2. accepto, Principe priuilegio expedit ut illud inseratur libro statutorum, nam si postea Princeps deroget priuilegiis, non censebitur cogitauisse de insertis seu comprehensis in statutis. Caposta cautela q7. Paullavd. Auth.qua in Provincia Rebus in tradi. nominatisq. se Accogit, quod Princeps dissicilius censetur tollete velle ius commune quam priuilegium arti eisus.militias de tegmssit. Petaea Iachor. in rep. c. a.de Vobarsol. G. . Secunda, Exemptio non inserta in corpore iuris, non tollitur nec ei derogatur per contrariam dispositionem in qua de dicto exemptionis priuilegio non sit menqtio quod Princeps potuit probabiliter ignorare Anton. Muis in reperi. verb. Privile gium non insertum per c. a. de constit. in 6. 'bι Io. drea Ant. de Amaris decis Ip. n. . in dampliatur, siue dispositio derogatoria habeat vim constitutionis aut extra uagantis , Io Andr.d. cap. I. Dper Perb. constitutionem Milis ubi supra siue vim rescripti,aut cuiusuis alterius scripturae Io. Ληά.cap. I.superglo. t. de res r. ct ind.cap.I. superverb. cest 'suetudine peν cap.remens de refor. ca. ex muttiplici dedecimu l. 2., si quu a principest .uquid in loco pub. Auton diluubi seupra. In confirmationem cuius sunt ea quae late attu

li primo libro quaestione quinta, dum merui an dup tume generali coinpru gerentur exempti. .

309쪽

Pars III

Quarta , si exemptiones contineant clausulam derogatoriam non facientem spropriam & specialem mentionem v. g. . si ita concessae sint quod eis derogari non poterit nisi de eis fiat mentio de verbo ad verbum, censebitur eis derogatum, clausula non obstantibus &c. etiamsi talia essent quae deberent referri de verbo ad verbum Pulibre Fumin verb.exemptio n. H. Grammati e . decisa o. Nauarr.d conf7. ct Ι2. Hi d cap.accedentes m4. Illa d. quae st. I . Abb d cap cum instantia n. ylare Fel. in rc-pert Perb. pruilexium secundum an tollat primum habens clausulam derogat ortam sol Icocos. 2.1nsin. 9 ol. 6 insine. Nauar. c quando excep. I.per tot. de rescript. 'bilateodocte. Cui tamen conclusioni aduersaturAnton .de Amatis decisi 7 per tot. asserens priuilegium, de quo debet fieri mentio specialis, non tolli per clausiulas generales, tum quod forma reuocationis,non seruetur, cum quia id quod expresse fieri debet alio modo factum non iuuet, confirmatur haec conclusio argumento a temnientis ad priuilegia. Etenim si testamento posterioris col ligatur quod testator voluerit posterius illud valere, satis est irritare praecedens testamentum, in quo est derogato- 'ria adsequens licet in posteriori non enarretur tenor de verbo ad verbum in dero- g toria requisitus quod communiter a DD teneri testitur Io. Dilectus de arte testandi tir. Io per tot. Quod quidem minore scrupulo procedit, si derogatio facta sit

per viam legis conciliaris Natiar. d. confia. ac ita stilo Romanae Curiae cst obserua- Ttum , sufficit enim communis clausula Quorum tenores habeantur pro expressis Nauar. d. cog 2. Fel. cap. accedentes 2 cap non θι n. 6. ver . secunda declarat io de rescript.docte Nattar. d except. I. Aliter enim dicendo detraheretur de potcstate Pontificis, qui cum omnium memoriam habere non possit, proprio arbitrio concessareuocare non posset quod foret absardum Feder. cog s. docte abbas cap. cum instantia n. sese Censibio Fumus ver b. Exemptio n Ii.

' Quinta , Si vero in secundo pitui legio non sit derogatio, clausulae derogatoriae gprioris non censetur exemptioni priori esse derogatum D D. iam allegati Fel. in reperi. verbi priuilegia qua habent clausulam derogatoriamoLloo. col. 4. infine videatur Castr. cons. 3 tu . . ubi loquitur in exemptione Carthusiensium late debuFeder. confasI. vi de exemptionibus ordinis S. Clara ct cens37. eleganter Amon. de aruaris decisa T.

per totis

Sexta,quandocunque constat de menterentificis derogare volentis, priori pri- suilegio sufficit ut priuilegium illud cen Ieatur reuocatum quibuslarnque verbis PontifexVtatur Federi Senis cons. 33s colis . FeI. c. nonnulli num T. O8. aerescrip .Qqemadmodum enim in dispositione priuilegii semper dicimus mentem com

tis esse tuendala, etiamsi a proprietate verborum eqst receden rasupra eod.

310쪽

14s furisia. Ordin. in Exempl.

lib. tritis. 7. n. I. ita & in reuocatione priuilegii dicendum est, contrariorum eriimeadem este solet disciplina, Prajes in locis legalib. loco a contraxIis.1 α Septima, Priuilegium a pluribus Pontificibus lyrincipibus vecor firmatum di se ilius censetur tolli Dec vi confi6s n. s. praesiertim cum accedit fauor piae causae

AE S T Io X. An censeatur exemptio reuocata si Pontifex contra illam aliquid rescripserit. MInime, vitellatur Panormitanus, his Verbis in cap.pro illorum n. I . de pra-bendis. Nota glossam quod licet Papa mandet semel contra priuilegium i dultum alicui taclesiae, non per hoc censetur tollere priuil gium, nec clerici obe- ' dientes censentur renunciare priuilegio , sed poterit de priuilegio opponi si alia' ' vice mandaretur contra priuilegium , de priuilegio non habita mentione. Ita ille, ' Ratio est, quia exemptio unica contra uentione tolli non potest, ut notatur infra. quasta . & qua ratione&solemnitate concedi, eadem & tolli debet l.nihil tam n rurale ubι Dec. 2 reg. iuris. Q V AE S T I O XI. Obedientia Praelati exempti an inducat quasi possessionem subiectionis, s Capitulum non consentiat i

i. Subiectio cum fit incorporalis an possit ac- z. Posses o incorporalium acquiri non potest quiri inuito possessore. si patientia possissero.QVaestionem hanc mouet Panormi anus cap. sum dilectus n. 7. de relig.dom. quam hoc verborum tenore resoluit: Nota sinquitὼ hic quod sola obedientia praecitati exempti non sufficit ad transferendum possessionem subiectionis in Episco- ,, pum , sed requiritur totus Conuentus, hoc etiam sequuntur DD. sed ego renerem hoe dictum in praeiudicium monasterii duntaxat , sed non in praeiudicium Papae, nam non Abbas & Conuentus, sed Papa possidet subiectionem in monasterio , & haec subiectio cum sit res incorporalis, non potest acquiri per alium is sine con uentu illias qui eap possidet ut in t .a. C. deseruit. di aqua vide quaeli. seq.

SEARCH

MENU NAVIGATION