De institutione oratoria libri duodecim;

발행: 1798년

분량: 754페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

nibus, Bumannianos etiam, qui eum quaque Concordarent, libros annotavit, ut statim hic lectori consuleretur; illas autem variationes a Burmanno Getaerove jam notatas, quibus noVanulla auctoritas accederet, quarumque usum Perspiceret nullum, in suam quoque editionem congerere detrectavit. Atque ad hanc plenitatem, quae quamvis lectori docto criticoque sufficeret, non tamen futuris editoribus aut re-Tum antiquarum indagatoribus supervacuas illas redderet editiones, priora etiam Volumina supplementis augere aliquando constituerat. Haec itaque nunc restat Provincia, quam et ipsam mihi traditam ego tum quidem non Cusavi, nunc recusare inVitus cogor; quippe

qui expertus nunc intelligam, quantum mihi naturiam grandior ille labor temporis sit consumpturus, neque tamen omittere mea debeam,

quae proprio ductus studio dudum mihi in his litteris pro 'irili elaboranda proposui. , Hoc

igitur opto, ut ex juvenibus idoneus aliquis huic succedat operi, ut ibit uniquo, quod studiosi adhuc eXpectant, Columen, supplementa et indices complectens, digna et Quintiliano et Spal-dingio cura perficiat. Gujusmodi viro apud me praesto sunt ex apparatu Spaldingit volumiana aliqua codicum collationes continentia, editione priores chartaeque aliquot editoris,

12쪽

praecipue autem ejusdem manu adscriptae prio-Tum tomorum Xemplis notationes, in quibus

Permulta sunt, quae lauius operis lectoribus in . videri nullo modo debeant. Illa vero consilii, quod in primo operis V Iumine sequebatur Spaldingius, diversitas aliud etiam incommodum peperit, quod, quamVis

non grave, mancam tamen aliquatenus unive

'sam viri optimi operam effecit. Nam cum ei ad manum non essent multae ex saeculi XVPediationibus, nec nisi admodum paucarum eXiguus risus factus osset in Burmanni et decessorum ejus commentariis, fieri non potuit, quin multis eum locis receptae seu vulgatae scripturae fons et ex alia in aliam transitus plane lateret. Neque tamen id admodum curabat Spaldin-gius in tali qualem tum parabat editione. OX

augescente vetustorum librorum numero Cum accuratius Xponendum esset de plurimis va-Tietatibus, aucta est etiam sensim necessitas illicriticorum desiderio satisfaciendi; quod tamen quomodo fieri posset, in tanta illius aevi editionum raritate non apparebat. Igitur etiam tum iis quas habebat opibus contentus Spaldin-gi HS quoties mutatam aliquam invenisset jam antiquitus scripturam, id saltem ubique diligente notavit, in quonam suorum librorum Primo quaeque appareret Sunt autem illi

13쪽

PRAEFATIO. Iibri ejusmodi fere, quos nihil primitus daro

satis constat, ut Basil. 15 41 GrypI1. Stoer. Hunc desectum explere ego nequo Potui, neque, si potuissem, in tam Xigua, quae mihi demandata fuerat, muneris arte Opem Tae pretium fuisset. Tenui itaque ad finem usque decessoris morem. Non tamen injuxta a supplementorum illorum confectore Tequiretur, ut illarum, quibus ille caruit, editionum, de quibus prae ceteris indico Ba

sianam 155 I. cum notis Philandri, et omnium maxime tillandianas inde a a. 1558. Co

piam sibi e Germaniae bibliothecis Comparet. De Codice autem Turicensi, quod Spaldingit ad Vol. I. praefatione Constat, ite-Tum moneo, Collationem ab trico factam incipere a tertio demum libro. Igitur cum Sulabergeri libellus ibidem memoratu Va-xietatem librorum 1 et 2 non plenam, sed hic illic tantum excerptam praebeat, illorum etiam plena parari debebit collatio. Jam, quamVi omnia, quae LV augendis sive corrigendis paluingi ad priores libros Commentariis inserviunt, supplemento illi re

serventur commodius non tamen alienum vi

detur, hic quaedam proferre, quae Post obitum

14쪽

κ PRAEFATIO.

illius ad me pervenerunt. In quibus primo loco illa pono, quae in locum quemdam primi libri meo quidem iudicio ingeniose pariter ac

Vere a se notata mecum per litteras communicavit vir in 11oc litterarum genere celeberrimus C. G. Schittgius Verba Quintiliani haec

sunt I, I, 27. Cum vero jam ductus littera-

serumhsequi coeperit puer), non inutile erit

Meas tabellae quam optime insculpi, ut per illos, velut sulcos ducatur stilus imam neque er- Tabit, quemadmodum in ceris continebi--tur enim utrinque marginibus, neque ex tra Praescriptum poterit egredi et celerius ac saepius sequendo certa vestigia formabit articulo spes neque egebit adjutorio manum stiam manu superimposita aegentis. Ad haec cum Spaldingius annotarit, quid hoc neque extra Priae scri tum oterit egredi differret ab illo neque errabito dicere se non posse esse lamen in omnibus codd. γ issendiculum removit Schulgius verbis sic distinguendis: Nam neque errabit, quemadmodum in ceris continebitur enim utrinque marginia hias neque extru Praescri tum sterit egredi), en colerius , samius sequendo certa estiagia formabit articulos. In quibus postremis neglectam paldingi scriΡturam, quam cum plerisque libris Cod. Turic. Pro hoc

15쪽

PRAEFATIO. I formabit exhibet, firmabit, unice veram esse

monet idem Schutnius, cum firma puero manus quaeratur, dum certa sequitur illa vestigia, istud autem formabit commodum sensum hoc Ioco non praebeat.

Hi duo subjungam loca feliciter, Opinor, tentata a Gustavo Samio in libello quem inscripsit Analectorum a G. L. Parudingit M. Fabium Quinctilianum Decimen Ha iis 1815. 3. Alter est , 9, 5. Quod mus fabollas Aesopi variando exprimere etiam consummatis rose boribus dissicile ni commode tractaNerit, cuicunque discendo jusficiet:

ubi consummatis Profectibus , quos ille eponit firmatos ex altero loco Io, 5, 14. dumiadolescit Profectus, -- cum est Conj mm Lus suifragor plane, ablativos tamen potiusquam dativos agnoscens. Verior etiam, si modo veri sunt gradus, in altero loco videtur conjectura, ubi cum vulgatum 11 ita aris hos, labos, Vos etiam et clamos, ac lases aetatis fuerunt, e Varia lectione et a Pro act-tatis hanc ille extudit scripturam, ac lases etas fuerunt. Quae ut merito laudamus, ita non Ossumus non monere, cetera quae libellus ille contineat si levioris momenti nonnulla exceperis ejusmodi esse omnia, ut Virorum doctorum oculis subjecta valde miremur.

16쪽

Nam quae Vel grammaticam vel aliam ob causam ad mutandum teXtum Conjectata, aut quacteodem e genere observata sunt, in iis plane

desideramus subactum illud grammatici iudicium, sine quo in his litteris effici nihil potest. Quod ne durius dixisse videar, ponam hic specimina quaedam. Velut Cum in his Verbis i , a, 36.IProsequitur hiaec memoria sententiarum ad imitationem scribendi propositarum)in senectutem, et in ressa animo rudi Surisia mores Proficiet, satis dilucide a Spaldin-gio explicitis, Sarpius voce SVn significari

vult em ei sive Per totam Citam, in eoquctus confirmando Atineto venum et Spaldin-gium non Veretur admonere Horatiani illius

tamen Sque recurret, alia se praeterire dicenseXempla quae sint σα φαμωνος τε κωνες τε M:

qui si vel lexica inspexisset, prosariae orationis exempla nonnisi paucissima, si loco ipsos, nulla invenisset. Sed fac ita Cicerones etiam et Quintilianos locutos esse ne illud quidem attendit Vir doctus, particulas usque ad sic junctas nullis machinis distineri posse Paulo superius in ejusdem capiti g. 24. 25. aintilianus litterarum Iomina et seriem priusquam formas docere pueros Vetat obstare enis hac agnitioni earunt, non intendentibus mox

animum ad viso ductuS, dum antecederuem

17쪽

PRAEFATIO. XIIT memorian sequuntur. Haeserat in extremis verbis Spaldingius diffisus verae Gedoyni explicationi, quam in nostro demum volumine ad Io, , Io agnovit Haerenti hic itidem

Sarpio quis id vitio vertat Sed quis ferat

Emendantem dum antecedentem memoria I quiantiar, et haec ita explicantem dum ante- ,,Cedentem litteram memoria, nec sequentem

seintuitu sequuntur Quod quid sit, aut, si quid est, quomodo ex more illo litterarum nomina prius quam formas discendi nasci queat, non facile aliquis dixerit; neque, quicquid est, deteriori illud oratione proferri potuit. Quale autem ista viri judicium est, cum in perversissima illa loquendi forma 1.

4 5. Quiae musica Sel sola omni studiortini

genere Plus habeat Veris quiam ostentationis, facillimam certissimamque in ante omni inserentium medelam respuit, et ablativum comis parandi, quamvis statim subjiciatur quam, agnoscens hunc approbare conatur adhibito ablativo aestimandi, qualis est in hisce serina

k, iam me plures tribu antiquarunt, quam ὐjusserunt , et uno die iam Emen Tagyptus Viri, quam iVendum fuit , similibusque gQuid porro intolerabilius quam quod in difficili illo de cognominum origine IOCO , ,

25. quem conuPtum magi etiam corrupit,

18쪽

xiv PRAEFATIO.

posita post voceti Scauri majore interpunctione novum sensum ita inclioat Talitique et ex callum centium hinc Agri V etc. erunt: ut taliaque sit pro talia quoque, in quo securus utitur valde lubricis virorum doctorum ad Veli. 1, 8, Q. Flor. 4, 2, 5 disputationiabus quae ut alio adhibitae cortissima sint, sunt tamen a Quintiliano et ab hoc potissimum

loco, ubi particula et intercedit, alienissimae. Quae singula ideo monuimus, ut appareret, virum hunc, qui multos fortasse antiquorum libros, quos perlegerit diligenter, acute in entis juvare queat, tamen qualem in hoc quidem opusculo cognovimus, neutiquam uni scriptori, certe non Quintiliano, toti sospitando idoneum esse, neque ab illo nos Ipectare, quae plurima adhuc post optimorum virorum curas in his libris expolienda supersint. Ceterum quoniam de alio severe iudicantem severius etiam de se ipso judicare oportet eorum quidem, quae Vel emendando vel explanando scriptori nostra attulit opera, Censorem hoc loco inepte agerem ipse illud tamen non possum reticere, cum alias, tum inlio imprimis opere eXpertum me esse, quam

parum sim latini sermonis peritus. Quippe saepius, ubi ex interiore formonis scientia ap-

19쪽

PRAEFATIO. V probari lectori judicium nostrum debebat,

ejusmodi aut parum aut nilai in prompta fuit quin etiam nonnullis de locis tacendum

omnino putavi, cum certi nihil ex mea aliorumve observatione suppeteret. Hanc porro

inscitiam satis vel dictio nostra arguet ita negligens interdum, ut hic illic incuria fuderit,

quae sermonis norma et usus respuat illa tamen una cum typothetae mendi ejicere per locorum distantiam non licuit. Haec itaque aequorum lectorum judici permitto, e graviori tantum illo genere quaedam hic statim corrigens, et alia simul vel a me vel ab amicis de locis quibusdam observata adjiciens. Nam longiora quaedam additamenta, quae ad Spaldingi tantum animadversiones Pertinent, Addendorum nomine hiscripta extremo

subjunxi volumini, eoque in locis ipsis le

ctores TelegaVi. 12, 3, 2 qui sulito Monere debebam de ana- colutho quod est in hoc qui velut in priori etiani Parte fuerit alii sunt, qui δε - transtulerunt leno

tamen illud videtur, ut voculam qui tentari nolim. Per quam ratio, qui nunc ejus est tenor, nescio quomodo melius videtur Procedere. 1a, . a. in Ot exeg. Post Verba instar senum simus adde immo doctiores etiam cum Iura saecula historia complectatur, vita senis nonnis unum.

20쪽

I 2, 5, 1 animi Praefantia, quam Verissima 1- detur Heindorsi observatio scribere quem jubentis.

IQ, 6 6. tenerisque -- nitentem. Ipse nun transeo

in improbatam mihi antea sententiam, participiumque nitenten a verbo niti repeto. Nititur enim revera juvenis sed teneris adhuc viribus, quae non sint operi paulo graviori suffecturae.12 9, 2 . idque Ut tutius sibilo. Plane dormitavi in hoc loco, quem ita cepi, quasi de cogitatione sillo juvanda loqueretur Qu. Sed ablativus stilo pendet a

comparativo. Hoc autem dicit scriptor, quae cogitata tantum sint, facilius posse et omitti et alio transferri, quam quae stilo praeparata. 12, 1 O. 12. 13. Olliorem. Fosea Continuanda haec erant media tantum dis inctione interposita. II, IO 14. Non recte Vel exiguam de verbo Gn-

eupierant dubitationem expressi. Nam qui oneu ivlaidem euyit, qui con Piera idem v iebat Inchoativa sorma concu scebat minus hic esset idonea. 12, IO, 25. quia hanc ejus terrae fidem Menander eludit. Ipsum Menandri locum indicavit mihi eruditissimus idem atque suavissimus senex I. G. Schneider. prostantem inter fragmenta ex ejus Γεωργῶ, servatum. que a Stob Serm. 55.

SEARCH

MENU NAVIGATION