장음표시 사용
11쪽
praecoces istos ac plane intempestiuos virtutum fructus, quos edidit infans pene Thomas , intuenti mihi , minus videatur audiendus Homerus ille maximus Poetarum,qui raro e bonis parentibus filios optimos nasci pronunciauit cum cecin 1 tHometr Aequat rara patrem soboles, sed plurimi ab illo
Ohis et nὸνant, aue superant probitate parentem;
Quandoquidem e bonis parentibus Thomas optimus ortus est, qui illos in omni virtutum genere superauit. Sed prima haec virtutum ornamenta, quae cum Thoma feliciter adolescebant , uberiores iuuentutis progressus facile praenunciarunt. Iuvenis namque cum secundum supra decimum annum attingeret,Complutensem Academiam viris eruditione praestantibus florentissimam petijt, ut in ea humanioribus disciplinis operam daret. Quo sane loco sic vixit, sic profecit inuenis admirabilis, ut cum semper miram cum litteris pietatem ac religionem coniungeret facile in spem venerint uniuerti, illum olim non minus do ictrina is quam sanctitate virum maximum euasurum . Infinita propemodum hic ego consulto praetereo, quae de Thomae laudibus praedicare post em, quaeque uberrtinum requirerent dicendi genus, ne tantarum virtutum copiam,breui huiusce orationis compendio concludere videar. Hoc unum non silebo, eandem, quae Thomam ingeniose discentem vidit,Thomam etiam doctissime postmodum alios docentem aspexisse. Iam vero nonum supra vigesimum annum agebaricum e Complutensi ad Salmanticensem Academiam Hispaniae totius sine controuersia celeberrimum' Gymnasium , se contulit . Eo namque a Salmanticensibus accersitus ut Arist.
Philosophiam qua praeditus erat ingeni subtilitate publice interpretaretur,oblatum sibi honorem non solum recusauit, verum quod vel ab ipso vitae principio ardentissime concupiuerat augusti stimum Diui Augustini ordinem ingressus eli. Enimvero animus ille Thomae sanctissimus cui prae diuinarum contemplationum delicijs, omnia sordescerentipabulum quaerebat quo aleretur uberrime I vita fontem salutaris,quo sitim expleret amoris sui. Utrumque tandem inuenit, cum suauissim uni animae ocium, tranquillitatis portum, securitatis asylum, diuinae voluptatis paradisum i religiosam, delicet Augustini familiam a cui tantopere inhiaverathamplexus est. O quam numero varia, dignitate praeclara, nouitate prorsus inaudita possem hic ego recensere de is Thoma , ni me quem vestra P P. humanitas ad dicendum inuitat, tantarum amplitudo virtutum a dicendo deterreret. Ergo diuini amoris incendio, quo beatus ille animus coniflagrabat, velut Phoenix tunc renovari visus eii, cum reiectis veteribus indumentis ut cum Apostolo loquar P induit nouum hominem Audd. Et quidem prima religibiai rudimenta,& quasi tyrocinia tot virtutum splendoribus illustrauita ut non minus innocens illud vivendi genus , suis exemplo sodalibus fuerit quam uniuertis ciuibus ornamento. Sed mihi ad maiora properanti, lingulis quae primo probationis ut dicitur anno Thomas egit, immorari
12쪽
rari non licet. Quis enim pro dignitate cuncta commemorare possit Audd. Singula namque me recensentem deficeret dies atque ea singi latim persequi,nimis longum ac prope infinitum esset. Nemo certe constantius unquam atque hilarius , religionis illius iugum tulit nemo acrius carnis stimulos retudit, maioriq. virtute inimicas animi appeti tiones compulit intra vallum rationis: nemo se ieiuniis vigiliisu tortius macerauit,cum videlicet ut ingenitos impetus reprimeret assiduo lachrymarum imbre ex oculis emanant , adeo rigida castigatione corporis teretur, ut a capite ad talos usque se flagellis seuerissime laceraret. Ex antiquis Ecclesiae Patribas extitere non pauci, qui in authoribus
pcrlegendis v mim sibi prae caeteris eligerent, cuius vel m,tissimum elegantia, vel doctrina delectarentur. Hoc Augustinum Ecclesiae lumen
egisse non ignoramus i qui quod ipse de se testatur summopere Poetarum cullule Virgilium coluit, tantoq. animi sensu diuina propemodum Poctae maximi carmina perlegit, ut saepissime lachrymantem Didonem
suis ipse lachrymis proscqueretur. Idem Hieronymi viri doctissimi pariteris sanctissimi studium fuit, qui Ciceronis eloquentiam supra modum secutus est quod ei vel ab Angelo probrodatum scimus, adiecto insuper colapho in poenam nimis erga Ciceronem amori. Sed Thomae studium in authoribus eligendis omnino diuersum fuit, quippe qui, re- imis Ethnicorum oblectamentis diuina Bernardi mo menta in deliciis habuit; cui quemadmodum stylo dein, sic in o trini vitae decursu sanctitate proximus fuit. Cum igitur elapso probationis anno' tantum in eius actionibus eluxisse virtutum consensum omnes animaduertissent,ne solitaria vivendi ratione quam unam ut Deo liberius frueretur,exoptabatiquasi tenebris, eius ingenii claritas obscuraretur Theologiam ibi publice prosteri iussus est . Hanc itaque tanta ingenii subtilitate tanta
aborum claritate atque eruditione interpretatus est , ut qui nomine ac sanctitate Aquinatem Thomam rere rebat eundem exprimere dii ciri inna ingentiq. magnitudine videretur. Et quidem eo tempore quam plurima extiterunt Hispanorum ingenia, quae e Thomae disciplina clarissi-rna prorsus euasereri ut solidae tandem summi praeceptoris gloriae cumulus accederet, nobilis insignium discipulorum num crus . Inter quos puto mittam interim alioso duo praecipue florueres, Ferdinandus En Zinas philosophus acutissimus,4 Dominicus ille Sotus, qui non minus deinde praeclarissimum Dominicanorum ordinem, quam Salmanticens gymnasum illustrauit. Demum a disciplinis,quas ulgo Scholassicas dicimus, Thomas ad conciones habendas ad populum gradum fecit. Quo sane dicendi gener tantum valuit, ut nemo eum audiret, qui non ad virtutem erudiretur. Quoties iste sceleratos ac perditos homines ad verum salutis tramitem ea qua pollebat dicendi vi reuocauit quoties infixas humanis an in iis lethalium vitiorum radices extirpauit quoties al-nianti censem ciuitatem luxu deliciis a disquentem, ab impuris volupta-
dum illecebris, ad meliorem rugem reduxit Audd. Naa quod olim di-
13쪽
l x e uinci Poctae contigisse memoratur, auditiseriis carimnibus, contineretro Cri se Cicero non potucrit quin illum spem I.:Minue doctrina Romanaeq. ci- ρεω ii, uitatis appellaret , idem pene homa scimus euenisse, ouem aliquando se ri Ioanne Hurradui vir e Dominicana familia clari vini usi ubi coiicio. nesta di nimiem uncanitis immodice laudauit, De q. gratias reddidit immor- sc pl. ii tales, quod eiusniodi hominem iis temporibus asei contigi et Iam-7'ς ii vero latitarum tum a virtuturn quibus mirifice Thomas equcebat, diutius latere non potuit Audd. Nam quemadmodii m existiti cuiusque seminis ingenium esse videmus ut, receptum primo inter terra viscera, obrutum pene videatur, mox radicesi latii, explicani, occulto a uoin immenta magnitudinis arborem crescari, sic Thomae prorsiis accidit Audd. cuius anetitas et si per vinulti v Salmanticae tinibus circumstrum primo videbatur, limites demum illos praetervecta, uniuersam non . solum Hispaniam compleuit, sed ipsum Caroli Quinti, mictis quondam Imperatoris , atque Labellae praeclarissima coniugis animum excitauit adeo, ut videndi audiendique Thomae incredibili plane cupiditate tenerentur Quem tandem accitum in amplissimam Valli soletanam Civitatem, in qua tunc Caesar cum coniuge morabatur, tanta cum animi delectatione concionantem audiueres, ut Caesarei concio natoris titulci Thomam illico decorauerint . Hinc factum est ut sciri plurimi Thoma, sanctitatem faceret Imperator nihil in qum illius precibus de hegaret STestes Audd nobiles quidam iuuenes ex antiqua Lassiorum familia a quoscum , indignatus supra modum a se olli aliqua eorundem et imiana, capite plecti iustillato quod ab eo magia intus Hispanir prope modii muniuersi non potuerant ab humanissimo tandem Imperatore Thomae sanctitas impetTauit. Etenim, ut iratum Caesaris animum deliniret, iuuenuinq. vitam supplex ab eo peteret, cum in genua procubuill et detecto Caesar protinus capite quod maximi honoris indicium fuit
ut coram se taret Thomae perhumaniter indicauit ac vix Caesarem vir sanctissimus orare incaepit: cum exorauit. O in agmina maximi principis erga Thomam obseruantiae documentum . Quo nit ut mirari minime debeamus Audd. consectriis deinde temporibus Carolum ipsum Imp. Thomae meritis impellentibus Granatens in Ecclesiam suo tunc orbatam praesule, eidem obtulisse, quam tamen vir sanctissimus illico recu- ciuit Sed in uici illi mi Caesari lii an ita quae primo a liomae metu lari modestia victa est , tandem de viro beati liinio triti mphauit. Hucligitur oro vos Audd. mentes animos l. cor uertite i facinus nati ci commemoraturus modo sum vestra dignum adni ratione aconaritum memoria pol terorum quodque nulla unquam obscurare posti obliuio, anceps certe magis ne in eo Caesaris prudentiam , an Thomae demistionem admiratum litis Aberat ab Hispania Caesar apud Belgas, periculosis bellorum diracultatibus supramodum occupatus,cum, Dei numine factum 'eli, ut Georgitis Austriacus Caroli Quinti patruus , Valenti arai mam tum egregie notarabaturὼ ponte, se abdicans Ecclesia ad Leodiensem,
14쪽
Pauli Terti poni. authoritate se conferret. Hoc ubi primum cognouit Imperator, summopere gauisus est,eam sibi occasionem olferri,qua praeclaras Thomae virtutes, posset iterum honore debito decorare . Caesar itaque nihil immorandum sibi ratus, tabellarium , datis illico litteris misit ad Philippum filium que Hispaniae gubernaculis iam admouerat quibus Thomam Ecclesiae valentinae praeliciebat Forte alli soletana Ciuitas tunc Philippum habebat, ubi per id tempus Thomas quoque morabatur . Acceptis perlectisq. litteris Philippus, ex ijs maximi pa rentis voluntatem percepit quam ut protinus exequeretur ad se,nulla mora temporis interposita, virum sanctissimum Thomam accersiri iussit.
Thomas ergo cui Caesaris voluntas ignota penitus eset celeriter Phia lippum principem adluit, a quo perhumaniter exceptus, quid tandem Caesar de eo decreuisset,ex ipsius litteris diserte cognouit. Sed quid putatis Audd. Thomam tunc egisse quid Philippo potissimum respondii libeat hoc loco nili cum sacris litteris exclamares Audite gentes, ob supescite ueli Thomas oblatam sibi vitro a Caesare Valentinam Ecclesiam ditissimam atque amplissimam recusauit &qui Philippi precibus, maximorumq. Principum Hispanorum flecti non poterat, honorem illum dubio procul a se reiecisset, ni ad eum recipiendum quod Philippus enixescurauerat arctissimo obedientiae vinculo fuisset obstrictus. orarissimae demissionis admirabile documentum . singularem ac penu fiuinam animi virtutem Audd. Agamemnon ille Graecorum Dux, ad expugnanda Troianorum moenia, decem sibi tantiim Nestores exoptabat: marius Persarum regnator', cum quidam sibi malum punicum obtulisset,quot illic ellent grana, tot Lopiros expetebat. Utinam etiana quot habet Ecclesia Dei praesules ac moderatores animarum, tot numero Thomae similes cernerentur: Vtinam qui huiusmodi stud ijs ducuntur, Thoma, te unum intuerentur tenorescerent enimueroitalca illa
morum sanctitas , veraeq. religionis exempla, quae miritice in antiquis Ecclesia patribus eluxere. Nec aliam ob causam Archiepiscopatus amplissimi dignitatem vehementer adeo Thomas recusabat, nisi ut leni contemplationum oci, quibus suavillime ferebatur in Deum yaniduestueretur; cum magis probaret fecuritate ridens tugurium , quam iri Valer. Hem curu follieittidinibus Aulam Sciebat etenim Audd. quam gra- ὸ ΗΠ ue, quam laboriosum onus esset, animarum curam diligenter exer Lcere. Sciebat ex antiquis lina Ethnicis, tum Chri ita an is , non paucos extitisse , qui sponte se imperijs abdicassent nec ignorabat hanc alijs imperandi dissicultatem e Romanis quidem,omnium primum indicaue
Messalam illum Coruinum virum sine controuersia jummum, qui O l. Pe-manae Vrbis praefecturam neglexit ac recusauit Diocletianum deinde, tro i-
qui cum a Roman, quo quid unquam sublimius imperio, ad priua Π Qtam vivendi rationem se conuertisset aiebat nihil in rebusnhumanis dif- .i '.
sicilius esse, quam bene imperare Saturninum denique ex Ethnici dim lib. De.
Peratorem,qui lic ad amicos aliquando scripsisse sertur Na- quod iniit '
15쪽
peratorem me eupitis, in mortis nere si .item me tr. ibitis T Christianisu Cia vero recordabatur quoque, inter caeteros, Raynuindum Ioannem Ger manum, Vmbertum Viennensem , ac Magnum Albertum ultro a suis Ecclesijs recessisses Antoniumq Anachoretam Cne Episcopus crearetur laeuam sibi auriculam ferro praesecuisse denique Reges uiro atque Imperatores fuisse , qui it Dei cultui melius ac liberius vacarent imperia magno prorsus animo contempsissent. Sed qua tandem ration putatis Audd. Thomam, Archiepiscopum iam, Valentinam Ecclesiam adluisses Splendido forsitan apparatu pretiosam secum supellectilem aduexisses Auri argentique facti pariter, intecti, summaq. artiri cum indultria elaborati magnam vim asportasses Numeroso Aulieorum comitatu iter illud ingressum esset Praeeuntibus usquequaque famulis,vias omnesin compita equorum fremitu, ac flagrorum displosionibus compleuisse Fallitur Audd. qui eiusmodi ratione Valentinam Ecclesiam petijsse Thomam opinatur. Comitem eo in itinere religi sum quendam, quem summopere ob eius sanctitatem adamabat, sibi tantum alsum plit, addito unico insuper famulo itineris duce. O nobile religiosa paupertatis exemplum. O praedicandum humilitatis argumentum . Atque ad Urbem vix appulit Audd. cum Deus ille qui mirabilis et in sanctis suis salentinum agrum, qui summopere etiam tum aquarum pluuiarum penuria laborauerat, imbribus e coelo perennibus foecundum reddidit. Vt nimirum eiusmodi prodigio significaret, quam in posterilaus coelestium beneficiorum copiam, Thomae sanctimonia, Valentinae Ciuitati esset elargiturus . Admirabundi prorsus subeuntem praesulem suum 'excepere Valentini proceres Audd. atque, vi tantam viri sanctissimi paupertatem subleuarent, Thomae quatuor aureorum millia protinus donauere, quibus potissimum Aulam instrueret atque exornaret quae quidem optimus Praesul, habitis gratijs, cum accepisset , illico Valentumna Ciuitatis hospitio 'uod paulo ante incendio pene contumptu osuerat insigni pietatis exemplo, ae Valentinis omnibus admirantibus dono dedit. Iam vero, me, si quidquid in ea dignitate Thomas praeclare gessit,inpraesentia commemorare velim Αudd. vi cum Pocta
loquar Deseret antὸ dies, ct in alto Pboebus anhelos eqπore tinget eluos, quam consequar omnia dictis
O quam anxiusis sollicitus cernebatur, quam graue animo curas euoluebat, quam in ea cogitatione detixus erat qua cilicet ratione tu biectas sibi animas bene ac sapienter adminiltiaret. Et primo quid m, summopere curandum sibi esse animaduertebat, ut vir intum Omnium exemplar se praeberet ijs, quos ad salutem susceperat erudiendo sis atquem, , illud identidem secum reputabat nulla ratione cuius aut facilius ciuile ιβtem leges m esq. immutare, qucim praneistum exempla praeeunte τὶ lib. quos ii vitiosos esse contingeret, nouerat vir sanetissimus tunc illos eo
perniciosius de rep. mereri, quod non solam ilia conpiperent i si, seu
16쪽
ea infunderent in eluitatem , ae plus exempD quam preeato nocerent. Cic de Optime namque Poetam olim cecinisse cognoscebat, legibus Omne animi itium tanto conspe lius in feCrimen habet, quanto maior qui peccat habetur hi 'IEa igitur Audd. Ecclesiam suam administrandi ratione Thomas usas est, mice Praesulem praestantissimum praecipue deceret: nam qui supra
quam dici possit seuerus in se, erga alios humani sumus fuit quippe qui illud decreuisset quod optimi principis indicium est malle se a suis diligi, quam timeri. Quo tactum est ut neque liberalitatis, neque clemen Suet intiae, nee comitatis quidem erga omnes exhibendae , vllam unquam oeca Ncrone sonem amiserit. Sed inter tot egregia virtutum ornamenta, quibus mirifice Thomas enituit, una potissimum illi in amore atque in deliciis fuit , pietas erga egenos qua tantam sibi apud omnes gloriam comparauit, ut vel iiii Ioannes alter Eleemosynarius merito diceretur. Nonne pauperi male induto ac pene nudo Martini pietatem imitatu sypal lium aliquando proprium dedit Non ne saepissime petentibus egenis . linea tribuit indumental upties Audd. obaeratos homines, qui quo nulla ratione soluendo essent, suo aere liberaliter iuuit Z Quoties Virgines nubiles ac dote castas in matrimonium collocauit Quoties vidua. rum pupillorum q. curam paterna charitate suscepit' Qu'ties verecundos homines,& honesto loco natos, secreta pietate subleuauito Quoties infantes quos proiectos dicimus incredibili misericorde genere enutriendos educandosq. curauit Quoties lachrymantes coram se calamitosos homines, suis kipse lachrymis munificentia consolatus est Quoties laceras ac detritas velles ipse sibi resarciuit, vi quantum sibi demeret, alterum tantum aerario pauperum adderet Quoties denique insignia pietatis opera beatissimus Praesul exercuit 3 Illud vero qua ratione praetermittetur a me , quod cum consanguineis suis vir sanctissimus agebat qui ne nimium iis videretur addictus,ac ea quae pauperumcisenes ut aiebat consanguineis erogaret, sua ipsius parenti lenio confectae,quam unice diligebat, Eleemosynae nomine, centenos tantum aureos in singulos annos attribuit totidem uni ex duobus statribus, alteri vero, quod oneroso filiorum numero premeretur , ducentos , patruo cuidam quadraginta, licet Valentanae census Ecclesiae, saepissime traginta aureorum millia Thomae redderet Audd. O coeleliis animi diuina prorsus indicia, o virum nuisquam interiturum. Sed quid hic ego reseram Audd. qua morum modestia tuerit Thomas, quam enixe antiquam ordinis sui paupertatem adamauerit, quam in cibo parcus,quam in meditationibus freqtiens, quam in lachrymis assiduus extiterit. Nullum eius Aula praeseserebat superuacaneum apparatum nulla parietes vestieban-zur peristromatum pompar non ibi lacunaria egregio persecta opere , Cum pauimentis de dignitate certabant nulla ibi picturarum deliciae nulla exquisita supellex quin immo cuncta Praesulis sui modestiam, munditiem,ac pauperiem exprimebant. Quae nam Deus immortalis hin C a Ius
17쪽
' eius cubiculo tenuitas cernebatur Non aulaeis auro purpura l. contextis enitebat non lectus ibi conopeo tectus diuite paratus erat: non tenuissima super inducta linteamina non plumeis culcitris ac puluinis delicate instructui non aureo stragulo coopertus non rosa atque odoribus persi Tusci sed ibi stratum humile atque asperum, floreacea parietum indumenta, Hecto imposita seruatoris imago cruci suffixa, quam unam dies noctesque, positis genibus, incredibili amoris stu correptus, perenni lachrymarum imbre madidus,ac totus extra sepositus venerabatur. O Thoma beatis sit ne,imas, tuus ille animus,qui a Deo cui semper adhaesit deuelli nunquam poterat, dum voluntaria ciborum inopia corpus esuriret, suauissimo lachrymarum nectare pascebatur in inter alta noctium silentia , quibus abditissima diuina charitatis mysteria scrutabare, o quam inexhaustos verae sapientia riuos eliciebase lim tibus Saluatoris quibus deinceps arescentem animarum in foecunditatem sequas vitiorum contagia miserabiliter deformauerant sic irriga bas, ut fructus ederent virtutum uberrimos ac dulces gutturi eius qui pascitur inter Lilia. Nullum prorsus dicendi finem sacerem Audd. si cuncta quae Thomas usque ad extremum vita diem gessit oratione com . plecti vellem Tanta etenim sunt ac tam singularia, ut historiam potius luculentissimam, quam breuia Oratorum, praeconia postulent Auddo
Consulto igitur praeteribo quam acer atque imperterritus fueriti licet alioqui morum humilitate benignissimus esset j libertatis Ecclesiastica
propugnator,aduersus potentissimos quosque Valentina proceres ciuitatis quam frequentibus crebroque rc petitis itineribus subiectam sibi Ecclesiam perlustrauerit quam salutaribus loca omnia quae peragraret, monitis atque institutis instructa reliquerit quam copiose in eiusmodi perlustrationibus redditus suos egenis distribuerit quam admirabilia denique ubique locorum sua pietatis locumenta dederit Id nuntia, praeterire nullo modo possum iidd. quam ardenter scilicet expeteret animarum salutem, quae illi sic potis limum cura fuit, ut non minu Sc.e teris, quam sibi natus videretur. Vir certe sancti stimus,& citra contro uersiam optimorum Prasulum praestantissimus; qui cu periclitantibus opem ferret se in apertum vitae discrimen coni ciebat, in cum nullius unquam culpae particeps extitisset, unus ipse pro subditorum sceleribus poenas immeritas dabat, quorum piacula suo saepissime sanguine liberaliter eluebat. Nemini prorsus ignotum est Aulid donum illud lachrymarum quo, prae caeteris Thomae pietas , dum vixit,enituit. Quibus cir te tantum apud Deum valuit, ut lachrymosis illius precibus diuina iustitia Clicet malorum sceleribus irritata obniti non posset. Hinc factum et v quam plurimos Ecclesiasticos viros, quos vitae luxu a m xum licentia a recto virtutum tramite, ad vitiorum turpitudinem declina ite compererat, paternis monitis . uberrimis lachrymis pro ita Iorum salute noctibus integris ad Deum effusis ad veram bene vivendi rationem reuocaret . Quis enim illud aequis an unis non accipiat, Quod
18쪽
plane sempiterna memoria dignissimum est' Nam eum saepissime Teclesiasticum quendam perperam viventem paterna charitate monitisset, desinoet suis flagiti j Dei patientiam ad vindictam prouocare, ac mutatis in melius moribus, tandem aliquando resipisceret ubi se partim profecisse animaduertiti ut animam fratris sui lucraretur eundem a ciri iussit Paruit ille sanctissimi Praesulis imperio, ac protinus adistin se contulit incredibili cupiditate prastolabatur hominem Thomas ita-Que non prius ad bres appulit quam manu prehensum, in cubiculum
suum perduxit. Ibi vero obortis lachrymisso pietatem tuam Thoma rneque enim cum de tuis lachrymis loquor, sine lachrymis loqui possum querebatur supra modum nihil se apud eum proficere potuisse Velle se iam vulneri remedium adhibere , quod sua incuria oviculae sibi commissae Daemon inflixisset. Quid plura Coram eo illicos denudauit,
atq, in genua procumbens, se agellis seuerissime cruentauit. Qui tandem pudore, diuina ultionis timore perterritus, sanctissimum vitae genus secutus est . O vim admirabilem tuarum Thoma lachrymarum Lachryma ut aiebat ille nil facilius exprimitur, nihil citius arescit. Tuar, Thoria sanctissime, lachrymae, facillime quidem e tuis oculorum sontibus erumpebant eas namque vis amoris, quae tuo astuabat in pediore iugiter exprimebar nunquam tamen arescebant. Ridentem re, vel nullas vel certe pauci admodum aspexeres flentem vore, quamplurimi ae horis omnibus aspexere. O quoties in inanesi e Thoma tradi isticum fletibus, pro ea quam tantopetu laperibas a mimarnm salute: Nul- Ium unquam Deo pretiosius , nullum catius 'aut dulcius amoris pocutam praebere potuisses. Nam qui, vel ipso mortis tempore , sitire se dixit, tunc vere sitim explet suam, cum sῆbi Jachrymasi quas vel dolor vel amor eliciat propinandas quis pribet. Hoc sane verum nectar illud est,
quo reiectis interim fabulosis Poetarum commentis amantissimus vitaenositae parens Deus alitur , quo diuines thionis restinguuntur incendu quci immensa erga humanum genus Dei pietas, quam saepe scelerum nostrorum pondere conculcamus, si itinc libeat)reuiuiscita viget. Quam ergo cunctis Pastor populorum sanctillime , salutaris erat fetus ille, quo vultus tuus assidue rigabatur suam Deo carui tuarum imber lachrymarum e quibus animarum sadus soliciter emergebat Ex iis opinor, gemmea sibi monilia consecit Deus, quibus te postmodum inter
conteriae beatarum agmina mentium, gloriose atque insigniter exornauit Denique, ut postremum vitae actum, exitu concluderet hones istimo,
non solii in admirabili charitatis exemplo suo aere ingentem hominurn multitudinem , quam Dracutes ille barbarus praedo cum oppidum , quoddam maritimum Valentina ditionis depopulatus esset ycaptiuam fecerat , ab immani proditoris illius seruitute redemit, sed etiam, cum ad ultimum vitae diem peruenisset, antequam proscisceretur e vitam iussit quinque aureorum millia . quae in Sacrario maioris Ecclesia se uanda curauerat, pustremo libaalitatisexemplo, suis, quos tantopere semper
19쪽
semper adamaveriit, egetis erogari nec prius sanctissimam animae Deo reddidit, quam quidquid ipse diuitiarum haberet, Deli liis, hoc est
pauperibus reddidisset. Sic Thomas quod tum. ardenter exoptauit, tandem consecutus est. Nam cum spiritu pauper semper extitisset, in interitu quoque pauper sui cum videlicet oblatum sibi a Clem sepulchrum perhonorificum, in quo post obitum conderetur, singulari animi demisisione recusauit, illud fortat se Chri tostomi secum reputans effandum nimirtim ab infana funeris mensa, eam fiamus nudum D minam resurrexisse. Sed quae nam, Deus immortalis,benignissimi sanctissimi q. Praesulis obitum egenorum lachrymae, quae viduarum querimoniae, qui flebiles orphanorum eiulatus,quae Virginum Lamenta, qui nam omnium ordinum dolor, qui Valentina Ciuitatis moeror,quae denique Hispanorum principum complorationes subsecuta sunt Querebantur pauperes
ereptum sibi praematuro mortis vulnere miseriarum suarum leuamen tum tabant mimam praesidium suum orbata viris matres lamentabantur extinctum sibi nimis intempestiue parentem amatissimum pueri:
lugebant innuptae Virgines sublatum sibi praesidium pudicitiae suae suspirabant religiosorum hominum coetus,perijsse verae sanctitatis florem specimen Christiam pietatis, virtutum praeclarissimarum Ideam optimi Praesulis simulachrum, atque hominem qui mores Angelorum in terris expressisset, tam cito adccelum euolasse Valentina Ciuitas, quae tarn praeclara sui Praesulis documenta, tam insignia religionis argumenta , tam admirabilia, ac prorsus diuina charitatis exempla suspexisset, tantam iactura acerbitatem aequo animo ferre non poterat Hispani denique Proceres uniuersi supra fidem alti ictabantur, quod splendidiori suo lumine orbatam, in tenebris δε squallore miserabiliter eiulantem Hispaniam reliquisset, O beatum igitur interitum tuum Thoma, quein non lamentabiles Praeticarum cantus quod ab antiquis factum leginius9 non ficta miserorum eiulatio, sed verus populorum dolor in communi calamitate deplorauit. Et quidem, Thoma, iure tibi eorum lachrymae debebantur in funere, pro quibus toties magnae prodigus animae ac sanguinis antea tuisses Nobiliores tibi scilicet nemo unquam exequias agere potuisset ijs ipsis, quibus tibi iam e vivis sublato,populorum tuorum incredibilis dolor parentauit. Iure tecum ab infantia miseratis creuit, ct de tero matris tua tecum egressa es, quandoquidem refugium pauperi, moerenti Iolatium Morpbano tu eras adiutor. Et mirabimur Audd Deum ipsum, Thomam ingentibus adeo miraculorim prodigiis illustrasses Mirabimur eius metatis extinctos ad vitam suisse toties reuocato. Toties solo suarum contactu reliquiarum aegrotos conualuisse Toties insanabiles morbos ab humanis fuisse corporibus expulso. Toties coecis fuisse visum restitutumo Toties Thomam solae oris sui saliua, ac sacrosancta Crucis signo lethalia vulnera curauisse qToties triticum auxisses Claudis vestigia tirmasses Doemones e corpo ribus eiecisses Foeminas partus dilucultate morti proximas ab immi nenti
20쪽
nenti vita periculo subtraxit RQ Horribili membrorum tremore correptos homines ad pristinam salutem reuocasses Solo eius sepulchri puluere , diuertas iericulosas eorporum aegrotationes extirpasse, atque alia prorsus innumerabilia miraculorum portenta post obitum admirabiliter egisse Haec scilicet Audd. sanctorum hominum virturi debitati merces est; hoc praemium sanctitatis , hoc Dei erga viros optimosquis stimentum . Thoma Christianorum Praesulum praestantisti me , eveni plar morum , vita prorsus innocentissimae specimen singulares O rotat. Hispania solum quam parentem agnoscis , sed uniuersa prorsus Christianae reipub lumen immortales. O decus aeternum Augustissima sodalitatis tuae, quam tua olim in coelum migratione, quemadmodum luctu confecisti, miserabiliter orbasti, ita nunc mirifice splendidissimae tuarum gloria virtutum illustras. ξ. Iuando Eum inuenies parem Quando unquam Orthodoxa Christi seruatoris Ecclesia tui similem consequetur Quando Patres religiosissimi vos quidem nunc appello,
qui tam eximii parentis vestri vestigijs amplissimis seliciter insistitis
quando, inquam, Thomam alterum habebitis λ Merito, vir sanctissime, cunctis qui virtutes tuas admirabiles dum vivere venerati sunt, moriens acerbis imum reliquisti desiderium tui. Merito celebris illa tui nominis fama, quam tibi recte factorum gloria comparasti, libeat mihi cum Poeta loqui. Troica vincet Saecula,ct Euboici transcendet pulueris annos e quin immo labantibus saeculis, ab ipsa temporum diu tui nitate suscipiet incrementum Merito denique quicbiique subinde nascentur, iraeclara tua vita facinora perlegent, summis te laudibus prosequentur, cum potissimum animaduertent, nihil unquam fuisse tua fide firmius, nihil tua demistione sublimius, nihil tua sanctitate gloriosius Phihil tua morum humanitate dulcius nihil tua erga egenos pietate praeclarius , nihil tuis virtutibus illustrius, nihil demum te Deo carius, qui animum illum tuum nulla vitiorum labe contaminatum, domicilium fecit diuinitatis suae. Et sane merito qui temporibus illis te alantinam Ecclesiam tam egregia virtute moderantem,infinita propemodum Christianae pietatis opera insigniter exercentem, egenis prouentus ac redditus tuos liberaliter erogantem,Ecclesiastica libertatis iura sortiter tuentem, ac uiuendi rationem illam undecumque sanctissimam in numeris omnibus absolutam aspexere, merito inquam Chrisostomos, Nahi anzenos, Basilios Athanasios, Ambrosios, Gregorios, Bona uenturas, Hieronymos,Augustinos, quibus vita sanctitate proximus extitisti,videre se iterum arbitrati sunt. Nos vero qui te viventem non vidimus , sed virtutum tuarum praeconia celebramus, te quoque inter Diuos relatum quod speramus δε expetimus omnes' tandem aliquando venerabimur, si GREGORII FINTI DECIMI Pont nostri non minus optimi quam sapienis