Q. Horatii Flacci Carmina expurgata, cum adnotationibus ac perpetua interpretatione Josephi Juvencii è Societate Jesu

3쪽

Di ii ipso by Cooste

4쪽

Q. HORATII

CAR ΜΙΝ Α

EXPURGATA,

Cum adnotationibus ac Pemetua laterprefationu

6쪽

De ejusdem Scriptis, et istis Commentariis. O uis eae tis Horatius Flaccus natus est anno post

Bomana conditam sedicontesimo OctogeSimo non O ,

Lucilio Aurelio Cotta , et L. Manlio I Orquato consulibus. Patriam habuit Vonusiam, oppidum Apuliae in Itolia: patrem libertinum, et coactorem, hoc est, publicatiorum administrum, qui Pecunias publice pensitari solitas colligeret: ut ipse testatur Satira 4. et 6. Lib. I. Satirarum : ubi etiam describit quemadmodum a patre institutus fuerit, ac deductus Romam, et liberaliter atque honeste, inter equi. tum ac Senatorum liberos litteris Operam dederit. Annos natus circiter duodeviginti Athenas petiit Philosophiae perdiscen e causa : inde seCutus est Brutum, qui post interfectum in senatu C. Iul. Caesarem anno LI. C. 7io. fugiebat in Macedoniam, et advorsus Octavium comparabat Oxercitum , in quo Horatium Tribunum militum osse jussit. Commisso ad Philippos , urbem Macedoniae, praelio, in fugam se conjecit Horatius, armis turpiter abjectis, ut ipso profitetur ode 5. Lib. II. et Italiam vix tenuit, facto ad Palinurum promontorium naufragio. Boniae redditus ac tranquillae vitae , Actitare versus Coepit, quos mirifice prosaverunt Varius, Virgilius, ac demum Maecenas eruditorum patronus, qui Veniam ipsi ab Octa io Caesare impetravit, quod in

7쪽

Bruti et Cassii partibus suisset, moxque eumdem

in suorum nuuiorum cooptavit. Inde ille impensius animum ad scribendum adjecit ; cumque anno U. C. 736. qui ejus aetatis septimus et vigesimus. fuit, bellum civile recrudesceret inter Octavium

et Sextum Pompeium, Magni filium, Romanos a forali bello deterrere studuit Od. 7. et XI. Lib. . Epodon : Μenain , seu Μenodorum . Pompeii lubertum insectatus est od. 4. ejusdom Libri: Agri pam, Augusti ducem, cujus fortitudine ac Prudentia potissimum debellatus Sextus Pompeius anno insequenti suerat, celebra it Od. 5. Lib. I. iu Antonium , qui Caesari bellum indixerat, ac civile

bellum instauraverat anno V. C. 722. quaedam

scripsit, et victoriam de illo partam laudavit Od. 31. Lib. I. ot Od. 8. Libri Epodon. ricata domum et constituta republica, cum Octavius Caesar Augusti

nomen a senatu delatum anno V.C. 727. Horatii 38. accepisset, Galliasque petiisset, transiturus inde in Britanniam, ut eam armis perdomaret, eius itor vates Austis ominibus prosequitur Odo I 8. Lib. I. Britanni pacem ultro petiere , de illis sarpe alias me. in init. Anno insequelato Augustus in Hispaniam est profectus, ubi Asturos et Cantabri rebellabant: eos Per se primum, deinde per suos duces debollavit, rediitque Romam aeger, quo de argumento Scripta

est, Odo i O. Lib. III. et aliae quadam , in quibus sit montio de Cantabris. Anno D. C. 731. Parthi domesticis discordiis laborarunt, pulso Phraato ipsorum roge, Suffectoque in ejus locum Tiridato. Hadopportunitate usus Augustus essecit ut erepta quou-dam Romana signa, sibi a Parthis restituerentur,

pacemque illi sponto peterent. Quam incru Entam. victoriam non uno in loco praedicat Horatius. Antio

34. missus in Armeniam Tiberius est, ut Tegem

8쪽

Τigranem ei praesceret, resque perturbatas pacaret: quo tQmporct videtur scripta ode 6. Lib. II. Anno urbis 735. Horatii 46. Augustum ex Asia in Italiam

TCV rtentem convenerunt in Samo insula Indorum

legati, et pacem ab eo expetierunt. Istud in Carmine Seculari Horatius uoti omisit, quod carmen iubento Augusto scripsit secularibus ludis, qui anno 737- insigni apparata suero celebrati. Secutus est nnnus 38. quo in Sicambros aliosque Germaniae populos duxit Augustus: illi ejus adventu armisque territi

Pacem Oravere. Progrcssus est Caesar in Galliam, ut eam componeret, nec BOmnm nisi anno post

quarto rediit. Λt anno 730. Horatii quitiquagesimo, Iulaeti et Vindelici, ad Alpium radices positi, clim Italiam devastarent, magna clade non semel affecti sunt a Druso et Tiberio per Augustiam illuc missis. Utrumque Iuvenem vates odo gemina Libro IV. fuse laudat. Obiit Horatius anno aetatis 59. U. C. 46. eodem quo Μaecenas. Ingonium viri et mores putent e scriptis : corpore brevis, obesus, lippus, Praecanus, fuit. Du s in Partes Horatii scripta tribuuntur: prior Odas continet; posterior Satyras et Epistolas:

naec uno genere carminis tota constat, nempe heroico sive hexametro : illa carminum lyricorum varia genera complectitur.

9쪽

DE METRIS

HORATIANIS

Seu variis Carminum Generibus

otii bus constiant OAD Horatii.

Asclopiado sic appellatum. Choriambici cliam versus dicuntur, quia in illis secundam et tertiam sedem oblinet pes Choriambus, compositus ex Choraeo seu Trochaeo, et Iambo : hoc est, o quatuor s)llabis, quarum prima et ultima longae suut; duae mediae, bre vos. Primus igitur pes hujusmodi versiculorum est Spondeus; secundus et tertius Choriambus; quartus Parrichius, qui constat e duabus brevibus. Mecae t nas alaris i erite re t obus. Λlii altior hunc eumdem versiim metiuntur. meae t nas a a i vis i etate i regibus :Nempe interposita post secundum pedem caesura, ita ut praecedant caesuram Spondeus et DaCtγlus; sequau-tur vero illam duo Daculi. Praetor istos vorsus Choriambicos Asclepiadeos, alii sunt Choriambici Alcaici, constantque pedibus quin quo ; Spondeo, tribus Clior iambis , et Pyrrichi O : ut , Tu ne i quaeratis i scire nefas i qum msiu quem litor. Talis est Odo io. Lib. I. Denique alii sunt Choriam-hici Gl conici, a Glycone in vetitore sto appellati. Teruos habent pedes, quorum primus est Spori deus; Ee uudus, Choriambus; tertius, 'rrichius. Ejusmodi 8, Est primus versus Odae S. Lib. I.

10쪽

Quem versum ita nonnulli metiuntur , ut post Spondeum Dactylos duos numerent. V ulgo isti Choriambico minori subjungitur major Choriambicus, sive Λsclepiadeus , ut patet in eadem ode tertia. II. Secundum versuum genus ost Sappiricorum, quos invenisse Sappho dicitur, a qua nomen etiam traxere. Quinque pedibus constant , I rOclipeo, Spondeo, Dactylo, et duobus Trochaeis. Tres forme deinceps Collocantur, et illis subiungitur Λ donicus versus, O DA tvio et Spondeo compositus. Talis est Odo I. Lib. I. Iam sa i iis ter i ris nιυis i atque i dirae. III. Tertium genus est Versuum Dacu licorum. Ex

iis alii ah Alcmane , qui primus cos usurpavit, diCuntur Alcmanii; et quatuor habent pedos, quorum Primi tres Dactyli sunt, quartus Spondeus : ut, Cur αδ l pDphil l o cete i brare. . Vulgo praeponitur isti versiculo, hexametor: ut palotin Ode 6. Libri I. Laudabuue alii, etc. Alii vocantur Dactylici dimetri hypercatalecti: constantque duobus

Dactylis et una s)llaba : ut,

Alii ab Alcaeo ipsorum auctore nuncupantur Da ilici Alcaici, et duplicis sunt generis : alteri enim conuarit

quinque, dempta una syllaba, pedibus Ponthemimerim appellant. Primus pes Iam hus aut Spondeus est ralter, Iambus, hunc sequitur syllaba quasi pendula quae caesura dicitur: extremum duo Dactr li obtinent locum.

Talis est Ode 8 Lib. I.

Vides t lle ali ta i stet tisve l canridum. Alteri constant duobus Dactylis et duohus Trochaeis; ut, Terret e t quos equI l tumque t vultus. Qui versus collocari quarto loco solet in Ode Alcaica. Denique Dact)lici versus omnium longissimi , ab Archiloco inventore dicuntur Λrchilochii, ot septem ha- bcut Pedes; in quibus quatuor priores possuut eSSe