장음표시 사용
371쪽
sit contractus nominatus, luris Suntium, bonae fidei o nominatis cum annumerari, secundum conm uni ertradita ad d. l. r. sum certum de definitum nomen habeat, &. secundum illud Ccrtam amori im producat , bonae fidei autem non Ideri, quod licet contractibus bonae fidei sit vicina , non fiat tamen ejus mentio in ρ. actionem Instit. de allion. tibi voluit persectam contIneri bonae fidei actionum enumera etiam extraneos, vel ad certum tem pus generationumve. Ecclesiasticam
quoque emphyt usim perpetuam elae posse tradi. Clarus . . et Ust sis quaest. 8. .
per norest. de auen. ιr. se emph)t. collat. 9.ε. licentiam. De huius contractuS natura est, ut res non alienetur, meIior non deterior fiat , . canon conventus solvatur, fructus, fiant emphyleutae, quatenus, tamen dura umphyleusis, quae variis modis finitur. Primo finito tempore. , quod e --tionem, juri quoque si iit potiu , presse vel tacitὸ est compraehensum, . quam gentium asscribenda , cum sor- cum conc 'ssa ad tempus eo lapsa ceri mam quae dat esse rei 1 constitutione seantur negata. Zenonis , es sic , jure civili habeat,
d. l. i. licet Velit contrarium Corasius. 3. miserit. cap. 23. Res in emphy teusin datur tantum immobilis, sive actum- ter vivos sive dc ultima Voluntδte.
ptione 3 o. annorum. quibus quis pen- fionem nomine fundi tanquam eminphyleuticarii solvit N. Ita videri, vetustate corrigente vitium possessi nis, quae fuit sine titulo. facti text. m ρ. siquis tit. 26. stud. a. ubi qui 3 o. anniS fidem Ee dominium exhibuit pro Vasallo habetur, posset dici etiam hoc ius
longo tempore acquiri per bonam fidem,cum tanto tempore α incorporabilia aequirantur. L .ino. C. de comm. conci tr. Althus in hic I. lib. L. prascr. longi temp. ita tenet Cujac. in c. 77.m M. Fachm. controv. 9 . . recit ad i. a. in . h. tin Datur as. Tertio. Per rei . ipsius. commissim eo, qui habet dispositionem rei suae li- nem, quae contingit r. per. dilatam s heram, quomodo a Praelato Ecclesiae lutionem pensionis. ad triennium in non alias datur, quam quatenus ei rei emphy te usi ei vilio l. a. h. rit. ad biem alienatio proeedit. x. de reb. Ecclesia non nium in Ecclesiasti ea idque in favorem alienandis, datur. vel .in perpetuu tran- Ecclesiae de piorum Iocorum: Com- seris ad haerede&vel masculos tantum, missionis hujus cauta est, ne contingat
vel dc feminas, vel suos tantum, . Vel, sicilὸ perire emphy teusin propter
dilatama Secundo, rei intentu, quia res quae non est, non habet aecidentia, ct quidem si tota pereat, non est praestanda pensio, quod nihil sit cujus nomine praestetur. Partis interitus nocet en phyleutae, qui nihilominus, canonem conventum praestare cogitur d. adest, . quomodo . pensio non diminuetur propter sterilitatem , etsi alliud obtineat m Iocatione: Ratio diversitatis est, quia in locatione datur pensio admodum fructuum, hic autem tantum in recognitionem dominii , quod superestidi parte rerum tantum existen te, ct proindἡ recognoscendum , nisi malit emphyleuta rem deserere. Vid. . Gad. 2. . . a 3. n. 23. 24. Ioseph. Ludον.
372쪽
dilatam solutionem, pensio magna sit
videri aliquibus propter d. l. a. Verbis, volenti ei licere a pratis emphyleutuariueum repellere, ct in verbis omnino repeia Iendo, & verbo ca sat ι quae verba VI- dentur inducere privationem ipib Iure ut tradunt allegati per Tiraquei l. adl.s
unquam verbo re erratur, u. 316. l. de re-νocand. donat. & quidem ipso sure, cum, dies legalis atque interpellat pro homine accoriveratronalis D l. in i ii nora F. soluto matrimonio. nec refert l.ρatyonmss. deoper. tib. cum specialis sit, nam operae nil aliud sunt, quam exhibitio Cuiusdam officii, absurdum autem liove' te officium praestare antequ. m exigatur, eum ignoretur an lit ili urum gratum. Prohibilius tamen rpi i lurerem non committi cum m d t. a. tantum sub conditione, di dominas
voluerit res habeatur pro coiniri na, unde antequam Dominus dec.aravit Gam voluntatem non potetvreu Vis Heri amisisse an quod ius,cum perio-n tia 1 conditione non videantiar ex it re, nisi ea expleta, hinc it Dominii, non declaraverit vo untatem, laxres t iasHec arandi non habebit Iacenti irin, quod videatur Dominus renisti De
ossissori negligentiam, quod a Seriuaberet si ipio iure rus revecturetur, cui tamen loetis est, ut nunc circular, Praeterea cum haec commidio Poenam contIneat, Videtur potius mitiganoa.
nil faciunt praedicta verba, qui i ibent
conditionem ii Dominus voluerit. Iason. ad d. l. a. num. 6. Donetl. p. comment. cap. ι F.
QuAESTIO IV. An habeat Io- cum commistio eam quo est soluta pensionis pars , habere, eo quod
ut pro parte non rectὸ solvitur ad evitandam commissionem, quomodo &uno ex pluribus haeredibus solvente Pro parte sua, non evitatur commissio.
l. haeredes et s. Idem Iuris is famit. ercissi
ubi ad poenam commissam per defunctum evitandam non sufficit solutio unius haeredis pro parte sua, habebit tamen regressum ad eum, cuius eausa in poenam incidit. argumento I. si pulmlationem alia d. de verb. oblig. ct consequenter si pater omittat solvere cano nem, aut alio modo delinquat contra contractum emphyleuticum sic distinguo secundum Sichardam, quem viti h. t. ad i. a. n. ap. ut si fuerit re- ceptor, primus, ipse& eius posterias Iure suo privetur. argamento l. D. Murci t. de quesu. si non fuerit receptor primus, quocumque modo pecceto Posteritati non praeiudicet argumento Lemancipatus . E de Senar. cum de-
Qu AESTI O V. An per credito rem hypothecarium soluta pensio iaciat evitari commisti nena 8 Rr. ita
373쪽
Dominum, nam ille suppletur per eum in ludit, tum quia hoc casu potest xcu: iis interest. Tiraqucl. de retraitu Apocham dare sicut in formali soli
parto. ρ. 36. GL 1. u. 39. tione, ct antapocham recipere, ut cusset .
QM AES T I O VI. An compericatio faciat commissorium evitari em phyloti eos, ipso iure ' R'. posse via deri, ex iis quae supra diximus de compensar. scilicet quod compensuio faciat evitari poenam, iasi .it usuras, impediatque alia damna pro rata concurrentis debiti, ita tenet Faber iv ν. bona sidet instit. de action Panorm. in c. bona mox deposito. Guido Papa deci l. n. S. Quibus tamen non obstantibus verius est non evitari commissionena, quia ut S. dictunt, compensitici non alias operatur, quam si debitum sit sitritae, eiusdeiraque privilegii ct rationis, quomodo depositum non admittit
compensationem, etiam in quantitate consistens. I. pen. s. depositi, ubi d:ctum idem obtinet in hac quaestione quia canon emphyleuticus , Non tantum consistit in solutione conventae quantitatis , sed etiam in recognitione d . recti dominu , quae censetur potior quantitate, ct maior pars obligationis, ut non recipiat functionem cum simili vel majori quantitate debit, a Domino directo, qui debet tanquam prIVa tus ex causa privata, emphyleuta. autem ex causa praerogatam finem recognoscendi dominii, ut ita debita sint inaequalia , nec debeat compensatio induci saltem ipso iure , quod addo, nam si emphyleuta ante lapsum cario nis offerat Domino compinsationcm pro rata similis aut ma oris quantitatissbi a Domino debitae evitabit commissionem , tum quia oblatio recom Pensationis recosnitionem dominii
in I AESTIO VII. An Dominus videatur renunciasse iuri commissi reis cipiendo postea pensionem ς Resp. Ita
certum esse si exigat vel recipiat ponsionem postea cessam , videtur enim isocum puguare uti volens iure commissi, atque ita auferre possessionem, quam per receptionem pensionis firmavit argumento l. post diem T lege commissoria. Guido Papa decis 371. num. 4. antea cessam pensionem sibi non praeiudicare probabile est, cum enim illi . sit jus, & ad pensionem, & ad jus commissi non potest videri alterum exigendo, alteri renunciasse. Cui ac. ad LI 2. q. s. Donet t. d. loco. vers quamo id feHis. Sichard. hic ad i. a. n, 18.2 39. agi AESTIO VIII. An poenae iaadjectio in casum quo pensio non .suerit soluta, inducat renuntiationcm . iuris commissi 8 Resp. non videri, cum . poma non sit adsecta ut obligatio fiat
infirmior, sed ut firmetur. l. .s si ex conrentione β. dere1uic facit quod stipulatio poenalis principalem obligationem non novet, ut dicetur T. de
noration. Erit iique Domino salvum jus commissi , nisi aliud actuiti siti Culac. d. l. a q. 7. Donet I d. c. l . vers fecunda de1 - , . aut niti cenam LXLgerit, Videtur enim phr hoc renunciasse suri suo, cum disjiuactim aut debeatur poma aut sit pernitissa expulsio , non coniunctim nu idem b Spumatur. GLin d. l. a. νει b. repcirci c.
374쪽
Qll RSTIO IX. An poena adje- elapsum triennium, habebit tamen in icta in casum , quo pensio non fuerit integrum restitutionem per gcnera-Gluta, possit fimul cum pensione exigi lom clivisu lora si qua inihi iustara: si vi-Resp. quod sic, cum sit appositam fa- detitur. r. i. mo. β. ex quibus causis major,
vorem Domini, Sodium emphyleutae si scilicet caula iit legbus approbata, cessantis, ergo illud ossium non debet quae solutionem impedivit. Barth. in operari favorem, L quodfavorem s. de . l. quod st. Accitumpetatur, uadistinguit, - legibus. Deinde est regula , quod qui ut quando in obligatione fit Letum incidunt in poenas, non debeat se Iu- aliquid , tunc dissicultas excuset avare illa poenali dispositione. l. imparν mora, sin autem quantitas, non excud. de rei Nec obest quod Dominus ad- set paupertas, aut alia dissicultas, cumdendo poenam conventionalem videa- ec por casum fortuitum, ut incendium, tur alteri menae, . legali scilicet renun- obligatio generis vel quantitatis non elare argumento l. m. s. de paci. conveni. exstinguatur. I. incentum s. si certum quia hoc verum est , quando altera petat, unde infert nec emphyleutam poena habet sortem, quod hic non est, excusari, cum quantitatem canoneIn cum etiam expulsio sit poena, unde scilicet debeat. Impediu ur autem haec succedit alia regula, quod quando ex rostitutio, sive purgatio, si iurameniana lege vel contractu oriuntur duae tum sit adiectuna de cannone solvendo, poenae, tunc altera per alterum non cum iuramentum habeat vim litis excluditur. Sechard hic. . ' contestatae. Barth. m t. 1iam postpram 'Drarum est. 3 . si v qui is de iuresur. Ex- - QtI ESTIO X. An mora possir cipe pauperem, c. brevix. de iurejur. purgari ' Resp. id esse expressum in Poit litem autem contestatam nulla Emphyleusi Ecclesiastic cap. n. x. de Purgationis moxa admitteriir. sit in c. Issato, quod S trahendum est ad civi- m. X. locat. Tempus purgationis ponit et
Iem per notata in cap. r. X. de nori operis Menoch. arb. 2. c.P. I. nam. 13. v .rnrinci.rt. ubi dicitur, quod quando de arbitito jasticis. . aliqua roin iure civili nihil cst decisum, .sed in carionibus, quod tunc sequun- , QtI AESTIO XI. An iusta igno- dum sit ius Canonicum, nec facit quod rantia non solutae ponsionis excuset, ,
disparitatem assignant meo, quod veluti si haeres putaverit rem possessam Emphyleuta Ecclesiasticus post bien- fuisse a defuncto jure proprio φ Resp.
Irium, civilis post triennium cie naum non videri, secundum rigorem iuris . cadant a suo jure , qtiae ratio si vera per Gl m. t. a. hic, cum mora contra- esset, Iam sequeretur privatos magis natur re ipsa, sive sciverit, sive ignora- esse privilegiatos Ecclesia , quia pur Verit haeres licet alias regulariter igno- illam purgat ones no quidem pcst rantia.excuset tempusque Ignoranti- qu tuorat,nos posset cadere a suo i ure bus non currat. l. Annus si de calum. Ex .emphyrcuta Ecclesiasticus, sed con- aequitatu tamen restituuntur, percia
375쪽
minorem non restitui ex contractu solutionem fructus non fierent es inito, eum deiuncto maiore, propter phy leutae, aut saltem ab ipso percepti privilegium suae personae, quia scit, , deberent restitui, cum sint percepti ex
scilicet minor, potest tamen ille minor re aliena, cuius conditionem sequun- restitui ex alia causa, virtute xlausulae, ex qua, si esset maior restitueretur. non obstat etiam l. annus T de cali κ. cum loquatur ser anno titili, nos autem de anno & tempore continuo.
QUAESTIO XII. An evitetur commissio per solam oblationem pen- sonis ε Resp. Id videri aliquibus, ex
eo, quod agatur de evitatione poenaei quae est favor. bilis, Verius tamenesie Non evitari, cum sola oblatio non Iiberet a sorte, ut nec ab usuris ex stipulatione dehitis, ut dictum s. de usuris, facit d. t. a. in m. quae obtignataonem
di depolitionem requirit, ut res pon tur extra periculum. Cujac. d. l. z.
rus commisti munitus sit, qui Io. annis pensionem non soluit se Esse, nee ad pensiones praeteritas talem teneris
ut tempore eo liberatum, non tamen esse immunem a praestatio earum In
futurum , quibus necdum Praescriptum. I. 7..in o. i. de prascr. 3 o. annor. cum possellionis causa non mutetur per temporis cursum, dc res nihilominus maneat emphyleuticaria, cujus
nomine praestanda pensio. Cujac. ad I. a. hic o ad i. 7. De hac quaestione, vide in nobis lit. C.
percepti ex re post triennium fiant ipsius emphyleutae , secundum eorum opinionem qui dicunt rem
ipso iure committi propter omissam itur. Posito autem quod ipso iure nonicommittatur, fieri percipientis, -- quam ex re 'sua perceptos , quae non aufertur nisi per declarationem domini . , unde ad eam usque ut rem
tenet iure pristino , ita & ejus fructus percipiti l I AESTIO XV. An emphyleuta si sine consensu Domini vendat emphyleusim , cadat , iure lao φResp. Quod 'in sic, licet mox redimat, argumento rogo β desdeicomis libera. LIrem f. depasti. α hoc stricto iure, cum
intersit Domini, rem apud alium esse, propter actionem perinalem, quam
.non debet cogi Transferre invitus, de quitate enim non ita obtinet,
argument.. cs quis presbi. x. de condia . AEquitas enim scripta praeponderat rigori scripto, per Da. in L placuit s. de judiciis, moderatur autem Jmperatoris praedictam alienationis prohibitiomem, ut non procedat si Domino I Venditionem denunciavit . de ille ves emere u) reeusavit vel post denunciationem bimestra siluit. d. l. 3. h. tu. Cuius ratio posita videtur in necessitate emphyleutae, quae posset premi, aut etiam in lucri amissione per d. l. 3. Quomodo non iacile trahetur ad alias alienationis species, in quibus non est
unditionem firmat regulam, quoadaIios casus non exceptos. Debetur autem eo casu Domino laudemium, pro admissione novi emphyleutae laepossessionem, quod honorarium non pro Diuitiaco by GOoste
376쪽
peo libitu Domini petendum, ut olim, . obest. l. 1m. i. de prac curiat. lib. lo. quia sed restitistum ad M so. pretii partem, . ille casuS secunc Barth. est specialii
si vendita fuerit res, vel aestimationis mus & est ratio, quia per hoc sussi donata. l. 3. ni la. h. tit. quasi in eo in voluit decuriones quodammodo ob- pensationem clamni, quod Dominus ligare his locis, ub, v Nero consueve- ex mutatione personae posset sentire, runt, sed quia per pretii obligationem, quod honorariumdieitur vulgo laude- - o avaritiam posset fieri, ut venditi onesmium, latims laudativum, ex eo quod, fierendi pauperiore, ,- ideo prohibet approbet , . sive e laudet. personam illam speciem alienationis, ct interim MVam. Permittit donationem, quasi non simus t mi proclives ad donandum, Qu)ES TIO XVI. An emphy- quam vendendum,potest tamenuitam
te uis si sine consensa Domini donet dici secundum Gl. hic in verbo criudere
alteri emphyleusim eadat a suo Iures licere donare: utiam Inco liuio Do-Resp. quod non per LM. S. de reb. assen. mino , , cum alias si denuncinionis non auen. l. nuti m. de reb. Ecclesia. nec conditio esset observanda; nunquam
obstat: l. i. i. de func parram. ct salto procederet; semper enim sibi maliel
lib. 13. cum nil probet, quia loquitur dari quam alteri, sic tamen ut Domino de emphytuuta Principis vel fisci, qui . debeatur: so: ab emptoreiscillaei, se-
ast casus specialis, cum illi non tantum. cundum aestimationem rex. argumento
donare, sed& vendere possint, inco I. debet ad finem j. de aedilit.edici. Ita ut
salto scilicet fisco aut Republ. Et ra- Domino parum interiit , an talite tio diversitatis est inter fiscum dc pria donetur an vendatur. Sichar. .. hic :uvatum,quod possessor rei emphyteu l. num. 19..ticae fisci ratione i. tius possessionis est' obligatus fiseo vel Reipubl. ad solven QUAESTIO XVII. An res i. dum canonem, ut prius emphyleuta, commissiim cadat, quam prxi cc bio privati non item, quia ii ille alienet passus emphyleuta φ Resp. Quod ite,
in tertium , ille tertius non obligatus videtur enim aliena me. l. allevationis 2 . Domino, quia cum eo nihil contraxit, I. deverb. signis S alienare qui vera: ur, nee potest agere aἀ Canonem , quia etiam non utendo amittere prohib inter eos nulla est obligatio , sed rei tur, quomodo. si per tantum temporis vindicationem tantum habet , quae pensionem Dominus ab alo qui crateum sit dissicillima ob probationcm in possessione rcceperit, ut res fit praeis dominii, non est mirum, si sine con- scripta, adversus priorem poterit Do- sensu eius non liceat alienare. Non minus habere eam pro commissa. se- obest etiam adeo instit. de locat. quia cundum terminos. d. t. 3. Bub. ad i. f. donatio dc venditio, cle quibus ibi sunt alten. 32. Esoluto matrim. . intelligenda . . si Dominus consenserit.
Quod colligitur ex verbo suendideri H : MI AES VI O XVIII. An data recum aliis etiam liberum esset vendere, in dotem filiae, sit Iocus dictae legi te quod hac t. o. negatur, nec etiam uae t Resp. videri opus esse consensu, si filia.
377쪽
si lilia non sit ex iis personis quae sunt
eompraehensae sub concessione emphyleusis, quia mutatur rei dominium in praejud cium Domini, nec facit quod sit necessaria alienat. o , cum pater posset cogi constituere dotem suae liliae, non tamen ea est extra dispositionem. d. L 3. Iicet executio iudicialis sine Domini consensu procedat, neque enim in iure praelationis potuit ei Judex praejudicare, Barb. ad L usumι-d uarires. 38. num. as. 9 seq. ff. Diuro matrim. Est quod quando est emphyleusis acquisita pro se & liiccetaribus quod films tune potest abstinere ab haereditate dc emphy tet sim per patrem
acquisitain acceptare vel contra,
quando autem est acquisitae pro se, suis . filiis de suis haeredibus non potest alterum facere , sed necessario debet
utrumque aut acceptarc aut repudiare, rationem rcfert Bald. nn l. t. Quodi quando copula LETI conjungit duas
qualitates, quod tunc utraque requiratur. Potest etiam emphyleuia faciens praedium emphyleuticarium deterius expelli ut legi ad meliorandum datae non satisfaciens, facit L 3. s. locati. ubi conductor abutens reexpelli potest, s sed non propria auctoritate ut S. locati Est tamen divolsa ratio in conductore, quam in emphΥ- leuis, Ita ut licet ille propria auctoritate expelli posset non tamen hic cum hic vere possideat naturaliter habeatq; ius in re, nullusque sus suum teneatur relinquere indefensum. QV EST IO XIX. An commissa vel finita emphyteufi, alias ι meliorationes deducat Emphyleuta φResp. videri quod non, cum emphyleusis detur in eutra finem ut moli
retur res, qui frustraneus esset, si posset emendatio deduci vel abradi. facit pro hac parte t. Colonus 63. in prisc. β. locati.
ubi conductor meliorationes repetit. quod si ad eas riori teneatur , ne nrepeteret. dictum lib. 3. cap. 3.
Dubitari tamen posset propter ρ. s v
sillus a stud. tis. 28. ubi Vasallus repetit, quod in rem seiadalem impendit, ocquod faciens sumptus in rem talem sciat se facere in rem alienam, crimanimo obligandi dominium,& ita reis sponsum in natura commodatarii. in I in rebus i 8. h. sunt m commodati, creditoris qui insumpsit in p gnus, i. S. Edep1m. At. coloni quι rem conductam I pen. in princ. g. locati. sed differentia interdictos oc emphvic utam est, quia illi non accipiunt fundum ad meliora dum , ut facit emphyleuta, atque ita contractu firi: to repetunt quod impenderunt. Barb. ad i. l. ρ. m. n. cy. soluto matrim.
au AES TI O XX. An emphyteuta , canone liberetur si tantum aliqua pars pereat s Resp. Quod non, phrrext. in d. l. . qui dicit si tanta clades emerserit, quae rem emphy te uticam enitus perimat clibi perponde verum P E NIT LI S tunc damnum sit
Domini, si vero particulare damnum incidat, sit emphuleutae, ubi utitur Imperator particula suero θ quae ejus natura est , ut complectatur omnia quae sunt adversa priori casui, ct quidem in iure de facto. GL hic τπbo particulare. Non obstat tributa quae debemur ex fundis pro Reipubl. augmentatione vel diminutione seudorum, quia sorte bibu inundis e
378쪽
ι. r. i. de assurionibus 2pastu . Est enim speciale in catu iuris emphyleutaci, ricratio speciali tatis est, quia tributa quae solvuntur iisco non solvuntur quod praecesserit contractus aliquis , aut quod obligatio iit personalis inter fiscum ci solventem tributa, sed quia fiscus ipse est possessor & sic quodamia
modo reS I pia, in numero casu inter
emphyleutam ct Dominum, quoad soliuipnem canonis praecellit contractus aliquis, sic ut ille pendens Canonem sit obligatus personaliter , ct in genere , unde succedit regula, quod debitor generis non liberetur licet species percat. l. quo te mihiss. eod. Non obstat etiam regula. Idem est iuris partis ad partem, quod totius ad tO- tum, unde videtur sequi ii pars intereat ct pars pensionis est remittenda, quia regula illa obtinet, ubi eadem est ratio partis ad partem di totius ad totum, quae I, c non est, nam quousque pars restat, manet species ii non m praeienti fallem in futuro, ut nimirum solvatur parva pensio , ii vero tistet solvenda
magna penito , quia tunc magis censeretur locatio regularitor 1ecundum contractus locationis , α regula li herct locum.
nota minuitur Propter vitetatum partis ita etiam non debeat aus rip. Optaraugmentum od non, nς crefert quod usu trucia tria pentio augeatur propter incremaritum appa
rens. l. ita si fundum sis es issi. de re r.
Alia est enim ratio usu fructuarii, cum habeat temporale tantum & si agile, ejus enim morte finitur.
QUAESTIO XXII. An empli yieulis ab hostibus capta non debeat canonem ς Rr. Q ioci non, ratione desumpta ab emphytcusi mundata, quae tum dicitur interiisse. l. 3,labeo st. de acq. pus comparatur enim inundatio aqtiarum incursioni hostiis. t. cum unus ρ. . ff. de bonis anet. Ius possessis. L mi latur autem ut sit capta in bello iusto, nam ab inferiore aliquo sine auctoritate Principis si caperetur, ct emphyleuta intermitteret solvere, Angelus ι quit, quod non caderet minus a iure suo post triennium continuum, quam si id fecisset rebus pacatis. Intermittit autem solvere & 1 toto jure suo caditetsi minimum quid desideraretur Ita tenci GL in Auth. qui rem de Sacro Eccles Albemus, Barrh. cir Liseu refert. quod sit communis opinio t quod maximi est effectus quia neque inconsulendo neque in judicando ab ea recedi deber, nisi quis velit litem suam sacere. Nec obest regula, poenam esse comis utensurandam delicto, ac pro ride, qui
partem non solvit partem tantum de bere amittere, ct ratio uti, quia tum Dominus teneretur illam habere com-mqnem, cum emphyleuta, quoia iux
prohibet. ι si non seriem mentum m
H e eo vivo e quar tur, an etiam
379쪽
enim culturam , quae non ad aedes, sed ad-ageos propriE pertinet. Contra legimus aedes in Emphyleusin datas L is . f. si davectis. d. damn. infe 1. Aut, s qum ruinas
ctus Emphyleutici ec censualis : in illo usus suctus tantum δc dominium possessionis transfertur in Emphyleutam : in hoc
etiam dominium proprietatis , ut penes concedentem nihil iuris , praeter annuam pensionem remaneat. Per allegat. a Treut LmoI. t. disp. 29. thes s tit. F π Βινlieb. pay . E. eo nil pyas 47. u. 3. 2.s multu seqq.
Est autem huius differentiae usus I racticasia illo. quod in dubio contractus magis pro
ς Huc pertinet quaestio : an immunitas a praestatione pentionis , longilsimo tempore praescribatur 3 Quod ne g..t Gail. x obf 73 n. I. tot en Musunt praescriptiones, quot anni. Adde Myos cent. y ou. Is . ubi plura praeiudicia allegat. Valent. Arithm. .n peris. Acad. dio s. thes. 12. Boce . diis. 11. 1h. sa. lis. B Evor, Bronth cent 4. asseri s. ubi varias opiniones recenset. Author. Praejud. Camer. Iub ruH. annui. raditus va s s. Caspar Moch vos. Camιν.
Et hane sententiam a pleii, que receptam refert probatque Peret E in commone. de prascript . 3o vel 4O ann. n lo. vide etiam
de hac quaestione, i. male. 3. Emphyleuta ob non sotiatum cano instem, non privatur ipso jure Zmphyleus, ad solem declarationem domini , sed insuper
MI . cent. obf 6h ct rant. 6 obf y3 Sed quid si pactum sit , ut dominus propria
authortate Emphyleutam expellere possit vide latὸ Coler. in proe e c. P. 1. ε p. s.
ιὶ cessat hae e poena primo, sabinitio
inter Domi eum & Emphyleutam ita cono veneri r. ut lieeat alienare , neglecto domini esnsensu ι. uti F. hancima h t. Et licet nonnulli veterum. ut verMIalordi alii, qui a me eum suerunr, a Dina lint. Mhoc calu necessatium esse domini confeci. sum, quod concessus actus ita existimetur permissus, s fot ma servetur. Recentior Stamen hoc recte negarunt quia verba pacti
non debent esse otiosa. I stipulat- 4. Is is
uνis. essent autem supervacua & otiosa. si consensus desideraretur. Secundb, divisio quoque inter Emphyleutae hei edes instietui potest . non reqiii ixto Domino. Baνι. in LF mi Roma laa g. duo stat rasn 14. FAUO. Iul. Ciar. Emibi ausis. quast. 14. Fac ἡ in. lib. I. lontr.ev s . Dummodo diniso ita fiat, ut Judex uni attribuat totum sun dum Emphylecticum, hoc enim potest fieti icile io& invito Domino: sed ut fundus inter heredes & Qeios dividatur regionibus, nemphut una pars fundi uni. aliet a pars altera socio vel hete di adjudicetur, fieri non potest, sine eonseo su Domini, ne pensio sive ea non confundatur,ves pytius distrahatur. I eommuni diυιdMndo . rn ρη ς ιοmmuni A-ἀTeitia exceptio est in Emphyle ut a Filai vesReipubl. h c enim citra omitem consensum, qua udo de cui eun qu. vuli, ni lena e puteii. I. Imperat πιι p. fida pu ι in θυι cti sal ι 1. C. d fund. Patrim. re fata tens tib ii. Nam canon lem; e, a ros isse te exig tur , nec fisco aut Reipublie Y a' quod piae jud cium adfertur. ινι ιιt C sine rans serebq σε Antoο. Fabret Γιι. ε . Err. I iosin.
380쪽
f Stantestatuto vel consuetudine ne
res immobilis alienetur, irrequisitis proximioribus eo gnatis, an Emphyleuta v eudi 'turus Ius suum Dominum cognatis, an verbcogoatos Domino preserre debeat, disceptatur. Pro Domino respo ad et Otrin. δετ δε actum. Em. .fι. sti. νεν. Sed
nus habet i a re censuali vel Emphyte uti e ria, ut eam cum venditur sibi retinere possit, pro eodem pretio. quo menda alii offertur, alteri non potest cederer eum sit personale Massivum ossibus ipsius Domini. atque ita semper se Iudicatum vidisse ait Guid. Papae. Gef. ii is ibi m addit. Stephan. Raneh1m. vid. etiam Dau. a Sauri trari. do act/ou. eusAn. st . s. n 3s. ι Hoe est, pro io o. solidis pretii ven- . ditionis, L. solvuntur solidi, ut vult Gemel. de sua sol is s. vel ut inuet M autumat, quinta pals p eLii, & quinta quintae, puta sita od us venit IC o. florenis, Domino sol
vuntur x 4. florem , nimirum xo. pro parte
quinta, α 4. pio quinta quintae. Vulte, da faud. c. .lib. I. 3. o. Solvitur autem trude inmium deJure communia solo Emptore. Gl. ind. Isin hic in τι b. ne avaritia, s verb. ἀε-
eiρινε κείως. I 6. n. a. De consuetu/ine vero serὰ in tet partes solet hae de re conveniri,
diligit ster das Iehiigιst trage u vnd exsegea sol. Alicubi etiam dimidia pars solvitur ab
empto Ie. 6c altera dimidia a venditore. vid.
Mastaui sche talid s. ordir. pag. u. 3. I. An autem res Emphyreu: te a Domino pro laudemio taeit E sit hypothecata, & pro eo ius praelationis Dominus habeat vid.
i Emphrte uta si meliorationes c puta
fi tu aliqua parte fundi vitem, sylvani vel arundinem instituit, de sic fundum melio. rem fecit. arg. l. D.in prss. Deat.) vende re Miratas serte velit, idem omnino, quod in venditione de translatione Iuris Emphyleutici observare debet, alias eadit Iure suo. see. Corvin. h. s. ver tu Maissioratione