장음표시 사용
141쪽
x Ad Monasterii cita Prosperi Regiensis
Ad Nonam Capiti Labia Sacerdotis custodiunt scientiam: legem requirunt ex ore ejus , quia Angelus Domini exercituum est. st Justus germinabit.
Deus qui beati Prosperi consessoris tui atque
pontificis qui in presenti Ecclesia requiescit soritis magnalia amplificas concede quesumus ut qui rector noster extitit in terris perpetuum intercessorem habere mereamur in Celis . Per Do
M a Vesp. omnia ut in prim A capis fit de S. o.
142쪽
IN BREVIARI UΜSEU OFFICIUM ET ACTA
Ex nonnullis doctissimorum piorumque virorum placitis rutae.
Eri an rum , sec/-dam antiquam eonsueta nem singarari eaMela in Rom. Ecclesia gins exun. eum, quia rerum qui onscripsere , --na penisas it rantur,' ab insideti- , vel idiotis , superiflua, at minus apta quam rei arda faerit , scripta esse putantur . . Gelas Papa in decr. Am4sq. Quia tamen t ait docilis Papebr h. i. Resp. ad P. seb. Car, Ar xv m. lectionum talium adhue non prohibuit celesia, multae remanserunt, .multae prioribus aeeesserunt pro usu Eeelesiarum , quarum unaquaeque habere curabat privatam propriorum Sanctorum legendas Desectu autem animadverso cordi esse ea pie in v.' aliis aliarum Ecclesiarum Praelatis r viariorum eorrecti , eaque reassumpta est postea aliquoties , e pro modo crescentis in dies magis magisque scientiae saepius resu. menda redi potest ...... Sed neque dubitari potu eximimo , quin eiusmodi officiorum ex apocryphis actis compilatorum approbitio, mairrum prae udicium veritati causet in vulgo , existimantes, iis hil nisi undequaque certissimum contineri in Officiis talibus, pra sertim approbatis Rome. Hae eitim causa est, cur Episcopi pacsm , atque imprimis Romani , tam solicite euraverint, aliquotiesree nosti reviarporum lectiones, multa corrigentes, quaedam disi simulantes, donec veritas, aut filsitas certius appareat. Caeterum, Romanam Ecclesiam, non sicut Evangelium , c quod
143쪽
i ad asterii Dimi Prosperi Regiensis
& Gelasius monuit Plegere consuevive .legenda proponere qumlibet Sanctorum et a sed potius ea uncta apostolica illa lance libranda relinquere, ma probate, quia iUum est tenete . Ita
aetate Urbani V idest see. ra. Ecclesiae singulae arbitratu suo fingebant se refingebant Breviariaci quae tamen nullam historiis antiquis fidem dare possunt , sed ab ipsis accipere . atque ad has recurrendum , statuere volenti, quo in gradu aut ceri iudinis aut veros militudinis colloeari quodque libeat Papebri in Conat p. 2. l. a. item de M. V. maj Al. 3r Illud i Breviarium nempe maximae quidem auctoritatis esse in iis, quae per se se ad cultu miseelesiasticum attinent a minoris tamen ponderis esse in privatis iactis aut gestis, quae in vitis Sa ctorum ex occasione referuntur i ita ut efficax argumentum inde peti non possit, ubi praesertim antiquiora monumenta adversantur. Ita min. Card Ursinus , qui sui Pontis. Benedictus XIII. Disserta dein liquiis S. Bartholomaei Benevento vindicatis. cyriacus, qui inter Pontifices Rom. aliquando adseriptus sui .set Iicet inter S. Pontifices Pontianum is Antherum . quique in antiquis Breviariis memoratur socius S.S. Ursulae, Meiar ut in Brev. an. Is 11. Venetiis excuso . a in alio , A. Is so ciuique in lost. Deer. Grat locum habere visus est Gregorii XIII auctoriatate abrasus fuit, Breviariaque in id reformari iussa Papebr. ibid.
Innocentius I. Pont. Max. Joanuem Cala pro Sancto nach reta pluribus annis in Regno Neapolit habitum .eultum, ulla imposterum veneratione affici vetuit, An r68o praeeipiens expresiis, omnem cultum eatenus ei exhibitum penitus tolli. Praestat namque in rebus gestis martyrum , aliorumque Sanctoorum multa desiderari quam omni ex parte nutantia plurima eu-mulari Melius enim eonsulitur ecclesiasticae veritati, rerum, quae non sunt adeo exploratae . silentio , quam mendacio aliquo veris licet admixto , atque adulteratae orationis eloquio . Cardinal Baron de Act. S. Catharina . m.
Divorum gesta, quae in eclesia legi solent , despiei nullo modo oportere, quamquam nonnulla ex his incerta sint, apocrypha, levia salsa Non enim idem est, mihi erede historiae appro batio , de usurpatio. Utitur quidem interdum Pontifex , si quicquam suadere cupit, receptis opinionibus , sententiis , rebusque vulgatis at non continuo quaecumque in hune usum attulerit ea sedis Apostolicae judicio probat; aliud quippe est suadentis munus, aliud definientis. Meleh. Can. l. x I de locis Theol.
144쪽
Um satis superque , opinor , nitende. rim, Divum Prosperum nostrum pro Aquitan Doctore haberi non poste superest modo inquirendum, qua ex regione probabiliter fuerit oriundus, Qquo tempore vixerit . Licet autem iacilius it antiquum errorem ex animis convellere, quam Miriam Episcopo nostro certam assignare, quod res priscorum Ecclesiae seculorum densa caligine , ut plurimum obvoluta sint , nihilo secius aliquid tumunis ex ipsis tenebris erui in rem nostram posse non sine argumentis puto. Quae igitur mihi probabili ra videntur , eruditi Lectoris judicio subjiciam, plura fortasse , atque certiora , si diutius vitam ducere desuper datum fuerit , allaturus. Illud ergo inprimis ad memoriam est revocanis dum,
145쪽
a 6 ad Monasteriit, Prosperi Regiensis
dum quod in D. Prosperi ita Cap. II. adnotavimus . 36. , nempe in Vetusto, omniumque antia quissimo Martyrologio divo Hieronymo adjudicato, Prosperum quendam Regiensem Episcopum inter
Divos numeraria ex quo inserre licuit , non nisi quarto, aut quinto seculo Regiensem cathedram tenere potuisse , antiquiorem amove fuisse sustineri haud posse , ex eo coni j cio, quo tribus primis E clesiae seculis , non Consetares , sed Martyres tantum in Ecclesiarum Dypticis recenseri consueverint , quod nemo Eruditorum nescita posteriorem
vero quarto , aut quinto seculis , nullus unquam mihi persuadeat , nam Divo Hieronymo , aut cuilibet ejusdem aevi Scriptori ignotus fuisset . Qualis
autem fuerit ab Ecclesiae exordio ad quartum L que, quinturn seculum, atque ulterius etiam perlongum tempus continuata in summorum Sacerdo tum , seu piscoporum electione , Ecclesiae praxis, ex quam plurimis S. Patrum testimoniis , a Conciliorum Decretis certissime patetra scilicet , non
lienigenas , sed indigenas tantum ipsiusmet Civita. tis, aut Dialcesis Viros, quorum doctrina , ac vitae sanctitas Clero Populo perspecia esse , ab ipsis Clero , Populo sere semper electos , seu postulatos fuisse me autem multis , ac pene innumerabilibus S. Patrum , aut Conciliorum ad id comprobandum, testimoniis, quorum longum indicem hic texere possem, Lectori fastidio sim , ejusque otio plus aequo videar abuti , illustriora tantum hic as. ferre satis erit, quibus quasi selidioribus fundamen. tis innixus , hujuscemoui praxis certitudinem per-
146쪽
commentaria Historis Appendis. 347 suadebo Age ergo Patrum antiquissimus agmen ducat Divus Cyprianus , cujus testimonio constat, plebem in Episcoporum electione judicii sui testim nium dedisse , atque id potestatis ex divina auctoritate , apostolica scilicet traditione, deicendere ' enipsius verba cum ipsa maxime plebs habeat potestatem vel eligendi dignos Sacerdotes, in indignos recusandi quod re ipsum idemus de dimina auctoritate
descendere, ut Sacerdos plebe praesente M omnium e lis deligatur, o dignus atque idoneus publico iudicio, ac testimonio comprobetur. Lib. I. Ep. 4. At de ignoto homine judicium ferre non poterat. Hoc ipsum& ex Julii I. Papa Epistola in D. Athanasii desen. sionem firmatur, cui non potuisse ait Gregorium obtrudi successorem , quem neque plebi cognitum m que a Presbyteris postulatum constabat. Hanc eandem disciplinam firmavit Coelestinus I. Ep. a. ad Gallican Epistopos cap. s. ut videre est apud Natal Alexand Hist. Eccl. sec. IV. cap. I. Quartum Vero testimonium ad rem nostram accomodatius est D. Leonis Magni p. 8 . ubi ait cum de sum cerdotis electione tractabitur , ille omnibus praeponatur , quem cleri , Plebisque consensus concorditer postulamerint, ita ut si in aliam forte persona partium se, ta dimiserim , Metropolitani judicio is alteri praeferatur , qui maiinibus, studiis Iu Datur , o meritis ;quod non lemel, alibi contirmat, maxime Epist. a. dum nulla, inquit, ratio sinit, ut inter αpiseopos habeantur , qui ne a Clericis sunt electi , nee a plebibus expetiti; Cujus laudatissimae praxis caussam affert ne, scilicet cimisas Episcopum no optatum aut
147쪽
x g Ad Monasterii Dies Prosperi Regiensis
aut comemnat, aut oderit id fiat minus religiosa cauam conmenit, ut non licuit habere quem oluit . . . . Nullus ι-gitur subdit S. Doctor inmitis non petentibus orametur
Episcopus . Quis autem ignotum hominem , a Plebe expetitum sibi persuadeat is ipsum ergo Clerum QPopulum Leonis Magni testimonio electio Episcoporum pertinebat Et rectissime id quidem, Clearo enim Sc Populo morum , ac vitae innocentia Hominis in Pastorem principem eligendi , meliusquam caeteris perspecta esse debuerat , cujus en verba ipsius S. Pontificis p. I. mira et actus quia melius postfunt illis, ubi diu est conieVatus agnosci. Nihil certe aptius Leonis testimonio ad confutandum nonnullorum adhuc dormitantium errorem, qui ob nonnullas sublestas scriptiunculas , anilibus traditiunculis resertas , fovere falsa pietate pergunt creduli popelli opinionem, de Prol per Aquitano ab eodem Leone Regio nostro in Episcopum destinat . Quis enim sibi persuadeat, Pontificem illum, qui hoc disciplina caput aperte commendat , inculcatque verbis, violasse iactis, atque insuper Patres, Concilia, apostolicam traditionem pro nihilo reputasse λ Proh quam facile , quae longissimis temporum intervallis a nobis distant sacta , pervertit confunditque suscata populorum traditio e quod magis dolendum i vulgus , quos semel imbibit errores , dedoceri se , pro falsa pietate non sinit. Sed ad id conficinandum addere rariere aliquot Conciliorum decreta hic placet . In Concilio Parisien.
III. An. 337. can. 8. statuitur, ut nullus ordinetur Episcopus, nisi quem Populi, Clericorum electio ple.
148쪽
Commentaria Hismca Appendix. 4onissima quaesierit voluntates Item, ex Cone T let. IV. an. I 8. Sed ne ille deinceps Sacerdos ridest Episcopus Deris , quem nee clerus , nec Populus proinyriae imitatis elegerit . Quod firmatum etiam fuit in Conc Rhem sub Dagoberto Rege can. 3. Ut decedente Episcopo , in locum ejus non amplius star getur , nisi sic illius indigena , quem unimersale , in totius Populi elegerit motum aliter qui praesumpserit , abikiatur a Sede , quam animasit potius , quam accepit . In quibus equidem, Patrum , c Conciisliorum statutis optime versatus sanctissimus Pontifex Gregorius magnus eandem disciplinam non semel sed centies repetit, inculcatque in suis Epistolis; ex
quibus omnibus brevitati consulentes, ea tantum aD feremus quae in p. 26. l. a. c. a. l. 4. scribit In
prima enim ad Magnum Presbyterum sic loquitur; admone clerum , in Populum , ut ad Mendum nutilatenus dissentia Sacerdotem , sed uno consensu talem
sibi eligant consecrandum , cujus in actus laudabiles o grata Deo, o hominibus possit esse persona, In s
cunda vero ad Cyprianum Diaconum scribens ait; Clerum, Populum Loci ipsius admonere te conruenit,
ut omni dilatione postpossa ligant, qui sibi revelante Deo , debeat Epycopus ordinari. Quod vero eligendus de eadem esse debeat si dignus inveniretur Civitate vel Diaeces , vel certe ter adscriptus expresse innuunt ejusdem Pontificis verba Ep. s. l. a. ad Gregorium Benenatum Episcopum nullum ait, de altera eligi permittat Ecclesia , nisi forte, inter clericos ipsius imitaris nullus ad episcopatum dignus
quod emenire non credimus , potuerit leniri. Nullus ergo
149쪽
xso Ad Monasterii ora Prosperi Regienses
ergo iuperest ambigendi locus, quin constans invariataque non modo primis Ecclesiae ecudis, sed dein ceps etiam perduraverit asserta in Episcoporum eleiactione Ecclesiae disciplina Quae tamen ob Populorum dissidia , tumulius , paullatim deficere visa est , penitusque post seculum decimum desiisse tac-que ad comprovinciales Episcopos , ac demum ad
summos tantum Pontifices ure , ac meritorius eli. gendi devolutum est. Non moror hic innumerariistia Patrum antiquorum suffragia concili Drnin , Scriptorumque, quibus haec magis fulciri possent, quod mihi propolitum fuerit, nonnulla tantum reserre quae satis essent ad judicandum , quid de D. Prospero nostro sentiendum sit. Et quidem sagax prudensque Lector , ex his quae in rem nostram tantummodo delibavimus , conijcere potest , quaenam nobis de aetate . a Patria beatissimi Viri, cujus i.
nere possidemus, ac protectione linamur, sententia
insit , nempe , nec ab Hispaniis, aut Galliarum finibus , aut ex quacumque alia dissita regione adscitum , sed indigenam , vel conterraneum nostrum ab ipsis clero, populo de more postulatum, ataque electum . Nec enim vero doctissimi Cardinalis Norisii conjecturae, vel potius divinationi acquiest re possumus , qua suspicatur , Prosperum nostrum unum ex illis fuisse Episcopis , quos albari ex A. frica ejecerea cui conjectura , seu speculationi, qua in prima parte Commentariorum Monasterii D. Prosis per sere capti suimus , modo acquiescendum non putamus , cum doctissimi purpurati inductionem non nisi ineris conjecturis ullam , nec ullo testis
150쪽
commentaria Vstorica πιηdix aret
monio roboratam animadvertamus . Qua in re, neum sane temeritatis nos arguere potem quamdiu enim in opinionibus meris versamur , illa certemnibus praeserenda est, quae solidioribus iundamen iis videtur inniti. Ejusmodi autem esse hanc , stram , nisi ab Eruditis certiora pro contraria opi nione afferantur , perpetua putabimus . At , unum adhuc adijcere placeat argumentum ex ipso vitae Diovi nostri Scriptore depromptuin, qui dum fabulam de Prospero Aquitano texere pergit, vel nolens opinioni nostrae robur adjecit ea quippe scribit, unde plane colligas, Prosperum nostrum fassum esse, se a Ciero Populo Regiensi in Episcopum electum . Id clare liquet, ubi ipsiam inducit novo gregi pro electione gratias agentem talibus verbis; quod
magna, mestrae debeam gratiae referre, cui Deo molente
maxima contulistis; de in antiquo nocturnali ossicio, in Responsorio scilicet , uti vocant, lectionis octavae secundi Nocturni expresse dicitur, a populo electus, ubi legitura pervenit ad miliam ἰὼ electus a Populo ordinatus est Episcopus. Haec sunt non minimi
certe ponderis argumenta , . quibus opinionem n stram supra antiquam persuallionem ita splendescere putamus , ut uberiore luce non indigere videatur. Illud reliquum est, ut me ad meos concives conis Vertam, atque ex animo profitear me eo impensius Prosperum Regii nostri Episcopum colere , eiusque cineres libentius , demissius , suavius Venerari , quo meimet conterraneum probabilius fuisse dignosco deinde vero eosdem commonefaciam , quod si ob Patriae amorem antiquo adhuc errore delectari e